Bij een communicatieverantwoordelijke heeft het virus niet de longen, maar de hersenen aangetast.

VRTNWS

Inge Jooris

Nee, de coronamaatregelen zijn niet solidair: niet tegenover onze kinderen, ouderen of stervenden

“Nee, de coronamaatregelen zijn niet solidair”, zegt Inge Jooris. Niet tegenover onze kinderen, niet tegenover onze ouderen, onze stervenden of onze zelfstandigen. “Ik zie de randschade groeien”, schrijft ze.

Inge Jooris is communicatieverantwoordelijke bij de Koninklijke Vlaamse Schouwburg. Ze is nog woordvoerder voor Groen geweest. Ze schrijft deze opinie in eigen naam.

Om te beginnen met die Koninklijke Vlaamse Schouwburg. Dat is een broeinest van de Dansaert Vlamingen, genoemd naar de Dansaertstraat waarin de Koninklijke Vlaamse Schouwburg gelegen is. Die Dansaert Vlamingen vormen een intellectuele, internationaal geörienteerde elite die de band met de gewone Vlaming totaal verloren is. Nog niet zo lang geleden las ik een uitspraak van zo ’n Vlaming die het fantastisch vond dat hij in de voormiddag gepraat had in het Engels met een Amerikaan, in het Frans met een Brusselaar, ’s namiddags in het Duits met een Jood, en ’s avonds in het Marokkaans met een Marokkaan. Dat was voor hem een bewijs van de waarde van de multiculturele samenleving. Met een Vlaming had hij niet gesproken. En hij besefte ook totaal niet hoe geprivilegieerd hij was door zijn intellectuele talenten die hem toelieten om meertalig te zijn. De overgrote meerderheid van de mensen heeft die talenten niet. Vreemde talen zijn voor hen een last. Praat eens met een leraar in het beroepsonderwijs… Voor die gewone man met de pet in de straat is de multiculturele samenleving een last. Maar mijn Dansaert Vlaming zit in zijn ivoren toren en kijkt minachtend neer op die gewone mens en beschuldigt hem van fascisme en racisme. Dàt is de nep linkse politiek correcte onnuttige idioot waar ik het wel eens over heb. Lees verder “Bij een communicatieverantwoordelijke heeft het virus niet de longen, maar de hersenen aangetast.”

Over helikoptergeld en de afschaffing van de stad

Oikos

Dirk Holemans

‘Geef gratis geld aan duurzame steden’

‘Duurzame steden zijn in de huidige onzekere tijden de laboratoria van hoop voor een betere toekomst. Zij schrijven een nieuw toekomstverhaal voor Europa’, schreef Dirk Holemans in 2016. Nu de discussie over helikoptergeld weer hoog oplaait, diepten we dit opiniestuk opnieuw op.

Er zijn dus nog mensen die creatief nadenken en begane paden durven verlaten. De ideeën die in dit artikel worden aangebracht zijn verfrissend en niet realistisch.

Ze zijn natuurlijk op zich wel realistisch, maar niet als je naar de mensen kijkt die de macht hebben om ze te realiseren. Gelooft nu iemand écht dat je de banken kan voorbijgaan als het gaat over de behandeling van geld ? 

Het gaat om macht en winst. We leven in het kapitalisme, en dus zal er niets gebeuren wat niet op de een of andere manier aan de een of andere winst oplevert. De mensen aan de macht zijn precies de mensen die het meest op winst uit zijn. De mensen die in belgië het idee van helikoptergeld voorstaan, zijn niet de mensen aan de macht. Het zijn vooraanstaande professoren die zeker invloed hebben, maar als ze bepaalde mensen aan de macht er niet van kunnen overtuigen dat hun voorstellen hen winst opleveren, zullen hun voorstellen niet gerealiseerd worden.

Maar de idee van helikoptergeld op zich is wel interessant. Hier gaat het natuurlijk om een toepassing binnen het kapitalisme, bedoeld als een tijdelijke maatregel om de consumptie aan te zwengelen, en zo de economie een opstoot te geven. Lees verder “Over helikoptergeld en de afschaffing van de stad”

Onderwijs moet leiden tot groei in menselijkheid

Apache

Mattijs Driesen

Welke tijd verliezen de scholen?

