Wat speelt er écht in de belgische politiek ?

Doorbraak

Jean-Pierre Rondas

Staatsvrouwtje Sophie Wilmès

of, hoe een IJslandse boerendochter meer van politiek snapt dan een saboteuse van de faciliteitenwetgeving

Net zomin als u had ik ooit eerder van Sophie Wilmès gehoord. Plots was ze daar, en ik wist van niets. Mij hadden ze niets gezegd. En toch kende ik haar van ergens, dat was zeker. Maar vanwaar

Kon ik maar zo goed schrijven als Jean-Pierre Rondas. En had ik maar met met meer aandacht de sprookjes van Grimm gelezen.

Neen, ik ga het hier niet hebben over de koninklijke belgische hark. Want die zou zelfs niet bekwaam zijn om mee te spelen in dit verhaal. Om zo ’n raadsel te verzinnen, moet je tot enig denkwerk in staat zijn. Bekwame raadgevers zijn niet voldoende. Die verzinnen geen raadseltjes. En zeker niet als ze weten dat de koning niet slim genoeg is om ze op te lossen.

Uiteraard is Wilmès een grandioze mislukking. Ze is licentiate communicatiewetenschappen, en toch stapelt ze de ene communicatiefout op de andere. Ze geven haar volmachten, precies omdat er een krachtig en snel optreden nodig is; maar alles wat ze doet en zegt is het tegenovergestelde van krachtig en snel.

En ja, Rondas noemt hem niet bij naam, maar ik ben er van overtuigd dat hij met “door een politiek onbetrouwbaar verkoper van tweedehandsregeringen” Patrick Dewael bedoelt. Deze opportunist en hypocriet was met deze regering niet aan zijn proefstuk toe. Als je hem zijn liberale democratische principes hoort verkondigen zou je denken dat hij een humanist is. Maar als puntje bij paaltje komt is een beetje liegen en bedriegen geen probleem. Het is niet voor niets dat de koninklijke hark juist hem de wei in stuurde toen normaal gehark niet volstond om zijn koninkrijk te redden. Op dat ogenblik had hij iemand nodig die bereid en bekwaam is om een koeiestront als een omelet voor te stellen. En dat werd dus Wilmès II. 

Officieel is Wilmès II er om de coronacrisis aan te pakken.

Maar waarom aanvaardt de grootste partij van Wallonië dat deze regering totaal economisch rechts en liberaal is ? Ze bestaat uit de  MR, de VLD en de rechtervleugel van de CD&V. Dat betekent dus dat de economische crisis die het gevolg is van het virus, volledig zal behandeld worden door rechts.

Nogal wat mensen hopen dat er na deze crisis wat zal veranderen. Linksen denken dat dit een momentum kan zijn voor een meer solidaire samenleving. Met deze regering zal die er zeker niet komen. 

Patricia Popelier, professor grondwettelijk recht (UAntwerpen) stelt dat deze regering een beleid kan voeren dat nog jaren zeer zwaar op onze begroting kan wegen en de economie en volksgezondheid ingrijpend kan regelen. 

Het is dan ook terecht dat Conner Rousseau, voorzitter van de SP-a, de verlenging van de volmachten zal weigeren.

Maar wat nà de volmachten ?

Dan wordt Wilmès opnieuw een gewone ontslagnemende regering met dezelfde drie partijen, en zonder meerderheid in het parlement.

Het komt er op neer dat we dan gewoon doorgaan bij het tellen van de dagen van belgië in regeringscrisis. Wilmès II is er gekomen na 298 dagen. Na het stoppen van de volmachten komt dag 299… Dan begint de koning weer zelf te harken…

Maar de toestand zal niet meer dezelfde zijn. Want de PS zal ingrijpen tegen de dreiging van de rechtse economische en sociale politiek, en daarvoor bondgenoten zoeken. Het is dan alles of niets: ofwel blijft er een rechtse regering aan de macht, ofwel komt er een linkse regering. Gezien de economische uitdaging kàn links het veld niet meer overlaten aan rechts. En dus moeten alle linkse hens aan dek komen. De groenen en ecolo staan al langer klaar om op het bootje van Magnette te springen. En dan zal de linkervleugel van de CD&V niet anders meer kunnen dan mee vorm geven aan de vivaldi-regering.

Dàt is het strategische spel van Magnette die daarmee een dubbelslag slaat: hij redt belgië en het Vlaamse infuus dat Wallonië in leven houdt, én hij kan in belgië zijn linkse politiek voeren.

Ik kan daar niet tegen zijn. Maar is wat ik hier schets wel het échte verhaal ?

In wat voor land leven we, als die linkse politiek enkel kan mits een serieus democratisch deficit ? Want het komt er op neer dat de meerderheid in Vlaanderen, het landsdeel met de grootste bevolking, buiten spel wordt gezet. Eigenlijk wordt dat dan opnieuw de constante van waaruit belgië is gesticht: een Franstalige minderheid miskent de Vlaamse meerderheid, gesteund door Vlaamse opportunisten.

Voor mij horen de linkse cd&v-ers en de Vlaamse socialisten niet tot die opportunisten. Maar wel de groenen, want in mijn ogen hebben die nog altijd geen blijk gegeven van gedegen links gedachtengoed. Het is triestig dat zoveel goede mensen zich voor de kar van de persoonlijke ambities van Almaci en Calvo laten spannen.

Nu zullen belgicisten zeggen dat er geen democratisch deficit is, want dat die linkse regering op federaal niveau toch een meerderheid zal hebben. Ik vind dit een valabel argument. Alleen gaat het voorbij aan het feit dat er niet enkel het belgische niveau is, maar ook het Waalse en het Vlaamse. 

Of denk je dat de huidige rechtse regering in Vlaanderen zo maar mee zal stappen in dat linkse federale verhaal ? We gaan nog plezante tijden beleven. Het zou me niet verwonderen dat de overwinning van links een pyrrusoverwinning wordt.

Ondertussen ben ik er van overtuigd geraakt dat die linkse politiek Magnette al lang niet meer echt interesseert. Hij weet ook dat die met een rechtse Vlaamse regering niet mogelijk is. Dat betekent dat belgië op dit ogenblik eigenlijk niet meer echt bestuurbaar is. Magnette beseft beter dan wie ook dat de huidige staatsstructuur niet houdbaar is. Zowat iedereen geeft toe dat het zo niet verder kan. En hij weet ook dat een ommekeer in de federalisering een wensdroom is. Magnette heeft belgië – en zeker een links belgië – opgegeven, en kiest voor wat wél nog mogelijk is: een links Wallonië. Maar hij probeert wel nog zo lang mogelijk te profiteren van de Vlaamse miljarden.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *