Categorie: politieke filosofie

Geplaatst op

De media, de dreigende oorlog en de macht

Uitpers

Ludo De Brabander

De Morgen illustreert hoe media platform bieden aan militaristische visies

“Het Westen streefde altijd stabiliteit na, met een veilig Europa in een vredevolle wereld. De Russen hebben andere ambities: ze willen een invloedssfeer”, aldus Jonathan Holslag in De Morgen (22/01). De krant verwerkt zijn uitspraak in de kop boven een artikel waarin hij en Sven Biscop een analyse mogen geven over de spanningen met Oekraïne, gratuite, eenzijdige benaderingen incluis

Die Ludo De Brabander is een man naar mijn hart,

Jonathan Holslag niet, al heb ik wel respect voor hem. Hij is een intelligent waarnemer en ik heb al juiste en interessante analyses van hem gehoord. Maar hij zit inderdaad vast in een denkschema dat fundamenteel vals is. Waarom hij daarin vast zit, laat ik in het midden. Misschien zal deze blog een aanwijzing hiervoor geven.

Een bewering als zou het Westen altijd stabiliteit en een vredevolle wereld zou nagestreefd hebben is van een zodanige belachelijkheid dat ze zelfs geen antwoord behoeft. Ieder ietwat denkende mens van na de Tweede Wereldoorlog wéét dat de VS sinds de Tweede Wereldoorlog iedere dag opnieuw hebben geprobeerd om hun macht uit te breiden en dat ze er geen enkel probleem mee hebben om hiervoor militaire middelen in te zetten. West-Europa is sinds de Tweede Wereldoorlog in de macht van de VS en al zouden Europese leiders het al ooit gewild hebben, ze konden niet anders dan meeheulen met de machtshongerige VS. Lees verder “De media, de dreigende oorlog en de macht”

Geplaatst op

Nooit meer oorlog

Doorbraak

Theo Francken

Nooit meer oorlog

Mijn kinderen van 12 en 8 zijn de derde generatie Vlamingen die opgroeien zonder oorlog. Hun kennis van oorlog in Europa beperkt zich tot Flanders Fields, de Menenpoort in Ieper, papa’s lange verhalen en uitstapjes naar militaire begraafplaatsen en wat ze leren in de school(invul!)boeken. Een onafgebroken periode van 77 jaar vrede en veiligheid op het Europees grondgebied, de wieg van de Westerse beschaving, is ongezien in onze geschiedenis

Si vis pacem, para bellum. Als je vrede wil, bereidt dan de oorlog voor. Het klinkt goed, maar het is zo vals als De Croo.

Theo Francken heeft het nog niet goed begrepen. Het is niet omdat ze 2000 jaar geleden een fout principe hanteerden dat dit vandaag juist is. En de geschiedenis leer ook dat het vals is: geen enkele voorbereiding op een oorlog heeft tot een vrede geleid.

Hij refereert naar de vrede in Europa en zijn kinderen die opgroeien zonder oorlog.

Welnu, de vrede in Europa is er gekomen, precies omdat de landen in Europa niét de oorlog onder mekaar hebben voorbereid. En de dreiging van de huidige oorlog is er omdat het Westen wél de oorlog is blijven voorbereiden. Ik pleit Poetin niet vrij.

Maar je kan er niet omheen: na de instorting van de Sovjet-Unie en feitelijk de totale overwinning van het Westen hebben de nieuwe Russische leiders constant gezocht naar vrede met het Westen.

Bedenk daarbij dat de Russen niet zijn vergeten wat de oorlog tegen Hitler hen heeft gekost. Lees verder “Nooit meer oorlog”

Geplaatst op

Worden de mensenrechten de morele verantwoording voor de derde wereldoorlog ?

