Over Jambon en armoede ( 1 )

Doorbraak

Philippe Clerick

Een ‘kille’ regering

Woon- en jobbonus anders bekeken

Tegen de nieuwe Vlaamse regering wordt aangevoerd dat ze ‘kil’ is. Je komt het woord overal tegen. Björn Rzoska van Groen zegt bijvoorbeeld in de Zondagskrant: ‘Nieuwkomers moeten hogere drempels over […]. Werklozen moeten voortaan gemeenschapsdienst doen […]. De bouwmeester moet zich bezighouden met zijn kernopdracht […]. De regering wil spijbelen harder aanpakken […]. De VRT wordt in een [financieel] keurslijf gestopt. Ik vrees voor een kil en hardvochtig Vlaanderen.

De verenigde linkse oppositie haalt op dit ogenblik de bovenhand in de propagandastromen die constant op ons worden losgelaten. Dat is voor de wringer in mij genoeg om ook een tegenstem aan het woord te laten.

Tot nu toe heb ik geen commentaar gegeven bij het regeerakkoord. Ten eerste omdat ik er te weinig van weet. En ten tweede omdat ik het niet kan opbrengen om er meer over te weten te komen, omdat het eigenlijk slechts een verklaring is, en ik wil afwachten wat er in de praktijk gebeurt. Dat weet de oppositie ook. Maar intellectuele eerlijkheid is niet het kenmerk van huidig links. Ik vind het verschrikkelijk om te moeten zeggen: de laatste jaren zijn er slechts twee politici geweest die ik niet heb betrapt op intellectuele oneerlijkheid: Bart De Wever en Jonh Crombez. En John wordt door zijn eigen linkse achterban in zijn rug geschoten.

Zal Jambon I een kille regering zijn ? De kritiek van de linkse oppositie overtuigt me niet. Wél overtuigend is de kritiek van Bea Cantillon die stelt dat er geen visie is op armoedebestrijding. Het mooiste voorbeeld daarvan is het nieuws dat 2% van de schoolkinderen de nodige schoolboeken niet kan betalen, en de reactie van Weyts dat hij de scholen een budget zal geven om aan die arme kinderen hun schoolboeken gratis te geven. Een krantencommentator vergelijkt dat met een zwembandje voor iemand die het hoofd niet boven water kan houden, terwijl het nodig is om de stop uit te trekken en de vijver te laten leeglopen. Hij heeft gelijk. Als je de scholen geld geeft voor schoolboeken voor armen, laat je de situatie bestaan waarin scholen lijsten moeten hebben van arme leerlingen. Dat is onaanvaardbaar. Daar heeft Weyts (en deze regering) geen visie over.

Eigenlijk zou het niet mogen, maar ik ga me nu even niet bezig houden met de vraag wanneer iemand nu eigenlijk arm is ? Is er een absolute bepaling van armoede, of is armoede een relatief begrip waarin de arme misschien rijk is als je hem vergelijkt met armen elders in de wereld, maar arm tegenover de gemiddelde mens in de samenleving waarin hij leeft. ? Ik neem nu dus maar aan dat de mensen die in onze cijfers worden genoemd, echt arm zijn.

De basisoorzaak van de wereldwijde armoede ligt in het kapitalisme waarin de werker wordt uitgebuit door de kapitalist. Die armoede komt op zowat heel onze aardkloot voor. Die armoede is in onze streken na de tweede wereldoorlog, onder andere door de sociale zekerheid, de kracht van de vakbonden, en het sterke middenveld, ingedamd.  Het neoliberalisme, waarbij de sociale zekerheid stapje voor stapje wordt afgebroken doet die weer stijgen. Maar tegen die armoede is er slechts één grondige remedie: de afschaffing van het kapitalisme. Daarvoor moet je naar Eutopia, mijn boek dat je op deze website gratis kan lezen en/of downloaden.

Armoedebestrijding bestaat niet uit geld toestoppen aan armen. Als je iemand die zich voor een hongerloon moet afbeulen voor de winst van een kapitalist wat geld toestopt, los je de armoede niet op. 

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *