Latijns-Amerika, ver weg, en toch belangrijk

Grenzeloos

Latijns Amerika, gekweld continent

Strijdtoneel Latijns-Amerika: in de ‘achtertuin’ van de VS laten de grootmachten opnieuw hun politieke en militaire spierballen rollen. Ondertussen dreigen complete naties weg te zakken in armoede, onderdrukking en geweld. Nederland speelt daarin volgens menigeen geen fraaie rol.

belgië is wat terughoudender dan Nederland dat de marionet Guaido erkent als minister-president. belgië erkent hem niet in zoveel woorden, maar steunt hem wel om verkiezingen uit te schrijven, wat een de facto erkenning is. Je mag dus belgIë en nederland over dezelfde kam scheren.

De zaak op zich is niet moeilijk: de VS aanvaarden niet dat de Latijns-Amerikanen een eigen koers varen. Voor hen is Latijns-Amerika hun achtertuin. Je krijgt de indruk dat de cowboys het spijtig vinden dat ze enkel naar het Verre Westen zijn getrokken, en niet ook naar het heel diepe Zuiden.  Lees verder “Latijns-Amerika, ver weg, en toch belangrijk”

Brazilië een spiegel voor ons

MO

De evangelische kerken trekken de rechtse restauratie in Latijns-Amerika Brazilië

De theologie van de voorspoed en de grote restauratie

Godsdienst is weer helemaal terug in de Latijns-Amerikaanse politiek en wel in dienst van een rechts-conservatieve agenda. Terwijl de bevrijdingstheologie de godsdienst van de armen en de verdrukten was, gaat het religieuze reveil vandaag uit van de elite die beroep doet op een God van voorspoed, conservatieve moraal en intolerantie.

Eerste vaststelling: ook hier gaat het weer over massamanipulatie.

Maar toch iets meer over die godsdienst. 

Godsdienst is ontstaan vanuit een gevoelen van onmacht bij de mens tegenover krachten die hem te boven gingen, zoals de natuurkrachten. Het is deze primitieve vorm van godsdienst die je uitgesproken terugvindt in die evangelische kerken.  Lees verder “Brazilië een spiegel voor ons”