De grandioze leugen van Europa dat de mensenrechten verdedigt.

De Wereld Morgen

Jasper Thys  

Waarom haalt de EU de banden aan met een land dat al decennialang mensenrechten schendt?

Voor het eerst in tien jaar zitten Israël en de EU op 3 oktober op het hoogste diplomatieke niveau rond de tafel. Dit om de samenwerking te versterken vanwege hun “diep gedeelde democratische waarden”, aldus Europees commissievoorzitster Von der Leyen. Die politiek van twee maten, twee gewichten roept vragen op, schrijft beleidsmedewerker bij ngo Viva Salud Jasper Thys

De bekommernis om de rotzooi die Israël er tegenover de Palestijnen van maakt is terecht. Maar het zou Jasper Thys sieren als hij niet zo consequent zou weigeren om ook maar met een half woord te wijzen op de rotzooi die Hamas er van maakt.

Dàt is wat ik haat aan de zich links wanenden: ze hebben hun ideologische analyse gemaakt en daarna passen ze de werkelijkheid aan aan hun ideologie. Dat leidt tot onvoorstelbare domheid die in se ook misdadig is omdat ze de weg naar oplossingen opbreekt.

De facto verdedigt Thys hier Hamas, een nazistische organisatie die één doel nastreeft: de vernietiging van de Israëli’s. Lees verder “De grandioze leugen van Europa dat de mensenrechten verdedigt.”

Strijd tegen de armoede ? Strijd voor aalmoezen !

Sampol

Wim Van Lancker

Gevraagd: een fundamentele herziening van het Groeipakket

Het huidige systeem is gewoon niet geschikt om in crisistijden mensen gericht te ondersteunen, en ook in normale tijden is het niet doelmatig genoeg in de strijd tegen armoede

Het is allemaal waar wat Wim Van Lancker zegt. Maar… De problemen liggen veel dieper.

Eerst toch nog even wat oppervlakkiger: over de jobbonus.

Het is een mantra van de N-VA en de VLD: de beste manier om mensen uit de armoede te houden, is ze aan het werk te krijgen.

Dat klinkt goed. En ik ben er voor dat  iedereen aan het werk is. Dat geldt ook voor mensen die minder bekwaam zijn om te voldoen aan de eisen die in de huidige economie aan mensen worden gesteld. In een vorige blog heb ik zelfs geschreven dat bij dat “iedereen aan het werk” ook zoveel mogelijk de ouderen horen. Maar ook nu weer: natuurlijk niet in het huidige bestel. Ik zal het voor een keer maar niet met naam noemen, zeker ? Lees verder “Strijd tegen de armoede ? Strijd voor aalmoezen !”

Neen, de klimaatcrisis gaat niet zo maar over de natuur !

MO*

Gie Goris

Klimaatcrisis, koloniale uitbuiting en inheemse kennis Hoe keren we de klimaatcrisis?

‘We moeten het niet over de natuur hebben’ Om de klimaatcrisis op te lossen hebben we wetenschap nodig, maar ook andere ecologische kennis. Kan inheemse kennis ons uit de brand, de storm, de droogte en de overstroming halen? MO* sprak erover met Achille Mbembe, Amitav Ghosh en Krushil Watene

Eerst: ik ben het fundamenteel eens met de visie van Achille Bbembe en consoorten: de mensheid moet naar een andere relatie met de planeet.

Voor mijn part koppel je daar aan vast dat de mensheid ook enkel in die andere relatie met de planeet een nieuwe relatie zal ontwikkelen van de mensen onderling.

Voor wie in termen van anti-kapitalisme wil denken: een alternatief voor het kapitalisme is slechts mogelijk met een nieuwe mens. Lees verder “Neen, de klimaatcrisis gaat niet zo maar over de natuur !”