De coronacrisis lijkt bij momenten op scherp te stellen hoe we ons (willen) verhouden tot onze maatschappij. Het belang van de economie tegenover de volksgezondheid wordt gewogen. Bepaalde beroepen worden begrepen als essentieel. Er klinkt een plotse appreciatie voor hoe noodzakelijk de zorgsector is. Ook legt de crisis bloot hoe we ons verhouden tot schole

Neen, ik ben geen fan van apache wegens nep links politiek correct. Maar als er iets goeds op verschijnt moet dat ook gezegd worden. En als het gratis is, kan ik het met jullie delen.

Mattijs heeft gelijk: het is tijd om grondig na te denken over ons onderwijs. Beter: om opnieuw grondig na te denken over ons onderwijs. 

Voor ons hebben de Oude Grieken het al gedaan. Bij hen was de school de zinvolle invulling van de tijd die niet besteed werd aan de levensnoodzakelijke zaken zoals eten en drinken, en aan werk. Ik ga er nu snel over heen: die zinvolle invulling bestond uit het streven naar kennis en het nadenken over… ja, eigenlijk over alles. Onderwijs ging over alles wat niet nodig of nuttig was voor het dagelijkse leven.

Ignatius, de stichter van de Jezuïeten vond dat het onderwijs door de studie van Latijn en Grieks moest leiden tot meer menselijkheid. Het devies van de Jezuietencolleges werd dan: we komen binnen om te leren en gaan buiten om te dienen. Het rare in het verhaal is dan dat de studie van die talen totaal geen dadelijk praktisch nut heeft. Je kan er niets mee doen…

Daar stoten we op het fundamenteel probleem van ons huidig onderwijs: het wordt geteisterd door het nuttigheidsdenken. Wie het vak geschiedenis wil vervangen door informatica en Grieks door Engels, is een idioot. Hij weet weet niet wat onderwijs is. Lees verder “Onderwijs moet leiden tot groei in menselijkheid”

Over het syndroom van Down en een betere wereld.

Streven

Nynke van Uffelen

Ongelooflijk oneerlijke aspecten van leven met Down syndroom

…wat is dat, een ‘rechtvaardige’ samenleving? Wat is juist, wat is eerlijk? Hoe maken we een gerechtvaardigde ‘dit is fout’-stelling? De stelling ‘deze situatie is onrechtvaardig’ kan niet zo gemakkelijk legitimering vinden. Zijn er morele feiten? Dat is een groot filosofisch probleem en zolang het onopgelost blijft, is elke roep om een betere samenleving ongegrond…

Kijk, van de ene kant beschouw ik me zelf niet als een wereldverbeteraar, van de andere kant kan ik niet ontkennen dat ik streef naar een betere samenleving.

Het denigrerende woord wereldverbeteraar wijst naar iemand met geitenwollen sokken die naïef denkt dat hij de wereld verbetert als hij met zijn eigen sokken begint. Als je die mensen observeert zie je ook dikwijls een vorm van narcisme: ze hebben hun goed zijn nodig om zich goed te voelen. Ik heb goed zijn helemaal niet nodig om me goed te voelen. Dikwijls voel ik me juist goed als ik niet goed ben, en het, bijvoorbeeld, over nep linkse politiek correcte nuttige idioten heb. Als ik nu toegeef dat ik het geregeld over nep linkse politiek correcte nuttige idioten heb om me goed te voelen, geef ik ook mijn eigen narcisme toe. Dat ga ik dus niet doen. Ik denk – hoop – dat mijn uitspraken voortkomen uit verontwaardiging. Onrecht maakt me woedend. En dan heb ik de neiging om wild in het rond te slaan. Verbeter ik daarmee de wereld ? Lees verder “Over het syndroom van Down en een betere wereld.”

Ja, er is een plan voor een betere wereld. Maar daarom nog geen betere wereld.

MO*

Tine Hens

De Britse econome Ann Pettifor over de noodzaak van een Green New Deal ‘Het goede nieuws: er is een plan voor een betere wereld’ 

Als je de wereld wil veranderen, moet je de geldstromen controleren. De Britse econome Ann Pettifor wijst al langer op de perverse en destructieve effecten van een geglobaliseerd financieel systeem. ‘Dit virus legt opnieuw de zwakheden bloot. We kunnen niet terug naar normaal, want normaal was een crisissituatie.’