Doorbraak

Philippe Clerick

Het verschil tussen de welvaartsstaat en de ‘aansprakenstaat’

Het ‘geschiedenislesje’ van Bart De Wever en Annelien De Dij

Ja het is interessant om dit soort overwegingen te lezen. Niet dat ik het boek van De Dijn gelezen heb of zal lezen. Ik lees nu eenmaal niet veel  en al zeker geen ernstige literatuur. Veel te vermoeiend. En neen, dus, ik heb noch het artikel van De Dijn, noch dat van De Wever gelezen en ga dus volledig verder op wat Clerick hier schrijft.

Laat me maar dadelijk met de deur in huis vallen: wat zowel De Dijn als De Wever, als Clerick vertellen is volledig naast de kwestie: ze vergeten de factor economie.

Ze hebben het over ideeën die dan de staat zouden vorm geven. Maar de staat wordt niet vorm gegeven door ideeën, maar door machten en dus door economie. belgië is een duidelijk voorbeeld: het is opgericht door de bankiersfamilie de Rothschilds om hun financiële macht te beschermen.

De staat neemt de vorm aan die nodig is voor de macht en de economie, of die het gevolg is van de economie. Lees verder “Worden de mensenrechten de morele verantwoording voor de derde wereldoorlog ?”

Geplaatst op

Fascisme, wat breder bekeken

Het Observatorium

Accelerationisme: oude fascistische strategie in nieuw kleedje

Accelerationisme is een door rechtsextremisten gehanteerde strategie om met gewelddadige provocaties een burgeroorlog uit te lokken en uiteindelijk een witte suprematie te vestigen. In een aantal vorige bijdragen belichtten we groepen en individuen die tegen de lamp liepen in hun accelerationistische opzet. Vandaag gaan we iets dieper in op deze strategie die helemaal niet zo nieuw is

Het Observatorium is natuurlijk een site die mensen wil overtuigen van bepaalde standpunten. Hier gaat het dan vooral over de waarschuwing dat het neofascisme-nazisme een reëel gevaar is. Ik ben het daar mee eens. Maar dat belet niet dat Het Observatorium ook nog een beetje intellectuele eerlijkheid moet opbrengen. Het gaat in de fout als het het accelerationisme voorstelt als een fascistische strategie. Dat is het, maar het is evenzeer een strategie van extreem links zoals, onder andere, “Die rote Armee” in Duitsland heeft aangetoond.

Nu moeten we oppassen met dat woord extreem.

Lachaert is voorstander van het kapitalisme. Hedebouw is tegenstander. Maar niemand noemt Lachaert extreem-rechts. Waarom wordt Hedebouw dan voorgesteld als extreem-links ? Lees verder “Fascisme, wat breder bekeken”

Geplaatst op

Over gemeenschapsdenken

Knack

Patrick Loobuyck

Moraalfilosoof UGent en Universiteit Antwerpen

In “Reset” botsen we op de filosofische grenzen van Elchardus’ gemeenschapsdenken’

Politiek filosoof Patrick Loobuyck las het boek van socioloog Mark Elchardus. ‘Een intellectueel festijn, al voelde ik bij het lezen ook wel wat onvrede.

Het is natuurlijk niet mogelijk om in een blog een diepgravende commentaar te geven bij een essay zoals dit van Loobuyck, nog minder bij een boek zoals dat van Elchardus.

Sta me toe om eerst en vooral op te merken dat iedereen, zowel Loobuyck, als Elchardus, als ik – ik weet het, het klinkt pretentieus om mezelf bij deze intellectuelen te zetten – getekend is door zijn persoonlijke geschiedenis, ook intellectueel, en dat deze geschiedenis beperkingen oplegt aan het denken. Anders gezegd: ik vind bij iedereen wel iets wat me aanspreekt en evenzeer iets wat me tegensteekt. 

Thomas Van Aquino slaagde er in de middeleeuwen nog in om een allesomvattende synthese te schrijven in zijn lijvige Summa Theologiae. Maar zijn wereld was veel kleiner en overzichtelijker dan de onze. In deze tijd lijkt me het niet meer mogelijk echt alle mogelijke aspecten van de morele, politieke… werkelijkheid in een geheel-visie samen te brengen. Dàt is het onvermogen waar Loobuyck Elchardus op betrapt en waar hij zelf ook op stoot in zijn eigen werken.

Of nog: ook Marx heeft het niet gekund, en ik al zeker niet in mijn boekje Eutopia. En neen, ik heb echt niet de pretentie om me te meten met Elchardus, Loobuyck of Marx. Maar als bewust levende burger heb ik wel het recht om mijn nadenken over mens en samenleving neer te schrijven. Het is dan aan slimmeren dan mij om er over te oordelen. Lees verder “Over gemeenschapsdenken”

Geplaatst op

De achtergrond van de betoging van vorige zondag

Het Observatorium

Medeorganisatoren coronabetoging 9/1 en hun extreemrechtse connecties

Op 21 november 2021 liepen 35.000 mensen mee in een betoging tegen allerhande coronamaatregelen. Achteraf onthulde Het Observatorium dat de hoofdorganisatoren nauwe banden hadden met Feniks. Een aantal kranten zoals De Morgen en Het Laatste Nieuws werkten verder op de onthulling en kwamen tot de conclusie dat extreemrechts via Feniks de organisatie van de demonstratie stevig in handen had. Naast Feniks zijn twee andere organisaties, Katholiek Forum en Civitas Belgique, overduidelijk van extreemrechtse signatuur. Drie andere organisaties hebben sterke connecties met extreemrechts

Het valse meisje Sarah Melis en haar nog valsere vriendje ontkennen het in alle toonaarden, maar dit artikel van Het Observatorium toont het overduidelijk aan: het zijn fascisten en de al dan niet terechte onvrede over het beleid van de overheid inzake corona wordt misbruikt voor de doelstellingen van extreem-rechts in ons land. Of nog: de oprechte en/of linkse betogers voor de vrijheid zijn nuttige idioten.

Typisch ook dat de strijd voor de onvrijheid die het fascisme is, wordt voorgesteld als strijd voor vrijheid. Het doet denken aan het ministerie voor vrede uit 1984 van George Orwell dat eigenlijk een ministerie van oorlogsvoering was. Orwell noemde dat taalgebruik Newspeak. Het speelde een belangrijke rol bij de hersenspoeling die de bevolking murw maakte zodat ze het totalitaire regime en de totale onvrijheid ging aanvaarden. Er is geen tammere onvrije dan de onvrije die er van overtuigd is dat hij vrij is. Lees verder “De achtergrond van de betoging van vorige zondag”

Geplaatst op

Gemeenschapsdienst ? Ja, maar…

LSP

Gemeenschapsdienst? Als er werk is, zorg dan voor deftige contracten en lonen!

Het stond al in het Vlaams regeerakkoord waarbij de hete aardappel van verplichte gemeenschapsdienst voor werklozen naar CD&V-minister Crevits werd doorgeschoven. Deze week kwam Crevits effectief met een voorstel. Het werd ingepakt als een maatregel om werklozen te helpen en er werd zelfs een aalmoes van 1,3 euro per uur tegenaan gegooid. Het is echter niet omdat je een slecht voorstel zo probeert te verpakken dat het minder slecht wordt. Onze mening blijft klaar en duidelijk: als er werk is, zorg dan voor degelijke arbeidsvoorwaarden en bijhorend loon. Welke gemeente zal nog eigen personeel aanwerven als het beroep kan doen op quasi gratis dwangarbeid door ‘werklozen’? En ben je nog ‘werkloos’ als je ervoor moet werken? Hieronder een reactie door een delegee

Wel, laat me nu maar even met plezier de rechtse zak uithangen.

Ik ben voor verplichte gemeenschapsdienst.

Alles wat Crevits, andere politiekers of links ratten er over vertellen interesseert me niet. De idee is simpel: van iedereen die daartoe bekwaam is, mag je verwachten dat hij meewerkt aan de opbouw van de samenleving in de mate van zijn mogelijkheden. Of is dat geen linkse idee ? Gaat een linkse me daarin tegenspreken ?

