Categorie: politieke filosofie

Doorbraak

Matthias Storme

Onze meervoudige identiteit

Weinig begrippen zijn vandaag moeilijker te vatten en meer omstreden dan het begrip identiteit. Enerzijds vereist een natie om werkzaam te zijn dat de leden ervan zich er tot op zekere hoogte mee identificeren, met name door middel van klassieke ingrediënten zoals taal, gemeenschappelijke geschiedenis, religie, gemeenschappelijke overtuigingen over eerbaarheid en fatsoen

Telkens opnieuw ondervind ik dat mensen niet precies weten waarover ze het hebben als ze de woorden staat en natie gebruiken.

Een staat is een grondgebied met een eigen onafhankelijk bestuur, en met een hiërarchische, politieke organisatie die gezag uitoefent over de plaatselijke bevolking. Het staatsgezag is gelegitimeerd door een vorm van recht, waarvan de naleving wordt afgedwongen met het geweldsmonopolie, het alleenrecht van de overheid op het gebruik van geweld. (Wikipedia).

belgië is een staat. Maar deze staat heeft een aantal onderwerpen van het bestuur gedelegeerd naar deelstaten (Vlaanderen, Wallonië)

Een natie is ook een staat, maar daar komt bij dat de bevolking op een of andere manier tot een gemeenschapsgevoelen is gekomen. Zoals Storme zegt, spelen daar taal, gemeenschappelijke geschiedenis… een rol in.  Lees verder “Van identiteit naar internationale solidariteit”

Trouw (Nl)

Alexandra van Ditmars

Dat het neoliberalisme stervende is, hebben we wel vaker gehoord

In het Filosofisch Elftal legt Trouw een actuele vraag voor aan twee filosofen uit een poule van elf. Deze week: loopt het neoliberalisme, zoals minister Hugo de Jonge beweert, ten einde? Het elftal is sceptisch

De n-va zegt dat Vivaldi een linkse politiek zal voeren. De pvda is er van overtuigd dat het een rechtse politiek zal zijn. De pvda heeft gelijk.

Toen Conner Rousseau op het podium stapte, vond ik het een verfrissende verschijning. De man vertelde verstandige dingen op een verstaanbare manier en kwam eerlijk over. Het heeft niet lang geduurd. Ik heb eens goed geluisterd naar mijn poetsvrouw, en die vertelt ook verstandige dingen op een verstaanbare manier. Misschien toont Conner buiten de spotlichten wel een hoger niveau, maar ik vrees dat zijn intellectuele bagage heel licht weegt. Ik vraag me zelfs af hij weet wat socialisme eigenlijk is. In ieder geval geeft hij geen enkel signaal dat hij terug wil naar een echt socialisme. Lees verder “Hoe het socialisme het kapitaal in de kaart speelt.”

Knack

Oxfam: ‘Grootste multinationals zien winst in 2020 met 109 miljard dollar stijgen’

Tweeëndertig van ’s wereld grootste multinationals zullen naar verwachting hun winst in 2020 met 109 miljard dollar (92 miljard euro) zien stijgen ten opzichte van vorige jaren. Dat zegt Oxfam in een nieuw rapport, dat de naam ‘Power, Profits and the Pandemic’ meekreeg. ‘Het coronavirus is zeker niet de grote gelijkmaker geweest en de crisis maakt des te duidelijker dat het huidige economische systeem de winst van een kleine elite boven alles en iedereen stelt’, luidt het

Eindelijk nog eens goed nieuws van het economisch front. Sinds corona horen we enkel nog onheilstijdingen. Die blijken totaal misplaatst. 

Ik ken Oxfam en die organisatie, gedreven door na-ijver en nijd, denkt een stok gevonden te hebben om een hond te slaan, maar, eerlijk, deze economische resultaten bewijzen de kracht van het kapitalisme, het systeem dat door ons allemaal enthousiast wordt omarmd. En dat we met ons leven willen verdedigen tegen de Russen.

