Muziek op Stille Zaterdag

Puur en diep

Vandaag paaszaterdag, een dag van stilte tussen de heftigheid van de kruisdood en verrijzenis van Jezus.

Om je de stilte beter te laten horen, breng ik je opnieuw het Svyati van John Tavener in een uitvoering van een Vlaams koor en een Vlaamse celliste die een grootse prestatie leveren.

Svyati

Koor: Dulcisona

Celliste: Liesbet Engelen

Svyati betekent “Heilig” in de liturgische taal van de Russische Orthodoxe kerk. Het lied word gezongen bij begrafenissen als de kist uit de kerk wordt gedragen, nadat de mensen afscheid hebben genomen van de overledene.

Maar op zich is deze context niet belangrijk bij de beluistering. Of je nu gelovig bent of niet, deze muziek raakt het diepste geheim van ons mens-zijn.

Corona ? En wat met God ?

Knack

Maaike Schwering

Waarom de wereld weer massaal Albert Camus leest

Ruim zeventig jaar na het verschijnen, staat De pest van Albert Camus van Zuid-Korea tot Frankrijk en van Japan tot Italië weer in lijstjes van bestverkochte boeken. Waarom lezen we weer massaal deze klassieker

Volgens Maaike Schwering had Camus profetische gaven. Wel, ik heb die ook, want al lang voor het uitbreken van het corono-drama heb ik in verschillende blogs de aandacht gevestigd op Camus als een te (her)lezen schrijver. Tegenwoordig wordt er aan bekende persoonlijkheden gevraagd welke boeken hun leven hebben veranderd. Als ze het aan mij zouden vragen – wat ze niet zullen doen – zou ik “De pest” van Camus daar misschien niet dadelijk bij zetten, want er zijn natuurlijk wel wat boeken die invloed hebben gehad op mijn denken, maar weinig of geen die mijn leven hebben veranderd. “De pest” van Camus is voor mij wel een meesterwerk dat invloed heeft gehad om mijn denken. 

Een van de belangrijke thema’s in dit boek is de discussie tussen Dr. Rieux en de priester Paneloux.

Natuurlijk: de mening van Paneloux dat de pest een straf van God is, is pure nonsens. Daar moeten we het dus niet meer over hebben. Lees verder “Corona ? En wat met God ?”

Het gaat over religie, en dus heb ik gelijk

Logia

Jonas Slaats

‘Religies zijn geen merken, het zijn talen’

‘Willen we het concept ‘religie’ beter begrijpen, dan laten we de bedrijfsmetaforen beter varen en kunnen we beter een vergelijking maken met taal’, schrijft Jonas Slaats in zijn nieuwste boek “Religie Herzien”. Wanneer we over religies spreken, dan doen we vaak alsof het aanbiedingen zijn uit een supermarkt: pakketjes van geloofsovertuigingen, gedragsregels, symbolen en rituelen die door verschillende merken worden aangeboden. Die merken adverteren dan met hun eigen specificaties en productengamma. In het pakket van het ene vind je reïncarnatie, in dat van het andere een hemel; in het pakket van het ene vind je gebed, in dat van het andere meditatie; in het pakket van het ene vind je priesters, in dat van het andere rabbijnen

Natuurlijk heeft Jonas Slaats gelijk. De oorzaak van zijn gelijk vind je in het feit dat religie, hoe ze je ook bekijkt, in zich iets persoonlijks is. Ze is iets wat zich afspeelt, niet enkel in de ratio, maar ook in de harten van mensen. Ieder hart is anders.

Het is een verschrikkelijke fout als religieuze leiders de boodschap verengen tot een “leer”, een rationeel geheel van stellingen die als waar worden voorgehouden. De katholieke kerk is daar waarschijnlijk het spijtigste voorbeeld van.

Natuurlijk mag een religie niet botsen met de ratio. Als christenen het verhaal horen over Jezus die na zijn verrijzenis plots, als aangetrokken door een Deus ex machina opstijgt, en na een tijdje door een wolk aan het zicht wordt voltrokken, en ze nemen aan dat dit echt zo gebeurd is, hebben ze er niets van begrepen. Want rationeel gezien kan het niet.

Wie wonderen nodig heeft om te geloven, is niet bezig met religie, maar met magie. Lees verder “Het gaat over religie, en dus heb ik gelijk”

Ik ben jij !

Streven

Benjamin De Mesel*

Ik ben jij !

‘Ik ben jij!’ Alice, net twee geworden, had een aha-erlebnis. Ze worstelde al een tijdje met ‘ik’ en ‘jij’, en eindelijk was de oplossing gevonden. ‘Nee’, zei ik, ‘ik ben ik. En jij bent jij.’ Ik verwees daarmee subtiel (dat is hoe wij communiceren) naar een liedje uit de Minidisco op YouTube waar we soms naar luisteren: Ik ben ik en jij bent jij. Dat is mijn mama en die hoort erbij. Ze is heel lief en zorgt voor mij. Al snel besefte ik dat mijn antwoord verwarrend was. Maar Alice liet zich niet van de wijs brengen en herhaalde triomfantelijk, alsof die Minidisco iets voor kleine onwetende kinderen was: ‘Ik ben jij!