Ik laat nu even zieke mensen en mensen die door handicap of leeftijd niet bekwaam zijn buiten beschouwing. Wie niet kan bijdragen tot de opbouw van de samenleving door reguliere arbeid, moet dat, in de mate van zijn mogelijkheden, doen door gemeenschapsdienst. Of liever: samenlevingsdienst, want gemeenschap en samenleving vallen niet samen. Als je die laat samenvallen, verzeil je in het nationalisme.

De fundamentele fout die deze linksen maken, bestaat er in dat ze meegaan in de kapitalistische logica waarin arbeid enkel bedoeld is als meerwerking aan de winstcreatie van de kapitalist waar dan een inkomen voor de werker tegenover staat. Lees verder “Gemeenschapsdienst ? Ja, maar…”

Geplaatst op

Van de boycot van Amazon naar de opbouw van een nieuwe beweging

Uitpers

Francine Mestrum

Platformbedrijven: Reguleren of Boycotten?

‘Amazon! Bij die misdadigers koop ik nooit iets!’ of ‘AirBnB, ze maken onze steden kapot!’ ‘Wat!? Gebruik jij soms Uber!’ Ja, ik gebruik soms Uber

Francine Mestrum heeft het hart op de juiste plaats. Blijkbaar heeft ze een gewetensprobleem: als ik weet dat arbeiders uitgebuit worden, mag ik dan nog kopen bij bedrijven die die arbeiders uitbuiten ? Mag Francine een Ubertaxi nemen ?

Het siert haar dat ze daar een probleem mee heeft. Er zijn twee soorten mensen die er geen problemen mee hebben: de asocialen die enkel aan hun eigen portemonnee denken en de activisten die stoppen met denken als er ergens onrecht of discriminatie opduikt en zich laten leiden door hun reptielenbrein dat hen beveelt om aan te vallen.

Over die asocialen moet ik het niet hebben. Als asocialiteit aangeboren en erfelijk was, zou ik pleiten voor sterilisatie. Maar zo simpel schijnt de wereld niet in mekaar te zitten.

Wat die activisten betreft: ik weet dat het hopeloos is om met denkwerk en argumenten af te komen, precies omwille van dat reptielenniveau, maar er zijn ook wel mensen die ergens tussen in zwalpen, en misschien moeten die toch eens bedenken dat het voor de overgrote meerderheid van de werkers van Amazon of Uber nog erger zou zijn, als ze er géén werk zouden hebben.

Wil dat zeggen dat ik me zo maar moet neerleggen bij het onrecht ? Natuurlijk niet. Daar vindt Francine de juiste weg: zonder de werkers te treffen door een boycot, voert ze wel actie om door regulering tot betere werkomstandigheden en loon te komen. Lees verder “Van de boycot van Amazon naar de opbouw van een nieuwe beweging”

Geplaatst op

Over nationalistische identiteit

Doorbraak

Karl Vanlouwe

Identiteit in wintertijd

De formele kandidatuur van Zemmour voor het Frans presidentschap zet het thema ‘identiteit’ opnieuw bovenaan de politieke agenda. Voornamelijk in Frankrijk uiteraard, maar bij uitbreiding ook in de rest van Europa en de Westerse wereld. En als het regent in Parijs, dan druppelt het zeker ook in Brussel

Ja, die Zemmour. Tot afgrijzen van linkse vrienden, vind ik dat hij in heel wat zaken gelijk heeft. Zo bijvoorbeeld is de islam echt wel een bedreiging voor onze samenleving. Ik denk dat ik dit in eerdere blogs voldoende heb geargumenteerd. Maar natuurlijk maakt Zemmour zich ook grandioos belachelijk als hij met trillende stem en tranen in de ogen de grootsheid van Frankrijk bezingt. Nu is hij wel niet alleen met zo ’n onnozelheid. Ook de koning der belgen, De Croo, alle vorige presidenten van Frankrijk, de VS, UK… mesten geregeld de nationalistische waanzin.

