Auteur: Charles Maymarx

Geplaatst op

Corona ? En wat met God ?

Knack

Maaike Schwering

Waarom de wereld weer massaal Albert Camus leest

Ruim zeventig jaar na het verschijnen, staat De pest van Albert Camus van Zuid-Korea tot Frankrijk en van Japan tot Italië weer in lijstjes van bestverkochte boeken. Waarom lezen we weer massaal deze klassieker

Volgens Maaike Schwering had Camus profetische gaven. Wel, ik heb die ook, want al lang voor het uitbreken van het corono-drama heb ik in verschillende blogs de aandacht gevestigd op Camus als een te (her)lezen schrijver. Tegenwoordig wordt er aan bekende persoonlijkheden gevraagd welke boeken hun leven hebben veranderd. Als ze het aan mij zouden vragen – wat ze niet zullen doen – zou ik “De pest” van Camus daar misschien niet dadelijk bij zetten, want er zijn natuurlijk wel wat boeken die invloed hebben gehad op mijn denken, maar weinig of geen die mijn leven hebben veranderd. “De pest” van Camus is voor mij wel een meesterwerk dat invloed heeft gehad om mijn denken. 

Een van de belangrijke thema’s in dit boek is de discussie tussen Dr. Rieux en de priester Paneloux.

Natuurlijk: de mening van Paneloux dat de pest een straf van God is, is pure nonsens. Daar moeten we het dus niet meer over hebben. Lees verder “Corona ? En wat met God ?”

Geplaatst op

Als links zich niet verenigt is de boel om zeep en lampenkappen

E.J. Bron

Victoria

FDP-politicus waarschuwt voor revolutie: “De mensen zullen het niet lang meer pikken”

De FDP-politicus Marco Buschmann waarschuwt in de corona-crisis voor een radicalisering van de Duitse middenklasse, er zou weldra een revolutie in de lucht kunnen hangen als dit zo doorgaat. Stukje bij beetje worden de burgers op chaos en ineenstorting voorbereid, terwijl de Duitse regering nog bazelt van reddingsmaatregelen?

Voor de minder begaafden onder jullie: de FDP is een Duitse liberale partij die je kan vergelijken met de VLD. Dat is geen compliment, maar het geeft wel aan dat het een partij van “het midden” is, noch echt links, noch extreem rechts. Die Marcio Buschmann – mij verder onbekend, ook aan mijn begaafdheid zijn er grenzen – is parlementair secretaris van de partij, en dus toch wel iemand met een zeker gezag.

Hij waarschuwt voor een opstand der horden. De eerste vraag is dan: linkse horden of rechtse horden ? In het artikel zelf, geeft hij daar geen expliciet antwoord op. Maar de foto bovenaan is wel duidelijk: de fascisten steken in Europa weer de kop op. En de linksen blinken uit in afwezigheid.

Laat ons eerst even naar Vlaanderen kijken. Aan de rechtse kant heb je het vlaams blok waarin weliswaar zeker niet iedereen een fascist is, maar dat wel een fascistische partij is. Dat blok kan je aanvullen met een aantal mensen uit de n-va. Die is geen fascistische partij, maar heeft wel een beduidend aantal mensen in haar rangen die eigenlijk meer thuis horen in het vlaams blok. De voorspellingen wijzen op een grote overwinning van het vlaams blok bij de volgende verkiezingen. Die overwinning gaat automatisch samen met een nederlaag van de n-va. Het lijkt waarschijnlijk dat dan de fascisten binnen de n-va overlopen naar het vlaams blok. In ieder geval betekent het dat de horden in Vlaanderen rechts zullen marcheren. Want wat stelt links daar tegenover ? Je hebt de socialisten die misschien wel de afgang kunnen stoppen, maar zeker niet de opgang zullen inzetten, en je hebt de pvda. De groenen betekenen in dit verband niets. Lees verder “Als links zich niet verenigt is de boel om zeep en lampenkappen”

Geplaatst op

Over een taalbad en wetenschappelijke objectiviteit

De Wereld Morgen

Assia Ben Ahmed 

Taalbadquarantaine bevordert taalontwikkeling van kinderen niet

De mate waarin jongeren de Nederlandse taal beheersen, wordt de laatste jaren steeds vaker als enige oorzaak voor onderwijsongelijkheid op tafel gelegd. Wanneer beleidsmakers oplossingen aanreiken, komt er vaak maar één besluit uit de bus: jongeren moeten Nederlands praten en de thuistaal dient naar de achtergrond geschoven te worden op school. Het liefst ook na de schooluren.

