Sport is politiek

MO*

Bieke Purnell

Niets doen is ook politiek

Sport is politiek

De bewering dat toernooien en wedstrijden apolitiek zijn of horen te zijn is absurd in het licht van de geschiedenis van de sport, vindt MO*columniste Bieke Purnelle. Sport en politiek zijn immers onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het verhaal van de sport leest als een omnibus vol onversneden politieke beslissingen

Hoe komt het dat de knielende Lukaku mensen op de zenuwen werkt die even antiracistisch zijn als hij ?

Het antwoord is simpel: mensen kijken naar voetbal, precies om even niets te maken te hebben met de problemen van de wereld en de politiek.

Mag het ? Niemand zal mij er van verdenken dat ik niet begaan zou zijn met de wereldproblemen en niet politiek geëngageerd zou zijn. Maar net zoals een mens naast arbeid ook rust nodig heeft, en recht heeft op rust, heb ook ik rust nodig op het vlak van de politieke strijd. Ik heb daar recht op. Lukaku, stop er dus mee !

Natuurlijk mag Lukaku zijn mening hebben en die uiten. Maar als hij zijn job uitoefent die er in bestaat om mij te entertainen, moet hij me met rust laten over problemen waar ik even niet wil mee bezig zijn. Met wat goede wil, kan je het vergelijken met de hoofddoek achter het loket: ik kom daar niet om geconfronteerd te worden met een ideologie die ik veracht. Lees verder “Sport is politiek”

Bedenking bij het PFOS-gifschandaal

Doorbraak

Johan Sanctorum

PFOS-gifschandaal: ook media zwegen oorverdovend

Na de bom die milieuminister Zuhal Demir dropte in het Vlaams Parlement door zelf een onderzoekscommissie voor te stellen, blijken de schokgolven een steeds groter deel van het Vlaamse politieke establishment te bereiken. Ook in Demirs eigen partij, de N-VA, waarvan de vertegenwoordigers in de Vlaamse regering én het Antwerpse stadsbestuur al in 2017 het probleem van de bodemvervuiling kenden. Via een mail nog wel van Lantis, de bouwheer van Oosterweel

Het is te vroeg om in deze zaak te wijzen naar de schuldigen. 

Maar Sanctorum heeft gelijk: het is overduidelijk dat de media hun rol niet hebben gespeeld.

Gisteren had ik het over hét grote wereldprobleem, de manipulatie, welnu, wat Sanctorum hier meldt is de perfecte illustratie bij mijn blog van gisteren.

Het gaat over de verwevenheid van politiek en media met het grootkapitaal. Structureel gezien gaat het over de macht die in het kapitalisme bij het kapitaal ligt zodat de politiek als uitvoering van macht niet anders kan dan zich in dienst stellen van het kapitaal.

Ook Vivaldi is een mooi voorbeeld hiervan. De enige bestaansreden van Vivaldi is de verdediging van de belangen van het belgische grootkapitaal. In dat belgische grootkapitaal speelt het koningshuis een belangrijke rol. Is het nog niemand opgevallen dat onze media het nooit hebben over de koninklijke hark als eigenaar van een enorm grootkapitaal ? Ja, de media hebben het wel eens over de koninklijke dotatie, want dat gaat dan over de grootte van de som, en de gemiddelde belg ligt daar niet wakker van want de media hebben vrolijk het propaganda spel van het hof meegespeeld en de foto’s gepubliceerd van de toch zo gelukkige koninklijke familie die er buitengewoon gewoon uit ziet. Lees verder “Bedenking bij het PFOS-gifschandaal”

Hoe snel wordt de nieuwe koude oorlog een hete bom ?

Grenzeloos

William I. Robinson

Wat zijn de echte oorzaken van de Nieuwe Koude Oorlog? 

De VS lanceren een Nieuwe Koude Oorlog tegen Rusland en China in een poging de aandacht af te leiden van de groeiende crisis van het mondiale kapitalisme’. William I. Robinson, hoogleraar sociologie, Global Studies en Latijns-Amerika aan de Universiteit van Californië in Santa Barbara, onderbouwt zijn stelling met een solide analyse van de echte motieven achter het buitenlandbeleid van de VS.

