MO*
Wereldvrede in woelige wateren door nieuw AUKUS-pact
Wereldmachten spelen zeeslag in Indische en Stille Oceaan
Update (25 mei 2022) Tijdens een persconferentie met de Japanse premier op 23 mei antwoordde president Joe Biden bevestigend toen hem gevraagd werd of zijn Verenigde Staten bereid zouden zijn om Taiwan te verdedigen als het wordt aangevallen.
Het hoofdartikel op MO* dateert van 5 januari van dit jaar. Maar het wordt wel heel actueel als je nu verneemt dat “Terwijl Joe Biden in Tokio is, sturen Rusland en China bommenwerpers over de Japanse Zee.” , een artikel op Business AM.
Mag ik stellen dat de geopolitieke analyse die ik maanden geleden al maakte bevestigd wordt ?
In 2011 al kondigde Barack Obama aan dat de VS hun oorlogen in Irak en Afghanistan zouden beëindigen en zich resoluut naar Azië zouden gaan oriënteren. Die plannen zijn ondertussen uitgevoerd. Biden heeft de laatste Amerikaanse troepen terug getrokken uit Afghanistan. En China is nu de facto omsingeld door Amerikaanse militaire basissen. Herken daarin de omsingeling van Rusland aan zijn West- en Zuidgrens.
De terugtrekking van de troepen uit Afghanistan was duidelijk haastwerk. Dat Biden zo gehaast was is een slecht teken: hij voorziet de oorlog met China op relatief korte termijn.
Wie nog twijfelt: de terugtrekking van troepen gaat over militairen, niet over economische handelsmissies. Het is duidelijk dat de VS tot het besluit is gekomen dat het de economische oorlog met China niet kan winnen, en dus blijft enkel de gewapende oorlog over als de VS zijn hegemonie over de wereld wil behouden. Er is geen enkel signaal dat de VS zinnens is om die hegemonie af te geven.
Merk ook op dat die militaire omsingeling van China op zich nergens voor nodig is: China is voor geen enkel land een militaire bedreiging. Het zou wel stom zijn om een militaire oorlog te beginnen als het de economische oorlog aan ’t winnen is.
De militaire aanwezigheid van de VS rond China is dus niet defensief, maar offensief.
Het is voor Biden of zijn opvolger nu gewoon wachten op het juiste moment om de oorlog met China te beginnen.
Eigenlijk is dat niet juist, want dat moment wordt actief voorbereid.
De VS hebben de gewoonte om hun oorlogen voor te stellen als noodzakelijke acties voor de verdediging van de vrijheid, de democratie, de mensenrechten… of als antwoord op de agressie van anderen, met als bijkomend argument de schending van de internationale rechten van zelfstandige landen.
Het gaat daarbij om een voorbereidende oorlogspropaganda die de domme massa zo ver brengt dat ze enthousiast achter de oorlog gaat staan. Bij de oorlog in Oekraïne is dat alvast mooi gelukt.
Je moet me niet geloven, maar geef zelf maar eens wat aandacht aan de berichten over mensenrechten die worden geschonden in China. Hun aantal zal systematisch worden opgedreven. Die berichten zullen meer en meer gepersonaliseerd worden: van abstracte gevallen gaan we naar concrete mensen van vlees en bloed die meer emoties opwekken.
Zelfs als die berichten waar zijn, is dat niet terzake: het gaat om waarvoor ze bedoeld zijn.
De Chinese president Xi Jinping zal geleidelijk aan meer persoonlijk worden aangevallen en afgeschilderd als een wrede dictator.
Dan zal een situatie worden gecreëerd waarin Xi zich zal verplicht voelen om – waarschijnlijk Taiwan – binnen te vallen omdat daar wapens worden geïnstalleerd die een onaanvaardbare bedreiging vormen voor China.
Ik heb ooit een conflict gehad met iemand die me fysiek bedreigde. De vredelievende mens die ik ben wilde geen gevecht en dus week ik achteruit. Maar ik stond met mijn rug naar het kanaal gekeerd en iedere stap achteruit bracht me dichter bij de rand. Toen kwam dus dat moment dat ik wist: verder richting kanaal kàn niet meer. En dus heb ik die gast een serieuze mep gegeven. Gelukkig had hij het begrepen en droop hij af.
Zo simpel maar effectief is het spel dat de VS gaan spelen – al aan’t spelen zijn – met China.
Als China dan Taiwan binnenvalt zullen de VS roepen: meester, hij slaat mijn vriend en heel de (Westerse) wereld zal de VS steunen tegen de wrede agressor. Nuttig daarbij is natuurlijk ook dat Taiwan kan afgeschilderd worden als de zwakkere. De domme massa kiest de kant van de dappere zwakste.
Het is niet moeilijk om zulke voorspelling te doen. Ik moet maar kijken naar wat er met Oekraïne is gebeurd.
Maar de toestand is niet helemaal hetzelfde.
De oorlog met Oekraïne was al jaren grondig voorbereid met wapenleveringen, intense trainingen van het leger, de aanvoer van massa’s huurlingen en de inzet van vastbesloten nazi’s. Dat maakte dat het Oekraïnse leger met de steun van een gemanipuleerde massa’s dwaze helden een strijd kon aangaan die een ernstige verzwakking van Rusland kon betekenen.
De inzet van het Amerikaanse leger was geen optie want dat is gericht op China. In Oekraïne was/is er geen enkel gevaar voor de officiële inzet van Amerikaanse militairen en het uitbreken van een oorlog tussen de VS en Rusland.
In Taiwan liggen de kaarten anders. Dat is wat Biden nu uitdrukkelijk heeft gezegd: in Taiwan zal hij wél zijn leger inzetten. Dat is natuurlijk gewoon de logica van het hele verhaal.
Voorspellingen doen is altijd een heikele zaak. Er kunnen nieuwe zaken opduiken die de logica van het verhaal doorkruisen. Maar ik ben er van overtuigd dat ook als de zaken niet verlopen zoals de Amerikanen ze hebben gepland, ze die oorlog zullen voeren. Ze kunnen niet anders. De toestand van hun economie en hun imperialistische ingesteldheid dwingen hen er toe.
Eergisteren heb ik het er al over gehad. Ik kan me vergissen in de verbanden die ik daar leg, maar het lijkt er op dat de VS na de, natuurlijk door hen gewonnen oorlog, hun wereldhegemonie in een duizendjarig rijk willen veilig stellen door de organisatie van de wereld volgens de plannen van Schwab, het opperhoofd van het Wereld Economisch Forum: een wereld waarin een totaal gemanipuleerde domme massa zich slaafs in dienst stelt van een kleine groep machtigen.
Ik heb ooit gehoopt dat de derde wereldoorlog de “word wakker” roep zou zijn voor de mensheid en tot een meer menselijke wereld zou leiden. Het ziet er niet naar uit dat die hoop werkelijkheid zal worden.