Hoe weet ik eigenlijk zeker dat iets bestaat ? Ik zie een boom, en ik kan hem voelen. Maar zien en voelen zijn zintuigen, en als ik andere zintuigen zou hebben, zou ik iets anders zien en voelen. Een mier ziet en voelt geen boom. Dus: is er wel echt een boom ? Natuurlijk ga ik er van uit dat er een boom is, want ik kan er tegen pissen – ik ben een man. Maar kan ik er zeker van zijn dat ik een man ben ? Ja, ik kan zeggen dat ik een man ben omdat ik tegen een boom kan pissen. Maar dat is een kringredenering die me niet verder brengt. Maar als ik niet kan zeggen dat ik een man ben, en  niet kan weten of er een boom is, besta ik dan zelf wel ? Lees verder “Ik ben jij !”

Het belang van de stilte

Streven

Hannes Cools

De herontdekking van de stilte

Een ronkende 4×4 komt met een zuchtje tot stilstand als ik de meest kostbare en meest zeldzame oase in de woestijn bereik. De lucht is helblauw, net zoals het licht in mijn hoofd. De chauffeur opent de deur. Verfrommeld stap ik uit en voel hoe het zand over mijn huid rimpelt. De wind staat hoog, pikt zand op en weeft het zachtjes als mist over de vlakte. Het wervelt, niet als een wolk, maar als een dromerig, zijdeachtig schouwspel aan de hemel

Stil zijn is ook niet lezen. Dus stop ik met schrijven.

 

 

 

 

Voor de meesten onder jullie zal deze korte stilte al wel lang genoeg geduurd hebben, want, inderdaad, Hannes Cools heeft gelijk: we kunnen niet meer tegen de stilte. Mensen worden nerveus van stilte. En ook waar: gebrek aan stilte belast de geest en kan oorzaak zijn van psychisch onwelbehagen.

Nu is er natuurlijk ook stilte die écht niet aangenaam is. Op restaurant zie ik dikwijls koppels tegenover mekaar zitten die mekaar niets meer te vertellen hebben… Maar, om in de sfeer van dit thema te blijven: dat komt natuurlijk doordat ze op zichzelf te weinig tijd hebben gemaakt voor stilte. Wie genoeg stil is, heeft wél wat te vertellen. Lees verder “Het belang van de stilte”

In Gods naam: ontwaakt verworpenen der aarde !

Uitpers

Lode Vanoost

La Llorona, Guatemala in de jaren 1980 en Leo Tindemans

De Guatemalteekse film La Llorona is een magistrale film over een episode die hier vergeten is: de genocide van inheemse volkeren in Guatemala in de jaren 1980. Waarom vergeten? Omdat ze door onze eigen bondgenoten werd begaan, niet door onze vijanden. Nu 40 jaar later wel erkend. Hoe keken onze regeringen en media er toen tegen aan en wat deden ze er tegen (of eerder, hoe werkten ze er aan mee)

Blijkbaar heeft Uitpers de bovenstaande link van zijn website gehaald na een reactie van een redacteur van de Standaard. Dat je dat artikel niet kan lezen, maakt mijn bijdrage hier niet overbodig. Wie de reactie van de Standaard wil lezen kan terecht op:  Wat we (niet) weten over De Standaard, Tindemans, Guatemala

Leo Tindemans was een katholiek en volgens Wilfried Martens de slechtste mens die hij in zijn leven was tegengekomen. Nu is Martens natuurlijk niet de juiste persoon om iemand slecht te noemen, maar toch.

Versta me niet verkeerd: ik beweer niet dat katholiek en slecht automatisch samen gaan, maar toch… bijna maar toch …

Ik weet niet of Lode Vanoost gelovig is, maar zelfs als ongelovige had hij hier het thema van de bevrijdingstheologie moeten betrekken bij zijn betoog. Want de priesters die hij vernoemt, waren geïnspireerd door deze bevrijdingstheologie.

Kort samengevat komt deze theologie er op neer dat de bijbel inspiratie geeft en aanzet om onrecht, uitbuiting, armoede… niet zo maar te aanvaarden. De bijbel roept op om in opstand te komen. Er zijn natuurlijk verkochten aan de rijken die dit niet terugvinden in de bijbelse teksten, maar als je echt onbevangen de bijbel leest, staat dat er wél.  Lees verder “In Gods naam: ontwaakt verworpenen der aarde !”

Samen eten maakt gelukkig en splitst belgië

VRT NWS

5 redenen om vaker samen te eten: waarom de tafel delen ons gezonder en gelukkiger maakt

De Belg is een bourgondiër. Lekker en lang tafelen zit van oudsher in onze cultuur ingebakken. We eten graag, veel en liefst in aangenaam gezelschap. En toch. Steeds vaker kiezen we voor een snelle hap en ruilen we tafelgenoten in voor de tv of onze smartphone. De wetenschap is het er nochtans over eens: samen eten en eten delen maakt ons gezonder, gelukkiger en een beter mens. De hoogste tijd dus om familie en vrienden te trakteren op een gezellig etentje

Tiens, waarom moet ik nu plots aan mijn christelijk geloof denken ?

Ja, ik weet het, ik word omringd door heidenen die alle voeling hebben verloren met de culturele fundamenten van onze samenleving. Het verwondert me dus niet dat de auteur van dit artikel op VRT NWS geen enkele allusie maakt op het Laatste Avondmaal uit het evangelie, en, bijvoorbeeld, niet ook een afbeelding van het gelijknamige schilderij van Leonardo Da Vinci bij zijn artikel zet. En als hij er al aan gedacht zou hebben, zou hij het waarschijnlijk niet gedurfd hebben wegens verzet van de onmetelijke redelijkheid van de extremistische atheïstische kliek waarover ik het in eerdere blogs al heb gehad. Nogmaals, voor alle zekerheid: ik heb het niet over alle atheïsten, zelfs niet over veel atheïsten, maar over een beperkte kliek waarbij hun onverdraagzaamheid zeker niet is ingegeven door het atheïsme zelf, maar door karakteriële mistoestanden. Lees verder “Samen eten maakt gelukkig en splitst belgië”

Tien tips om gelukkig te worden

Voor achtergrond gedachten voor deze tien tips verwijs ik je naar mijn blogs van zaterdag 1 en zondagen  2 en 9 februari.

Tien tips om gelukkig te worden.

  1. Wees blij met wat je kan, en aanvaardt wat je (nog) niet (meer) kan.
  2. Concentreer je op wat je (nog) kan en niet op wat je niet (meer) kunt.
  3. Vecht tegen je zondigheid. (Zonde is alles wat jou of anderen ongelukkig maakt.)
  4. Leer vergiffenis vragen aan anderen, en – geven aan jezelf, want het gevecht tegen je zondigheid kan je nooit helemaal winnen. 
  5. Zoek niet je eigen geluk, maar dat van anderen.
  6. Onderzoek je motivatie om goed te zijn voor anderen, en streef naar puurheid. Doe je het echt helemaal voor de andere of is er toch ook wat eigenbelang ? Misschien doe je het omdat je je er goed bij voelt. Hoe puurder, hoe groter het geluk. Volledige puurheid is zeldzaam. 
  7. Als je jezelf betrapt op streven naar zich goed voelen, of ander eigen belang, is dat geen reden om niet goed te zijn voor de andere. 
  8. Bij pijn of lijden, blijf denken aan het geluk van anderen. Dat is niet altijd mogelijk, maar in de mate dat het lukt, zal je bij pijn of lijden gelukkig blijven.

Lees verder “Tien tips om gelukkig te worden”

Kan een robot liefhebben ?

Streven

Annalin van Putten *

De mens: ergens anders ?

De humanoid, of menselijke robot, wordt gezien als een ‘stap voorwaarts’ in de menselijke evolutie maar roept tegelijkertijd angst en afgrijzen op. Wat leert de confrontatie met een humanoid ons over de paradigma’s met betrekking tot mens-zijn, menselijk bewustzijn en het zelf? Stuiten we bij deze ‘hernieuwde’ vaststelling op grenzen van mens-zijn en menselijk bewustzijn? Of worden ons nieuwe mogelijkheden getoond

Een filosofische bedenking die kan aanzetten tot eigen reflectie. Nogal wat mensen zullen niet bereid zijn tot deze reflectie, en weinigen zullen de taal van de schrijfster hanteren. Maar de aanzet is interessant. Ik wil er wel op ingaan, maar kan niet anders dan de vraag kaderen in mijn denkwereld en daarin speelt het geloof een rol.

Is de humanoid een stap voorwaarts in de menselijke evolutie ? Lees verder “Kan een robot liefhebben ?”

Leidt authenticiteit tot geluk ?

Kerknet

Piet De Loof

Authentiek(er) leven: deze 10 tips zetten je op weg

Authenticiteit: jezelf zijn en daar ook naar leven.

De Amerikaanse psycholoog Stephen Joseph geeft tips en stelt ook drie voorwaarden.

In de wieg een pasgeboren baby. Een pril toonbeeld van een authentieke mens, meent Stephen Joseph. Een baby doet zich niet anders voor dan hij is en je weet (en hoort) meteen hoe hij zich voelt. Het kind heeft er geen woorden voor, maar zijn gezicht, lichaam en bewegingen drukken authentiek zijn gevoelens uit.

Heeft iemand iets aan dit soort lectuur ? Ik weet het niet. Het kan. In ieder geval ben ik wantrouwig als een Amerikaan de pleger is. Meestal heerst oppervlakkigheid.

Wat Stephen Josef ons voorhoudt, lijkt een evidentie   Maar het is niet omdat het een evidentie is dat het simpel is. Zelfs niet dat het juist is. 

Als je het leest zoals Piet De Loof het neerschrijft, zou je gewoon 10 tips moeten volgen. Gelukkig staat er bij “om op weg te gaan”. Dat betekent dat je er dan nog lang niet bent. Lees verder “Leidt authenticiteit tot geluk ?”