De oplossing van de overproductiecapaciteit door overconsumptie die ik gisteren beschreef, zal heel veel geld kosten. De nieuwe producten zullen moeten worden gekocht door de werkende massa. Velen zullen het zich kunnen permitteren. De meerderheid niet. En dus wordt er gesproken over sociale maatregelen, lees subsidies. Het klinkt mooi als je zegt dat de armen niet mogen lijden onder de transitie en dat je dus gaat subsidiëren. Maar je kan het ook cynisch bekijken: die subsidies laten toe dat ook de armen de overproductiecapaciteit mee helpen oplossen, en spelen dus in de kaart van het kapitaal. In ieder geval zullen ook die subsidies worden betaald door de werkenden, al is het dan door hen die het zich kunnen permitteren. Maar niet door de rijken. Er zijn mensen die denken dat ze de rijken kunnen dwingen om mee te betalen. Dat is een illusie want in het kapitalisme is het kapitaal de baas. Daarvoor heet het kapitalisme. En dus bepaalt het kapitaal wat er gebeurt en zijn de rijken onaantastbaar. Wat er ook van zij: het geheel betekent dat de werkende massa zal moeten inleveren. De kapitalistische strategen stellen zich dan de vraag: hoe gaan we de mensen zo ver krijgen zonder dat ze in opstand komen ? Welnu als je de mensen er van kunt overtuigen dat ze moeten inleveren om het klimaat en de planeet te redden, is je probleem opgelost. Lees verder “Over Greta Thunberg (2)”
Over Greta Thunberg (1)
Ik ondervind dat nogal wat linkse vrienden mij in een rechtse hoek duwen als ik het over het klimaat heb. Ze zijn er van overtuigd dat het klimaat een links thema is. En ik ondervind dat ze me niet begrijpen als ik het over Greta Thunberg heb. Vermits het over een kind gaat, worden velen dan ook emotioneel en dat maakt hun reacties tegenover mij niet fijn. Nu, op zich storen die reacties me niet. ik kan wel tegen een stootje (zegt de narcist). Maar los dus van mijn persoontje, is het thema wel belangrijk, en wil ik dus uitleggen wat er in mijn ogen speelt. Lees verder “Over Greta Thunberg (1)”
Ook ik ben tegen de privatisering van de NMBS. Maar…
De Wereld Morgen
Actiegroep ‘Openbaar Vervoer Nu’ wil herfederalisering alle openbaar vervoer onder één minister
Ik hou niet van Lode Vanoost, en ik heb in eerdere commentaren op zijn artikels al zwaar naar hem uitgehaald. Maar eerlijk is eerlijk: wat de kern van zijn betoog hier betreft, heeft hij honderd procent gelijk. Een privatisering van het openbaar vervoer is nonsens. Schaam je, Thomas Roggeman. Je toont je een gewetenloze aanhanger van het meest verderfelijke kapitalisme dat enkel in dienst staat van de rijken. Lees verder “Ook ik ben tegen de privatisering van de NMBS. Maar…”
Maakt arbeid gelukkig ? (2)
Gisteren gaf ik Luc Nijs gelijk als hij pleit voor een nieuwe arbeidsethos. Dan heeft hij het over prestatie en verantwoordelijkheid voor zichzelf.
Mensen moeten niet enkel verantwoordelijk zijn voor zichzelf, maar ook voor mekaar. Eigenlijk is dat het fundament van onze sociale zekerheid. Maar als die verantwoordelijkheid een wettelijk geregeld automatisme is, waarbij veel mensen de (financiële) bijdrage die ze moeten leveren niet meer zien als verantwoordelijkheid voor de anderen, doch enkel als een last, een belasting die ze zoveel mogelijk moeten ontduiken, is dat geen solidariteit meer in de harten van de mensen. En dan kan je je de vraag stellen of het nog wel echte solidariteit is ? Lees verder “Maakt arbeid gelukkig ? (2)”
Maakt arbeid gelukkig ? (1)
Doorbraak
Wat is er met ons arbeidsethos gebeurd?
Een pleidooi voor een andere visie op werk
Ik kan Luc Nijs wel pruimen. Het is tenminste geen vakidioot die enkel nadenkt over zijn vak. In een aantal zaken heeft hij gelijk. Die ga ik hier niet bespreken.
Allereerst dit: hij heeft het over zijn drill-sergeant achtige discipline. Ook uit de rest van het artikel blijkt dat hij iemand is van het wilskrachtige type. Waar een wil is, is een weg. Zijn wilskracht heeft hem ver gebracht. Ik ken de man niet persoonlijk, maar het lijkt me iemand die “het gemaakt heeft”. En die dat gedaan heeft met grote inzet en vastberadenheid. Maar dan komt een fenomeen dat wel meer opduikt: als ik dat kan, waarom kan ook iemand anders het niet ? Lees verder “Maakt arbeid gelukkig ? (1)”
Waarom de socialisten rake klappen krijgen (2)
Als je mensen leert om de hand op te houden, word je verlaten als je die hand niet meer kunt vullen.
