Een sterker sociale zekerheid na corona ? Ik geloof er niets van.

Sampol

Kim Bosmans en Jessie Gevaert

Leg eindelijk die eerste steen

Bouwpakket voor een beter arbeidsmarktbeleid en een groots huis der sociale zekerheid (zonder koterij)

Raar maar waar: ik ben het met alles eens. Daarom slechts enkele bijdenkingen.

Het is ondertussen een vervelende gemeenplaats geworden: in dit onland zijn de bevoegdheden hopeloos versnipperd. Zonder homogene bevoegdheidspaketten met bijhorende financiering zijn er geen oplossingen mogelijk en blijft het ploeteren in de modder. Er zijn praktisch geen thema’s waarop Vlaanderen, Wallonië en Brussel het eens zijn en ik zie geen enkel thema waarbij het belgische niveau een meerwaarde biedt. De weg naar homogene bevoegdheidspaketten kan dus enkel via confederalisme gaan.

Voor een beetje sociaal mens is een sterke sociale zekerheid een evidentie. Er lopen nogal wat veel slechts een beetje sociale mensen rond. Er zijn ook nogal wat mensen die groot voorstander zijn van de sociale zekerheid, niet omdat ze voor solidariteit zijn, maar omdat ze graag beroep doen op het manna van de sociale zekerheid. Op deze voorstanders van de sociale zekerheid zullen de auteurs van dit artikel geen beroep kunnen doen in hun ijveren voor uitbreiding van de sociale zekerheid naar groepen die nu uit de boot vallen.  Lees verder “Een sterker sociale zekerheid na corona ? Ik geloof er niets van.”

De toekomst van onze helden

MO*

Bieke Purnelle

Dankbaarheid voor zorgverleners is soms een rookgordijn dat veel lelijks verhult

Dank u, maar nee, dank u

Bieke Purnelle maakt zich zorgen over hen, die voor ons moeten zorgen, nu de voorspelde tweede golf ons overspoelt, alsof we niet wisten dat ze zou komen. Terwijl men in de Wetstraat talmt, kibbelt en economische rampspoed afkondigt doen zij gewoon verder, omdat iemand het moet doen

Bieke Purnelle heeft al dingen geschreven waar ik kwaad van werd. Maar nu heeft ze gelijk, en dus word ik ook  nu weer kwaad. Maar niet op haar, maar op deze rotwereld en het krapuul dat deze wereld zo rot maakt.

Ik denk dat het woord helden niet goed gekozen is. Maar een semantische discussie brengt niets bij. Dat mensen in de zorg helden worden genoemd, doet me denken aan de grote socialist Achille Van Acker die de mijnwerkers uitriep tot ereburgers van dit onland. Ondertussen crepeerden die mensen wel door de stoflong. 

Nu  heeft de federale regering ondertussen een zogenaamd historisch akkoord gesloten met de vakbonden van het verzorgend personeel en zal er 1 miljard euro worden vrijgemaakt om de lonen, en arbeidsomstandigheden te verbeteren. Die regering wordt daarom alom geprezen. De loftrompetten worden geblazen. En dat is grappig. Want die federale regering brengt als zodanig niets bij aan dat geld. Het is ons geld. Het komt van de belastingen. Ofwel zullen wij die 1 miljard betalen door belastingverhogingen. Ofwel zal die 1 miljard worden afgetrokken van wat andere mensen zouden krijgen. Lees verder “De toekomst van onze helden”

Biedt een burgerdemocratie de oplossing ?

Knack

Dirk Holemans

‘Een gedachtenexperiment: wat als politici burgers écht ernstig nemen?’

Misschien is het geen slecht gedacht in deze tijden: een gedachtenexperiment om de democratie in ons land nieuw leven in te blazen, schrijft Dirk Holemans van Oikos.

