Berichten

Geplaatst op

Leidt de coronacrisis tot nationalisme, en moet Links daarin meegaan ?

Oikos

Dirk Holemans

Veerkracht in schokkende tijden

Een maatschappij die focust op winst, concurrentie en consumptie is slecht in staat om met rampen om te gaan. Dirk Holemans pleit voor een omwenteling.

De coronapandemie is een schok die we niet hebben zien aankomen, hoewel hij in de sterren geschreven stond. Nieuwe virussen die waarschijnlijk het gevolg zijn van de vernietiging van natuurgebieden, in combinatie met een economisch systeem dat alles en iedereen de wereldbol doet rondreizen, zijn maar twee elementen van een problematisch wereldsysteem. Daarbij komen nalatige overheden – volgens viroloog Johan Neyts hadden we deze pandemie kunnen voorkomen als overheden tien jaar geleden in virusremmers hadden geïnvesteerd (DS 16 maart)

Natuurlijk heeft Dirk Holemans gelijk als hij naar aanleiding van de coronacrisis pleit voor een grondige hervorming van onze samenleving. Als iemand daarvan overtuigd is, ben ik het, en ik heb het virus daarvoor niet nodig.

Toch moet hij oppassen. Want het is natuurlijk verleidelijk voor een groene linkse om de aantasting van de natuurgebieden in verband te brengen met het virus. Holemans verwijst daarvoor naar een artikel in The Guardian. Dat artikel toont aan dat het virus zich ontwikkelt bij dieren en dan overgaat naar de mens. Bij een aantal virussen heeft die overgang plaats gevonden bij mensen die in natuurgebieden wonen. En die natuurgebieden krimpen en lijden onder de kapitalistische groeie-conomische uitbreidingsdrang. Maar voor zover ik weet is nog niet aangetoond dat het precies die inperking van de natuurgebieden is die leidt tot de overgang van dier op mens. Het is in mijn ogen niet correct om zo maar het virus voor de groene kar te spannen.

Ik ben het ook niet eens met Holemans als hij alle heil van de staat verwacht. Lees verder “Leidt de coronacrisis tot nationalisme, en moet Links daarin meegaan ?”

Geplaatst op

En wat na de corona-crisis ?

De Wereld Morgen

Rachida Aziz, Christophe Callewaert

Coronacrisis: dit systeem kan niet overleven, wij wel

Zoals de klimaatjournalist David Roberts schrijft: “Deze crisis draait uit op een tragedie, maar het zou nog een veel grotere tragedie zijn als we er niets uit leren.” Naomi Klein waarschuwt ons al jaren voor de rechtse shock doctrine in tijden van grote crisissen. Nu is de tijd gekomen voor een linkse shock doctrine.

Aziz en Callewaert brengen interessante informatie en inzichten. Hun geloof in de kracht van links ontroert me. Ze geloven dat links de corona-crisis kan aangrijpen om een andere en betere wereld te bouwen. Ik geloof dat niet.

Niemand weet hoe lang het virus onze samenleving in zijn greep zal houden. Hoe langer, hoe groter de impact zal zijn. Dat is een evidentie. Het kan zijn dat de viruscrisis zo lang duurt dat er inderdaad geen terugkeer naar de “oude toestand” meer mogelijk is. Maar niemand gaat daar van uit. Alle economische herstelmaatregelen die nu worden genomen zijn er op gericht om de boel zo snel mogelijk zijn oude gang te laten gaan.

Aziz en Callewaert wijzen niet voor de eerste keer op de golf van protesten die de voorbije jaren door de wereld zijn gegaan, en daarin zien ze een argument voor hun geloof dat de wereld op het punt staat te veranderen. Maar die golf van protesten hééft niets veranderd. Aziz en Callewaert lijden hier aan een syndroom dat je wel meer terugvindt bij linksen: ze hopen zo wanhopig op een ommezwaai dat ze elke strohalm aangrijpen om hun hoop te voeden. Ze hebben die hoop nodig om te blijven ijveren voor hun ideaal. Maar eigenlijk is dat zwakheid. Ik heb geen hoop nodig. Mijn levensleuze is: enthousiast werken aan hopeloze zaken. Er zijn zaken die moeten gedaan worden, gewoon omdat ze moeten gedaan worden, los van een eventueel resultaat. Lees verder “En wat na de corona-crisis ?”

Geplaatst op

Over euthanasie (2/2)

Gisteren had ik het vooral over enkele aspecten rond euthanasie zelf. Vandaag wil het vooral hebben over het aspect religie zoals Croughs dit aanhaalt in zijn artikel.

Ik ben het eens met de kritische houding van Croughs ten overstaan van “conservatieve hypocrisie”, en zeker als het over religie gaat.

