Categorie: belgië

De belgicisten weigeren om het te zien, maar de splitsing van dit onland lag al ingebakken bij de oprichting er van.

België is gesticht in 1830. In 1912, na 82 jaar belgië, schreef Jules Destrée een brief aan de koning met daarin: “Sire, ils nous ont pris la Flandre.” (Sire, ze hebben ons Vlaanderen afgepakt).

belgië is gesticht als Belgique, een Franstalig land, met daarin een landsgedeelte waarin de overgrote meerderheid van de (gewone) mensen geen Frans sprak, doch enkel een aantal “Vlaamse” dialecten. Voor de Franstaligen was Vlaanderen een wingewest. Lees verder “Het drama van belgië ( 4 )”

Doorbraak

Jean-Pierre Rondas

Vlaanderen opgezadeld met België

‘Vlaanderen zadelt België op met een buis op het klimaatrapport’ (volgens De Standaard van 12 december 2019)

Brussel is geslaagd, Wallonië is geslaagd, maar Vlaanderen is gebuisd met een tekort van 2,4 procentpunt. Haalt zijn eigen doelstellingen niet. In het Vlaams onderwijs is een tekort van 24 % allang geen buis meer, maar voor het klimaat buizen met 2,4 % is voor De Standaard onvergeeflijk en dus een krantenkop waard. Voor de ogen van heel Europa zadelt de deelstaat Vlaanderen de Belgische federatie op met een buis. Door Vlaanderens schuld staat België daar in Madrid nu met beschaamde kaken.

Dank je wel Jean-Pierre Rondas voor deze mooie opsomming van zovele wantoestanden in dit koninkrijk van profitariaat. En vergis je niet: dit gaat niet om Vlaams nationalistisch romantisch onafhankelijkheidsgewauwel, maar om gerechtigheid. Dit gaat niet om eigen Vlaams volk eerst, maar gewoon om fatsoen.

Rondas somt veel enkel op zonder het uit te leggen. Ik wil sommige zaken toch even verduidelijken. 

Tegenstanders beweren dat de splitsing van belgië Vlaanderen 250 miljard zou kosten omdat Vlaanderen het grootste gedeelte van de belgische schuld zou moeten betalen. Ik weet niet of dat cijfer klopt. Maar het doet niet terzake: 70% van de belgische belastingen waaruit die schuld moet worden afbetaald, komt nu al uit Vlaanderen. Vermits Vlaanderen 57,5% van de belgische bevolking telt, betaalt het in verhouding te veel, en vloeit er dus geld van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel. Lees verder “There is something rotten in the state of belgium”

Doorbraak

Drieu Godefridi

Vlamingen zijn zo week als een pakje boter

Wie herinnert zich niet de bekende kreet van Guy Spitaels, grote manitou destijds van de Waalse socialisten, toen die aan het adres van de Vlamingen stoer liet weten: ‘Nee, heren Vlamingen, in Walen sla je geen deuk als in een pakje boter!’ Welnu, je kunt enkel erkennen dat Spitaels gelijk had. Vijftig jaar is het al dat de Walen hun economische autonomie hebben opgeëist – want iedereen mag dat wel vergeten zijn, maar regionalisering van de economie was een Waalse eis, meer bepaald een Waalse socialistische eis – en al vijftig jaar is de Walen alles mislukt

Zo, nu hoor je het ook eens van een ander. Daar heb ik wel een probleem mee, want die andere is een liberaal. Als je goed leest legt hij de oorzaak voor het verschil in welstand tussen Wallonië en Vlaanderen bij het verschil in economische koers. Vlaanderen voert een liberale economische koers, Wallonië een socialistische.

Maar als je naar de Vlaamse regeringen kijkt, dan heeft de SP sinds 1981 tot nu toe slechts 8 jaren geen deel uitgemaakt van de regering. Toegegeven, de SP heeft nooit een eerste minister geleverd en dus nooit als voornaamste partij het beleid kunnen bepalen. Maar slechts in twee regeringen was de cvp/cd&v niet vertegenwoordigd, en die heeft toch ook een sterke linkervleugel.  Lees verder “Vlamingen zijn zo week als een pakje boter. Maar de PS boter is ranzig.”

Knack

Wim Vermeersch Hoofdredacteur van Sampol en verbonden aan Stichting Gerrit Kreveld.

‘Gelukkig zijn er nog de Franstaligen. Gelukkig is er nog gidsland Wallonië’  ‘

Voor links Vlaanderen is het op dit moment met begerige blik kijken naar onze Franstalige vrienden’, schrijft Wim Vermeersch het edito van het oktobernummer van Sampol, over de regionale regeerakkoorden.

Eigenlijk wilde ik jullie deze onzin besparen. Maar ik moet tot mijn afgrijzen vaststellen dat een hoop linksen dit artikel gebruiken om Jambon I aan te vallen. In een vorige blog heb ik zelf kritiek gegeven op het armoedebeleid van Jambon. Maar het moet wel een ietsjepietsje serieus blijven.

Welnu dan. Wallonië gidsland. Er zijn veel thema’s te bespelen die allemaal op hetzelfde uitkomen. Maar ik pik er één uit waarvoor ik al wat cijfertjes had opgezocht: de kinderarmoede. Lees verder “Wallonië een gidsland ? Ja ! Naar de ondergang !”

De Wereld Morgen

Denis Bouwen

Liever een positief Belgisch verhaal dan de deloyale houding van regering-Jambon

In de eerste maanden van dit jaar had ik met iemand uit de media een uitwisseling van gedachten over ‘confederalisme’. De vraag naar confederalisme zou geen grote rol gaan spelen bij de verkiezingen van 26 mei, vermoedde mijn gesprekspartner. Spijtig genoeg bleek die verwachting ijdele hoop. Wat we nu als Vlaamse regering zien aantreden, ademt één en al confederalisme uit. Of moet ik zeggen: de onbedwingbare drang om zoveel mogelijk bevoegdheden naar het Vlaamse niveau te trekken, ongeacht de vraag wat de Nederlandstalige Belgische kiezers daar eigenlijk van vinden. Was dat nu het thema dat de kiescampagne beheerste? Bij mijn weten totaal niet.

Zelden heb ik zoveel domheid samen gelezen in zo weinig woorden. Maar ja, kan je van een belgicist anders verwachten ?

Laat me maar met zijn eerste stelling beginnen. Was het confederalisme een thema van de verkiezingen ? Op zich niet. Maar een belangrijk thema was wel identiteit. Domme Bouwen wil niet weten van identiteit. Bij de term Vlaamse identiteit schrijft hij: “-wat dat ook moge zijn -“. Maar die Vlaamse identiteit is wel belangrijk in de geschiedenis van belgië. Die belgische geschiedenis is één groot verhaal van de strijd van Vlaanderen om zijn eigen identiteit te kunnen ontplooien tegen het franstalige imperialisme. En als je naar die belgische geschiedenis kijkt, zie je een land dat van bij de stichting totaal verkeerd in mekaar zat omdat de meerderheid van de bevolking, de Vlamingen, totaal werd gedomineerd door de Franstaligen. Dat heeft geleid tot een steeds verder gaande uitkleding van de federale instellingen. Dat is een belangrijke factor, maar misschien zelfs niet de voornaamste, zoals verder zal blijken.  Lees verder “Bouwen bouwt een kaartenhuisje”