Auteur: Charles Maymarx

Geplaatst op

De wereld is in shock

Business AM

Yves Tiberghien & Bertrand Badré

Navigeren door een wereld in shock

Vergis u niet: we leven niet langer in een stabiele, op regels gebaseerde internationale orde. De dagen van unipolariteit en mondiaal liberalisme zijn voorbij, en we worden nu geconfronteerd met een samenloop van schokken die de meesten van ons tijdens hun leven nog niet eerder hebben meegemaakt. Er is geen piloot die het vliegtuig bestuurt: de G20, die het dichtst bij een soort cockpit komt, is gefragmenteerd en zit muurvast, ondanks de moedige pogingen van Indonesië als voorzitter van dit jaar

Interessante bedenkingen, maar hopeloos naast de kwestie. Eigenlijk is er slechts één vaststelling echt terzake: de wereld is in shock.

De auteurs geven een beschrijving van de symptomen van die shock, maar geraken ook niet verder dan dat. Waar ze oplossingen aanreiken blijven ze dus ook steken in symptoombehandeling.

Blijkbaar zijn ook intellectueel hoger begaafden niet in staat om het geheel als geheel te zien. Dat ze een voorbeeld nemen aan mij. Lees verder “De wereld is in shock”

Geplaatst op

Weg van het fascisme ?

Knack

Vincent Scheltiens

‘Hoe het Europese continent de vierde extreemrechtse golf zal aanpakken blijft onduidelijk’

‘Niet dat de geschiedenis zich herhaalt, en al zeker niet op dezelfde manier, maar historisch werken is comparatief werken, is kijken naar verschillen, breuken en (gedeeltelijke) gelijkenissen’, schrijft historicus Vincent Scheltiens de kijkt naar de verkiezingen in Zweden en Italië en de ‘mainstreaming van extreemrechts’

Ik ben er van overtuigd dat Vincent Scheltiens een brave mens is die het goed bedoelt. En fundamenteel sta ik natuurlijk ook aan zijn kant en deel ik zijn afkeer van fascisme en nazisme.

Misschien moet ik hem zelfs bewonderen want in deze tijden begint het stilaan moed te vragen om uit te komen voor een afkeer van het fascisme. Hij heeft gelijk als hij stelt dat het fascisme in Europa aan een opmars bezig is. Maar als de fascisten echt aan de macht komen, kan je als linkse mens maar beter aan emigratie gaan denken, want fascisten staan er niet om bekend dat ze de mening van tegenstanders vrij laten uiten. Lees verder “Weg van het fascisme ?”

Geplaatst op

Hoe links Vlaanderen naar rechts drijft in naam van het antiracisme

MO*

Gie Goris

Mensenrechten die we zelf beschermen, beschermen we beter?

Vlaanderen verlaat Unia, Unia verlaat Vlamingen niet

Een aantal Vlaamse parlementsleden trekt vandaag naar Nederland om er te leren hoe de overheid daar de mensenrechten beschermt. De komende weken moet er immers een eigen Vlaams Mensenrechteninstituut (VMRI) opgericht worden, omdat Vlaanderen uit gelijkekansencentrum Unia stapte. Over de oprichting van dat VMRI zijn nog veel vragen. ‘Wat we zelf versnipperen, versnipperen we beter?

Een wespennest, ik begeef me in een wespennest door te denken bij dit artikel van Gie Goris.

Laat me allereerst benadrukken dat ik al mooie bijdragen van die Gie Goris heb gelezen en dat ik het zeker eens ben met zijn fundamentele opstelling.

Maar hier slaat hij de bal enthousiast verschrikkelijk mis.

Natuurlijk ben ik tegen racisme, tegen discriminatie. Natuurlijk ben ik voor de implementatie van de mensenrechten, voor gelijkwaardigheid van iedereen. Lees verder “Hoe links Vlaanderen naar rechts drijft in naam van het antiracisme”

Geplaatst op

Wij zijn de handen en voeten van God. Over het onvermijdelijke lijden.

Kerknet

De handen van de Pietà

Jullie weten ondertussen al dat ik een grote liefhebber ben van de Pietà van Michelangelo.

Die Pietà brengt twee zaken samen: lijden en sereniteit vanuit onnoemelijk zachte nabijheid.

Het lijden is een onvermijdelijk gegeven in het leven van een mens.

Raar woord in deze context: “gegeven”. Moeten we misschien ook nog “merci” zeggen ? Lees verder “Wij zijn de handen en voeten van God. Over het onvermijdelijke lijden.”

Geplaatst op

Alfabeten maken de wereld. Kapot.

Mijn slecht karakter maakt dat ik graag naar uitlach-radio luister. Daarom schalt iedere morgen na het nieuws van 9u Klara uit de boxen met de “Krantencommentaren”.  Daarin worden de
hoofdpunten van de officiële politieke woordvoerders van de krant weergegeven. Dat is altijd lachen geblazen, want het huidige kransje van hoofdredacteuren blinkt uit in domheid. Het zijn alfabeten, maar daarmee is het ook gezegd.

Daar word ik vrolijk van.

Maar die gasten zijn niet enkel dom. Het zijn ook smeerlappen die niet vies zijn van een verzwijging, verdraaiing of regelrechte leugen. Dan verandert mijn vrolijkheid in woede. Lees verder “Alfabeten maken de wereld. Kapot.”

Geplaatst op

Er is genoeg voor iedereen, samen !

MO*

Jan Mertens

Mag het iets minder zijn? Samen minder energie gebruiken is een vorm van vrijheid veroveren

Het is belangrijk dat we vragen blijven stellen die wat dieper gaan dan de oppervlakte. Zo zou er in het energiedebat eindelijk wat meer ruimte mogen komen voor vragen over wat nodig is, wat genoeg is en wat te veel is, vindt MO*columnist Jan Mertens. ‘Samen minder energie gebruiken is niet betuttelend, het is een vorm van vrijheid veroveren.

Jan Mertens heeft gelijk en zijn benadering vanuit het genoeg is interessant, net zoals zijn idee van vrijheid.

Laat het inderdaad duidelijk zijn: onze Westerse ecologische voetafdruk is niet houdbaar en onze huidige manier van leven, haalt onze menselijkheid omlaag.

Onze voetafdruk is niet houdbaar omdat zelfs als de “arme landen” met een kleine voetafdruk op hun peil zouden blijven en niet naar ons zouden toegroeien, de wereldwijde ecologische belasting de draagkracht van onze planeet te boven gaat. Wij alleen al maken onze planeet kapot. Lees verder “Er is genoeg voor iedereen, samen !”

Geplaatst op

Europa als grote kans

Uitpers

Francine Mestrum

Het Europa van verkeken kansen Grosso modo mag je rustig stellen dat radikaal links slechts af en toe, in periodes van directe verandering, geïnteresseerd is in Europese politiek. Dat was zo rond ‘Maastricht’, 1992, het eindpunt van een proces dat jaren eerder was gestart, en dat was zo met de ‘Grondwet’, 2005, het resultaat van een democratische oefening waar radikaal links de neus voor ophaalde

Francine slaat de nagel op de kop als ze het heeft over het falen van radikaal links bij de geopolitieke analyses. 

Neen, ik heb het nu niet over de PVDA. De analyse over Oekraïne van deze partij  is verfrissend, vergeleken bij het ziekelijk gedaas van de anderen. Maar wat de Trotskisten er van gebakken hebben is bedroevend: ze zijn blijven steken in een ideologisch dwergwereldje van marxisme. Lees verder “Europa als grote kans”

Geplaatst op

Toyota twijfelt aan de elektrische wagen

Business AM

Laurens Bouckaert G

Grootste autofabrikant ter wereld lijkt niet overtuigd van een volledig elektrische toekomst: dit is waarom

Bij de lancering van zijn hybridemodel Prius (deels benzine, deels elektriciteit), gold autogigant Toyota als de meest milieubewuste speler van de industrie. Twee decennia later, nu alle autofabrikanten miljarden pompen in de ontwikkeling van volledig elektrische voertuigen, stelt het Japanse concern zich terughoudender op tegenover de groene technologie van het moment.

