Een kleine groep kapitalisten controleert alle lagen van de macht ( 6 )

Solidair

Axel Bernard

Professor Geoffrey Geuens: “Een kleine groep kapitalisten controleert alle lagen van de macht”

Kijk naar de top van eender welke Belgische bank en je ziet meteen de stamboom van alle steenrijke families in België. Die rijke families hebben in het hart van de macht een netwerk geweven dat hen in staat stelt om de hele staat te controleren. Professor Geoffrey Geuens (ULiège) is gespecialiseerd in de banden tussen kapitaal en politieke macht, en legde dat netwerk bloot

Je krijgt in dit artikel een mooi ontluisterend beeld van de nv belgië, de voortzetting van de nv die is gesticht door de Rothschilds, waarover ik het gisteren had.

Mag ik er op wijzen dat dit artikel het ook heeft over de privatisering van onderwijs en gezondheidszorg, met daarbij de rusthuizen, privatisering die nodig is om de kapitaalaccumulatie op te vangen, thema’s in mijn blog van vorige dinsdag ?

Voor mij ontbreekt in de lijst van de oligarchen het koningshuis, dat vanaf het ontstaan van het onland de spin is in het web van het grootkapitaal. Lees verder “Een kleine groep kapitalisten controleert alle lagen van de macht ( 6 )”

belgië is een financiële constructie, opgezet door de Rothschilds ( 5 )

In deze blog laat ik me inspireren door een artikel in KNACK van 31 augustus 2005. Auteur: Walter De Bock. (Het artikel werd ondertussen van de website van Knack gehaald.) 

In onze lessen geschiedenis leren we over de heldhaftige strijd van de belgen tegen de Hollanders, de stomme van Portici, eventueel de zoektocht naar een koning… Maar we leren niets over de rol van Nathan Rothschild van het bekende bankiersgeslacht.

Vanuit Wenen, Londen, Frankfurt en Parijs , controleerden de vier broers Rothschild zowat gans Europa. De staatsleningen in Oostenrijk, Engeland, de Pauselijke Staten waren in hun handen. Frankrijk en straks belgië waren plukrijp. Maar enkel vrede kon hun staatsrenten in Wenen, Londen en Parijs voor ineenstorting vrijwaren. In 1830 schrijft James vanuit Parijs aan zijn broer in Wenen: “we hebben voor 18 miljoen frank Franse staatsrenten. Als er vrede komt, stijgen ze naar 75. Maar wordt het oorlog, dan dalen ze tot 45…” *  En dat leerden we wel op school: belgië moest dienen als buffer tussen Duitsland en Frankrijk, en zo voor vrede in Europa zorgen. Voor de Rotschilds was belgië een beveiliging van hun kapitaal. Ze hadden er alle belang bij dat belgië gesticht werd. Lees verder “belgië is een financiële constructie, opgezet door de Rothschilds ( 5 )”

Het drama van belgië ( 4 )

De belgicisten weigeren om het te zien, maar de splitsing van dit onland lag al ingebakken bij de oprichting er van.

België is gesticht in 1830. In 1912, na 82 jaar belgië, schreef Jules Destrée een brief aan de koning met daarin: “Sire, ils nous ont pris la Flandre.” (Sire, ze hebben ons Vlaanderen afgepakt).

belgië is gesticht als Belgique, een Franstalig land, met daarin een landsgedeelte waarin de overgrote meerderheid van de (gewone) mensen geen Frans sprak, doch enkel een aantal “Vlaamse” dialecten. Voor de Franstaligen was Vlaanderen een wingewest. Lees verder “Het drama van belgië ( 4 )”

De oplossing voor de regeringsvorming die er geen is

Knack

Tom Garcia

Vlinks streeft naar een sociaal, rechtvaardig en inclusief Vlaanderen met maximale autonomie.

‘Er is nog een mogelijke piste voor de informateurs: die van de regionale dialoog’

‘De oplossing voor de federale impasse ligt in verdere regionalisering. Die evolutie is duidelijk onomkeerbaar en het is net door krampachtig vast te houden aan de bestaande versleten formules, dat er geen ruimte komt voor vernieuwing en vooruitgang’, schrijft Tom Garcia van Vlinks.

