De Standaard
Kernkabinet schuift erkenning Palestina voor zich uit
belgië weigert Palestina te erkennen als staat.
De Croo haalt aan dat die erkenning nu niets betekent op het terrein.
Tja, dat zal zo wel zijn. En dan ?
Beweert hij nu dat Noorwegen, Ierland, Spanje … die Palestina wél erkennen zich naïef vergissen ? Lees verder “De erkenning van Palestina en De Croo”
De klassieke partijen zijn bevangen door een panische schrik voor het succes van het vlaams blok.
Dat gaat niet enkel om het nazistische karakter van die partij maar ook om hun trouw aan vorst en vaderland: het voortbestaan van het onland belgië.
En dus schuiven ze op naar rechts. Lees verder “Het vlaams blok wint de verkiezingen”
Jambon in de Standaard:
“ik kan over onze koning geen verkeerd woord zeggen”.
Ik wel.
Philippe zelf is er natuurlijk te dom voor, maar hij is wel zo slim geweest om zich te omringen met toppers.
Duidelijk is dat hij een bekwame communicatiespecialist in dienst heeft die alle truken van de foor kent en schaamteloos de technieken van de reclame toepast om het koningshuis populair te maken bij de domme massa – herken jezelf.
Op het autosalon zitten er op de motorkap van de opgeblonken bolides mooie meiden.
Ze spelen de verborgen verleiders.
Je krijgt een associatie van beelden: van de ene kant het beeld van een aantrekkelijke schone, van de andere kant het beeld van een auto.
In de geest van de salonbezoeker associeren die beelden zich met mekaar. Om het eenvoudig te houden: de koper denkt dat hij met de auto ook de schone er bij krijgt. Of: de schone wekt bij hem de macho en de auto wordt voor hem een genoegdoening voor zijn machisme.
Rationeel weet die man (of de lesbische vrouw) dat wel, maar dat is het eigene van dit soort praktijken: ze spelen zich niet af op het rationele niveau, maar op het niveau van het onderbewustzijn.
De verleiders zijn duidelijk zichtbaar, maar het systeem van verleiding werkt onbewust.
Philippe doet precies hetzelfde als die autoverkoper. Alleen voert hij zijn aantrekkelijke en sympathieke dochter Elisabeth op als schone op de motorkap.
Philippe zelf is een onsympathieke, nogal domme, gefrustreerde hark … Op zich krijg je zo iemand onmogelijk verkocht zelfs niet aan de al even domme massa.
Maar als je in de geest van die massa door associatie van beelden de sympathie voor Elisabeth kunt laten afstralen op de sul, wordt zelfs de hark aantrekkelijk …
Overigens speelt ook Mathilde dezelfde rol als Elisabeth, alleen niet zo goed. Je ziet te duidelijk dat ze komedie speelt als ze sympathiek is.
Jambon mag zeggen wat hij wil, maar ik wil wél véél verkeerde woorden zeggen over een koning die de platte reclametechnieken van een autoverkoper toepast om zichzelf te verkopen.
De koninklijke zurk zit tien jaar op de troon.
Ik weet wel niet wat het woord zurk betekent, maar het past bij de kont van de zittende. In de gesubsidieerde media wordt hij alom geprezen. De onbenullige meute zingt alleluia.
Het omgekochte journaille wéét natuurlijk dat de lofzang op de zurk bij de meute de steun aan het profitariële instituut vergroot en mensen doet denken dat De Croot eerlijk is als hij “Tous unis” krijst . De zich links wanenden lopen achter de rattenvangers van de PVDA aan die het deuntje van de solidariteit pijpt en daarmee de zurkige tot oprichting brengt. Lees verder “De koninklijke zurk”
De Zondag
Bij mijn weten is Koen Geens geen separatist. Het kan natuurlijk dat hij een crypto-separatist is, maar daar zijn geen aanwijzingen voor. Hij wil het voortbestaan van belgië.
Knack
Luc Van Gorp, Marc Leemans, Peter Wouters
‘Gezondheidszorg splitsen? Volledige regionalisering is meer dan één brug te ver’
De drie topmannen van de christelijke arbeidersbeweging zijn niet dom en het zal sommigen verwonderen, maar ik kan niet anders dan hen gelijk geven. Toch niet als ik me in hun denkwereld plaats. Lees verder “De gezondheidszorg splitsen ?”
Doorbraak
Financieringswet drijft Wallonië in het nauw, maar creëert hefboom voor Vlaanderen
Ben jij er in geslaagd om de getallendans te volgen ? Ik niet. Halfweg heb ik het opgegeven met de bedenking: welke kat kan in dit nest nog haar jongen vinden ? Dat nest is belgië. Of zoals Becue het zegt: de kwestie is erg ingewikkeld, slechts weinigen kennen er het fijne van. Ik kan zelfs niet de moed opbrengen om er het fijne van te willen kennen.
Als je daarbij denkt aan het hele gedoe in het parlement met speciale meerderheden, grendels … dat al even ingewikkeld is, moet je je toch de vraag stellen: waar zijn we mee bezig ? Lees verder “Wallonië, van kwaad naar erger”
Het Laatste Nieuws
Excuses openen natuurlijk de deur naar herstelbetalingen. Nu mogen politiekers in hun besluiten wel opnemen dat de excuses die zij aanbieden niet het recht geven op herstelbetalingen, als iemand de zaak dan voor een rechtbank brengt blijft toch alles mogelijk. Lees verder “De Congocommissie mislukt”
Business AM
Voor de inhoud moet je dit artikel niet lezen. Dat belgië het niet goed doet, weet ieder kind, ook zonder internationale rangschikkingen. Dat er dus structurele hervormingen nodig zijn is een evidente conclusie. Van Bart Van Craeynest had ik echter wat meer doortastendheid verwacht. Tenslotte is hij hoofdeconoom van Voka en niet van het VBO FEB. Ik zou dus van hem verwachten dat hij niet zo maar pleit voor hervormingen, maar gewoon voor het afschaffen van dit onland. Lees verder “De Croo en het land”
Toen ik nog geen koning was, zei de prins – de prins sprak altijd in de verleden toekomstige tijd – wilde ik nooit koning worden, want toen ik nog een prins was, was ik gelukkiger.
En dus werd hij koning, want je kan geen prins zijn zonder koning te worden.
De kardinaal koppelde hem aan een freule die verstand had van allerlei mentale dinges en ze kregen vier kinderen en deden alsof, zoals het koningsparingen past. Lees verder “De koning sprak”