Geef ik daarmee mijn linkse vrienden gelijk die zichzelf zien als wereldburgers, verheven boven het dwaze gewoel van de gewone man die vlaams blok stemt ? Neen, natuurlijk niet !

Mijn linkse vrienden lijden aan een ziekte die als een virus door onze intelligentsia raast: ideologische blindheid. Ze zitten zo vast in hun ideologische denkkader dat ze de werkelijkheid niet meer zien zoals ze is, maar ze vervormen tot ze past in dat denkkader.

Nationalisme heeft te maken met identiteit. Je kan het een vorm van identiteitsbeleving noemen. Linksen verwerpen het nationalisme en mét dat badwater smijten ze ook het kind van de identiteit weg. Nogal dom, maar niet abnormaal voor ideologisch blinden. Zeker als die blinden ook nog leiden aan die andere ziekte van deze tijd: het activisme.

Neen, ik heb niets tegen actie voeren. In mijn blogs doe ik niets anders. Maar bij activisme gaat het om een onweerstaanbare drang, een psychologische noodzaak. Als een activist even niets heeft om actie voor te voeren, gaat hij op zoek en construeert zo nodig een onrecht of discriminatie om aan zijn basale behoefte te kunnen voldoen. Het is wel wat genuanceerder dan ik het hier beschrijf, maar ik wil duidelijk zijn. Meestal gaat het wel om een inderdaad bestaand probleem, maar wordt dit door de activist opgeblazen tot een transcendentele aangelegenheid die dadelijk – nu, onmiddellijk – moet opgelost worden. Activisten hebben dan ook de neiging om te spreken over vijf na twaalf – het einde van de mensheid – en om doelstellingen voorop te zetten die nooit ambitieus genoeg zijn en absoluut voor een bepaalde, altijd zeer nabije, datum moeten verwezenlijkt worden. Lees verder “Over nationalistische identiteit”

Geplaatst op

De nood aan zorg en nabijheid

De Wereld Morgen

Thomas Decreus

`Rudi Laermans: “Laten we het woord ‘zorg’ in verzorgingsstaat opnieuw serieus nemen”

Bent u angstig? Vermoedelijk wel. Misschien niet op die wijze dat het uw dagelijks functioneren onmogelijk maakt, maar klimaatverandering baart u wel zorgen. Of u bent soms bang dat u uw partner zal verliezen. Of uw job. Angst lijkt wel alomtegenwoordig te zijn in ons leven en ons gedrag voortdurend aan te jagen. Rudi Laermans, hoogleraar sociale theorie en kunstsociologie aan de KULeuven, schreef een boeiend essay over de meest ongrijpbare en tegelijk meest courante emotie die we kennen: angst

Sleutelwoorden bij dit thema zijn angst, zorg, individu, gemeenschap.

Angst.

Een leven zonder angst is niet mogelijk, al was het maar omwille van de onvermijdelijke angst om te sterven.

Nu kan ik door ontwikkeling van spiritualiteit en wijsheid mezelf (misschien) wel (een beetje) brengen tot verzoening met de dood. Maar verzoening komt er pas na conflict.

Mensen leren dus leven met angst, al was het maar door die te verdringen. Angst op zich is dus niet het probleem.

Hier gaat het om angst bij mensen die het gevoelen hebben dat het eigenlijk niet nodig zou moeten zijn dat ze angstig zijn. Die angst leidt tot opstandigheid.

Denk hierbij in deze tijd maar aan de angst voor de klimaatverandering; de corona-angst; de angst voor de multiculturele samenleving (migratie); specifiek daarin de angst voor de islam… Het zal niet meer lang duren of daar komt de angst voor een nieuwe grote oorlog bij. Lees verder “De nood aan zorg en nabijheid”