Dwarsliggers
Europa is me dierbaar gebleven
Zoals zo dikwijls ben ik het eens en toch ook oneens Natuurlijk ben ik het er mee eens dat Europa gevormd is door het christendom van de katholieke, later ook de protestantse kerk(en).
Dat wordt natuurlijk hardnekkig ontkend door fanatieke, gefrustreerde atheïsten. Die ontkenning verwondert me niet want het atheïsme is, in tegenstelling met het agnosticisme, gewoon dom. Iemand die wéét wat niet te weten valt, is dom. Even dom als iemand die wéét dat God bestaat. (Ik gebruik het woord God nu in zijn algemeen gewone betekenis.)
Natuurlijk komt dat volkje dan af met de Verlichting. Welnu, de Verlichting vindt haar oorsprong in het christendom. Voor mij is ze een stap vooruit in het besef van wat het christendom eigenlijk is. Dat die stap vooruit moest samengaan met de vernietiging van een bepaald godsbeeld, lijkt me logisch, juist omdat dat godsbeeld niet christelijk was. De Verlichters hebben dat godsbeeld dus terecht in de vuilbak gekieperd. Alleen waren ze nog niet in staat om het te vervangen door het échte christelijke godsbeeld. De kerk heeft hen daarbij natuurlijk ook niet geholpen, want ook de kerk is nog niet klaar met de boodschap van Jezus. Denk terug aan mijn blog van vorige zondag.
Maar natuurlijk is het niet allemaal verraad van de christelijke boodschap. Doorheen dat primitieve godsbeeld schemert ook al dat van Jezus door.
En dus zitten we met een Europa dat getekend is door een christendom met een primitief godsbeeld, maar ook met de bron voor een echt christelijk geloof.
Serge Desouter heeft het over het kind en het badwater. Hij heeft gelijk: als we mét dat primitieve godsbeeld ook Jezus wegsmijten, houden we enkel nog leegte over.
Natuurlijk is Europa niet alleen getekend door het christendom of de kerk. Want ook, bijvoorbeeld, Latijns-Amerika is er door getekend, en dat heeft toch wel een andere cultuur. Daar moet ik hier niet op doorgaan. Maar dat betekent niet dat het christendom Europa niét zou getekend hebben.
En dus ja: het huidige Europa, gedomineerd door atheïstische domheid, is spirituele, en dus menselijke leegte. Binnen het omhulsel van materialisme zit er niets. De leiders van Europa zijn commerçanten.
De wereld is getekend door het puur materialistische kapitalisme en waar individuen nog wel tot echte menselijkheid kunnen komen (dat gebeurt nooit met machthebbers), is dat niet zo voor het geheel. En dus kàn het niet anders of die mensonwaardige mensheid slaapwandelt naar de ondergang. Europa had vanuit zijn christelijke wortels in die mensheid de bepalende factor kunnen zijn om de ramp af te wentelen. Helaas, de commerçanten regeren.
Ik ben het niet eens met Desouter als hij het nationalisme ophemelt.
Neen, ik ben niet zomaar tegenstander van nationalisme. Ik denk dat het past in de geschiedenis en een fase was waar we door moesten. In die fase kan je het niet verwerpen. Maar ik ben er ook van overtuigd dat het voorbij is. Juist omdat het voorbij gaat, wordt er nu door achterblijvers natuurlijk nog fel gesparteld en kent het dus hier en daar nog opflakkeringen. Maar hoe feller een drenkeling spartelt, hoe sneller hij verzuipt.
De opstoten van nationalisme die je nu ziet, versnellen de komst van de derde wereldoorlog.
Als er daarna nog iets overschiet van de mensheid (buiten de verwording van de WEFbende) hoop ik dat die mensheid het nationalisme totaal vaarwel zegt. Dat betekent dat de staat enkel een samenleving is en totaal geen gemeenschap meer (*), en dat de gemeenschappen zich vormen over de staatsgrenzen heen.
Desouter citeert Walzer Michael die stelt dat “De ‘mensheid’ daarentegen heeft leden maar geen geheugen, en dus geen geschiedenis en geen cultuur, geen gewoontes, geen vertrouwde levenswijzen, geen festivals, geen gedeeld begrip van sociale goederen”. Ik ben het daarmee eens. Misschien zal de mensheid wél ooit een besef van gezamenlijke geschiedenis en cultuur hebben, en is het goed om mee te werken aan de groei van dat besef, maar op dit ogenblik is dat er zeker nog niet. De mensheids-mens bestaat nog niet. Het WEF wil die mensheids-mens creëren, maar het ontwerp ontbeert menselijkheid omdat de WEFFERS zelf benedenmenselijk zijn.
Om positief te eindigen: ik ben het eens met Desouter in wat hij zegt over de politieke partijen. Denk aan mijn blog van gisteren. Ik ga wel verder dan Desouter die politieke partijen nog schijnt te aanvaarden. Maar als hij zegt dat de bewindsmensen zich moeten ontdoen van de band met politieke partijen, heeft hij zeker gelijk.
Dat gelijk heeft hij ook als hij het heeft over ons onderwijs. Wie zich afvraagt hoe het komt dat ons onderwijs in zo’n deplorabele toestand is terecht gekomen en enkel nog mensen aflevert die klaar zijn voor de arbeidsmarkt (als dat nog lukt), moet gewoon het begin van deze blog herlezen: ons onderwijs wordt gekenmerkt door leegte.
De lege leerkrachten denken dat ze de leegte kunnen opvullen met vier stippen. Die vier stippen laten juist de leegte zien.
(*) Mensen vragen me altijd opnieuw: maar wat is het verschil tussen een staat en een natie(staat) ? Welnu, een staat is de zakelijke organisatie van een samenleving, een bevolking op een bepaald grondgebied. Een natie(staat) is ook een staat, maar daar is er ook een gemeenschapsgevoelen bij de bevolking. De samenleving valt samen met een gemeenschap. Theoretisch kan de gemeenschapgevoelen spontaan gegroeid zijn, of was er eerste een gemeenschap die dan een staat is geworden. Maar meestal wordt het gemeenschapsgevoelen kunstmatig opgewekt door de machthebbers omdat die daardoor de bevolking gemakkelijker naar hun hand kunnen zetten.