Knack
Senaatsvoorzitter en lid van de Commissie Cultuur, Jeugd, Media en Sport in het Vlaams Parlement.
‘Jürgen Conings en vijftigduizend Facebookgebruikers zullen de democratie niet slopen’
In een eerdere blog heb ik al de ergerlijke oppervlakkigheid aangeklaagd van de reacties op extreem-rechts.
De ergsten zijn de linksen die niet verder geraken dan wat gekrijs over de strijd tegen het fascisme waarmee ze dan eigenlijk de strijd tegen politieke partijen bedoelen. Een aantal daarvan zijn niet enkel ergerlijk, maar ook nog onuitstaanbaar omdat hun gekrijs hypocriet is. Want bij die extreem-rechts partijen rekenen ze dan ook de N-va. Daarmee ontmaskeren ze zichzelf want ze zijn niet tegen de N-va omdat die extreem-rechts zou zijn (wat ze niet is), maar omdat de N-va een bedreiging is voor het vaderland. belgicisten op zich zijn voor mij tegenstanders maar geen vijanden. Ik heb goede vrienden die vasthouden aan het onland. Maar ik haat hypocrieten. Als je tegen de N-va bent omdat het belgië bedreigt, zeg dat dan en ik zal je fair bekampen. Maar hypocrieten moeten uitgeroeid worden.
Terug naar de strijd tegen extreem-rechts.
Naast de krijsers heb je ook de “redelijken” zoals deze Stephanie. Ze vinden dat je moet luisteren naar de mensen. Je moet ze begrijpen en dan uitleggen waarom ze het mis hebben.
Kijk, van zo ’n omhoog gevallen zelfgenoegzaamheid valt mijn broek àf.
Als je echt luistert naar de mensen en ze wil begrijpen, dan doe je dat niet vanuit het vooroordeel dat ze ongelijk hebben. Echt luisteren begint bij een mentale instelling die bereid is om toe te geven dat de mensen gelijk hebben.
Stephanie – ik heb hetzelfde gehoord van de zo graag opgevoerde en dus te wantrouwen filosoof Ignaas Devisch – wil niet luisteren en in dialoog gaan. Ze wil luisteren om de manieren te ontdekken waarmee ze de mensen kan manipuleren. Ik denk dat ze zelf niet beseft hoe hypocriet ze is.
Nogal wat mensen denken niet meer na over hun eigen standpunten. Ze zijn niet bekwaam tot dialoog.
Worden migranten voorgetrokken om een huis “te krijgen” ? De politiek correcte idioot wil luisteren en gaat dan aan de mensen met feiten uitleggen dat dit niet zo is. Wat heeft hij bereikt als hij de simpele mens daarvan overtuigt ? Niets ! Want die simpele mens ziet dadelijk honderd andere voorbeelden van discriminatie van het eigen volk.
Veronderstel dat de politiek correcte er in slaag om àlle argumenten te weerleggen (wat niet mogelijk is), zal de “rechtse” zak dan overtuigd zijn ? Neen, natuurlijk niet. Want eigenlijk gaat het niet over al die zaken, maar over de multiculturele samenleving.
Is de politiek correcte bereid om zelfkritisch na te denken over zijn houding tegenover de multiculturele samenleving ? Is hij bereid om in overweging te nemen dat de multiculturele samenleving in de zin van echt samen leven misschien niet mogelijk is ?
De politiek correcte kan vinden dat dit zou moeten mogelijk zijn. Maar die samenleving vereist van de mensen, zowel autochtonen als allochtonen nogal wat. Wat als een relevant deel van de samenleving daar niet klaar voor is ? Welnu, dan is de multiculturele samenleving ook niet mogelijk. Is het symptomatige feit dat er 50.000 mensen achter Jürgen gaan staan geen reden om zich eens af te vragen of de mensheid in onze streken wel klaar is voor de multiculturele samenleving. In de overgrote meerderheid van de streken op deze planeet is de samenleving manifest niet klaar voor de multiculturaliteit. Hier wél ? Het succes van extreem-rechts geeft daarbij te denken.
Nu is de multiculturele samenleving een zo gelaagd fenomeen en begrip, dat het gewoon onmogelijk is – zeker voor een gewone mens – om ze rationeel te bevatten. Daarbij is de mens lang niet zo rationeel als hij van zichzelf denkt. Onze ratio wordt voortdurend doorkruist door atavismen, sporen van de evolutie. Wij baseren voortdurend keuzes, ogenschijnlijk op ratio, maar in feite op “aanvoelen”.
De aanhangers van Jürgen voelen aan dat er iets niet klopt in onze samenleving. Zou het kunnen dat ze gelijk hebben ?
Politici zoals deze Stephanie willen werken aan de kloof tussen politiek en burgers. Alle voorstellen die ze daarbij doen blijven steken in irrelevante oppervlakkigheid.
De laatste decennia is de politiek zich steeds meer beginnen moeien met het leven van de gewone mensen. Als er iemand een scheet laat die te veel stinkt is er ’s anderendaags een politieker met een wetsvoorstel om het eten van stinkende scheten veroorzakende voedsel te verbieden.
Een mens mag nog niet eens meer racist of Zwarte Piet zijn !
De totaal verkeerde aanpak van corona is daar een voorbeeld van. Je kan duizend keer gelijk hebben als je zegt dat buiten je bubbel naar het toilet gaan de pandemie versterkt. Je kan mensen niet verbieden om naar het toilet te gaan.
We zitten met een overheid die het allemaal beter weet en de burger in steeds meer detail probeert op te leggen hoe hij moet leven. Dat gaat ook samen met een overheid die probeert om alle problemen voor de mensen op te lossen. De socialisten hebben een staat die solidariteit organiseert verloederd tot de verzorgingsstaat.
Een mens is pas een mens als hij verantwoordelijkheid opneemt. Als ik een regelgeving volg, verdwijnt mijn verantwoordelijkheid. We zitten in massale vervreemding.
Samengevat: de overheid probeert de mensen een samenleving op te dringen waarvoor ze niet klaar zijn en breekt tegelijkertijd de menselijkheid af. Of die visie van de overheid correct is of niet, is niet terzake.
Een van de belangrijkste en overal ingrijpende elementen in dit desastreuze proces is de multiculturele samenleving.
Dààr ligt de kloof tussen politiek en burger.
Er wordt ons een samenleving opgedrongen waarvoor een te groot deel van de mensen niet klaar is. Of ze eigenlijk niet klaar zouden moeten zijn, is niet terzake. Je kunt mensen niet dwingen om klaar te zijn.
De sympathie voor Jürgen is een symptoom: het gaat over mensen die zichzelf identificeren met Jürgen als mens die daadwerkelijk in opstand komt tegen een verschrikkelijke onvrijheid: de dwang om te moeten leven in een samenleving die de zijne niet is.
Maar geen zorgen: voor elk symptoom bestaat er een pilletje. Goed dat het EK voetbal er aan komt om de domme massa weer wat te verdoven.
Lees “The Brave New World” van Aldous Huxley.
PS Morgen wil ik dieper ingaan op de vraag waarom ongenoegen over de multiculturele vraag de mensen naar rechts jaagt.