Het eindbesluit van Assia dat onderwijsongelijkheid meer oorzaken kent dan taalongelijkheid lijkt me correct.

Ik zou dan ook verwachten dat zij tenminste de voornaamste oorzaak aanhaalt. Maar dat doet zij niet. Als ze daarbij als oorzaak studie-oriëntering op basis van etniciteit aanhaalt, wordt ik woest. Waar haalt ze het om onze oriënteringsinstituten regelrecht van racisme te beschuldigen. Want als ze deze oriëntering aanhaalt als een oorzaak van een algemeen probleem, gaat zij er van uit dat ook dat racisme algemeen is. Als een clb een leerling omwille van taalachterstand een richting aanraadt waarin taal minder belangrijk is, bewijst het dat kind een dienst. Als het dat kind toch naar een richting zou sturen die fel taalgericht is, zou dat leiden tot mislukkingen. Als dat kind intelligent is en hard genoeg werkt, zal het op basis van successen later wél kunnen overschakelen… De gediplomeerde trutten met een hoofddoek die aanklagen dat ze ooit naar het beroeps zijn verwezen hebben er niets van begrepen. Lees verder “Over een taalbad en wetenschappelijke objectiviteit”

Geplaatst op

Er is geen links in Europa, en al evenmin in belgië

Grenzeloos

Gerrit Zeilemaker

Europese gezondheidszorg kapot bespaard door neoliberaal beleid

De regeringen van de EU-lidstaten proberen het zo goed mogelijk te verbergen, maar de chaos en tekorten in hun gezondheidszorg zijn nu voor iedereen zichtbaar. Tientallen jaren werd de neoliberale politiek van bittere  bezuinigingen, privatiseringen, loonmatiging, flexibilisering van banen en snijden in de sociale zekerheid als oplossing voor alle problemen gepresenteerd. Nu er echt een crisis heerst zijn de neoliberale maatregelen het probleem. De crisis die ze gecreëerd hebben is tevens een crisis van het neoliberale kapitalisme. De politieke en mediale elite roepen ons nu op te applaudisseren voor de werkers in de gezondheidszorg, de verpleeghuizen en thuiszorg, die nu de spits afbijten en zich kapot werken. Het zijn dezelfde politici die de lonen gekort, de pensioenleeftijd verhoogd en de ziekenhuizen afgeslankt hebben. En de journalisten van de ‘kwaliteitsmedia’ hebben het toegejuicht.

Allereerst dit: de cijfers die in dit artikel worden aangehaald overtuigen: er is de voorbije jaren systematisch bespaard in de gezondheidszorg, en die besparing is er niet gekomen door efficiëntie-oefeningen, maar door vermindering van zorg. En dat is het resultaat van neo-liberaal beleid. Jullie weten dat ik het kapitalisme haat. Het neoliberalisme is in Europa een terugkeer uit de verzorgingsstaat, naar het pure kapitalisme.

Nu moet ik een kanttekening maken: er wordt nu wel aangeklaagd dat onze ziekenhuizen niet genoeg capaciteit hebben om een crisis zoals de huidige op te vangen. Maar zou het verantwoord zijn om de capaciteit, nodig voor de opvang van de crisis, in stand te houden, ook in tijden dat er géén crisis is ? Dat stelt dan de vraag hoe groot moet die capaciteit zijn in normale tijden ? En: welke plannen moeten klaar liggen voor tijden van crisis, en hoe gaan die betaald worden ?

Het probleem gaat dus niet zozeer over de discussie of er al dan niet genoeg capaciteit is, maar wel over het feit dat die capaciteit verminderd wordt omwille van de winst en verrijking van een kleine gewetenloze elite. Lees verder “Er is geen links in Europa, en al evenmin in belgië”

Geplaatst op

Covid-19: we moeten onze relatie met de natuur en met mekaar herzien

Knack

Myriam Dumortier

Docent bos- en natuurbeleid aan de UGent en lid van de Denktank Oikos.

