Doorbraak
Open brief aan Paul Magnette… en Bart De Wever
Er zijn nog al wat linksen die in een Waalse colère schieten als ze het woord Doorbraak horen. Dadelijk vallen de woorden fascisten en nazi’s en uiteraard staat een bezoek aan de website Doorbraak gelijk aan een bordeelbezoek door een koning. En is dus ondenkbaar.
Natuurlijk is Doorbraak oorspronkelijk een initiatief van Vlaamsgezinde nationalisten. En het laat zeker een meerderheid aan “rechtsen” aan het woord. Maar het heeft wel genoeg openheid van geest om ook “andersdenkenden” hun ding te laten doen. Zo ook met dit artikel van Erik De Bruyn.
Die Erik is een donkerrode, die de beweging Rood ! oprichtte omdat volgens hem de sp.a niet links genoeg was.
Na aanvankelijk succes wist Rood ! niet door te breken. De Bruyn zou ondertussen een lidkaart hebben, zowel van de sp.a als van de ps. (Wikipedia). Als het deze rode een forum geeft, kan je Doorbraak dus niet van eng-geestigheid beschuldigen.
De Bruyn heeft het over een regelrechte schande: een gewest dat eigenaar is van een wapenfabriek en alle regels van ethiek of zelfs maar goed fatsoen aan zijn militaristische laars lapt.
Ten gronde ben ik het dus eens met De Bruyn.
Maar hij slaat wel de bal mis als hij pleit voor een herfederalisering van de zeggenschap over de FN fabriek. Denk je nu echt dat het Waalse gewest dat eigenaar is, deze eigendom zo maar cadeau zal doen aan de belgische staat ? En daarmee ook (gedeeltelijk) aan Vlaanderen ?
De Bruyn zou wel kunnen pleiten voor een herfederalisering van de bevoegdheid over de licensies van de wapenleveringen. Maar ook hier is de kans klein dat Wallonië hierover zelfs maar wil nadenken. De splitsing van die bevoegdheden is er immers gekomen op eis van Wallonië dat zich niet wilde laten belemmeren door Vlaanderen dat strengere ethische normen wilde toepassen. Het is een voorbeeld van een dossier waarbij onderhandelingen tussen Vlaanderen en Wallonië geen oplossingen brachten, zodat de boel dus maar gesplitst werd. Het zijn die dossiers die tot de huidige belgische toestand van nefaste versnippering van bevoegdheden hebben geleid. Als je die dossiers terug naar het federale niveau brengt, los je niets op. De belangen blijven dezelfde. Als er nu een discussie is tussen de Waalse en de Vlaamse regering, zal die discussie zich enkel verplaatsen naar de federale regering en die volledig vleugellam maken. De belgische geschiedenis is er een van steeds verder uit mekaar groeien van de belangen van Vlaanderen en Wallonië. Ik zie geen enkele belgicist hiervoor een oplossing bieden of een mogelijkheid om dat uit mekaar groeien te stoppen.
De Bruyn heeft natuurlijk gelijk als hij de haven van Antwerpen in het verhaal betrekt.
Op dit ogenblik is er heisa over het Saoedische schip de Bahri Yanbu dat in het verleden al Waalse wapens via de Antwerpse haven heeft verscheept en nu opnieuw in Antwerpen zou willen aanmeren. Actievoerders zouden er in geslaagd zijn om de komst van de Bahri Yanbu te verhinderen. Lees ook dit artikel op de Wereld Morgen
Is Vlaanderen hypocriet als het van de ene kant strengere exportregels oplegt, maar van de andere kant in de Antwerpse havens niets onderneemt om die regels te doen naleven ?
Als mijn informatie juist is, is Vlaanderen in die materie niet bevoegd omdat dat een taak van de douane zou zijn, en de douane een belgische federale dienst is. Dat betekent dat een eventuele officiële maatregel tegen de wapenhandel via Antwerpen, moet bediscussieerd worden binnen de federale regering.
Ik kan me voorstellen dat de Vlamingen binnen die regering niet al te ijverig zijn om die discussie aan te gaan en te eisen dat de douane de Vlaamse regels zou toepassen. Hoe minder belemmeringen, hoe beter voor de Antwerpse haven.
Maar stel je voor dat Vlaanderen toch die eis zou doordrukken en daardoor rechtstreeks de belangen van Wallonië en van de 1300 werknemers van FN Herstal zou schaden ?
De Bruyn vraagt aan Bart De Wever om de eis naar herfederalisering van de zeggenschap over FN op tafel te leggen bij de verkiezingen voor een federale regering. Ik heb al gezegd dat dit niet realistisch is. Als Debruyn consequent is, moet hij dan eisen dat De Wever een verder doorgedreven splitsing op de onderhandelingstafel zou moeten leggen, waarbij de douane niet meer door belgië, maar door Vlaanderen zou worden aangestuurd. Dat zou een eventuele Vlaamse hypocrisie ontmaskeren, en in ieder geval de kaarten op tafel leggen. Maar dat vraagt De Bruyn niet, want hij is een belgicist.
Overigens verkoopt hij nonsens als hij zegt dat er op het terrein van de wapenhandel convergentie is tussen de socialisten en de nationalisten. Het kan zijn dat de Vlaamse socialisten convergeren met de nationalisten van De Wever. Maar de Waalse socialisten doen dat zeker niet. Als De Wever die eis op tafel zou leggen, en écht de Antwerpse haven zou willen afsluiten voor de Waalse wapenhandel, is dat de beste manier om onderhandelingen tussen de ps en de n-va te doen mislukken.
Maar dat ziet De Bruyn niet. Ik waardeer hem om zijn inzet tegen de wapenhandel, maar zijn belgicisme belet hem klaarblijkelijk om zijn intelligentie consequent te gebruiken om zijn doel te bereiken. Ik zal niet beweren dat hij hypocriet is. Maar hij staaft me wel in mijn groeiende overtuiging dat het belgicisme de hersenen aantast.
Ondertussen is het dossier van de wapenhandel het zoveelste bewijs dat dit onland niet meer functioneert, en dat terugkeer naar een unitair belgië geen oplossing is.