William I. Robinson is een voorbeeld van een links denker die zo wanhopig verlangt naar het verdwijnen van het kapitalisme dat hij tekenen van hoop ziet waar ze niet zijn. Natuurlijk zijn er overal in de wereld opstoten van mensen die rebelleren tegen het systeem – Robinson noemt dat fenomeen “people spring” – maar er is een verschil tussen het systeem en het systeem. Er zit heel wat systeem tussen ongelijkheid en armoede en het kapitalistische systeem als zodanig. Daarbij geeft Robinson zelf aan dat de machthebbers (de kapitalisten en hun politieke dienaars) er alles aan doen om het ongenoegen te kanaliseren, bijvoorbeeld door de hongerige massa zondebokken voor te schotelen.

Maar de basisanalyse van Robinson van de huidige toestand van het kapitalisme is juist. Ik heb het zelf al in eerdere blogs aangegeven: het kapitalisme kampt met een enorme kapitaalaccumulatie. Robinson noemt het “overaccumulatie”. Lees verder “Hoe snel wordt de nieuwe koude oorlog een hete bom ?”

Wachtlijsten in de psychiatrie, anders bekeken

Knack

Athena Beckers

‘Niet op tijd psychische hulp vinden na gruwelijke ervaringen: hoe kan dat in een ontwikkeld land als België?’

‘Het verschuiven van financiële middelen zal de noden binnen de geestelijke gezondheidszorg niet oplossen. Wat vaststaat is dat er méér middelen nodig zijn’, schrijft Athena Beckers over de reeds lang aanslepende crisis in de kinderpsychiatrie

Hoe kan dat in een ontwikkeld land als belgië ?

Het antwoord is simpel: omdat er teveel kinderen psychiatrische hulp nodig hebben.

Begrijp me niet verkeerd: natuurlijk word ook ik verontwaardigd bij de toestanden die Athena Beckers hier beschrijft. En zij heeft groot gelijk als ze meer middelen eist. Want je hebt te maken met acute nood. Mensen met problemen laat je niet in de steek. Lees verder “Wachtlijsten in de psychiatrie, anders bekeken”

Na de corona-dictatuur, de gevoelens politie.

Doorbraak

Ignace Vandewalle

Het narratief van de Vivaldi-dictatuur

De vrije meningsuiting onthoofden om de macht te consolideren

De electoraal eroderende traditionele partijen zitten als een kat in het nauw. Dat bewijzen de laatste peilingen. In een poging om hun macht te bestendigen klitten ze samen, molesteren ze onze democratie, leggen ze rechten van de mens en grondrechten naast zich neer, onthoofden ze de vrije meningsuiting en dansen ze in de onbekwaamheid van hun betweterigheid

Ignace Vandewalle kan je niet voor één gat vangen. Soms zou je zeggen dat hij een rechtse zak is, maar hij is ook auteur bij Apache, toch een links geval.

Hier huilt hij mee met Van Grieken.

Ik haat Van Grieken.

Maar dat betekent niet dat Vandewalle ongelijk heeft.

Er zijn twee kanten aan het verhaal.

Van Grieken leeft bij de gratie van het zaaien van haat. Op dit ogenblik gebeurt dat gemaskerd. Hij doet alsof zijn partij veranderd is. Dat is ze niet.

Waarom denk je dat ik weiger om te spreken over het Vlaams Belang, maar het mordicus blijf hebben over het vlaams blok ? Let op de kleine letter v !

Het vlaams blok is door een veroordeling voor racisme van naam veranderd. Toen hebben de kopstukken uitdrukkelijk verklaard dat er inhoudelijk niets veranderd was. Dat bleek ook duidelijk uit het optreden van het brulboeiende boegbeeld De Winter. Ondertussen heeft de partijtop beslist om “salonfähig” te worden zodat het cordon zou kunnen doorbroken worden en de partij zou kunnen deelnemen aan de macht, maar zeker ook om een aantal kiezers aan te trekken die door het rauwe racisme nog werden afgeschrikt. Lees verder “Na de corona-dictatuur, de gevoelens politie.”

Medelijden gevraagd: de links-inclusieven voelen zich bedreigd !