‘Covid-19 is geen eenmalige tegenvaller: we moeten onze relatie met de natuur herzien’ ‘

Enkele wet markets sluiten zal niet helpen om de biodiversiteitscrisis het hoofd te bieden waar het nieuwe coronavirus ons mee confronteert’, schrijft Myriam Dumortier van de ecologische denktank Oikos

Enkele dagen geleden twijfelde ik aan het terugdringen van de natuur als oorzaak voor het uitbreken van het covid-19 en vroeg om bevestiging. In dit artikel van Myriam Dumortier heb ik die bevestiging gevonden. Ik ben overtuigd.

De vraag is dan: hoe moet het verder ?

In haar besluit stelt Demortier: “…laat ons … nieuwe samenlevingen bouwen gericht op sociaal-ecologische veerkracht in plaats van competitie en consumptie… “ Uiteraard ben ik het daar volledig mee eens.

Zoals Demortier het stelt zullen veel mensen het er mee eens zijn. Maar ik weet niet of al die mensen ook de draagwijdte beseffen van dit standpunt.

Als je de concurrentie uitschakelt, heb je geen kapitalisme meer. Zijn deze mensen het er mee eens dat het kapitalisme verdwijnt en wordt vervangen door een ander economisch systeem dat vertrekt vanuit een andere mensvisie ? 

Je hebt natuurlijk de rabiate voorstanders van het kapitalisme. Het zijn de winnaars van de struggle for life; de mensen die er geen probleem mee hebben om zich te verrijken ten koste van anderen; het zijn de rijke misdadigers die systematisch belastingen ontduiken, ook al hebben ze hun rijkdom gebouwd op vrachtwagens die op wegen rijden die door de belastingbetaler zijn aangelegd en onderhouden; die teren op een consumptie die op peil wordt gehouden doordat de werkers een solidariteit beleven die maakt dat ook de zwakkeren nog consumeren; het zijn de onmensen die winst maken ten koste van mensenlevens, zoals de Eternitbazen en de uitbuiters van vrouwen in de naaiateliers in Indië; het is krapuul zoals Albert Frère die zijn rijkdom heeft gebouwd op chantage van Waalse politiekers en op kosten van de belgische belastingbetaler; het zijn de liberale toppolitici die ook nu nog belangen hebben in de mijnen in Oost-Congo waar kinderen in levensgevaarlijke omstandigheden voor een hongerloon in de grond wroeten… Over dit krapuul moet ik het hier niet hebben. Dat is hopeloos. Het probleem hierbij is dat het wel zij zijn die het voor het zeggen hebben. Zij hebben de macht. Vroeg of laat zal die macht op een of andere manier moeten gebroken worden. Lees verder “Covid-19: we moeten onze relatie met de natuur en met mekaar herzien”

Geplaatst op

Leidt de coronacrisis tot nationalisme, en moet Links daarin meegaan ?

Oikos

Dirk Holemans

Veerkracht in schokkende tijden

Een maatschappij die focust op winst, concurrentie en consumptie is slecht in staat om met rampen om te gaan. Dirk Holemans pleit voor een omwenteling.

De coronapandemie is een schok die we niet hebben zien aankomen, hoewel hij in de sterren geschreven stond. Nieuwe virussen die waarschijnlijk het gevolg zijn van de vernietiging van natuurgebieden, in combinatie met een economisch systeem dat alles en iedereen de wereldbol doet rondreizen, zijn maar twee elementen van een problematisch wereldsysteem. Daarbij komen nalatige overheden – volgens viroloog Johan Neyts hadden we deze pandemie kunnen voorkomen als overheden tien jaar geleden in virusremmers hadden geïnvesteerd (DS 16 maart)

Natuurlijk heeft Dirk Holemans gelijk als hij naar aanleiding van de coronacrisis pleit voor een grondige hervorming van onze samenleving. Als iemand daarvan overtuigd is, ben ik het, en ik heb het virus daarvoor niet nodig.