Een interessant artikel waarbij ik eigenlijk weinig commentaar kan schrijven wegens gebrek aan kennis.

Deze passage lijkt me het interessantst:

…zelfvoorziening centraal staat, waarvan de zorgsector, openbare dienstverlening, onderwijs en cultuur mee het hart vormen en waarin menselijke noden geledigd worden, maar behoeften aan nog meer spullen begrensd, en waarin de overheid aan het stuur zit van het financiële systeem.”

Laat me dit even overlopen.

Zelfvoorziening: De geniale Aldous Huxley,  auteur van verplichte literatuur “The Brave New World”, heeft in een visionaire roman waarvan ik me de titel niet herinner (ja, ik schaam mij ! ) al een samenleving beschreven waarin elk huis zelfvoorzienend is. Daarmee was hij zijn tijd ver vooruit. Deze voorspelling wordt stilaan meer en meer werkelijkheid. Denk maar aan de zonnepanelen die mits nog wat verbetering binnen niet zo lange tijd een elektriciteitsnet voor individuele stroomvoorziening overbodig zullen maken. Misschien moeten de milieu-bewogenen daar eens wat dieper over doordenken.

Inderdaad: als er iets is wat deze crisis ons leert, dan is het het belang van de mensen die niet produceren, doch wel zorgen, onderwijzen, en de samenleving in beeld brengen in cultuur. Het is opvallend hoe in het kapitalisme deze mensen financieel ondergewaardeerd zijn. Hoog tijd om dat te veranderen ! Lees verder “Ja, er is een plan voor een betere wereld. Maar daarom nog geen betere wereld.”

Hoe kan een linkse zo blind zijn dat ik er kwaad van word ?

Doorbraak

Erik De Bruyn

Met een openvallend mondmasker van verbazing

Hoe Vlaanderen zich in crisistijd verschanst op zijn erf

Een voordeel van de coronaquarantaine is dat ik in de komende weken niet teveel buitenlandse vrienden in de ogen hoef te zien. Het zou mij zwaar vallen hen uit te leggen waarom België, ten gevolge van een Vlaams veto,  als enige land niet voor de 37 miljard euro aan Europese noodkredieten stemde in het kader van deze crisis. En wel omdat het niet goed zou zitten met de verdeelsleutel tussen … Vlaanderen en Wallonië

Kijk, van zo ’n nonsens valt mijn mond zonder masker open van verbazing. Er is een tijd geweest, dat ik het wel had voor Erik De Bruyn, maar die tijd is al een tijd voorbij. En dit artikel doet me niet van mening veranderen. Integendeel.

Eigenlijk was ik niet zinnens om iets te schrijven over dat Europees verdeelsleutel gedoe. Op zich heeft het geen belang. Maar wel van belang is de onnozelheid van deze De Bruyn die niet schijnt te beseffen dat hij hier een ganse regio als bekrompen afschildert. Daarbij heeft hij het voortdurend over de Vlamingen. In mijn ogen is dat racisme.

Ook typisch: als Vlaanderen onafhankelijk zou worden, zal de niet zo geachte heer De Bruyn, dat land verlaten… Kijk, dat is mooi: in plaats van in Vlaanderen de zo hoog nodige linkse strijd te voeren, kiest de linkse De Bruyn er voor om zich knus te gaan nestelen in een land waar zijn linksigheid hem aanzien bijbrengt. Als dat geen bekrompenheid is. Ik noem het lafheid.

Dan begeeft hij zich op twitter en pikt daar een uitspraak van een verder onbekend iemand die hij gebruikt om “de Vlamingen” af te breken. Dat is een intellectueel onwaardig. Maar die intellectuele onmacht verwondert me niet. Ik zie ze voortdurend terugkomen bij belgicisten die wanhopig argumenten zoeken om iets te verdedigen wat niet te verdedigen is: belgië. Lees verder “Hoe kan een linkse zo blind zijn dat ik er kwaad van word ?”

Over een taalbad en wetenschappelijke objectiviteit

De Wereld Morgen

Assia Ben Ahmed 

Taalbadquarantaine bevordert taalontwikkeling van kinderen niet

De mate waarin jongeren de Nederlandse taal beheersen, wordt de laatste jaren steeds vaker als enige oorzaak voor onderwijsongelijkheid op tafel gelegd. Wanneer beleidsmakers oplossingen aanreiken, komt er vaak maar één besluit uit de bus: jongeren moeten Nederlands praten en de thuistaal dient naar de achtergrond geschoven te worden op school. Het liefst ook na de schooluren.

