Knack
‘Dit land zit niet op zijn tandvlees, het gehele gebit is rot tot op het bot’ ‘
Als je de naam Jean-Marie Dedecker laat vallen, haken een aantal mensen automatisch af. De man zit in een hokje – hij heeft dat ook aan zichzelf te danken – en de politiek correcten hebben de sleutel weggegooid. Ik ben ondertussen zo ver dat ik iemand die door de poco’s in een hokje is gestoken, automatisch wil verdedigen. Als een gediplomeerde moslima haar intellect gebruikt om mensen die de mensenrechten verdedigen in het hokje van de islamofoben te steken, vind ik die islamofoob interessant. Dat ligt natuurlijk aan mijn dwars karakter. Ik kan er dus niets aan doen. Maar mijn houding is zeker ook ingegeven door oprechte verontwaardiging over intellectuele oneerlijkheid, om niet te spreken van pure leugenachtigheid en bewuste misleiding. Ik word er meer en meer van overtuigd dat die moslima’s bewust ijveren voor de afbraak van de scheiding van religie en staat, en voor het stap voor stap invoeren van de sharia. Ik wacht op argumenten van de mensen die me willen tegenspreken.
Maar terug naar De Decker. Je kan en moet het kader waarin hij een en ander plaatst in vraag stellen, en ik zal dat zo dadelijk ook doen. Maar hij komt wél met correcte cijfers, en die zeggen genoeg. Op dit ogenblik is er niemand meer die de cijfers die hij aanbrengt in twijfel trekt. Tientallen jaren lang hebben de Franstaligen de transfers ontkend of geminimaliseerd en wie er mee afkwam werd door het misbaksel Laurette Onkelinx weggezet als een racist en nazi. Ze dreef het zo ver dat het genoeg was om te zeggen dat je Vlaming was om als collaborateur te worden beschouwd. Ondertussen hebben ook Franstalige onderzoekers de cijfers bevestigd – er zijn ook eerlijke Franstaligen.
Als je naar die cijfers kijkt kan je er niet omheen dat er iets grondig mis is in dit onland.
Mensen die de cijfers nuanceren benadrukken dat niettegenstaande de transfers Vlaanderen toch nog welvarend is. Dat is natuurlijk waar. Maar we hebben toch nog altijd de wachtlijsten in de zorg. Die wachtlijsten zijn toch geen beslissingen van hardvochtige politiekers, maar gewoon het resultaat van te weinig geld ? Als je dan weet dat het geld van die transfers gaat naar Franstalig profitariaat, of op zijn minst naar mensen die de gulle steun die de PS rondstrooit om haar kiezerspubliek aan zich te binden, veel minder nodig hebben dan onze gehandicapten, kan je toch niet anders dan verontwaardigd zijn ? Wallonië eist onvoorwaardelijke solidariteit van Vlaanderen, maar trekt zich er niets van aan dat daardoor behoeftige Vlamingen in de steek worden gelaten.
Ik moet dit kaderen. Allereerst beweer ik niet dat de gewone Waal een profiteur is. Maar de PS heeft er wel een systeem van profitariaat geïnstalleerd.
Ook is het niet zo dat de motivatie voor de linkse politiek in Wallonië enkel het linkse ideaal is, maar zeker ook, en misschien vooral een kwestie van partijgebonden machtspolitiek. Als het om het linkse ideaal ging, dan zou de PS geen profitariaat installeren, want een echt linkse samenleving verdraagt geen profitariaat. Profiteurs breken de solidariteit af.
Als Wallonië een echt linkse staat zou zijn, dan zou ik een verdediger van de transfers zijn. Dat klinkt misschien raar, maar we moeten de zaken durven zeggen zoals ze zijn: een echt linkse staat is binnen het kapitalisme niet mogelijk. Als een land die staat toch onafhankelijk wil opbouwen, kan het niet anders dan terecht komen in Noord-Koreaanse toestanden. En die zijn een aanfluiting van de menselijkheid. Cuba heeft het enkel zo lang volgehouden omdat het beduidende steun kreeg van de Sovjet Unie. Toen die steun wegviel is ook in Cuba een liberalisering van start gegaan. Het heeft het dan nog een tijdje volgehouden dank zij de steun van het olierijke Venezuela, maar dat wordt nu door de Amerikaanse politieke inmenging de dieperik in gesleurd, en daardoor slaan de VS een dubbelslag: ze krijgen opnieuw greep op de Venezolaanse olie, en ontnemen Cuba de steun die nodig is om stand te houden.
Je kan de toestand in Wallonië enigszins vergelijken: net zoals Cuba steun nodig had, kan Wallonië zijn linkse samenleving niet volhouden zonder steun uit een “ander land”. Als linkse zou ik het grappig vinden dat het rechtse, liberale Vlaanderen een linkse samenleving sponsort. Maar Vlaanderen sponsort geen linkse samenleving, maar een samenleving die totaal wordt gedomineerd door een door en door decadente partij die enkel aan haar eigen machtspositie denkt en daarvoor een sociale politiek voert die een aanfluiting is voor een echt solidaire samenleving, omwille van het profitariaat, zoals ik al heb aangegeven. Als de PS écht een linkse sociale samenleving zou willen, dan zou ze zich solidair opstellen met de Vlaamse gehandicapten, en daarvoor een gedeelte van de transfers gebruiken.
Dedecker wil een rechts Vlaanderen en een rechts Wallonië. Ik wil een links Vlaanderen, maar daarvoor is het zogezegd linkse Wallonië een handicap. De PS beseft zeer goed dat als Vlaanderen dezelfde politiek zou voeren als Wallonië, er snel een einde zou komen aan de transfers, want dan zou Vlaanderen niet meer bekwaam zijn om geld over te hevelen. Als je naar de houding van Magnette kijkt, dan wordt het meer en meer duidelijk dat hij eigenlijk zelfs niet meer naar een linkse federale regering wil, die dan een compromis-linkse politiek zou opleggen aan Vlaanderen. Het enige wat hem nog interesseert is het zo lang mogelijk rekken van de transfers.