Gisteren heb ik voor het eerst meegereden in een elektrische wagen. 

Lijkt me interessant op gewone wegen. Op autostrades schiet niet veel over van de zo geroemde stilte: door het gewicht wordt de wrijving van de banden met de wegbedekking lawaaierig en de vering hard. Niet aangenaam.

Voor de rest is het tekort aan laadpalen een ramp. Wie in de stad een parkeerplaats zoekt wordt sowieso al neuroot. De zoektocht naar die ene plaats mét oplader komt er nog bij. Lees verder “Toyota twijfelt aan de elektrische wagen”

Geplaatst op

Ruimtelijke ordening. Iets om over te dromen.

Sampol

Peter Renard

Vlaanderen heeft meer dan 40 jaar autonomie inzake ruimtelijke ordening, maar heeft er niets van terechtgebracht

Hoogtijd voor een doortastend en uitvoerbaar noodplan. ‘De betonstop die zo niet meer genoemd mag worden, is het beste voorbeeld van het aankondigingsbeleid van de Vlaamse regering betreffende ruimtelijke ordening. Vanaf 2050 mag geen extra vierkante meter ruimte meer worden bebouwd. Correctie: vanaf 2040, zo verkondigde de toenmalige minister na allerhande protest. De betonstop die er niet komt, illustreert het beleid van de jongste decennia

Peter Renard heeft natuurlijk gelijk: de ruimtelijke ordening in Vlaanderen is een ramp en in de veertig jaar Vlaamse autonomie is er niets verbeterd.

Alleen spijtig dat hij een sneer moet geven naar de Vlamingen die voorstander zijn van eigen Vlaamse verantwoordelijkheid. Neen, Vlaanderen doet het niet goed, maar belgië doet het niet beter. Wallonië doet al evenmin iets, maar daar hebben ze zoveel bos dat het niet veel uitmaakt en Brussel is een nog grotere ramp, daar heeft een Vanden Boeynants de helft van de stad verkocht aan zijn vriend bouwpromotor Charlie De Pauw die de lelijkste torens van dit halfrond heeft gebouwd. Lees verder “Ruimtelijke ordening. Iets om over te dromen.”

Geplaatst op

De vakbond verraadt zijn mensen

De Wereld Morgen

Jeroen Permentier

Ann Vermorgen (ACV): “Je moet luisteren naar de mensen en hun ongenoegen”

Het Vlaams ACV hield vorige week de plenaire zittingen van haar congres onder de titel ‘Ruimte maken voor elkaar’. Hoe leven we in 2030, dat was de centrale vraag. De vakbond keek veel verder dan enkel de arbeidsmarkt, en dacht behalve over werken en leren ook na over wonen, mobiliteit, samenleven, zorgen. Wij overliepen de resultaten met nationaal secretaris Ann Vermorgen

Jullie weten dat mijn verhouding met de vakbond dubbel is.

Vakbonden hebben een basisoptie: ze aanvaarden het kapitalisme en proberen dan door de organisatie van samenhorigheid onder arbeiders een tegenmacht te vormen tegen de kapitalisten, tegen het kapitaal; niet tegen het kapitalisme. 

Met die tegenmacht slagen ze er in om de scherpe kantjes van het kapitalisme wat af te ronden, maar fundamenteel veranderen ze niets. En als het kapitalisme, zoals nu, in crisis is, staan de vakbonden machteloos. Lees verder “De vakbond verraadt zijn mensen”