De echte vijand van links

De Morgen

Anton Jäger

Neoliberalisme is dood, maar troonopvolging blijft uit

“Het neoliberalisme is dood.” De uitspraak van Dani Rodrik, econoom aan de Amerikaanse Harvard-universiteit, dateert van juni 2021. Het neoliberale project was intellectueel “uitgedoofd”, klonk het met veel aplomb, en politiek werd het failliet “algemeen erkend”

Natuurlijk is het neokapitalisme dood, maar het kapitalisme springlevend.

Voortdurend kom je beweringen tegen over het neoliberalisme dat wordt afgezet tegenover een alternatief voor het kapitalisme.

Er speelt hier een grandioos misverstand: het liberalisme valt niet samen met het kapitalisme. Het is een fase binnen het kapitalisme; een liberale fase binnen het kapitalisme. 

Liberaal gaat hier over de rol van de overheid binnen het kapitalisme. Het liberalisme is een fase waarin de overheid zich zo weinig mogelijk moeit met het economisch gebeuren.

Maar het kapitalisme is niet zo maar een vastvloeiend systeem. Het evolueert van fase naar fase en de liberale fase leidt naar wat ik zou noemen: de Keynesiaanse fase, genoemd naar de econoom Keynes die in de jaren 30/40 van de vorige eeuw tot het inzicht kwam dat het kapitalisme zo geëvolueerd was dat het kapitaal beter af was met een overheid die wél intervenieerde. Lees verder “De echte vijand van links”

Wat is het kapitalisme ?

Op facebook verzeilde ik in een discussie over van alles en ook over het kapitalisme. Daarbij bleek dat mijn intelligente gesprekspartners en ik het niet helemaal over hetzelfde hadden als we het woord kapitalisme gebruikten.

De meeste mensen hebben wel een idee van wat het kapitalisme is, ook al zullen velen die idee niet echt kunnen expliciteren. In veel contexten volstaat dat idee. Soms ook niet.

In de meeste contexten van mijn blogs volstaat het om het te hebben over de concurrentie en het winstbejag. Dikwijls moet daar ook de bepaling van kapitalist bij: de bezitter van de productiemiddelen.

Een blog is geen essay en dus heb ik het dikwijls enkel over dat aspect van het kapitalisme dat in de context van belang is. Lees verder “Wat is het kapitalisme ?”

De wereld is in shock

Business AM

Yves Tiberghien & Bertrand Badré

Navigeren door een wereld in shock

Vergis u niet: we leven niet langer in een stabiele, op regels gebaseerde internationale orde. De dagen van unipolariteit en mondiaal liberalisme zijn voorbij, en we worden nu geconfronteerd met een samenloop van schokken die de meesten van ons tijdens hun leven nog niet eerder hebben meegemaakt. Er is geen piloot die het vliegtuig bestuurt: de G20, die het dichtst bij een soort cockpit komt, is gefragmenteerd en zit muurvast, ondanks de moedige pogingen van Indonesië als voorzitter van dit jaar

Interessante bedenkingen, maar hopeloos naast de kwestie. Eigenlijk is er slechts één vaststelling echt terzake: de wereld is in shock.

De auteurs geven een beschrijving van de symptomen van die shock, maar geraken ook niet verder dan dat. Waar ze oplossingen aanreiken blijven ze dus ook steken in symptoombehandeling.

Blijkbaar zijn ook intellectueel hoger begaafden niet in staat om het geheel als geheel te zien. Dat ze een voorbeeld nemen aan mij. Lees verder “De wereld is in shock”

Weg van het fascisme ?

Knack

Vincent Scheltiens

‘Hoe het Europese continent de vierde extreemrechtse golf zal aanpakken blijft onduidelijk’

‘Niet dat de geschiedenis zich herhaalt, en al zeker niet op dezelfde manier, maar historisch werken is comparatief werken, is kijken naar verschillen, breuken en (gedeeltelijke) gelijkenissen’, schrijft historicus Vincent Scheltiens de kijkt naar de verkiezingen in Zweden en Italië en de ‘mainstreaming van extreemrechts’

Ik ben er van overtuigd dat Vincent Scheltiens een brave mens is die het goed bedoelt. En fundamenteel sta ik natuurlijk ook aan zijn kant en deel ik zijn afkeer van fascisme en nazisme.