Croughs heeft het daarbij over een religieuze overtuiging dat het lijden bij het leven hoort. Die overtuiging is natuurlijk nonsens. Ja, christenen halen er dan het lijden en de kruisdood van Jezus bij, en hun denken verwordt tot een theologie van het offer: Jezus moest sterven op het kruis als zoenoffer voor onze zonden. De Poolse narcist paus Johannes Paulus, ook al de teveelste, beschouwde zijn lijden op het einde van zijn leven als een deelname aan het lijden van Jezus om de wereld te redden. Welnu, noch het lijden van Jezus, noch dat van Jiepie hebben de wereld gered. En een God die zijn zoon ten offer brengt omdat anderen gezondigd hebben, is een idioot. Voor mij hoeft hij niet, en ik ben er zeker van dat hij ook niet bestaat. Lees verder “Over euthanasie (2/2)”

Geplaatst op

Over Euthanasie (1/2)

Doorbraak

John Croughs

Ik wil dood!

Euthanasie als uitzonderlijk recht  

Mijn ooit zo robuuste, stoere grootvader smeekte mij dagelijks, met bijna onverstaanbare stem, om te mogen sterven. Door middel van euthanasie welteverstaan. Met 91 jaren op de teller en al heel wat jaren verzwakt door hart- en longproblemen  was hij gedoemd tot een zittend of liggend leven. Al meerdere keren zei hij me klaar en duidelijk: ‘John, als het slechter wordt dan hoe het nu is, dan stopt het voor mij.’ Op een dag kwam hij voor de zoveelste keer ten val en brak zijn heilig beentje dat zich ergens ter hoogte van het zitvlak bevindt. Na de niet zo moeilijke operatie traden er complicaties op door zijn hart- en longproblemen. Voor we het wel en goed beseften at hij niet meer en takelde hij zienderogen af. De fut was eruit. Hij wist dat hij een restleven tegemoet ging dat hij niet wilde (be)leven

Jullie weten dat ik de neiging heb om met scherp op de pianist te schieten. Soms heb ik daar later spijt van. Meestal geniet ik er van.

Als het over euthanasie ging heb ik met scherp geschoten op Distelmans en consoorten. Daar heb ik niet van genoten, maar ik heb er ook geen spijt van. De aandachtige lezer zal hebben opgemerkt dat ik het daarbij minder over euthanasie zelf had dan over het absolute zelfbeschikkingsrecht dat deze heidenen propageren. Hiermee heb ik niet gezegd dat alle heidenen het absolute zelfbeschikkingsrecht propageren.

Op John Croughs kan ik niet schieten omdat ik zijn bijdrage hier grondig waardeer. Ze lijkt me een evenwichtig pleidooi dat de nadruk legt op het ondraaglijke lijden. Waarschijnlijk de enige geldige verantwoording voor euthanasie. Ik zeg “waarschijnlijk” omdat een mens in dit soort zaken voorzichtig moet zijn en niet te snel moet denken dat zijn standpunt van vandaag morgen nog hetzelfde zal zijn. Ethische inzichten evolueren, zowel in de geschiedenis van de mensheid als in mensen zelf. Lees verder “Over Euthanasie (1/2)”

Geplaatst op

Het cynisme van de welmenende laptop-uitdeler

MO*

Annelies Van Erp (Memisa)

Niemand mag uit de boot vallen

Kwetsbare groepen mogen niet nog kwetsbaarder uit deze coronacrisis komen 

Laat ons in deze coronacrisis de kwetsbare groepen niet vergeten, schrijft Annelies Van Erp van de medische ngo Memisa. Mensen die geen thuis hebben, nauwelijks over een netwerk beschikken of in slechte gezondheid verkeren, moeten absoluut onze aandacht krijgen. Zo niet, dan dreigen zij nog kwetsbaarder uit deze crisis te komen

Kijk, zo kan ik het ook: zeggen dat er iets moet gebeuren, maar zelfs niet aangeven wàt er moet gebeuren. En al zeker niet hoé het moet gebeuren.

Natuurlijk ben ik het eens dat we speciale aandacht moeten hebben voor kwetsbare groepen. Maar ik vrees dat we voor voldongen feiten staan. Neen, kwetsbare groepen mogen niet – , maar zullen wel nog kwetsbaarder uit deze coronacrisis komen, gewoon omdat ze nu eenmaal kwetsbaarder zijn. Als ze niet kwetsbaarder uit de crisis komen, zou dat betekenen dat ze niet kwetsbaar zijn.