Dirk Holemans is een verstandig man en ik denk dat zijn gedachtenexperiment aandacht verdient en kansen moet krijgen. Hij situeert zijn voorstel in het kader van klimaat, milieu, duurzaamheid. Als de idee écht een verdieping van de democratie betekent, moet het ook voor andere aspecten van het samenleven worden gebezigd. Voor Holemans gaat het om de milieuproblemen en moeten die sociaal rechtvaardig worden aangepakt. Fijn ! Maar ik wil, andersom, dat de sociale rechtvaardigheid het hoofdthema is en die sociale rechtvaardigheid moet dan milieuvriendelijk worden aangepakt.  Lees verder “Biedt een burgerdemocratie de oplossing ?”

De roep om privatisering en het antwoord van krapuul.

Grenzeloos

Frank Slegers

Het virus en de shockdoctrine

In een uitgebreid stuk in de New York Review of Books verhaalt Rachel Shabi hoe de Britse regering van Boris Johnson een shock and awe strategie gebruikte om een verdere privatisering van de gezondheidszorg door te drukken

Dit is een kort artikel met op zich weinig informatie. Toch is het goed om het hier onder de aandacht te brengen omdat nogal wat mensen zich weinig of niet bewust zijn van de diepere krachten die er spelen in onze samenleving. Ik ondervind het dagelijks: ook mensen die toch wat intellectueel niveau hebben zijn onbekend met de vraag of de staat al dan niet een rol moet spelen in het economische gebeuren. Net zoals zovele mensen totaal geen benul hebben van wat onze sociale zekerheid eigenlijk is en bijna niemand zich de vraag stelt hoe het komt dat wij een sociale zekerheid hebben en dat je die weinig of niet terug vindt in andere werelddelen dan Europa. Lees verder “De roep om privatisering en het antwoord van krapuul.”

Rutte en De Wever hebben gelijk. Het spijt me.

De Groene Amsterdammer

Dirk Bezemer

Eigenbelang

‘Het zuiden van de eurozone is de kip met de gouden eieren van de Nederlandse economie. Voor de prijs van vier kopjes koffie per jaar per Nederlander willen Rutte en Hoekstra die kip nu slachten.

Die Rutte is een rechtse kwal en liberaal. Je hebt liberalen die liberaal zijn omdat ze persoonlijke vrijheid belangrijk vinden, maar overigens sociaal zijn. Maar de meeste huidige liberalen zijn economische liberalen: ze staan aan de kant van het kapitaal. Vrijheid bestaat bestaat voor hen er in dat je rijken niets in de weg mag leggen, en dat mensen het recht hebben om rijk te worden op kosten van armen. Lees verder “Rutte en De Wever hebben gelijk. Het spijt me.”

belgische nationale feestdag

Knack

Jean-Marie Dedecker

‘Dit land zit niet op zijn tandvlees, het gehele gebit is rot tot op het bot’ ‘

De toestand is hopeloos maar niet ernstig’, schrijft Jean-Marie Dedecker over de oplopende rekening van de coronacrisis en de vastgelopen federale formatie.

Als je de naam Jean-Marie Dedecker laat vallen, haken een aantal mensen automatisch af. De man zit in een hokje – hij heeft dat ook aan zichzelf te danken – en de politiek correcten hebben de sleutel weggegooid. Ik ben ondertussen zo ver dat ik iemand die door de poco’s in een hokje is gestoken, automatisch wil verdedigen. Als een gediplomeerde moslima haar intellect gebruikt om mensen die de mensenrechten verdedigen in het hokje van de islamofoben te steken, vind ik die islamofoob interessant. Dat ligt natuurlijk aan mijn dwars karakter. Ik kan er dus niets aan doen. Maar mijn houding is zeker ook ingegeven door oprechte verontwaardiging over intellectuele oneerlijkheid, om niet te spreken van pure leugenachtigheid en bewuste misleiding. Ik word er meer en meer van overtuigd dat die moslima’s bewust ijveren voor de afbraak van de scheiding van religie en staat, en voor het stap voor stap invoeren van de sharia. Ik wacht op argumenten van de mensen die me willen tegenspreken. Lees verder “belgische nationale feestdag”