Toch moet hij oppassen. Want het is natuurlijk verleidelijk voor een groene linkse om de aantasting van de natuurgebieden in verband te brengen met het virus. Holemans verwijst daarvoor naar een artikel in The Guardian. Dat artikel toont aan dat het virus zich ontwikkelt bij dieren en dan overgaat naar de mens. Bij een aantal virussen heeft die overgang plaats gevonden bij mensen die in natuurgebieden wonen. En die natuurgebieden krimpen en lijden onder de kapitalistische groeie-conomische uitbreidingsdrang. Maar voor zover ik weet is nog niet aangetoond dat het precies die inperking van de natuurgebieden is die leidt tot de overgang van dier op mens. Het is in mijn ogen niet correct om zo maar het virus voor de groene kar te spannen.

Ik ben het ook niet eens met Holemans als hij alle heil van de staat verwacht. Lees verder “Leidt de coronacrisis tot nationalisme, en moet Links daarin meegaan ?”

Geplaatst op

En wat na de corona-crisis ?

De Wereld Morgen

Rachida Aziz, Christophe Callewaert

Coronacrisis: dit systeem kan niet overleven, wij wel

Zoals de klimaatjournalist David Roberts schrijft: “Deze crisis draait uit op een tragedie, maar het zou nog een veel grotere tragedie zijn als we er niets uit leren.” Naomi Klein waarschuwt ons al jaren voor de rechtse shock doctrine in tijden van grote crisissen. Nu is de tijd gekomen voor een linkse shock doctrine.

Aziz en Callewaert brengen interessante informatie en inzichten. Hun geloof in de kracht van links ontroert me. Ze geloven dat links de corona-crisis kan aangrijpen om een andere en betere wereld te bouwen. Ik geloof dat niet.

Niemand weet hoe lang het virus onze samenleving in zijn greep zal houden. Hoe langer, hoe groter de impact zal zijn. Dat is een evidentie. Het kan zijn dat de viruscrisis zo lang duurt dat er inderdaad geen terugkeer naar de “oude toestand” meer mogelijk is. Maar niemand gaat daar van uit. Alle economische herstelmaatregelen die nu worden genomen zijn er op gericht om de boel zo snel mogelijk zijn oude gang te laten gaan.

Aziz en Callewaert wijzen niet voor de eerste keer op de golf van protesten die de voorbije jaren door de wereld zijn gegaan, en daarin zien ze een argument voor hun geloof dat de wereld op het punt staat te veranderen. Maar die golf van protesten hééft niets veranderd. Aziz en Callewaert lijden hier aan een syndroom dat je wel meer terugvindt bij linksen: ze hopen zo wanhopig op een ommezwaai dat ze elke strohalm aangrijpen om hun hoop te voeden. Ze hebben die hoop nodig om te blijven ijveren voor hun ideaal. Maar eigenlijk is dat zwakheid. Ik heb geen hoop nodig. Mijn levensleuze is: enthousiast werken aan hopeloze zaken. Er zijn zaken die moeten gedaan worden, gewoon omdat ze moeten gedaan worden, los van een eventueel resultaat. Lees verder “En wat na de corona-crisis ?”

Geplaatst op

Over euthanasie (2/2)

Gisteren had ik het vooral over enkele aspecten rond euthanasie zelf. Vandaag wil het vooral hebben over het aspect religie zoals Croughs dit aanhaalt in zijn artikel.

Ik ben het eens met de kritische houding van Croughs ten overstaan van “conservatieve hypocrisie”, en zeker als het over religie gaat.

Croughs heeft het daarbij over een religieuze overtuiging dat het lijden bij het leven hoort. Die overtuiging is natuurlijk nonsens. Ja, christenen halen er dan het lijden en de kruisdood van Jezus bij, en hun denken verwordt tot een theologie van het offer: Jezus moest sterven op het kruis als zoenoffer voor onze zonden. De Poolse narcist paus Johannes Paulus, ook al de teveelste, beschouwde zijn lijden op het einde van zijn leven als een deelname aan het lijden van Jezus om de wereld te redden. Welnu, noch het lijden van Jezus, noch dat van Jiepie hebben de wereld gered. En een God die zijn zoon ten offer brengt omdat anderen gezondigd hebben, is een idioot. Voor mij hoeft hij niet, en ik ben er zeker van dat hij ook niet bestaat. Lees verder “Over euthanasie (2/2)”

Geplaatst op

Over Euthanasie (1/2)

Doorbraak

John Croughs

Ik wil dood!

