Sorry !
Heb ik in mijn blog van enkele dagen geleden, 16 april, aangezet tot haat tegen Van Ranst ? Bij sommige mensen is het zo overgekomen. Bij herlezen van mijn blog moet ik toegeven dat ik echt wel scherp en op het randje van gemeen heb gezeten. Misschien zelfs er over. Sorry, dus daarvoor.
Laat het in ieder geval duidelijk wezen dat ik niemand haat. Haat maakt iedereen ongelukkig, en zeker de hater. Wie gehaat wordt, kan zich daar nog boven zetten. De hater is altijd slachtoffer van zijn haat. Het is dus zeker niet mijn bedoeling geweest om aan te zetten tot haat.
Ik hoop voor Van Ranst en mij dat het nooit zal gebeuren, maar stel dat Van Ranst ooit als mens mijn hulp nodig heeft, dan zal ik er echt over nadenken of ik hem die toch niet zou willen geven. Vergeef me mijn zelfspot.
En toch blijf ik bij mijn kritiek op Van Ranst.
Daarbij zijn er meer objectieve elementen maar ook elementen die verbonden lijken met zijn persoonlijkheid.
Bij de objectieve elementen komt vooral naar voor dat Van Ranst drie petjes tegelijk opzet: dat van viroloog, dat van crisismanager, en dat van volksmenner.
Als ik het heb over volksmenner, dan gaat het er om dat het hier om een specifieke crisis gaat die het hele volk aanbelangt en betrekt, en precies omwille van het crisis-karakter de gewone politiek overstijgt.
Die combinatie is onaanvaardbaar.
Nu wil ik nog aannemen dat Van Ranst het goed bedoelt. Lees verder “Haten maakt je niet gelukkig”