Categorie: politieke filosofie

Grenzeloos

Alex de Jong

Een post-Auschwitz marxisme

Bij het IIRE is een nieuw boek van Enzo Traverso verschenen: Critique of modern barbarism, essays on fascism, anti-Semitism and the use of history. Het boek is samengesteld en van een inleiding voorzien door Alex de Jong. Grenzeloos vertaalde de inleiding. Een van de aforismen van Adorno’s Minima Moralia valt op als een van de weinige die gedateerd is; ‘herfst 1944’. [i] In de periode dat de verbannen denker zich bewust werd van de omvang van de misdaden van het nazisme, bespempelde Adorno ‘de gedachte dat na deze oorlog het leven ‘normaal’ zou kunnen voortgaan’ of dat de cultuur ‘wederopgebouwd’ zou kunnen worden als ‘idioot’

De lectuur van dit artikel vraagt wat concentratie en er worden wel begrippen gehanteerd die voor de modale mens niet alledaags zijn. Maar het is wel interessant omdat het het Marxisme-Leninisme, diepgaand in vraag stelt, zonder de oorspronkelijke idee van Marx verloren te laten gaan.

Maar laat me eerst even doordenken over de aanvangsidee: de holocaust is van een zodanige omvang en onmenselijkheid dat we na die verschrikking niet zo maar kunnen overgaan tot de orde van de dag. Het volstaat niet om ontzetting uit te drukken, en het voornemen te nemen dat dit nooit meer zal gebeuren. De holocaust is niet zo maar een accident op het parcours van de mensheid. Ze stelt de mensheid zelf in vraag. Lees verder “Over holocaust, menselijkheid en niet het doel maar de weg is belangrijk.”

Gisteren had ik het over de nep linkse politiek correcte nuttige idiotie.

Je hebt ook ideologische blindheid. Die bestaat er in dat mensen zo vastgeroest zitten in een ideologisch denkkader dat ze niet meer bekwaam zijn om buiten dat kader te denken. Een mooi voorbeeld daarvan zijn de overtuigde aanhangers van het kapitalisme. Voor hen is het gewoon onmogelijk om bij het zoeken naar de oorzaak van een probleem door te denken tot bij het kapitalisme als systeem. Een mooi voorbeeld daarvan kreeg je in De Afspraak op de VRT van 23 oktober. Het ging om de schandalige winsten van het pharma-krapuul. Lees verder “Over nep linkse politiek correcte nuttige idioten en ideologische blindheid (2)”

Doorbraak

Pieter Bauwens

Taaltest maakt Ben Weyts trending

Dertien jaar politiek schuldig verzuim tegenover de zwakkeren in de maatschappij, dat is een echte reden voor verontwaardiging

Soms versta ik progressief Vlaanderen niet goed. Dat dacht ik toen ik ’s middags Twitterberichten las over ‘Ben Weyts’ (N-VA). De naam van de Vlaamse minister van Onderwijs was toen trending op Twitter. De oorzaak was zijn tussenkomst die ochtend op Radio 1. Hij wil de taalkennis van kinderen in de derde kleuterklas testen. Voor ze naar het eerste leerjaar gaan. Een voorstel van een N-VA’er over taal? Dan gaat progressief Vlaanderen helemaal los op twitter

Ik begin meer en meer respect te krijgen voor Pieter Bauwens. Ja, hij is een Vlaams-nationalist, maar dat is op zich geen zonde. Voor sommige mensen wel. Ik ben dus geen Vlaams-nationalist. Maar geregeld word ik er van beschuldigd om er een te zijn. Let op het woordje beschuldigd. Als ik dan zeg dat ik er geen ben, transformeert mijn gesprekspartner me naar een crypto-Vlaams-nationalist, iemand die doet alsof hij er geen is, maar stiekem wél tot die fascistische club hoort. Lees verder “Over nep linkse politiek correcte nuttige idioten en ideologische blindheid (1)”

De Groene

Arthur Eaton

Narcisten in de politiek

Verlos ons van onze empathie

Freud schreef: ‘Groepen nemen de persoonlijkheid van hun leider over.’ Wat zegt het dan over ons dat er zoveel flagrant narcistische politici aan het roer staan

Dit is een informatief interessant artikel, zeker voor wie zich voor psychologie interesseert.

De schrijver geeft een lange inleiding. Maar dan komt hij toch tot zijn punt:

“In ons vaderloze tijdperk, ontdaan van gezaghebbende instituties en morele ijkpunten, weten we niet meer wie we … kunnen aanspreken” voor het leed van onze wereld dat om onze empathie vraagt. (Cursivering, aanvulling door mij.)  En:

…” zet de kwaadaardige narcist zichzelf in het middelpunt van een groep haatdragers – en wie kent er géén haat? – en belooft ons met z’n mooie praatjes te bevrijden van de naastenliefde die de Gutmenschen, de linkse elite, de cultuurmarxistische softies, ons opleggen. Minder, minder, minder empathie, totdat de ander – vul in: Mexicaan, Marokkaan, mohammedaan – een beest geworden is, ontmenselijkt, en wij ons niet langer voor hem of haar verantwoordelijk hoeven voelen.”

Wat daarover te denken ? Lees verder “Hoe een Gutmensch in eigen voet schiet”