Het eindbesluit van Assia dat onderwijsongelijkheid meer oorzaken kent dan taalongelijkheid lijkt me correct.

Ik zou dan ook verwachten dat zij tenminste de voornaamste oorzaak aanhaalt. Maar dat doet zij niet. Als ze daarbij als oorzaak studie-oriëntering op basis van etniciteit aanhaalt, wordt ik woest. Waar haalt ze het om onze oriënteringsinstituten regelrecht van racisme te beschuldigen. Want als ze deze oriëntering aanhaalt als een oorzaak van een algemeen probleem, gaat zij er van uit dat ook dat racisme algemeen is. Als een clb een leerling omwille van taalachterstand een richting aanraadt waarin taal minder belangrijk is, bewijst het dat kind een dienst. Als het dat kind toch naar een richting zou sturen die fel taalgericht is, zou dat leiden tot mislukkingen. Als dat kind intelligent is en hard genoeg werkt, zal het op basis van successen later wél kunnen overschakelen… De gediplomeerde trutten met een hoofddoek die aanklagen dat ze ooit naar het beroeps zijn verwezen hebben er niets van begrepen. Lees verder “Over een taalbad en wetenschappelijke objectiviteit”

Covid-19: we moeten onze relatie met de natuur en met mekaar herzien

Knack

Myriam Dumortier

Docent bos- en natuurbeleid aan de UGent en lid van de Denktank Oikos.

‘Covid-19 is geen eenmalige tegenvaller: we moeten onze relatie met de natuur herzien’ ‘

Enkele wet markets sluiten zal niet helpen om de biodiversiteitscrisis het hoofd te bieden waar het nieuwe coronavirus ons mee confronteert’, schrijft Myriam Dumortier van de ecologische denktank Oikos

Enkele dagen geleden twijfelde ik aan het terugdringen van de natuur als oorzaak voor het uitbreken van het covid-19 en vroeg om bevestiging. In dit artikel van Myriam Dumortier heb ik die bevestiging gevonden. Ik ben overtuigd.

De vraag is dan: hoe moet het verder ?

In haar besluit stelt Demortier: “…laat ons … nieuwe samenlevingen bouwen gericht op sociaal-ecologische veerkracht in plaats van competitie en consumptie… “ Uiteraard ben ik het daar volledig mee eens.

Zoals Demortier het stelt zullen veel mensen het er mee eens zijn. Maar ik weet niet of al die mensen ook de draagwijdte beseffen van dit standpunt.

Als je de concurrentie uitschakelt, heb je geen kapitalisme meer. Zijn deze mensen het er mee eens dat het kapitalisme verdwijnt en wordt vervangen door een ander economisch systeem dat vertrekt vanuit een andere mensvisie ? 

Je hebt natuurlijk de rabiate voorstanders van het kapitalisme. Het zijn de winnaars van de struggle for life; de mensen die er geen probleem mee hebben om zich te verrijken ten koste van anderen; het zijn de rijke misdadigers die systematisch belastingen ontduiken, ook al hebben ze hun rijkdom gebouwd op vrachtwagens die op wegen rijden die door de belastingbetaler zijn aangelegd en onderhouden; die teren op een consumptie die op peil wordt gehouden doordat de werkers een solidariteit beleven die maakt dat ook de zwakkeren nog consumeren; het zijn de onmensen die winst maken ten koste van mensenlevens, zoals de Eternitbazen en de uitbuiters van vrouwen in de naaiateliers in Indië; het is krapuul zoals Albert Frère die zijn rijkdom heeft gebouwd op chantage van Waalse politiekers en op kosten van de belgische belastingbetaler; het zijn de liberale toppolitici die ook nu nog belangen hebben in de mijnen in Oost-Congo waar kinderen in levensgevaarlijke omstandigheden voor een hongerloon in de grond wroeten… Over dit krapuul moet ik het hier niet hebben. Dat is hopeloos. Het probleem hierbij is dat het wel zij zijn die het voor het zeggen hebben. Zij hebben de macht. Vroeg of laat zal die macht op een of andere manier moeten gebroken worden. Lees verder “Covid-19: we moeten onze relatie met de natuur en met mekaar herzien”

Leidt de coronacrisis tot nationalisme, en moet Links daarin meegaan ?

