Noreen doet me janken, en de multiculturalist maakt me kwaad

Knack

Noreen Muhammad

‘Mijn generatie vrouwen kan de vicieuze cirkel van intergenerationeel trauma doorbreken’

Onlangs werd Noreen Muhammad 24 jaar. Op dat moment besefte ze dat ze al haar halve leven – sinds haar twaalfde – worstelt met donkere gedachten. Nu is ze vastbesloten om de intergenerationele trauma’s en onderdrukking binnen haar familie met haar generatie te laten uitdoven. ‘Ik ga niet langer zwijgzaam toekijken.

Is het niet om van te janken als je zo ’n verhaal leest ? Het maakt me ook kwaad.

En, sorry, maar als ik kwaad word, word ik gemeen – heel graag ! – en dus: beschuldigde sta op: multiculturalistische dwangbuizers, besef nu eindelijk eens wat jullie mensen aandoen.

De idioten die principieel voorstander zijn van de multicultuur en migratie zijn niet enkel idioot omdat ze te dom zijn om te beseffen wat het betekent om als mens uit een of ander “achterlijk” bergdorp met een totaal andere cultuur hier te worden gedropt in onze technologische, totaal anders mentaal ingestelde, extreem ingewikkelde samenleving, maar ook omdat dat gebrek aan besef voortkomt uit een diep geworteld gebrek aan eigen elitaire menselijkheid.

Het gaat om een intellectuele “elite” – ik ken geen “gewone” mensen die voorstander zijn van de migratie – die zelf weinig of geen problemen heeft met meertaligheid, en die zich de facto ver verheven voelt boven het kortzichtige domme, fascistische plebs. De hoogopgeleide bende heeft veel en ver gereisd of naar TV Arte gekeken en leeft daardoor in de illusie dat ze andere culturen kent. Zelf heeft ze zich op reis nergens aangepast. Wie geld heeft kan het zich permitteren om van de anderen te eisen dat ze zich aanpassen… 

Eigenlijk is het allemaal opgefokte arrogantie.

Arrogantie vertroebelt het zicht.

De verdedigers van de migratie gaan er van uit dat die armoezaaiers van elders even veel recht hebben om hier te leven als wij. Dat betekent dat het hier beter is. Hoe kan je nu de gelijkheid van culturen verkondigen als het hier beter is ?

Ja, het is hier beter ( Alhoewel: ik moet daar verder op terugkomen ). Maar vertel dan dat niet alle culturen gelijk zijn.

Noreen maakt ons twee zaken duidelijk.

Eén: onze feministische cultuur is beter dan de Pakistaanse.

Twéé: de overgang van de ene naar de andere cultuur is pijnlijk.

Dat tweede moet toch vragen doen stellen bij de idee van de multicultuur en de migratie.

Mensen worden aangetast in hun diepste identiteit.

Het zal wel zijn dat de multiculturalisten de idee van identiteit weg lachen. Hun identiteit bestaat er in dat ze identiteit ontkennen omdat de idee van identiteit niet past in hun ideologie. Ik hoor het de omhoog getrokken intellectueel nog zeggen: ik ben wereldburger.

Mensen die je aanta st in hun identiteit kunnen niet gelukkig zijn.

Nu mag je van mij beweren dat multiculturaliteit er juist in bestaat dat mensen hun cultuur en identiteit hiér kunnen bewaren. Dat is natuurlijk pure nonsens.

Het verhaal van Noreen bewijst het.

Naar punt één: dat alle culturen gelijk zijn is al even grote nonsens. Of gaan de multiculturalisten beweren dat Noreen ongelijk had met zich te bevrijden van de vrouw-onderdrukkende Pakistaanse cultuur ?

Dan hoor ik de multiculturalistisch verbasterde al zeggen: daarom is het juist goed dat die mensen naar hier komen, want daardoor verlossen we ze van die vrouwonvriendelijke cultuur. Is het niet goed dat die mensen kunnen ontsnappen uit die vrouwonvriendelijkheid ?

Neen, vrouwvriendelijke bastaard: dat is niét goed !

Eerst en vooral omdat culturen inderdaad in zekere zin, wél gelijkwaardig zijn – niet zoals jij gelijkwaardigheid verstaat – maar omdat ze gewoon eigen zijn aan mensen en mensen er zich in thuis voelen. Pakistanen in Pakistan voelen zich even goed thuis in hun cultuur als wij in onze. In die zin zijn we gelijk. Overigens moet ik soms kotsen omdat zoveel mensen bij ons zich thuis voelen in onze subcultuur van geperverteerd hedonisme, zeg maar decadentie.

Ik beweer dus dat mensen in Pakistan – ook vrouwen – gelukkig kunnen zijn in wat wij een vrouwonvriendelijke cultuur noemen. Alleen zullen de meeste vrouwen daar die vrouwonvriendelijkheid niet herkennen. Laat die mensen dus daar gelukkig zijn in hun cultuur.

Ontken ik nu het belang van vrouwvriendelijkheid ? Neen, natuurlijk niet. Als ik die Pakistaanse vrouwonvriendelijkheid hier zou herkennen bij mensen van bij ons, zou ik ze aanklagen bij een bevriende rechter.

Maar in Pakistan ken ik geen rechters, en ik zie dus geen enkele reden om daar klacht neer te leggen.

Natuurlijk hebben ook Pakistaanse vrouwen recht op gelijkwaardigheid met mannen en op gelijke kansen tot ontplooiing op allerlei vlakken.

Maar wij hebben er hier honderden jaren over gedaan om onze vrouwvriendelijkheid te bereiken ( en we zijn nog niet aan het einde van de tocht ). Geef die mensen ginder ook de tijd.

En natuurlijk mag en moet je de feministen ginder ondersteunen. Maar zij moeten het zelf doen, op het tempo van hun samenleving.

De hedendaagse wokerd (in casu qua multiculturaliteit) krijgt een illuminatie over wat goed is, en dan eist hij dat de wereld dadelijk volgens zijn inzicht gaat draaien.

Hij kan niet verdragen dat andere mensen andere inzichten hebben.

En – toppunt van domheid – hij beseft niet dat elk inzicht van goedheid voorlopig is: dat het zijne het resultaat is van groei en hopelijk nog verder zal groeien. Als hij blijft steken in zijn inzicht van nu, verzandt hij in achterlijkheid die hem terecht op de brandstapel brengt, aangestoken door de wokerds van dan.

Het wordt hoog tijd dat we in ons onderwijs het belang van de lessen geschiedenis terug gaan benadrukken. Ook van de geschiedenis van de goedheid. Of van de brandstapel.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *