Grenzeloos
Fort Europa als human ressources management
Als het van Europa komt moet je wantrouwig zijn. Het huidige Europa is een constructie van het grootkapitaal en staat enkel in dienst van dat grootkapitaal. Linksen die zich inschakelen in dat Europa, verlagen zich tot knechtjes van het grootkapitaal. Ze verschillen van liberalen gewoon doordat ze wat meer kruimels van de tafels van de rijken willen laten vallen.
Ook extreem-rechts is tegen Europa, maar dat is een heel ander verhaal. Extreem-rechts heeft niets tegen grootkapitaal. Als het tegen het huidige Europa is, is dat om andere redenen. Daar kan ik hier nu niet op ingaan.
Als we naar die migratiepolitiek van Europa kijken, moeten we dus de vraag stellen: hoe dient die politiek het grootkapitaal en wat zijn de valkuilen voor de gewone mens.
Herman Michiel zegt het goed: “In sommige sectoren, zoals zieken-en bejaardenzorg, tuinbouw of toerisme, kunnen we er echt niet zonder, aldus commissaris Johansson, en inderdaad, men staat hier in Europa niet overal te trappelen voor een baan als onderbetaalde en overbelaste verpleegster, fruitplukker of beddenopmaker.” En dit maakt het duidelijk.
Op dit ogenblik zijn er in de Europese economie (ook elders ! ) een aantal jobs die onderbetaald zijn. Noem bij die jobs ook maar zowat alle flexi-jobs en de armoedejobs van de mensen die méér dan één job nodig hebben om te overleven. De invoer van migranten laat toe om die toestand in stand te houden: de invoer van migranten dient om de kapitalistische uitbuiting verder mogelijk te maken. Of nog: om, bijvoorbeeld, de lonen van de mensen in de zorg (veel te) laag te kunnen houden.
Ik kan niets hebben tegen de verpleegster van Indische afkomst die me goed verzorgt in het ziekenhuis. Het gaat niet over die mensen. Maar de invoer van Indiase of Filippijnse verpleegsters maakt het wel mogelijk om de lonen op het huidige peil te houden en, let op: binnen kort zelfs te verlagen.
Tussendoor: hoe zit het met tekorten aan zorgpersoneel in India zelf ? Moeten de zich links wanenden zich niet ook gaan afvragen of hun open grenzen politiek geen afbraak van welstand in andere landen betekent ? Of hebben ze er geen probleem mee om de profiteurs te zijn van de miserie in andere landen ?
De extreem-rechtsen roepen dat migranten het werk van eigen volk afpakken. De zich links wanenden roepen dat dat niet waar is. Het is ook niet waar: want er is volk te weinig voor die jobs. Maar het is wel het in stand houden van te lage lonen. En meewerken aan de afbraak van de sociale zekerheid.
Die flexi-jobs en armoedejobs – en alle onderbetaalde jobs – betekenen inderdaad ook afbraak van de sociale zekerheid. Want onze sociale zekerheid wordt gefinancierd op basis van inkomen van arbeid. Slecht betaalde jobs leiden tot minder inkomen voor de sociale zekerheid. Tel daar ook maar de steeds groeiende soorten verloningen bij die buiten de normale lonen vallen zoals groepsverzekeringen, bedrijfswagens…
Nogal wat mensen zien de afbraak van de sociale zekerheid niet omdat, bijvoorbeeld, de werkloosheidsuitkeringen (voorlopig) niet dalen. Maar afbraak van de sociale zekerheid door daling van de uitkeringen zou veel te veel opvallen. Het grootkapitaal heeft er voor gekozen om de sociale zekerheid af te breken op een manier die niet rechtsreeks wordt waargenomen door de gewone man: de flexi- en armoedejobs, de aparte verloningen… Het spel wordt dan ook nog langzaam aan, dan breekt het lijntje niet… gespeeld.
De stijging van de armoedecijfers toont aan waar het toe leidt. Maar de mensen leggen niet het verband met die verder afliggende factoren.
Voor dat spel dient dus die migratiepolitiek die Europa nu voorstelt.
Nu kan het wel zijn dat die migrant het hier in een armoedejob nog beter zal hebben dan in zijn vroeger leven. Maar dat is niet terzake: armoede is een relatief begrip en armoede hier is even erg als armoede in Afrika, ook al leeft een arme hier in luxe vergeleken met een arme in Afrika.
Als je daarbij in rekening brengt dat de liberalen en de N-va actief streven naar privatiseringen in de zorg, wat de uitbuiting nog bevordert, wordt het plaatje wel héél smerig.
Ik ben tegen de massale immigratie. Ook al omwille van het feit dat daardoor de multiculturele samenleving erger wordt. Zeker als de migranten moslims zijn. Lees daarover mijn blog van 29 april.
Maar naast de problemen van de multicultuur en de daarbij samengaande afbraak van de cohesie van een samenleving, is er dus ook het probleem van de migratie als versterking van de kapitalistische uitbuiting.
En ja dus: de grenzen moeten gesloten worden. Ik vind het verschrikkelijk. Ik ben voor open grenzen. Maar die kunnen pas in een niet-kapitalistische samenleving.
De consequentie daarvan is: asielaanvragen moeten behandeld worden voordat die mensen Europa binnen mogen. In de logica daarvan kiest Europa er voor om die asielaanvragen te behandelen in landen in Noord-Afrika, Pakistan, Bangladesh, Senegal en Nigeria. Het is het Australische model waar nu ook Johnson voor kiest en dat door Theo Francken wordt gepromoot.
Ik ben het daar niet mee eens. In dat model wordt de opvang van vluchtelingen uitbesteedt aan andere landen. Dat Europa die opvang zou financieren lost het probleem niet op. Europa kan die landen, onmogelijk dwingen om die opvang te organiseren volgens menswaardige criteria.
Als er vluchtelingen naar Europa willen, moet Europa zelf die vluchtelingen opvangen. Tegelijkertijd zouden ze dus buiten de grenzen hun aanvraag moeten indienen. Dat lijkt een patstelling.
Maar er is een oplossing als Europa aan zijn buitengrenzen zogenaamde “statenloze” zones creëert. Zones binnen de grenzen van Europa die niet als Europees grondgebied worden beschouwd en dus door een tweede grens van Europa worden afgeschermd. Of nog: organiseer de opvang die zou worden uitbesteedt aan andere landen zelf in neutraal gebied. Dan is Europa zelf verantwoordelijk voor de menswaardigheid en kan daar op afgerekend worden.
Neen, ik ben er niet zeker van dat dit de definitieve oplossing is. Ik probeer gewoon mee te denken.
Wie vanuit menswaardig oogpunt dieper wil doordenken over migratie kan slechts tot één besluit komen: binnen het kapitalisme is er geen oplossing mogelijk.