Wil iemand me eens een alternatief voorstellen voor het kapitalisme ?  Lees verder “Als armen beesten zouden zijn…”

VRTNWS

Dirk Holemans

Met oude economische recepten geen duurzame toekomst

Ons economisch systeem moet helemaal opnieuw uitgedacht worden om niet alleen welvaart, maar vooral ook welzijn te redden. Denktank Oikos vindt de recepten die werkgeversorganisatie Voka hier gisteren uiteenzette, uit de tijd en schadelijk

Het gebeurt niet veel, maar ik ben het in alles eens met Dirk Holemans. Zeker als hij het heeft over Voka. Dat is iets om af te schaffen. Alleen zegt hij niet alles.

Ik haal er twee elementen uit: een economie die niet meer gericht is op groei; en opvattingen over welvaart en welzijn die minder afhankelijk zijn van materiële consumptie.

Is een economie die niet gericht is op groei mogelijk ? Ja, natuurlijk, maar niet in onze huidige economie. Holemans heeft het over een ander economisch systeem. Hij heeft gelijk. Maar het is niet genoeg om te zeggen dat dit ander economisch systeem niet meer gericht mag zijn op groei. Holemans moet dan ook zeggen in welke basisprincipes dat ander systeem moet verschillen van het huidige. En dat zegt hij niet. Lees verder “Met oude economische recepten geen duurzame toekomst”

Grenzeloos

Herman Michiel

Met de stroom meegaan om deze te veranderen?

Ik plaatste onlangs grote vraagtekens bij de goedkeuring door de linkse fractie in het Europees Parlement (GUE/NGL)(1) van een resolutie over het Europees Herstelfonds en de meerjarenbegroting (2). Meer geld voor militair onderzoek, voor scherpe bewaking van de buitengrenzen en stilzwijgen over het neoliberaal keurslijf waarin de Europese herstartpolitiek gegoten wordt, zijn zelfs vanuit een gematigd progressief standpunt onverdedigbaar

Een ontluisterend artikel dat de verwording van links duidelijk maakt. Zelfs in die mate dat je je moet afvragen of links nog wel het recht heeft om zich links te noemen. Tenzij je aanvaardt dat er een links neoliberalisme is.

Laat me het hier hebben over drie linksigheden in Europa.

Je hebt extreem links, bij ons de pvda. Die partij heeft alle actie voor bewustwording van de massa in functie van de strijd tegen het kapitalisme overboord geworpen vanuit electoraal opportunisme. Ze heeft geen enkel standpunt meer dat niet even goed uit socialistische hoek zou kunnen komen. Nu kan dat strategisch vernuft zijn, maar een strategie die er in bestaat om de kern van zijn identiteit los te laten, is verraad.

Ook aan de sociaal democraten moet ik niet veel woorden vuil maken. Als die partij geen afstand neemt van een figuur als Willy Claes, secretaris-generaal van de navo ( ! ), heeft ze geen recht van links spreken meer. Denk daarbij ook aan oud-voorzitter Van Miert die in de Europese Commissie de taak had om te waken over de concurrentie in de economie. Duidelijker kan het niet zijn. In Gent had je de “volkse” Termont die wel zo volks was dat hij er geen graten in zag om zich te laten uitnodigen op het jacht van een groot-industrieel die ondertussen overigens veroordeeld is door het gerecht voor gesjoemel. In Antwerpen was Tom Meeuws voorzitter, buiten gesmeten als directeur van de Lijn wegens “onregelmatigheden” en ondertussen oprichter van een onderneming van adviesbureaus voor public relations en communicatie; lees reclame en manipulatie. Dat die partij electoraal in mekaar is gestort doordat een groot aantal kiezers is overgestapt naar het Vlaams Blok is terecht. Eigen schuld, dikke bult. Dat die kiezers bij het vlaams blok even goed aan het verkeerde adres zijn, is hier niet terzake.  Lees verder “Hoe links is links ?”