Oikos

Dirk Holemans

Veerkracht in schokkende tijden

Een maatschappij die focust op winst, concurrentie en consumptie is slecht in staat om met rampen om te gaan. Dirk Holemans pleit voor een omwenteling.

De coronapandemie is een schok die we niet hebben zien aankomen, hoewel hij in de sterren geschreven stond. Nieuwe virussen die waarschijnlijk het gevolg zijn van de vernietiging van natuurgebieden, in combinatie met een economisch systeem dat alles en iedereen de wereldbol doet rondreizen, zijn maar twee elementen van een problematisch wereldsysteem. Daarbij komen nalatige overheden – volgens viroloog Johan Neyts hadden we deze pandemie kunnen voorkomen als overheden tien jaar geleden in virusremmers hadden geïnvesteerd (DS 16 maart)

Natuurlijk heeft Dirk Holemans gelijk als hij naar aanleiding van de coronacrisis pleit voor een grondige hervorming van onze samenleving. Als iemand daarvan overtuigd is, ben ik het, en ik heb het virus daarvoor niet nodig.

Toch moet hij oppassen. Want het is natuurlijk verleidelijk voor een groene linkse om de aantasting van de natuurgebieden in verband te brengen met het virus. Holemans verwijst daarvoor naar een artikel in The Guardian. Dat artikel toont aan dat het virus zich ontwikkelt bij dieren en dan overgaat naar de mens. Bij een aantal virussen heeft die overgang plaats gevonden bij mensen die in natuurgebieden wonen. En die natuurgebieden krimpen en lijden onder de kapitalistische groeie-conomische uitbreidingsdrang. Maar voor zover ik weet is nog niet aangetoond dat het precies die inperking van de natuurgebieden is die leidt tot de overgang van dier op mens. Het is in mijn ogen niet correct om zo maar het virus voor de groene kar te spannen.

Ik ben het ook niet eens met Holemans als hij alle heil van de staat verwacht. Lees verder “Leidt de coronacrisis tot nationalisme, en moet Links daarin meegaan ?”

En wat na de corona-crisis ?

De Wereld Morgen

Rachida Aziz, Christophe Callewaert

Coronacrisis: dit systeem kan niet overleven, wij wel

Zoals de klimaatjournalist David Roberts schrijft: “Deze crisis draait uit op een tragedie, maar het zou nog een veel grotere tragedie zijn als we er niets uit leren.” Naomi Klein waarschuwt ons al jaren voor de rechtse shock doctrine in tijden van grote crisissen. Nu is de tijd gekomen voor een linkse shock doctrine.

Aziz en Callewaert brengen interessante informatie en inzichten. Hun geloof in de kracht van links ontroert me. Ze geloven dat links de corona-crisis kan aangrijpen om een andere en betere wereld te bouwen. Ik geloof dat niet.

Niemand weet hoe lang het virus onze samenleving in zijn greep zal houden. Hoe langer, hoe groter de impact zal zijn. Dat is een evidentie. Het kan zijn dat de viruscrisis zo lang duurt dat er inderdaad geen terugkeer naar de “oude toestand” meer mogelijk is. Maar niemand gaat daar van uit. Alle economische herstelmaatregelen die nu worden genomen zijn er op gericht om de boel zo snel mogelijk zijn oude gang te laten gaan.

Aziz en Callewaert wijzen niet voor de eerste keer op de golf van protesten die de voorbije jaren door de wereld zijn gegaan, en daarin zien ze een argument voor hun geloof dat de wereld op het punt staat te veranderen. Maar die golf van protesten hééft niets veranderd. Aziz en Callewaert lijden hier aan een syndroom dat je wel meer terugvindt bij linksen: ze hopen zo wanhopig op een ommezwaai dat ze elke strohalm aangrijpen om hun hoop te voeden. Ze hebben die hoop nodig om te blijven ijveren voor hun ideaal. Maar eigenlijk is dat zwakheid. Ik heb geen hoop nodig. Mijn levensleuze is: enthousiast werken aan hopeloze zaken. Er zijn zaken die moeten gedaan worden, gewoon omdat ze moeten gedaan worden, los van een eventueel resultaat. Lees verder “En wat na de corona-crisis ?”