Eigenlijk is het simpel: er zijn mensen die kwetsbaar zijn door hun gezondheidstoestand (hartziekten…) en leeftijd (met minder immuniteit), welnu die groep zal meer lijden onder de crisis. Daar is niets aan te doen. Dat hoort bij het leven.

Nu hoor ik de welmenende lezer al roepen: hoe kan je zo cynisch zijn ? Welnu, dit is geen cynisme. Het is realisme. Ik bedoel het helemaal niet spottend, en natuurlijk moeten we er alles aan doen om zoveel mogelijk kwetsbaren te redden. Maar we weten dat we daarin niet zo goed zullen lukken als we zouden willen. Lees verder “Het cynisme van de welmenende laptop-uitdeler”

Geplaatst op

Psychopaten aan de macht

Grenzeloos

Martin Broek

Werknemers betalen de prijs voor corruptie wapenbedrijf

Airbus is een Europees civiel-militair luchtvaartbedrijf met vestigingen in Frankrijk, Duitsland en Spanje. Het is voor 26 procent staatseigendom in deze landen (zie afbeelding).

Om financiële en organisatorische redenen heeft Airbus zijn officiële hoofdkantoor en diverse financiële holdings in belastingparadijs Nederland gevestigd (zie tabel). Airbus is ’s werelds grootste bouwer van civiele vliegtuigen, maar levert ook gevechtshelikopters, straaljagers, drones, cybertechnologie en militaire satellieten en is daarmee de negende grootste wapenproducent ter wereld.

“Als wij het niet doen, is er wel iemand anders die het doet.” Dat antwoordde een overtuigd katholieke (kleine) wapenproducent me toen ik hem vroeg hoe hij het met zijn geweten in overeenstemming kon brengen om producten op de markt te brengen, bestemd om zoveel mogelijk mensen te doden. Met zijn antwoord gaf hij niet aan dat hij zijn beroep in overeenstemming kon brengen, met zijn geweten, maar wel dat hij zijn geweten zo nodig kon uitschakelen.

Ik wil geen slecht woord gezegd hebben over die mens. Hij heeft nooit een vlieg kwaad gedaan. Ik weet zelf niet of ik dit ernstig of cynisch bedoel. 

Ik wil wel een massa slechte woorden gezegd hebben over de wapenproducenten waarover het gaat in dit artikel op Grenzeloos. Lees verder “Psychopaten aan de macht”

Geplaatst op

Het mondmasker van Magnette valt af

Doorbraak

Johan Sanctorum

Verkeek rechts zich op corona?

Stoere mannen zonder daadkracht

Met de lockdown — die zo niet mag genoemd worden — over het ganse Belgische grondgebied begint een nieuwe fase in de strijd tegen corona en Covid-19. Afgezien van hier en daar een opstootje om wat toiletpapier, en onnozele café-uitstappen naar Sluis, heerst bij het publiek de indruk dat de overheid tot hiertoe vooral de feiten achterna liep. Bedrijven en organisaties, maar ook gewone burgers, namen meer en sneller maatregelen dan de overheid zelf, zoals kledingzaken die spontaan sloten. Dat roept de vraag op naar goed bestuur, een heikel thema in dit land

De vernietigende beoordeling van onze leidende politieke klasse lijkt me, spijtig genoeg, correct. En de tegenstelling links-rechts is interessant, maar er ontbreekt iets. We krijgen van Sanctorum wel een ontluisterend beeld van de basisfilosofie van rechts, maar ik lees niets over links.

Ja, tegenover het individualistische “ieder voor zich” van rechts, kan je links bepalen als: “zorg voor mekaar”. Maar het is niet zo simpel.

In de kapitalistische economische wereld kan je twee tegengestelde opvattingen zien: de neoliberalisten die zo weinig mogelijk ingrijpen van de overheid willen, en de keynesianen die wél een grote en soms zelfs beslissende rol zien weggelegd voor de overheid. Tot de corona-virus zaten we duidelijk in een neoliberale fase die geleidelijk aan maar zeker meer en meer de overheid terug drong. Door corona halen de keynesianen weer de bovenhand en is iedereen het er over eens dat de overheid volop moet inzetten op de steun aan bedrijven, en mensen. 

