Het militaire budget: de ambitie van De Croo en de lafheid van Vivaldi

Uitpers

Ludo De Brabander

Regering beslist tot ongeziene stijging van het defensiebudget

De regering heeft beslist om het militaire budget op te trekken naar 2% van het BBP tegen 2035. Een dergelijke stijging is om verschillende redenen historisch te noemen, in de negatieve zin van het woord dan

Ludo De Brabander is een brave mens en wil de beesten niet bij hun naam noemen. Ik wel.

De eerste afschuwelijke schuldige is Alexander De Croo die naar de Navo-top wil met die 2% om daar goede punten te halen voor zijn ambitie om secretaris-generaal van de Navo te worden. Lees verder “Het militaire budget: de ambitie van De Croo en de lafheid van Vivaldi”

Over belastingen

MO*

Geert Van Istendael

Het spook van Vauban

Zei je daar solidariteit? Bah, ga je mond uitspoelen

De discussie over belastingen is opnieuw actueel. ‘Taxshifts, belastingaftrek, btw omlaag… Het buitelt over elkaar heen’, schrijft MO* columnist Geert Van Istendael. In de 17de en 18de eeuw worstelde de Franse edelman Vauban ook al met de materie. ‘Bijna nooit geven bevoorrechte mensen hun voorrechten op zonder zich gewelddadig te verzetten.

De vader van Geert Van Istendael was een vakbondsleider. Toch zal niemand Geert als een linkse rakker bestempelen. Daarvoor is hij te conservatief. Maar het sociale zit wel in hem.

Dat blijkt ook uit dit betoog voor een billijk belastingstelsel dat de rijken niet toelaat om hun deel te ontlopen. Lees verder “Over belastingen”

Weg met de politieke partijen !

Knack

Jean-Marie Dedecker  

‘Je kunt wel een stok in het hoenderhok gooien, maar steeds moet je vaststellen dat de hoenders er zich niets van aantrekken’

Naar aanleiding van het aangekondigde vertrek van Valerie Van Peel uit de politiek  staat Jean-Marie Dedecker stil bij ‘de versnelde uitholling van de parlementaire macht, de ontmoediging van de volksvertegenwoordigers en de teloorgang van het vrije woord.’

Het spijt me, maar Dedecker heeft gelijk.

Valérie  Van Peel was voor mij een van de zeer weinige politici waarvan ik dacht: die zegt wat ze meent, en meent wat ze zegt. De anderen zeggen wat ze denken dat goed is voor de partij. Calvo zegt altijd wat hij denkt dat goed is voor zichzelf.

De N-va is niet mijn partij. Maar voor Van Peel zou ik N-va stemmen. Neen, ik hield niet van de emotionaliteit die haar soms overmeesterde. Maar eerlijkheid is tegenwoordig zo zeldzaam dat we ze moeten koesteren. Lees verder “Weg met de politieke partijen !”

De perversie van de media en het systeem

De Wereld Morgen

Lode Vanoost

Zwijgende journalisten, medeplichtig aan uitlevering Julian Assange aan VS

Brits minister van Binnenlandse Zaken Priti Patel heeft de uitlevering van Julian Assange aan de VS goedgekeurd. Van een beroepsprocedure voor het Brits gerecht valt niets te verwachten. Alle journalisten en redacties die vandaag nog steeds niet degelijk op de hoogte zijn van het belang van zijn zaak en deze uitlevering niet veroordelen en aanklagen dragen mee schuld voor deze aanslag tegen de persvrijheid

Lode Vanoost is niet mijn beste vriend. Ik heb hem eerder hard aangepakt. Maar hier heeft hij gelijk en deel ik zijn verontwaardiging.

Assange is een verloren zaak.

Het hele Engelse systeem is door en door corrupt. Dat iemand als Johnson premier kan worden zegt alles. Dat geldt voor de politiek. Dat geldt voor het gerecht. Dat geldt voor de pers.

