Uitpers
Francine slaat de nagel op de kop als ze het heeft over het falen van radikaal links bij de geopolitieke analyses.
Neen, ik heb het nu niet over de PVDA. De analyse over Oekraïne van deze partij is verfrissend, vergeleken bij het ziekelijk gedaas van de anderen. Maar wat de Trotskisten er van gebakken hebben is bedroevend: ze zijn blijven steken in een ideologisch dwergwereldje van marxisme.
Je vindt nog altijd bij hen terug waaraan Amada bijna ten onder is gegaan: een intellectueel bedroevende analyse vanuit de geschriften van Marx en Lenin, gedicteerd door de goeroe Ludo Martens die de ene foute analyse na de andere heeft gemaakt tot hij zich grandioos belachelijk maakte door een hoveling te worden van Kabila in Congo. Ik begrijp niet hoe ook nu nog mensen in de PVDA kunnen dwepen met deze minkukel die de domheid tot ongekende hoogtes heeft gecultiveerd.
Mét mijn waardering voor de houding tegenover Oekraïne gaat mijn kritiek over de PVDA nu de andere kant uit. Ik ben geen insider van de partij en weet dus niet welke analyses er binnenskamers worden gemaakt, maar wat er naar buiten wordt gebracht is in mijn ogen electoraal opportunistisch verraad van de bestaansreden van de partij. Ze is verworden tot socialisme. De Socialistische partij is geperverteerd tot sociaal liberalisme, de PVDA heeft de facto haar plaats als socialistische partij ingenomen. Mertens of Hedebouw durven af en toe nog wel eens zeggen dat ze marxistisch zijn, maar dat ze tegen het kapitalisme zijn, krijgen ze niet meer gezegd, want ze zijn als de dood om voor communisten te worden uitgescholden, en dat rendeert electoraal niet omdat we generatie na generatie – ook vandaag nog – door de Amerikaanse propaganda met enthousiaste steun van de Europese elite, zijn gemanipuleerd en geïndoctrineerd om zoals honden van Pavlov te kwijlen van afkeer als we het woord communisme horen. En toch moeten we durven uitkomen voor ons anti-kapitalisme. Loont het electoraal niet ? Verder in mijn betoog zal ik aantonen dat dit totaal onbelangrijk is.
Francine heeft ook gelijk als ze zegt dat radikaal links Europees niets betekent.
De vraag is natuurlijk of er ook maar een ziertje van een kans was dat dit zou lukken.
Francine nuanceert als ze het heeft over de oprichting van Europa dat vele vaders zou hebben. Ik denk dat ze gelijk heeft, maar één zaak is zeker, ook als Europa zou gesticht zijn met die idee om daardoor vrede te creëren, dan nog blijft het een project van het grootkapitaal. Overigens is de idee van die vrede relatief, want er is nooit gestreefde naar vrede met Rusland.
Jawel, de laatste jaren hebben de Duitsers Schröder en Merkel geprobeerd om tot vrede met Rusland te komen. Maar de Hollandse kneuterige kruideniersmentaliteit van de winkelier die in de kont kruipt van zijn klant heeft van Nederland een onvoorwaardelijk aanhangsel gemaakt van de VS. Hollanders gaan altijd aan de kant staan van wie ze denken dat hij winnaar wordt, zelfs als dat een psychopaat is zoals de VS. Tenslotte zijn het calvinisten, die Hollanders.
Je hebt dan ook nog het perfide Albion dat bij Europa is gekomen in opdracht van de VS omdat die daardoor de boel van binnenuit kon vergiftigen.
Frankrijk zit al van bij de Lodewijcken in Versailles vast in ziekelijk nationalistisch chauvinisme.
Merkel moest dus zeer voorzichtig te werk gaan. En haar poging om tot vrede te komen over het hele Europese continent van Vladivostok tot Lissabon is mislukt omdat de rest van Europa in de houding is gesprongen toen de Amerikanen in Oekraïne het bevel gaven om de Russen tot baarlijke duivels te promoveren.
In dat kader had radikaal links geen kans om iets te betekenen in Europa. Nu is de boel op de spits gedreven en is er nog minder kans dan er ooit niet geweest is.
Francine heeft het ook over nationalisme. Ze heeft gelijk: alleen door uit het nationalistische denkpatroon te stappen kan radikaal links iets betekenen in Europa.
Elke radikaal linkse actie op nationaal niveau is verloren moeite en tijd.
Hetzelfde geldt voor elke poging om invloed te hebben op de politiek.
Het is een marxistische idee dat in het kapitalisme de politiek per definitie in dienst staat van het kapitaal. ik snap dus niet waarom een radikaal linkse mens zou willen proberen om nationaal ergens politieke macht na te streven. Als hij aan de macht zou komen, zou hij per definitie in dienst van het kapitalisme handelen; wat hij ook zou doen. Tenzij hij natuurlijk dadelijk een dictatuur zou installeren.
Grenzen zijn praktisch nodig, maar voor de rest betekenen ze niets; zouden ze niets moéten betekenen.
Als je de combinatie neemt van twee ideeën: we moeten los van de politiek enerzijds en en los van nationalistische grenzen anderzijds, dan stap je als radikaal linkse uit de nationale politiek en uit het Europese parlement, en begint met de organisatie van solidariteit van werkers over de grenzen heen.
Je begint met de organisatie van een Europese ziekenkas, werkloosheidskas, pensioenkas, los van elke overheid.
Je maakt de nationaal georganiseerde kassen overbodig. Ten andere: die lopen toch leeg. Jonge mensen vragen zich nu af of ze nog wel een pensioen zullen hebben. Welnu: biedt hen dat aan door een radikaal linkse Europese pensioenkas.
Zo creëer je een macht, voorlopig naast die van het nationalistische politieke gebeuren dat nog altijd Europa bepaalt. Ooit zal die macht in staat zijn om tegen die nationalistische en dus kapitalistische macht in te gaan.
Dàt is de weg die radikaal links moet inslaan. Niemand kan de PVDA – los van de partij – beletten om een ziekenkas op te richten.
Ik ben geen marxist en heb Marx niet bestudeerd. Maar ik leef nu en denk nu.
Ik kan begrijpen dat Lenin Russisch dacht en dat een Europese schaalgrootte in zijn tijd niet realistisch was.
Maar de technologische en digitale vooruitgang bieden nieuwe mogelijkheden en nodigen uit tot creatief denken.
Hallo linkse broeders ?