Ik hou wel van die Tom Garcia. Eigenlijk is Vlinks ( Vlaams links ) de beweging die op het gebied van Vlaanderen en de belgische staatsproblemen het best aansluit met mijn eigen visie. Vlinks staat immers los van het romantisch flamingantisme, maar ook van een rechts volksnationalisme. Het wil Vlaamse onafhankelijkheid, maar streeft tegelijkertijd naar een progressief, links en sociaal Vlaanderen. Natuurlijk gaat Vlinks in mijn ogen niet ver genoeg in zijn linksheid omdat het niet bezig is met het kapitalisme als zodanig, maar als ik daarop mijn vrienden afreken, heb ik er niet veel meer. Lees verder “De oplossing voor de regeringsvorming die er geen is”

There is something rotten in the state of belgium

Doorbraak

Jean-Pierre Rondas

Vlaanderen opgezadeld met België

‘Vlaanderen zadelt België op met een buis op het klimaatrapport’ (volgens De Standaard van 12 december 2019)

Brussel is geslaagd, Wallonië is geslaagd, maar Vlaanderen is gebuisd met een tekort van 2,4 procentpunt. Haalt zijn eigen doelstellingen niet. In het Vlaams onderwijs is een tekort van 24 % allang geen buis meer, maar voor het klimaat buizen met 2,4 % is voor De Standaard onvergeeflijk en dus een krantenkop waard. Voor de ogen van heel Europa zadelt de deelstaat Vlaanderen de Belgische federatie op met een buis. Door Vlaanderens schuld staat België daar in Madrid nu met beschaamde kaken.

Dank je wel Jean-Pierre Rondas voor deze mooie opsomming van zovele wantoestanden in dit koninkrijk van profitariaat. En vergis je niet: dit gaat niet om Vlaams nationalistisch romantisch onafhankelijkheidsgewauwel, maar om gerechtigheid. Dit gaat niet om eigen Vlaams volk eerst, maar gewoon om fatsoen.

Rondas somt veel enkel op zonder het uit te leggen. Ik wil sommige zaken toch even verduidelijken. 

Tegenstanders beweren dat de splitsing van belgië Vlaanderen 250 miljard zou kosten omdat Vlaanderen het grootste gedeelte van de belgische schuld zou moeten betalen. Ik weet niet of dat cijfer klopt. Maar het doet niet terzake: 70% van de belgische belastingen waaruit die schuld moet worden afbetaald, komt nu al uit Vlaanderen. Vermits Vlaanderen 57,5% van de belgische bevolking telt, betaalt het in verhouding te veel, en vloeit er dus geld van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel. Lees verder “There is something rotten in the state of belgium”

Over Europese en Waalse rotzooi bij de klimaatproblematiek

MO*

John Vandaele

Marghem maakt zich sterk dat er snel Belgisch klimaatcompromis komt Federaal minister van Energie en Klimaat, Marie-Christine Marghem, verklaarde gisteravond in Madrid optimistisch te zijn over het tot stand komen van een Belgisch klimaatakkoord. ‘Het doel blijft een reductie van de uitstoot van broeikasgassen met 35 procent. Dat is ook voor Vlaanderen het geval, ook de Vlaamse regering wil dat halen, al zijn ze niet zeker of het lukt. We lossen dat op door een Belgische en Europese monitoring van de inspanningen op alle niveaus. In 2024 komt er een tussentijdse rapportering van de EU en dan zal bekeken worden of en waar er bijgestuurd moet worden.

De doelstellingen van Vlaanderen inzake klimaat zijn minder ambitieus dan die van Wallonië en schieten tekort tegenover de eisen van Europa. Maar het siert deze Vlaamse regering dat ze zich realistisch opstelt. We hebben al genoeg ambitieuze doelstellingen gezien waarover de hele klimaatmeute dan ofwel euforisch was, of het nog altijd niet genoeg vond, terwijl er van al die doelstellingen niets in huis is gekomen. 

Je kan je de vraag stellen of het Europese plan wel écht bedoeld is om die doelstellingen te halen. Lees verder “Over Europese en Waalse rotzooi bij de klimaatproblematiek”

Vlamingen zijn zo week als een pakje boter. Maar de PS boter is ranzig.

Doorbraak

Drieu Godefridi

Vlamingen zijn zo week als een pakje boter

Wie herinnert zich niet de bekende kreet van Guy Spitaels, grote manitou destijds van de Waalse socialisten, toen die aan het adres van de Vlamingen stoer liet weten: ‘Nee, heren Vlamingen, in Walen sla je geen deuk als in een pakje boter!’ Welnu, je kunt enkel erkennen dat Spitaels gelijk had. Vijftig jaar is het al dat de Walen hun economische autonomie hebben opgeëist – want iedereen mag dat wel vergeten zijn, maar regionalisering van de economie was een Waalse eis, meer bepaald een Waalse socialistische eis – en al vijftig jaar is de Walen alles mislukt

Zo, nu hoor je het ook eens van een ander. Daar heb ik wel een probleem mee, want die andere is een liberaal. Als je goed leest legt hij de oorzaak voor het verschil in welstand tussen Wallonië en Vlaanderen bij het verschil in economische koers. Vlaanderen voert een liberale economische koers, Wallonië een socialistische.

