Geplaatst op

De strijd tegen het fascisme/nazisme

De Wereld Morgen

Interview – Jan Deceunynck .

8 mei-coalitie wil herinnering aan overwinning op fascisme levend houden

8 mei 1945. De dag dat nazi-Duitsland capituleerde. Het fascisme was verslagen. In onze buurlanden wordt die dag jaarlijks herdacht als een feestdag, maar in ons land vreemd genoeg niet. Of niet meer. Want tot 1974 was 8 mei een vrije dag voor ambtenaren en schoolkinderen, maar toen werd de feestdag afgeschaft en gaat de dag steeds geruislozer voorbij

Ellen De Soete heeft natuurlijk gelijk. En haar verhalen doen voelen en denken. Of 8 mei daarvoor een nieuwe officiële feestdag moet worden is een vraag, voor mij mag het, maar…

We gaan het fascisme en neonazisme niet tegenhouden met herdenkingen. Bezoeken aan Breendonk en Auschwitz moeten. Maar hoezeer mensen ook getroffen weer naar huis komen, het gaat om gevoelens, en gevoelens hebben de zowel aangename, maar ook vervelende eigenschap dat ze voorbijgaan. Dat is een van de voornaamste eigenschap van gevoelens. “De strijd tegen het fascisme/nazisme” verder lezen

Geplaatst op

Radicaal-rechts xenofoob ? Ja ! En dan ?

Sampol

Annelien De Dijn

Radicaal-rechts: niet anti-elitair, wel xenofoob

Het succes van radicaal-rechtse partijen heeft weinig te maken met een backlash tegen de technocratisering van de politiek, maar eerder met de heropleving van een conservatief nationalisme

Annelien De Dijn hoort bij het links-feministisch leutervolkje. Dat volkje heeft een idee. Dat mag. Maar als die idee er toe leidt dat delen van de werkelijkheid buiten het gezichtsveld verdwijnen, is er iets mis.

Ik weet niet of Annelien gelijk heeft als ze stelt dat er geen kloof is tussen bevolking en politiek. Ik denk dat die kloof er wél is, precies omdat de politiek, ook de liberale in een keurslijf van politiek correct denken zit, voor sommigen economisch rechts, maar voor allen ethisch links. De bevolking zit niet in dat keurslijf.  “Radicaal-rechts xenofoob ? Ja ! En dan ?” verder lezen

Geplaatst op

De zegeningen van de diversiteit

Het Observatorium

“Onze arbeid: onze diversiteit”

Het Duitse ministerie voor arbeid en sociale zaken en de vakbondskoepel DGB (-) lanceerden deze maand een nieuw initiatief om racisme, extreemrechts gedachtegoed en samenzweringstheorieën op de werkvloer tegen te gaan. Met de lancering van een website willen het ministerie en de DGB, die acht Duitse vakbonden overkoepelt en meer dan zes miljoen leden telt, de democratie versterken. De nieuwe website maakt deel uit van de federale campagne “Onze arbeid: onze diversiteit” (Unsere Arbeit: Unsere Vielfalt)

Dit is typisch voor wat zich tegenwoordig links waant: Kurieren am Symptom.

De Duitsers gaan het racisme bestrijden, en daarvoor gaan ze voor de kleine en middelgrote bedrijven een meldpunt oprichten. Zo kan racistisch gedrag aangeklaagd worden en zouden de slachtoffers zich tegen dat gedrag kunnen verweren.

Ik vind dat mooi. Maar dat racistisch gedrag is het resultaat van racistisch denken en vooral: voelen. Aan dat voelen doet dit meldpunt niets. “De zegeningen van de diversiteit” verder lezen

Geplaatst op

Heeft Bouchez het cordon gebroken ?

Doorbraak

Christophe Degreef

En toen brak het cordon

Moedige Bouchez neemt het op tegen Tom Van Grieken. En maakt het label “extreemrechts” overbodig.

Donderdag 21 april 2022. Niet dat de datum in de geesten zal blijven leven. Niet dat de wereld beefde. Niet dat Vlaanderen onafhankelijk werd. En toch. Het Vlaams Belang werd ontvoogd, die dag

Christophe Degreef overdrijft als hij zegt dat nu het cordon gebroken is. Waarschijnlijk komt dat omdat hij zo graag zou hebben dat het zo is. In Vlaanderen betekent het debat tussen Bouchez en Van Grieken niets. In Wallonië is het wereldnieuws en wekt grote verontwaardiging, zowel bij liberalen als bij socialisten. “Heeft Bouchez het cordon gebroken ?” verder lezen

Geplaatst op

Van de schande van de VRT via nazi’s naar de schande met de naam De Croo

De Wereld Morgen

Giep Hagoort  

De armetierige eenzijdigheid van de publieke talkshows

Steeds weer dezelfde gezichten passeren de revue op onze tv-schermen met hun identieke ‘expertise’ over de oorlog in Oekraïne, die vrede geen stap dichter brengt. Het is in onze buurlanden niet veel beter. Nederlands hoogleraar kunst en economie Giep Hogaart klaagt de “armetierige eenzijdigheid” van het debat aan: “De knop moet om bij de talkshows die uit publieke middelen worden gefinancierd”

Giep Haagoort heeft het over de toestand in Nederland. Maar je kan zijn betoog perfect op onze situatie toepassen. Het is gewoon een schande dat de VRT geen enkele stem aan het woord laat die ook maar enigszins kritisch is voor Zelensky of De Croo. Misschien is het tijd om het rijtje van altijd dezelfden die worden opgevoerd maar eens te noteren om zeker niet te vergeten wie we moeten mijden als de pest. Een Jonathan Hoslag – ik ben het meestal niet met hem eens – heeft dan nog wat te vertellen. Een Hendrik Vos is behaarde leeghoofdigheid. “Van de schande van de VRT via nazi’s naar de schande met de naam De Croo” verder lezen