Het spreekt vanzelf dat linksen, zoals de vakbonden en de socialisten sterk voorstander zijn van Keynes. En zo hoor je nu al sommige linksen victorie kraaien: we hebben het neokapitalisme gestopt. Alleen: niet zij hebben het gestopt, maar een virus uit een chinese vleermuis. En ze moeten zich geen illusie maken: na deze uitzonderingstoestand, zal het neokapitalisme zich nog altijd geleidelijk, maar onverbiddelijk voortzetten. De globalisering laat niets anders toe. Lees verder “Het mondmasker van Magnette valt af”

Geplaatst op

Corona en de crisis van het kapitalisme

Grenzeloos

Claudio Katz

Een crisis aangedreven door winsthonger

De wereldwijde economische crisis verdiept zich in een tempo dat net zo duizelingwekkend is als de pandemie. De vermindering van het groeitempo en de plotselinge stilstand van het Chinese productiesysteem liggen nu achter ons. De olieprijs is ingestort, de beurzen zijn ingestort en is er paniek in de financiële wereld

Als ik Claudio Katz goed begrijp beweert hij dat de economische crisis die er staat aan te komen – of die al bezig is – niet zomaar het gevolg is van de corona-pandemie, maar er ook zou gekomen zijn zonder deze pandemie.

Ik denk dat hij gelijk heeft, al was het maar omdat hij door zijn stelling mij ook gelijk geeft. Want ik voorspel al langer dat een grote crisis in deze periode onafwendbaar is omdat ze gewoon hoort bij het kapitalisme gelijk een ei bij een kieken.

Ik wil het hele mechanisme hier niet voor de zoveelste maal herhalen, maar ook daarzonder moet iedereen die ons economisch systeem over een wat langere periode observeert toegeven dat het een opeenvolging van crisissen kent. Het kapitalisme zit nu eenmaal vol tegenstrijdigheden die onevenwichten te weeg brengen.  Lees verder “Corona en de crisis van het kapitalisme”

Geplaatst op

Cuba en corona (neen niet de sigaar)

Solidair

Isabelle Vanbrabant

Cubaans medicijn met succes ingezet tegen coronavirus

Een Cubaans antiviraal medicijn werd in China succesvol ingezet om met het coronavirus besmette patiënten te behandelden. Hoe zit dat eigenlijk? Hoe slaagt Cuba er al decennia lang in om pionier te zijn op vlak van innovatieve biotechnologie? We beantwoorden een aantal vragen.

En in Knack:

Cuba en Rusland sturen medisch personeel naar Italië

Wat lees ik nu ? De Cubanen hebben een geneesmiddel tegen Corona ,  en de Chinezen zetten dat in, in de strijd tegen corona ? 

En Cuba stuurt artsen en verpleegkundigen naar Italië om daar te helpen in de hopeloze strijd ?

Het bericht over het geneesmiddel vraagt natuurlijk om bevestiging. Is het echt wel zo efficiënt als het wordt voorgesteld in deze berichtgeving ? Maar toch, waarom heb ik daar nog niets over gelezen in onze toch zo goed geïnformeerde media ? Is het omdat ze niet van Cuba houden ?

Wel, ik houd wél van Cuba. Ik ben er spijtig genoeg slechts éénmaal geweest. Maar het is een van de landen waarbij ik me tijdens mijn bezoek voornam om er ooit terug te keren. Niet om zijn overweldigende natuur of voor zijn grandioze kunst, maar voor zijn mensen. Lees verder “Cuba en corona (neen niet de sigaar)”

Geplaatst op

Over pastoors met een erectie

Doorbraak

Kurt Leuridan

Fotomuseum ondersteunt christianofobie

In het Fotomuseum (FOMU) loopt een tentoonstelling over het werk van de meester-fotograaf Stephan Vanfleteren. Een parel van een tentoonstelling, met prachtige werken. Op de balie merk ik, bij de betaling van mijn toegangsticket, een uitnodigingsflyer voor een infoavond met als thema ‘Hoe racisme de gezondheid kan schaden’. Maar de grootste ergernis is voor het einde: is er sprake van christianofobie in Antwerpen

Wat is me dat nu voor een vraag: is er christianofobie in Antwerpen ? Natuurlijk is er daar christianofobie. Die is overal. En ze is stuitend.

De katholieke kerk heeft een verleden dat niet altijd fraai oogt – om het voorzichtig te zeggen – en ik heb er dus geen enkel probleem mee om de mistoestanden aan te klagen, en om te spotten met wat te bespotten valt. 

Wie de totaal decadente toestanden in het Vaticaan in de tijd van de Borgia’s wil aanklagen, vindt in mij een medestander. De inquisitie was een perversie van losgeslagen pyschopaten en godsdienstwaanzinnigen. De dominicaan Vincent Ferrer trok Europa rond met zijn rabiate anti-Joodse preken. In Firenze was Savonarola de man van de boekverbrandingen. Hij had niet zozeer bloed aan zijn handen, maar op zijn lelijke kop. De fascinatie voor seks door een celibataire kaste leidde tot de meest stupide morele geboden en vooral verboden en een massa brave mensen die in angst leefden voor de hel… Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan. Lees verder “Over pastoors met een erectie”