Maar als je naar de Vlaamse regeringen kijkt, dan heeft de SP sinds 1981 tot nu toe slechts 8 jaren geen deel uitgemaakt van de regering. Toegegeven, de SP heeft nooit een eerste minister geleverd en dus nooit als voornaamste partij het beleid kunnen bepalen. Maar slechts in twee regeringen was de cvp/cd&v niet vertegenwoordigd, en die heeft toch ook een sterke linkervleugel.  Lees verder “Vlamingen zijn zo week als een pakje boter. Maar de PS boter is ranzig.”

Het democratisch deficit van de nieuwe abortuswet.

De Standaard

Stemming over verlenging abortustermijn uitgesteld

De Kamercommissie Justitie kwam woensdag samen om te stemmen over de aanpassing van de wet op de vrijwillige zwangerschapsonderbreking. De stemming kwam er niet, omdat de bespreking van het voorstel nog niet afgerond is. Volgende week gaat de bespreking verder, maar dan zou CD&V een tweede lezing vragen, waardoor de stemming nog eens met 10 dagen uitgesteld zou worden

Het is niet mijn bedoeling om hier inhoudelijk in te gaan op de ethische kwestie die abortus stelt. Het artikel in de krant gaat over een politieke kwestie rond het ethisch thema.

Sta me toe om eerst een algemene situatieschets te geven.

In de samenleving zien we breuklijnen. Klassiek wordt er in belgië gesproken van drie breuklijnen:

Katholiek – vrijzinnig / Liberaal – sociaal / Franstalig-Nederlandstalig In dit schema kennen de meeste landen slechts twee breuklijnen: er is geen probleem met verschillende talen en culturen die aan die talen verbonden zijn. Deze derde breuklijn maakt belgië zo moeilijk bestuurbaar. Ik ga daar hier nu niet verder op in. Lees verder “Het democratisch deficit van de nieuwe abortuswet.”

Ik eis meer geld voor cultuur ! Weg met de n-va !

Doorbraak

Johan Sanctorum

De klaagzang van de culturo’s

Waarom de sector beter de hand in eigen boezem zou steken

Het kot is te klein in het Vlaamse cultuurland: een grote buikriemoperatie, getekend Jan Jambon, leidt ertoe dat de werksubsidies met 6% terugvallen, en de éénmalige projectsubsidies zelfs met 60%, namelijk van 8,47 miljoen naar 3,39 miljoen euro. Groot gejammer. Vooral de Groenen zijn in hun wiek geschoten. Bizar, want aan de jet-set kunst van Fabre en konsoorten, die regelmatig ook nog gepaard gaat met enige dierenmishandeling, is niks ecologisch

Johan gaat er goed tegen aan. Ik heb er niet veel aan toe te voegen. Maar sommige zaken zou ik toch anders bekijken.

Hij heeft het over een elite die het contact met de gewone mensen is kwijt gespeeld en die op die gewone mensen neerkijkt. Hij heeft daarin natuurlijk gelijk. Maar als ik eerlijk ben, voel ik mij tot die elite horend. Niet dat ik van Fabre houd. Ik heb één maal een voorstelling van Fabre gezien, en het besluit was: dit nooit meer. En ik heb ook geen enkele behoefte om de kakmachine van Delvoye te gaan bewonderen. Je kan daar allerlei filosofische bedenksels bij fabriceren, maar die kan ik beter ergens lezen. Dat is ten andere voor mij een fundamentele kritiek bij de zogenaamde conceptuele kunst, waarbij ik toegeef dat er uitzonderlijk toch ook wel iets waardevols tussen zit. En toch hoor ik bij een culturele elite omdat ik van klassieke muziek hou en me oeverloos verveel bij zogenaamde populaire muziek omdat ik ze leeg vind. Dat kan natuurlijk aan mij liggen. Lees verder “Ik eis meer geld voor cultuur ! Weg met de n-va !”

Wallonië een gidsland ? Ja ! Naar de ondergang !

Knack

Wim Vermeersch Hoofdredacteur van Sampol en verbonden aan Stichting Gerrit Kreveld.

‘Gelukkig zijn er nog de Franstaligen. Gelukkig is er nog gidsland Wallonië’  ‘

Voor links Vlaanderen is het op dit moment met begerige blik kijken naar onze Franstalige vrienden’, schrijft Wim Vermeersch het edito van het oktobernummer van Sampol, over de regionale regeerakkoorden.

Eigenlijk wilde ik jullie deze onzin besparen. Maar ik moet tot mijn afgrijzen vaststellen dat een hoop linksen dit artikel gebruiken om Jambon I aan te vallen. In een vorige blog heb ik zelf kritiek gegeven op het armoedebeleid van Jambon. Maar het moet wel een ietsjepietsje serieus blijven.

Welnu dan. Wallonië gidsland. Er zijn veel thema’s te bespelen die allemaal op hetzelfde uitkomen. Maar ik pik er één uit waarvoor ik al wat cijfertjes had opgezocht: de kinderarmoede. Lees verder “Wallonië een gidsland ? Ja ! Naar de ondergang !”