MO*

Bieke Purnelle

Waar liggen de grenzen van het democratische meningsverschil?

De gevaarlijkste mening is vandaag een uitgesproken linkse en inclusieve

Dertig jaar na Zwarte Zondag leest Bieke Purnelle het zoveelste opiniestuk dat haar vertelt dat ‘we naar die mensen moeten luisteren’. Ze vraagt zich af hoe ons dat vooruit helpt, luisteren naar mensen die niet in staat zijn te begrijpen waar de grenzen liggen van het democratisch meningsverschil

Slaagt dat mens er dan nooit in om weg te geraken uit haar politiek correcte kerk ?

Ze vergelijkt de mensen die nu sympathie tonen voor Jürgen Conings – want daar heeft ze het concreet over – met een voetstampende peuter.

Om zover te geraken heeft ze zich al blijkbaar al moeten forceren: ze is er in geslaagd om te onderkennen dat het bij deze mensen niet om ratio, maar om gevoelens gaat.

Mag ik nu aan Bieke vragen hoe zij om gaat met een voetstampende peuter ?

Meer algemeen: ze pleit er voor om geen begrip te tonen voor die eenvoudige mensen die inderdaad ontsporen. Wil ze me dan nu eens vertellen wat ze met die mensen wil doen ? Ergens opsluiten ? Hun de mond snoeren ?

Wat wil ze met die peuter doen ? Hem een draai rond zijn oren geven, door mekaar schudden ? In de hoek zetten ? Lees verder “Medelijden gevraagd: de links-inclusieven voelen zich bedreigd !”

Jürgen Conings. Waar het écht om gaat. (2)

In mijn blog van gisteren zou je de indruk kunnen krijgen dat ik alle samenlevingsproblemen terug breng tot de multiculturele samenleving en dat deze samenleving de enige oorzaak is van het onbehagen van de mensen.

De snelheid van de “vooruitgang”  maakt dat een aantal mensen niet meer kunnen volgen. Ze krijgen de vernieuwingen niet verwerkt. Elke verandering in de samenleving brengt ook nieuwe ethische vraagstukken en inzichten met zich mee. Ook hierbij lopen de mensen achterop. Als mensen niet weten hoe ze op een “beleefde” manier moeten omgaan met hun smartfoon en middelen zoals facebook, instagram… wekt dat interpersoonlijk ongenoegen.

Natuurlijk zijn er de klassieke problemen zoals armoede en groeiende ongelijkheid, klimaat, milieu, werkdruk…

En natuurlijk wekt de onverdraagzaamheid van de deugdzamen of politiek correcten groot onbehagen. Als je mensen wil dwingen om beter mens te zijn dan ze eigenlijk zijn, maak je ze niet gelukkig. En als ik te maken krijg met iemand die me de indruk geeft dat hij beter weet dan ik hoe ik moet leven, word ik agressief. Lees verder “Jürgen Conings. Waar het écht om gaat. (2)”

Jürgen Conings. Waar het écht om gaat. (1)

Knack

Stephanie D’Hose (Open VLD)

Senaatsvoorzitter en lid van de Commissie Cultuur, Jeugd, Media en Sport in het Vlaams Parlement.

‘Jürgen Conings en vijftigduizend Facebookgebruikers zullen de democratie niet slopen’

‘Er zijn drie noodzakelijke stappen om de kwestie-Jürgen Conings niet te laten ontsporen tot een verdere polarisering van onze samenleving’, schrijft Stephanie D’Hose

In een eerdere blog heb ik al de ergerlijke oppervlakkigheid aangeklaagd van de reacties op extreem-rechts.

De ergsten zijn de linksen die niet verder geraken dan wat gekrijs over de strijd tegen het fascisme waarmee ze dan eigenlijk de strijd tegen politieke partijen bedoelen. Een aantal daarvan zijn niet enkel ergerlijk, maar ook nog onuitstaanbaar omdat hun gekrijs hypocriet is. Want bij die extreem-rechts partijen rekenen ze dan ook de N-va. Daarmee ontmaskeren ze zichzelf want ze zijn niet tegen de N-va omdat die extreem-rechts zou zijn (wat ze niet is), maar omdat de N-va een bedreiging is voor het vaderland. belgicisten op zich zijn voor mij tegenstanders maar geen vijanden. Ik heb goede vrienden die vasthouden aan het onland. Maar ik haat hypocrieten. Als je tegen de N-va bent omdat het belgië bedreigt, zeg dat dan en ik zal je fair bekampen. Maar hypocrieten moeten uitgeroeid worden.