Neen, ik zeg niet dat alle rechters corrupt zijn. Het zou me zelfs niet verwonderen dat de rechters die Assange naar de VS sturen ook slachtoffers zijn.  Lees verder “De perversie van de media en het systeem”

Het kerngezin, hoeksteen van menselijkheid

LSP

Het kerngezin, hoeksteen van kapitalistische onderdrukking

In de zomer na de eerste lockdown steeg het aantal echtscheidingen met 12%. Met elkaar opgesloten zitten en de bijkomende last van huishoudelijke taken (zeker als de scholen gesloten waren) was voor velen een beproeving. De explosie van echtscheidingen was van korte duur. In 2021 was er een daling met 15% ten opzicht van het jaar voordien. De federatie van notarissen schrijft dit toe aan het feit dat er minder gelegenheid was voor ontrouw en dates. Maar laten we ook de gevolgen van de crisis voor gezinnen niet onderschatten

Het duurt een tijdje, maar de aap komt toch uit de mouw: dit artikel komt uit de koker van LGTB+*_-fanaten.

Ik zal het toch nog maar eens zeggen: ik heb niets tegen “anders-geaarden”. Van mij mag iedereen zijn wie hij is en ik zal iedereen met respect benaderen. Zolang hij me niet kwaad maakt. Als ik een LGTBQ+*_-er niet met respect behandel, zal dat zijn omdat hij me kwaad heeft gemaakt, maar niet omdat hij anders is.

En als de anders-geaarden het niet fijn vinden om in een kerngezin te leven, is dat hun goed recht.

Maar wat die anders-geaarden hier zeggen is niet hun goed recht, want ze zeggen dat ik niét in een kerngezin mag leven, want daarmee steun ik het kapitalisme. Lees verder “Het kerngezin, hoeksteen van menselijkheid”

Ongelijkheid is geen natuurwet

Sampol

Ongelijkheid is geen natuurwet, ook vandaag niet

WOUTER RYCKBOSCH – Docent geschiedenis, VUB

We komen heus niet terug getuimeld in de feodale middeleeuwen, en Elon Musk is geen Jakob Fugger. Tuimelen we met zijn allen terug in de geschiedenis, naar een periode waarin de wereld armer en onrechtvaardiger was? Wie de titels van recente boeken in de sociologie bekijkt, krijgt in ieder geval wel die indruk. Ze beschrijven hedendaagse ontwikkelingen als ‘oligarchisch’ (Formisano) of ‘plutocratisch’ (Freeland): termen die meteen het beeld oproepen van Griekse stadsstaten met een klein aantal aristocraten en veel slaven. Anderen bestempelen het 21e eeuws kapitalisme als ‘patrimoniaal’ (Piketty) of zelfs ‘neo-feodaal’ (Kotkin), en roepen daarmee het beeld op van middeleeuwse adellijke heren en hun onvrije boeren, of van 19e eeuwse grootfinanciers en industriëlen ten tijde van Daens bekostigden

Vooraf: wat volgt is een vergelijking. Vergelijkingen kunnen zaken verduidelijken, maar geen enkele vergelijking klopt ooit helemaal. Altijd zijn er wel onnozelaars die er plezier in vinden om juist die elementen in de vergelijking naar voren te halen om ze onderuit te halen. Ik hoop – ik ben er zeker van – dat mijn lezers geen onnozelaars zijn.

Maar als iemand degelijke argumenten heeft om de vergelijking als fout te bestempelen, moet ik daar natuurlijk voor open staan. Het leven is niet altijd gemakkelijk. Lees verder “Ongelijkheid is geen natuurwet”

God is: “zo wil ik ook zijn”

Wie is God ? Alvast ik niet.

Dit antwoord lijkt evident. Maar hoe komt het dan dat ik overal mensen tegenkom die zich gedragen alsof ze god zijn ? Alsof alles rond hen draait ? Die bereid zijn om alles en iedereen op te offeren voor hun eigen belang ?

Tegenwoordig is er een cultus van “iedereen mag zichzelf zijn ?” Goed begrepen is dat natuurlijk juist. Maar moet dat toch ook niet aangevuld worden met het besef dat ik toch ook nog wat werk heb aan mezelf, niet om mezelf te worden, maar om een goed mens te worden ? Lees verder “God is: “zo wil ik ook zijn””

Het Europees parlement kiest de kant van de rijken. Ook als het over het klimaat gaat.