Het socialisme van de verzorgingsstaat heeft succes gehad zolang de economische toestand toeliet om de hand te vullen. Dat was het geval in de periode na de tweede wereldoorlog die een speciale economische periode was, gekenmerkt door een enorme groei, met een enorme nood aan productie en consumptie, nog versterkt door het Marshallplan, en een groot tekort aan arbeidskrachten dat de macht van de vakbonden vergrootte. Maar die periode is voorbij.Want toen kwam het neoliberalisme. Het neoliberalisme is er niet gekomen omdat rechtse politici dat wilden. Het is een fase in het kapitalisme. Lees verder “Waarom de socialisten rake klappen krijgen (2)”
Waarom de socialisten rake klappen krijgen (1)
Als je mensen leert om de hand op te houden, word je verlaten als je die hand niet meer kunt vullen.
Iedereen kent mensen die een groot deel van hun leven op de dop of de ziekenkas hebben gestaan. Die mensen worden in de statistieken gerekend bij de mensen op de armoedegrens, maar daar horen ze niet thuis, want ze zijn niet arm. Integendeel, ze verdienen goed hun kost. In het zwart. De steun die ze krijgen komt als extra boven op hun netto-inkomen dat al hoger ligt dan normaal, juist omdat ze geen belastingen betalen. Het zijn profiteurs. Nu moet ik oppassen want tegenwoordig word je al snel uitgescholden voor schelder. Dus, om duidelijk te zijn: die mensen zijn geen luieriken, want ze werken hard. Ze voelen zich ook geen profiteurs en hebben niet de bewuste bedoeling om het te zijn. Maar ze profiteren wel. Ik beschuldig dus niemand persoonlijk. Ik ken er zo een paar met wie ik goed kan opschieten. Ze zorgen goed voor hun kinderen, en ze zijn sociaal, altijd bereid om te helpen. Maar het fenomeen bestaat wel. Vroeger meer dan nu. Er wordt tegenwoordig veel aan gedaan om het te bestrijden. Lees verder “Waarom de socialisten rake klappen krijgen (1)”
Maïka heeft gelijk, maar denkt niet ver genoeg door.
Knack
‘Beleid moet focussen op welzijn in plaats van op economische groei’
In dit artikel wordt aangegeven dat het Bruto Binnenlands Product een slecht meetinstrument is om het welzijn van de bevolking te meten. Dat is een evidentie en niets nieuws. Maïka heeft dus gelijk als ze de overheid oproept om andere instrumenten te ontwikkelen.
Maar het wordt een beetje ongelukkig als ze Nieuw-Zeeland als voorbeeld stelt. Dan gaat het niet meer over het meetinstrument, maar over wat er wordt gedaan met het resultaat van de metingen. Lees verder “Maïka heeft gelijk, maar denkt niet ver genoeg door.”
De rol van de VN en IPCC betwist
Dwarsliggers
Over de rol van de belangrijkste actoren en hun verantwoordelijkheid
In dit artikel blijkt duidelijk dat de Dwarsliggers aanhangers zijn van het kapitalisme. Op dat vlak zijn het geen vrienden, maar tegenstanders. Maar dat betekent niet dat die mensen ongelijk hebben in alles wat ze vertellen. Als ik moet kiezen tussen hun visie op de klimaatproblematiek, en die van Anuna, dan is mijn keuze snel gemaakt en verhuist Anuna naar waar ze hoort: in de schoolbanken.
In dit artikel lees ik twee delen: een niet strikt wetenschappelijke beschouwing over de waarde van de IPCC rapporten; en een antwoord op de vraag: wat steekt er achter dat IPCC gedoe ? Ik wil het hier enkel over dat tweede deel en die vraag hebben. En daar verschil ik grondig van mening met de Dwarsligger. Lees verder “De rol van de VN en IPCC betwist”
Mondiaal denken ? Ja ! Lokaar handelen ? Ja !
Uitpers
Mondiaal denken, lokaal handelen?
Als ik niet oppas gaan jullie nog denken dat ik iets heb met Francine Mestrum. Ja, dus, maar niet wat jullie denken. Ik zou mezelf niet zijn als ik het altijd met haar eens zou zijn, maar ze is wel altijd intellectueel eerlijk en bespreekt voor en tegen. Zo ook in het artikel waarbij ik vandaag bedenkingen heb. Lees verder “Mondiaal denken ? Ja ! Lokaar handelen ? Ja !”