Ratzinger is er niet meer. Hiep hiep hiep …

De Wereld Morgen

Marc Vandepitte

Joseph Ratzinger of de ‘rottweiler van god’ komt te sterven

Op 95-jarige leeftijd is Joseph Ratzinger overleden. Hij is voornamelijk gekend als de voormalige paus, maar zijn belangrijkste wapenfeiten moet je zoeken tijdens de periode dat hij Prefect was van de Congregatie voor de Geloofsleer. In die functie was hij namelijk de architect van één van de meest grootschalige ideologische en antilinkse campagnes uit de naoorlogse geschiedenis, de zogenaamde Restauratie. Een kort overzicht

Een goede analyse bij de dood van Ratzinger/Benedictus.

Vandepitte begint terecht bij de narcistische Pool Woytila/Johannes/Paulus die zijn invloed als paus volledig heeft ingezet om het communisme te bekampen en de Sovjet-Unie te doen imploderen, onder andere door zijn populariteit in Polen pervers te misbruiken om opstanden tegen het regime te organiseren en te bezielen. Lees verder “Ratzinger is er niet meer. Hiep hiep hiep …”

Feestdag van de onnozele kinderen

De katholieken vieren op 28 december de feestdag van de onnozele kinderen. Het woord “onnozel” nodigt natuurlijk uit tot spot, maar is in feite gewoon oud taalgebruik. Tegenwoordig zouden we spreken over “onschuldige” kinderen.

Kort samengevat vertelt het verhaal dat koning Herodes vernomen had dat in Bethlehem een jongetje geboren was dat een bedreiging zou worden voor zijn koningschap. Hij wist niet welk kind, van welke ouders, en dus gaf hij zijn moordbende de opdracht om alle jongetjes van minder dan één jaar om te brengen. Lees verder “Feestdag van de onnozele kinderen”

Manipulatie

Wat me opvalt in de kerstboodschappen van koning, kardinaal, en andere Jannekes en Miekes :  ze sommen allemaal de grote wereldproblemen op : natuurlijk de oorlog, even natuurlijk het klimaat … de vluchtelingen, de armoede … Maar niemand heeft het over de manipulatie. Lees verder “Manipulatie”

De mens en de concurrentie

Waarschuwing: dit is geen filosofisch essay. Tot dat soort ernstigheid ben ik niet in staat. Het is gewoon een aanzet tot denken.

Vermist de mens afstamt van het beest, zal de concurrentie onder mensen wel nooit helemaal verdwijnen. “Citius, altius, fortius” (sneller, hoger, sterker), zit er diep in.

De vraag is of de mens moet blijven steken op het niveau van het beest. Of hij niet voor de opgave staat om alsmaar meer mens te worden waarbij concurrentie wordt vervangen door samenwerking. Lees verder “De mens en de concurrentie”

Kerstmis

In het dorre Palestijnse landschap sjokken een man en een vrouw, op weg van Nazareth in het Noorden, naar Bethlehem, in het Zuiden van het land. De reden van hun reis heeft geen belang. 

Hij is al wat ouder, zij nog een jonge vrouw, bijna een kind. En ze is zwanger. Maar niet van hem. De biologische vader is onbekend. En ze zit op een ezel. Dat is belangrijk, want de ezel houdt zijn ruiter laag bij de grond en nederig. Hij is de tegenpool van het paard dat de ruiter boven de gewone mensen verheft. Koningen krijgen ruiterstandbeelden, maar deze mensen hebben niets met koningen te maken, al zal het kind later wel koning genoemd worden. Maar dat is een leugen. Lees verder “Kerstmis”

Shoppen !

Laatste kans voor Kerstmis !

Wie nog een cadeauke nodig heeft voor onder de kerstboom: vandaag kan het nog, morgen is het te laat ! Maar denk er aan dat nogal wat winkels vroeger sluiten !

Vergeet het cadeaupapier niet !

Heb je aan de tafeldecoratie gedacht ? Lees verder “Shoppen !”

Neen, de Green Deal wordt niet gekelderd door de mislukking van de COP’s van Parijs of Montreal

Knack

Hans Van Scharen

‘Hoe de Europese Green Deal langzaam gekelderd wordt’

‘Terwijl in Montreal een internationaal akkoord gesloten werd over de bescherming van de biodiversiteit, werd in Brussel de wetgeving die de halvering van het pesticidengebruik moest regelen, deels teruggeschroefd’, schrijven Hans Van Schaeren en Helmut Burtscher-Schaden. ‘En dat terwijl het zware gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen in de landbouw samenhangt met het verlies van biodiversiteit.

Soms overkomt het me dat ik vriendelijk wil zijn. Zoals bijvoorbeeld nu – voor even. En dus wil ik aannemen dat Hans Van Scharen het goed meent.

Als ik zijn betoog lees, dan ben ik het eigenlijk wel met hem eens. 

Maar natuurlijk, als ik het betoog van Pekka Personen, de hoofdman van de vergiftigende boerenlobby zou lezen, zou ik het daar ook wel mee eens zijn. Dat is zo tegenwoordig: je weet het niet meer en ondertussen zijn we zover dat zelfs de grootste – of misschien wel zeker de grootste – idealist bereid is om te liegen om gelijk te krijgen. Lees verder “Neen, de Green Deal wordt niet gekelderd door de mislukking van de COP’s van Parijs of Montreal”