Misschien moet ik hem zelfs bewonderen want in deze tijden begint het stilaan moed te vragen om uit te komen voor een afkeer van het fascisme. Hij heeft gelijk als hij stelt dat het fascisme in Europa aan een opmars bezig is. Maar als de fascisten echt aan de macht komen, kan je als linkse mens maar beter aan emigratie gaan denken, want fascisten staan er niet om bekend dat ze de mening van tegenstanders vrij laten uiten. Lees verder “Weg van het fascisme ?”

Europa als grote kans

Uitpers

Francine Mestrum

Het Europa van verkeken kansen Grosso modo mag je rustig stellen dat radikaal links slechts af en toe, in periodes van directe verandering, geïnteresseerd is in Europese politiek. Dat was zo rond ‘Maastricht’, 1992, het eindpunt van een proces dat jaren eerder was gestart, en dat was zo met de ‘Grondwet’, 2005, het resultaat van een democratische oefening waar radikaal links de neus voor ophaalde

Francine slaat de nagel op de kop als ze het heeft over het falen van radikaal links bij de geopolitieke analyses. 

Neen, ik heb het nu niet over de PVDA. De analyse over Oekraïne van deze partij  is verfrissend, vergeleken bij het ziekelijk gedaas van de anderen. Maar wat de Trotskisten er van gebakken hebben is bedroevend: ze zijn blijven steken in een ideologisch dwergwereldje van marxisme. Lees verder “Europa als grote kans”

Toyota twijfelt aan de elektrische wagen

Business AM

Laurens Bouckaert G

Grootste autofabrikant ter wereld lijkt niet overtuigd van een volledig elektrische toekomst: dit is waarom

Bij de lancering van zijn hybridemodel Prius (deels benzine, deels elektriciteit), gold autogigant Toyota als de meest milieubewuste speler van de industrie. Twee decennia later, nu alle autofabrikanten miljarden pompen in de ontwikkeling van volledig elektrische voertuigen, stelt het Japanse concern zich terughoudender op tegenover de groene technologie van het moment.

Gisteren heb ik voor het eerst meegereden in een elektrische wagen. 

Lijkt me interessant op gewone wegen. Op autostrades schiet niet veel over van de zo geroemde stilte: door het gewicht wordt de wrijving van de banden met de wegbedekking lawaaierig en de vering hard. Niet aangenaam.

Voor de rest is het tekort aan laadpalen een ramp. Wie in de stad een parkeerplaats zoekt wordt sowieso al neuroot. De zoektocht naar die ene plaats mét oplader komt er nog bij. Lees verder “Toyota twijfelt aan de elektrische wagen”

De vakbond verraadt zijn mensen

De Wereld Morgen

Jeroen Permentier

Ann Vermorgen (ACV): “Je moet luisteren naar de mensen en hun ongenoegen”

Het Vlaams ACV hield vorige week de plenaire zittingen van haar congres onder de titel ‘Ruimte maken voor elkaar’. Hoe leven we in 2030, dat was de centrale vraag. De vakbond keek veel verder dan enkel de arbeidsmarkt, en dacht behalve over werken en leren ook na over wonen, mobiliteit, samenleven, zorgen. Wij overliepen de resultaten met nationaal secretaris Ann Vermorgen

Jullie weten dat mijn verhouding met de vakbond dubbel is.

Vakbonden hebben een basisoptie: ze aanvaarden het kapitalisme en proberen dan door de organisatie van samenhorigheid onder arbeiders een tegenmacht te vormen tegen de kapitalisten, tegen het kapitaal; niet tegen het kapitalisme. 

Met die tegenmacht slagen ze er in om de scherpe kantjes van het kapitalisme wat af te ronden, maar fundamenteel veranderen ze niets. En als het kapitalisme, zoals nu, in crisis is, staan de vakbonden machteloos. Lees verder “De vakbond verraadt zijn mensen”