LSP
Weg met de virale vrouwenhater Andrew Tate en zijn giftige ideologie
Toegegeven: op het ogenblik dat ik aan deze blog begin heb ik er totaal nog geen benul van waar die naartoe zal gaan.
Eén zaak is zeker: wie denkt dat het genoeg is om aan het krapuul Tate zijn forum te ontnemen, heeft er niets van begrepen. Als je Tate het zwijgen oplegt, verandert dat niets aan het probleem.
Het échte probleem is niet Tate, maar het zijn zijn volgers: hoe komt het dat iemand als Tate zoveel aanhangers heeft ?
Tate verspreidt geen nieuwe ideeën: hij verspreidt ideeën die al leven – blijkbaar bij een massa mensen. Die ideeën zijn er niet door Tate. Ze waren er al. Hij kan ze enkel versterken.
Jullie kennen me als overtuigd anti-kapitalist. Ik zal geen kans laten voorbijgaan om het kapitalisme aan te vallen. Het zal jullie dan misschien verwonderen dat ik het simplistisch vindt van LSP om zo maar naar het kapitalisme te kijken als verklaring voor de denkwereld van zoveel jongen mannen.
In mijn jonge tijd was het een evidentie dat “slecht” gedrag, voortkwam uit een slechte mentaliteit. De invloed van de sociale structuur bleef buiten beschouwing bij het zoeken naar oorzaken van gedrag.
Door de opkomst van, onder andere, de sociologie, leerden we dat de sociologische omstandigheden waarin mensen opgroeien ook hun denken, voelen, mentaliteit… en dus ook hun gedrag beïnvloeden. Armoede kàn een oorzaak zijn van misdadig gedrag.
Je krijgt dan de rechtszaken waarbij de advocaat die de dader verdedigt omstandig de omstandigheden bloot legt waarin de sukkelaar is moeten opgroeien. Hoe wil je dat een jongen met een alcoholieke vader die er bij is als zijn moeder wordt afgeranseld en die opgroeit tussen zussen die hem verkrachten een evenwichtig mens wordt ? Een Vermassen slaagt er dan in om de rechtbank te laten janken uit medelijden met de dader.
Natuurlijk heeft Vermassen gelijk: de sociologische omstandigheden spelen mee.
Zo ook met het kapitalisme: het kapitalisme vertrekt van een individualistisch mensbeeld waarin de andere als concurrent wordt gezien en samenwerking enkel gebeurt als de samenwerkenden daar voordeel bij hebben om anderen te bevechten.
Wie in het kapitalisme opgroeit, krijgt dat mensbeeld met de paplepel door de strot geramd. Dat gebeurt ook als zijn ouders pogen hem een “linkse” opvoeding mee te geven. Je kan iets wat zo diep in alle aspecten van het leven meespeelt als de economische en sociologische toestand, nooit helemaal uitsluiten. Het kapitalisme tekent de mens.
Maar het kapitalisme is zelf ook resultaat van de mens.
De mens is een individualistisch wezen.
De mens is het resultaat van een evolutie (Darwin). In die evolutie is alles gericht op overleven, zowel van het individu als van de soort.
Linksen benadrukken graag dat de mens (ook) een sociaal wezen is. Maar in zijn diepste kern is hij dat niet. Als de mens sociaal is, dan is het omdat hij ontdekt heeft dat in de kudde zijn overlevingskansen groter zijn.
In die context is ieder ander wezen (buiten de kudde) een bedreiging.
Daarop rust de reflex van zoveel mensen die nu enthousiast Oekraïne steunen en Poetin als de baarlijke vijand zien: de propaganda is er in geslaagd om de Oekraïners in onze kudde op te nemen.
Als nu blijkt door de energiecrisis dat die Oekraïners een gevaar betekenen voor de kudde, beginnen mensen weer de neiging te krijgen om ze buiten te schoppen en de sancties op te heffen.
Het patriarchaat is het resultaat van deze evolutie: overleven gaat om macht, om de sterkste. Ja, ik weet dat het Darwinisme aanpassing als overlevingsmodus vooropzet, maar als ik moet vechten om een stuk brood is het handiger om man te zijn dan vrouw.
Je krijgt dus een basisrelatie tussen man en vrouw met de man als dominant. Dat zet zich door tot in de vruchtbaarheid. Het is pas in de achttiende eeuw dat de wetenschap de rol heeft ontdekt van het ei bij de vrouw: de wetenschap ging er van uit dat het nieuwe leven totaal in het mannelijk zaad lag en de vrouw slechts het veld was waarin het zaad moest ontkiemen.
Dat heeft de verhouding man – vrouw getekend.
Wie denkt dat het genoeg is om nu te weten dat het niet zo is, beseft niet dat je een verhouding die gedurende miljoenen jaren is opgebouwd in twee honderd jaar niet zo maar kan veranderen.
Daar zitten we mee.
Maar de evolutie is niet gestopt na Darwin. Ze gaat door. Niets zegt dat de mens het individualistische wezen moet blijven dat is voortgebracht door de evolutie tot nu.
Het eigene aan de mens is dat hij tot een vorm van bewustzijn is gekomen waardoor hij het mens-zijn kan sturen.
De liberalen die stellen dat de mens is zoals hij is en altijd zo zal blijven, lopen achter. Ze denken van zichzelf dat ze vooruitstrevend zijn, maar ze zijn achterlijk.
Natuurlijk gaat de evolutie traag. En we kunnen haar zeker niet zo maar versnellen en al zeker niet zo maar van richting doen veranderen. Maar we kunnen haar wel sturen.
Daarom geloof ik niet in revolutie. Een revolutie kan hoogstens een momentele versnelling zijn van een proces dat al op gang was.
Waar links moet aan werken als het Tate tot zwijgen wil brengen is de bewustwording bij mensen – bij mannen – van de rol van de macht in menselijke verhoudingen. Vanuit dat bewustzijn kan de mens dan aan zichzelf en aan de mensheid werken om de evolutie op zijn minst niet tegen te werken, en waar mogelijk er aan mee te werken.
Op dit ogenblik in de evolutie is de bewustmaking van dat proces het enige wat links op lange termijn kan doen.
Links kan in concreto wat kastanjes uit het vuur halen voor de slachtoffers van de machtsstrijd. Maar links kan de basisverhouding niet zo maar veranderen. Dat vraagt bewustwording; niet enkel van onrecht, maar ook van evolutie; van groei in menselijkheid.
Dàt is het zwakke punt van Marx: hij denkt dat het gaat om een machtsstrijd tussen kapitaal en arbeid. En dat er vrede zal zijn als de arbeid die strijd gewonnen heeft.
Maar ook dan is de strijd tegen de machtsdrang in de mens niet gewonnen, en dus is ook de vrede niet gewonnen. Er zal pas vrede zijn als de drang om macht is overwonnen. Dàt moet onze evolutie zijn.
Liberalen liggen dwars op de richting van de evolutie.
Links moet in de richting van de sporen liggen.
Ook feministen hebben het niet begrepen: ze strijden er voor dat vrouwen even machtig worden als mannen. Maar de echte linkse strijd gaat niet om de macht of gelijkheid van macht, maar tegen de macht als macht.
Links werkt veel te weinig aan bewustwording van evolutie en aan groei in menselijkheid, los, vrij van macht.