Minerva

Louise Hoon & Karel Pype

Viseer de blauwe pakken, niet de gele hesjes

In het Europees Parlement liep woensdagmiddag een cruciale stemming over de Europese klimaat­plannen uit op chaos en teleurstelling. Dat was geen verrassing. Vooraf circuleerden honderden amendementen en compromissen, waarachter zich wankele en wisselende ­coalities van parlementsleden schaarden

De bewonderenswaardig optimistische auteurs van dit artikel op Minerva eindigen met hoop. Ijdele hoop. De hoop van de drenkeling die in de verte een strohalmpje ziet en denkt dat hij zover nog kan zwemmen.

Zelfs als morgen alle voorstellen van de klimaatactivisten door het parlement worden goedgekeurd, zal dat in de praktijk niets veranderen. Het zal een schijnoperatie zijn en als het er op aankomt zullen de achterpoortjes wijd open staan.

Het is duidelijk dat de “industrie” – zeg maar: het kapitaal – totaal niet bezig is met het klimaatprobleem op zich. De rijken zijn enkel bezig met de vraag hoe ze de klimaatpaniek bij mensen kunnen gebruiken om er nog rijker van te worden. Lees verder “Het Europees parlement kiest de kant van de rijken. Ook als het over het klimaat gaat.”

Cuba, Latijns-Amerika en onze grote bondgenoot

Uitpers

Francine Mestrum

Dokters? Graag! Cubanen? Nee, dat niet!

De Mexicaanse President López Obrador maakte onlangs bekend dat zijn land vijfhonderd Cubaanse dokters zou engageren

Natuurlijk zijn die Cubaanse dokters propaganda.

Maar Cuba heeft recht van spreken, want naast het feit dat dit ontwikkelingsland het analfabetisme volledig heeft teruggedrongen en een goed uitgebouwd onderwijs heeft, toegankelijk voor iedereen, is ook de gezondheidszorg opmerkelijk: de levensverwachting in dit arme land ligt hoger dan in de rijke VS.

Natuurlijk kent ook de VS een hoogstaande gezondheidszorg, maar enkel voor de rijken. De overgrote meerderheid van de Amerikanen is arm. Wat geldt voor de gezondheidszorg geldt in de VS ook voor het onderwijs: de grote universiteiten staan aan de wereldtop. Maar niemand van de gewone mensen heeft het geld om er binnen te geraken. De meeste Amerikanen zijn qua scholing onderontwikkelden. Lees verder “Cuba, Latijns-Amerika en onze grote bondgenoot”

De toekomst van de arbeidersbeweging

LSP

Geert Cool

Falend systeem zorgt voor falende politici. Arbeidersbeweging moet politieke eisen verdedigen door strijd

Alle regeringen in ons land staan zwak en zijn verdeeld. Na de ergste zorgcrisis in decennia, die bovendien nog niet afgelopen is, volgen de andere crises elkaar in razendsnel tempo op. Het hele systeem kraakt langs alle kanten en de traditionele politici hebben er geen antwoord op, of alleszins geen dat ook maar een beetje tegemoet komt aan de noden van de meerderheid van de bevolking. De tekorten en toenemende sociale spanningen maken dat gebrek aan antwoord enkel duidelijker

Woord vooraf.

Vele mensen gruwen van het woord communisme. Ze denken daarbij automatisch aan de triestig-grijze Sovjet-Unie, aan de massamoordenaar Stalin… Als ik het woord communisme hier gebruik refereer ik in de eerste plaats naar een niet-kapitalistische samenleving. Soms in de context van het marxisme, maar zonder de concrete perverse invulling ervan in Rusland.

De LSP is een Trotskistische partij. Gezien het feit dat Stalin Trotski heeft laten vermoorden, kunnen de LSP-ers maar beter de PVDA goed in het oog houden en zorgen voor voldoende wapens in huis, want de PVDA behoort tot de ideologie van Stalin. Grapje. Lees verder “De toekomst van de arbeidersbeweging”