Euthanasie als uitzonderlijk recht  

Mijn ooit zo robuuste, stoere grootvader smeekte mij dagelijks, met bijna onverstaanbare stem, om te mogen sterven. Door middel van euthanasie welteverstaan. Met 91 jaren op de teller en al heel wat jaren verzwakt door hart- en longproblemen  was hij gedoemd tot een zittend of liggend leven. Al meerdere keren zei hij me klaar en duidelijk: ‘John, als het slechter wordt dan hoe het nu is, dan stopt het voor mij.’ Op een dag kwam hij voor de zoveelste keer ten val en brak zijn heilig beentje dat zich ergens ter hoogte van het zitvlak bevindt. Na de niet zo moeilijke operatie traden er complicaties op door zijn hart- en longproblemen. Voor we het wel en goed beseften at hij niet meer en takelde hij zienderogen af. De fut was eruit. Hij wist dat hij een restleven tegemoet ging dat hij niet wilde (be)leven

Jullie weten dat ik de neiging heb om met scherp op de pianist te schieten. Soms heb ik daar later spijt van. Meestal geniet ik er van.

Als het over euthanasie ging heb ik met scherp geschoten op Distelmans en consoorten. Daar heb ik niet van genoten, maar ik heb er ook geen spijt van. De aandachtige lezer zal hebben opgemerkt dat ik het daarbij minder over euthanasie zelf had dan over het absolute zelfbeschikkingsrecht dat deze heidenen propageren. Hiermee heb ik niet gezegd dat alle heidenen het absolute zelfbeschikkingsrecht propageren.

Op John Croughs kan ik niet schieten omdat ik zijn bijdrage hier grondig waardeer. Ze lijkt me een evenwichtig pleidooi dat de nadruk legt op het ondraaglijke lijden. Waarschijnlijk de enige geldige verantwoording voor euthanasie. Ik zeg “waarschijnlijk” omdat een mens in dit soort zaken voorzichtig moet zijn en niet te snel moet denken dat zijn standpunt van vandaag morgen nog hetzelfde zal zijn. Ethische inzichten evolueren, zowel in de geschiedenis van de mensheid als in mensen zelf. Lees verder “Over Euthanasie (1/2)”

Geplaatst op

Het cynisme van de welmenende laptop-uitdeler

MO*

Annelies Van Erp (Memisa)

Niemand mag uit de boot vallen

Kwetsbare groepen mogen niet nog kwetsbaarder uit deze coronacrisis komen 

Laat ons in deze coronacrisis de kwetsbare groepen niet vergeten, schrijft Annelies Van Erp van de medische ngo Memisa. Mensen die geen thuis hebben, nauwelijks over een netwerk beschikken of in slechte gezondheid verkeren, moeten absoluut onze aandacht krijgen. Zo niet, dan dreigen zij nog kwetsbaarder uit deze crisis te komen

Kijk, zo kan ik het ook: zeggen dat er iets moet gebeuren, maar zelfs niet aangeven wàt er moet gebeuren. En al zeker niet hoé het moet gebeuren.

Natuurlijk ben ik het eens dat we speciale aandacht moeten hebben voor kwetsbare groepen. Maar ik vrees dat we voor voldongen feiten staan. Neen, kwetsbare groepen mogen niet – , maar zullen wel nog kwetsbaarder uit deze coronacrisis komen, gewoon omdat ze nu eenmaal kwetsbaarder zijn. Als ze niet kwetsbaarder uit de crisis komen, zou dat betekenen dat ze niet kwetsbaar zijn.

Eigenlijk is het simpel: er zijn mensen die kwetsbaar zijn door hun gezondheidstoestand (hartziekten…) en leeftijd (met minder immuniteit), welnu die groep zal meer lijden onder de crisis. Daar is niets aan te doen. Dat hoort bij het leven.

Nu hoor ik de welmenende lezer al roepen: hoe kan je zo cynisch zijn ? Welnu, dit is geen cynisme. Het is realisme. Ik bedoel het helemaal niet spottend, en natuurlijk moeten we er alles aan doen om zoveel mogelijk kwetsbaren te redden. Maar we weten dat we daarin niet zo goed zullen lukken als we zouden willen. Lees verder “Het cynisme van de welmenende laptop-uitdeler”