Zojuist hoorde ik Frank Vandenbroucke op de radio bezig over de zelftesten die kinderen zouden moeten ondergaan om de scholen open te houden.
Het komt er op neer dat de politiek de taak over laat aan de ouders.
Ook Weyts verwijst naar de ouders “van wie toch ook een kleine inspanning mag worden verwacht”…
Beiden hebben het over de financiële kost voor de ouders. De gezinsbond berekent dat die kost voor een gezin met een paar kinderen toch wel aanzienlijk is en voor mensen die het al niet te breed hebben een grote belasting.
Er wordt dan geschermd met goedkoop testmateriaal voor mensen met een medische maximumfactuur. Dat zou de kost voor de meer behoeftige medemens draaglijk moeten maken.
Maar ik heb nog niemand gehoord over een probleem van een totaal andere orde: de vele gezinnen waarin de ouders mentaal, psychologisch, intellectueel, cultureel niet in staat zijn om hun gezin fatsoenlijk te organiseren, laat staan om de discipline op te brengen die nodig is voor een wekelijkse zelftest van hun kinderen.
De armoedecijfers in ons welvarende land met zijn schitterende sociale zekerheid stijgen en blijven stijgen.
Voor welstellenden komt armoede neer op gebrek aan geld. Maar armoede gaat samen met zoveel meer. Financiële armoede is misschien zelfs slechts het topje van de ijsberg. Lees verder “Onze politiekers leven in een bubbel”