Superrijken willen meer belastingen betalen om uit coronacrisis te geraken

Het Nieuwsblad

Superrijken willen meer belastingen betalen om uit coronacrisis te geraken: “Geld is broodnodig, en wij hebben er veel van”

Een groep van 84 van de rijkste mensen op de planeet roept in een open brief op om mensen zoals hen extra te belasten om de economische klap van de coronacrisis minder zwaar te maken. “Covid-19 treft de hele wereld, en miljonairs zoals wij hebben een belangrijke rol te spelen in het genezen van de wereld”, staat te lezen in de brief. “Wij hebben geld. Veel geld.

Als iemand van mijn trouwe lezers nu de deugd van dankbaarheid  beoefent, heb ik in mijn vorige blogs gefaald. 

Zijn die rijken plots filantropen geworden die begaan zijn met het lot van armen, werklozen, zieken, de scholing van kinderen en de mensen die last hebben van de hitte ? Misschien moet iemand eens onderzoeken of er bij die rijken mensen zijn die belangen hebben in de productie van ventilatoren en airco’s ?

Laat me duidelijk zijn: als rijken geld geven, dan is het omdat ze denken dat ze daarmee geld kunnen verdienen. De filantropie is hypocrisie. Lees verder “Superrijken willen meer belastingen betalen om uit coronacrisis te geraken”

Sartre zag niet goed

Doorbraak

Lieven Van Mele

Zwarte Golf

Hoe de rivaliteit tussen Saoedi-Arabië en Iran het leven in het Midden Oosten heeft verwoest

Je zou het bijna vergeten, maar tot 1979 waren Saoedi-Arabië en Iran bondgenoten. Sedert de Iraanse revolutie is er constant geharrewar tussen de twee, met destructieve gevolgen voor de rest van de de regio. De Libanese journaliste Kim Ghattas legt in haar nieuwste boek, Zwarte Golf, glashelder uit wat er de afgelopen veertig jaar misgelopen is in dit deel van de wereld

Een interessant artikel met informatie die zelfs ik niet kende. Wie ver genoeg van zijn bed durft wandelen om zich te interesseren in oorzaken van wat er in ons bed gebeurt (neen, ik heb het niet over sex !) krijgt hier stof tot nadenken. Ik pik er enkele thema’s uit.

Gisteren had ik het over politiek correcten. Welnu, in dit verhaal van het Oosten vind je hier een nuance er van terug. Jean-Paul Sartre was een extreem begaafd intellectueel die ons diepe inzichten heeft bezorgd over de essentie van ons bestaan. – Voor wie het liever heeft, wil ik ook wel schrijven “over de existentie van ons bestaan”.  – Tegelijkertijd hebben er ook weinig mensen in de vorige eeuw zoveel kwaad gedaan. Natuurlijk kan je hem niet vergelijken met Hitler – die speelde in de hoogste categorie – maar toch.

Sartre was een voorbeeld van ideologische blindheid. Zijn basis- ideologisch inzicht was juist: hij veroordeelde het nazisme en fascisme. Maar hij nam zo maar aan dat de vijanden van zijn vijanden zijn vrienden waren. Stalin was de vijand van Hitler, en dus was hij voor Sartre een vriend. Alles wat er in de Sovjet-Unie gebeurde, werd vanuit dat standpunt bekeken, en zo werden de gruwelijkste zaken vergoelijkt. Als er mensen zijn die weigeren de communistische heilstaat te aanvaarden, is het toegestaan en zelfs verplicht om die mensen te liquideren. Stalin heeft dat met veel enthousiasme gedaan, en Sartre vond dat te rechtvaardigen om het grote doel te bereiken. Lees verder “Sartre zag niet goed”

Politieke correctheid, wat is dat eigenlijk ?

Doorbraak

Nadia Sminate

Nadia Sminate: ‘Er is nog werk aan de winkel voor ons harmonieus Vlaanderen’

‘De eerste allochtone burgemeester!‘. Zo kopte quasi elke krant na de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Cameraploegen stonden mij thuis op te wachten. Alle journalisten wilden van mij weten hoe het voelde om die stempel opgeplakt te krijgen. Een stempel waar ik nooit bij stil stond, laat staan om vroeg. Steevast antwoordde ik dan ook dat ik me trots voelde als Vlaming en dat, als ik in de spiegel keek, het beeld ook overeenkwam met dat gevoel

Nadia Sminate brengt een verfrissend geluid na het gehuil van de black lives matter gefrustreerden. Of moet ik het gewoon over de politiek correcten hebben ?

Vrolijke vijanden vragen me wel eens over wie ik het eigenlijk heb, als ik de politiek correcten aanval. Welnu, het gaat over een mensensoort die waarschijnlijk van alle tijden is, maar toch vooral van deze tijd.

Politiek correcten zijn geobsedeerden. Ze zijn geobsedeerd door de wil om goed te zijn. Nu is er natuurlijk niets op tegen om goed te willen zijn. Het overkomt zelfs mij soms. Goed zijn is zelfs een alomvattende en nooit ophoudende opdracht. En toch loopt er iets fout als deze bezigheid dwangmatig wordt. Want goed zijn moet een resultaat zijn van een vrije wil. Wie gedwongen goed doet, doet misschien niets verkeerd, en wat hij doet kan goed zijn, maar daarom is hij als mens nog niet goed, precies omdat zijn goede daad niet voortkomt uit vrije wil. Lees verder “Politieke correctheid, wat is dat eigenlijk ?”

Yanis Varoufakis: zinvol en begrijpelijk.

De Wereld Morgen

Interview – Lé El Azzi

Yanis Varoufakis over het kapitalisme na de pandemie: Europa, Libanon en het IMF

Yanis Varoufakis geeft in een interview met Léa El Azzi van Al Akhbar zijn kijk op de impact van de pandemie op het kapitalisme. Hoe de landen die nu al in moeilijkheden zitten, zich moeten losrukken uit de IMF-tentakels. En de uitdagingen en kansen die er liggen voor die andere rechtvaardige samenleving

Een interessante figuur, die Yanis Varoufakis: geschoold econoom, onafhankelijk denker, en iemand die moeilijke zaken bevattelijk kan uitleggen. En ik ben het grotendeels met hem eens. Zijn Progressieve Internationale is een interessant initiatief. Maar de opgave die hij zichzelf stelt is enorm. Want “een globaal plan voor gedeelde, groene welvaart. (We moeten antwoorden kunnen geven op vragen als “Hoeveel moeten we uitgeven aan de bestrijding van de klimaatverandering? Waar komt het geld vandaan? Hoe zullen we de rijkdom herverdelen van een smalle naar een bredere groep van de samenleving en van het Noorden naar het Zuiden?)”  is niet simpel en zal stoten op de innerlijke tegenstrijdigheden die eigen zijn aan het kapitalisme en op fundamentele factoren zoals de concurrentie, het winstbejag, het privébezit van kapitaal, en de vrije markt volgens de wet van vraag en aanbod. Praktisch gezien komt het er op neer dat de macht van het kapitaal moet worden gebroken, en zijn Progressieve Internationale zal dan ook met alle middelen bekampt worden door de sterkste machten op onze planeet. Dat gaat dan over de evidente tegenstanders: het kapitaal en fascistisch rechts, maar hij zal zeker ook de feministen en zwarte anti-racisten in het oog moeten houden, want die worden wel bij links gerekend, maar zijn niet bezig met een betere wereld voor iedereen, maar enkel voor een betere wereld voor de eigen soort. Lees verder “Yanis Varoufakis: zinvol en begrijpelijk.”