Categorie: bezinning

JOHANNES 21,1-19   

In die tijd verscheen Jezus opnieuw aan de leerlingen bij het meer van Tiberias. De verschijning verliep op deze wijze: Er waren bijeen: Simon Petrus, Tomas, die ook Didymus genoemd wordt, Natanaël uit Kana in Galilea, de zonen van Zebedëus en nog twee van zijn leerlingen. Simon Petrus zei tot hen: ‘Ik ga vissen.’ Zij antwoordden: ‘Dan gaan wij mee.’ Zij gingen dus op weg en klommen in de boot, maar ze vingen die nacht niets. Toen het reeds morgen begon te worden, stond Jezus aan het strand, maar de leerlingen wisten niet dat het Jezus was.

Dit verhaal zit zo vol referenties dat het niet mogelijk is om ze hier allemaal te bespreken.

Voorop toch dit: juist omdat het om de referenties gaat, heeft de verteller geen aandacht voor het verhaal zelf. Het zit vol zaken die niet kloppen:

Jezus vraagt of ze wat vis hebben. Maar achteraf blijkt hij zelf er al te hebben, en zelfs te hebben klaargemaakt. 

Petrus kleedt zich aan voor hij in het water springt. Niet echt waarschijnlijk.

Het net is zo vol dat ze het niet opgehaald krijgen. Wat later sleept Petrus het op zijn eentje aan wal.

Natuurlijk weet ook de verteller dat zijn verhaal niet klopt. Maar het interesseert hem niet. Hij heeft belangrijker dingen te vertellen. Lees verder “Bezinning op zondag”

Bange Joodse mannen

JOHANNES 20,19-31

Meister der Reichenauer Schule

In de avond van die eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijf­plaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: ‘Vrede zij u.’

Er is iets raars in al die verhalen over Jezus die “verschijnt”. Maria Magdalena, de bange apostelen, Tomas, de verschijning bij het meer van Tiberias, de Emmaüsgangers… in al deze verhalen herkennen ze Jezus niet. Hoe kan dat ? Hoe kan het dat ze iemand die ze jaren gevolgd hebben niet herkennen ? Wel, het kan gewoonweg niet. En toch wordt dit vijf maal herhaald. Dus wat wil de verhaler dan eigenlijk zeggen ? Het kan niet gaan om een fysisch gegeven. Waar gaat het dan wel over ? Lees verder “Bezinning op zondag”

Pasen

Johannes 20, 1-9

Op de eerste dag van de week kwam Maria Magdalena, vroeg in de morgen ‑ het was nog donker ‑ bij het graf en zag dat de steen van het graf was weggerold.

“Beste kijkers, we gaan nu over naar onze reporter ter plaatse…  Johannes, hoor je mij ? … Johannes ?… Ja, Martine, ik hoor je… zoals je ziet, hier achter mij…”

De kijker verwacht dan een zo nauwkeurig en adequaat mogelijk verslag van de gebeurtenissen. Nogal wat mensen lezen zo het verhaal van de dood van Jezus. Alleen: de reporter was misschien wel ter plaatse, maar hij brengt verslag uit ongeveer honderd jaar nà de gebeurtenissen. Het evangelie van Johannes is geschreven rond het jaar honderd. En dat verandert de hele zaak. Lees verder “Bezinning op zondag”

LUCAS 19, 28-40

In die tijd trok Jezus verder en ging op weg naar Jeruzalem.
Toen Hij Bétfage en Betánie naderde,
zond Hij twee van zijn leerlingen met de opdracht:
“Gaat naar het dorp daar vóór u.
Bij uw binnenkomst zult ge een veulen vinden
dat vastgebonden staat
en waarop nog nooit iemand gezeten heeft;
maakt het los en brengt het hier. Lees verder “Bezinning op palmzondag”

LUCAS 15, 1-3.11-32

De parabel van de goede Vader

Vooraf: om deze blog vlotter te laten lezen denk ik dat het niet aangewezen is om hier dadelijk de hele evangeliepericope te citeren. Het lijkt dus beter om hier een link te zetten naar de tekst. Maar ik heb slechts één site gevonden waarin enkel de betrokken tekst wordt getoond. Die site lijkt me van nogal conservatief allooi, en dat ik deze site gebruik is dus niet bedoeld als reclame hiervoor.  

Die Lukas toch ! Hij brengt me in verlegenheid, want opnieuw heeft hij het over de kernboodschap van het evangelie. En wat moet ik daar nog meer over zeggen ? Maar natuurlijk: het is precies omdat dit thema telkens opnieuw terugkomt, dat het de kernboodschap is. Dus, dan toch maar weer. En eigenlijk: a thing of beauty is a joy for ever. Lees verder “Bezinning op zondag”