Terug naar de strijd tegen extreem-rechts. Lees verder “Jürgen Conings. Waar het écht om gaat. (1)”

De Vlaamse overheid subsidieert de decadentie

Doorbraak

Johan Sanctorum

Vlaamse overheid strooit (iets te) gul met belastinggeld op Tomorrowland

Het Nieuwsblad laat weten dat de Vlaamse regering 1,8 miljoen euro cadeau doet aan Tomorrowland, als het dit jaar door corona niet kan doorgaan. Ook Live Nation, de organisator van Rock Werchter, vroeg en kreeg van de Vlaamse overheid zo’n annulatiecheque in de schoot geworpen, naast Play 4-programma’s zoals De mol en De slimste mens

Ooit was ik fan van Hilde Crevits. Ze koppelde een eigen visie aan pragmatisme en leidde bekwaam haar departementen. Ik weet niet wat er gebeurd is, maar de laatste tijd is ze echt aan de dool. Deelt ze gewoon in de malaise van de Vlaamse regering ?

Ik ben overtuigd van de noodzaak van de ontmanteling van belgië. Op zich ben ik niet geïnteresseerd in een onafhankelijk Vlaanderen, maar in de feiten komt een verdwijnen van belgië neer op een onafhankelijk Vlaanderen. Als dat Vlaanderen geen betere regeringen kan brengen dan deze van Jambon heeft het wel een probleem. Maar goed, dat is niet het onderwerp van deze blog.

Tijdens een vakantieverblijf in Limburg ben ik ooit in Hasselt op de Genkersteenweg gaan kijken naar de uittocht na Pukkelpop. Lees verder “De Vlaamse overheid subsidieert de decadentie”

De gevaren van internet

Doorbraak

Julien De Wit

Cyberveiligheid: België als vogeltje voor de kat

Hoe voorbereid is België op grootschalige cyberaanvallen?

Op 4 mei 2021 kreeg ons land een ongeziene cyberaanval te verduren. Het Belgische bedrijf Belnet dat internetverkeersdiensten levert aan verschillende overheids- en onderwijsinstellingen, TaxOnWeb, MyMinFin en vele andere diensten werden getroffen. Zo lagen ook enkele boekingssites van vaccinatiecentra een tijdlang plat. Zelfs enkele zittingen in het parlement werden geschorst

Het hele cybergedoe heeft verschillende kanten.

Je kan er niet omheen: zonder internet zou veel vooruitgang niet mogelijk zijn. Ons leven zou minder comfortabel zijn en dank zij de internettechnologie worden ook veel levens gered.

Er wordt soms over geklaagd dat oudere mensen niet meer meekunnen. Terecht. Maar niemand beweert dat we die vooruitgang moeten afremmen. Ik ken er niets van, maar ik heb zo ’n vermoeden dat de mogelijkheden nog lang niet uitgeput zijn. Laat die vooruitgang dus maar gebeuren.

Maar zoals met alle nieuwe technologieën moeten mensen er leren mee omgaan. Daarmee bedoel ik niet op technologisch vlak. Het gaat er niet om of ik weet waar de knopjes staan en waar ze voor dienen. Het gaat er om dat ik er mee omga op een manier die mijn en uw en ons welzijn dient. Of andersom: als we niet de juiste omgangsvormen vinden, schaden we onszelf, mekaar, en de hele samenleving.

Als ik zie hoe bij een familiesamenkomst waar iedereen naar gesnakt heeft in deze coronatijd, zowat alle kinderen en kleinkinderen, kortom iedereen op de grootouders na, aan tafel met zijn hoogst persoonlijke eigen foon bezig is, word ik triestig omdat ik me in deze familiesfeer niet kan permitteren om kwaad te worden. Lees verder “De gevaren van internet”