Amerika, het grote voorbeeld voor links

Dwarsliggers

Ook de Amerikanen begrijpen hun land niet meer

Voor de gemiddelde Europeaan was Amerika altijd al iets vreemds. De oorzaak was slechts gedeeltelijk te zoeken in ons beeld van de USA, opgehangen door de verhalen van onze media, de Amerikaanse films, de Amerikaanse muziek en de Amerikaanse modetrends (van Coca Cola tot TikTok [1]). Met de Amerikaanse realiteit heeft dat bijzonder weinig te maken

Natuurlijk moet je een en ander met wat zout nemen en relativeren. Maar globaal genomen is dit een leerrijke analyse van de Amerikaanse samenleving. 

Is het Amerikaanse wantrouwen tegenover de overheid terecht ? Als anarchist ben ik het volledig eens met dit wantrouwen. Daarvoor heb ik drie redenen: er is in ons systeem geen enkele garantie dat de meest bekwame en integere mensen aan de macht komen. 

Twee: het woordje macht zegt al genoeg. Macht is dwang. In een samenleving is dwang onvermijdelijk. Maar in een gezonde samenleving zou de uitoefening van dwang een zeldzaam fenomeen moeten zijn. Kijk nu naar onze samenleving en je ziet een immense massa regeltjes die tot in de kleinste details ons leven regelen en door dwang worden opgelegd. Daarbij kan je twee dingen bedenken: er is iets grondig mis met onze samenleving. En: er is iets grondig mis met de overheid. 

Drie: hier kom ik op een thema dat ik al genoeg behandeld heb. Laat het duidelijk zijn dat het zelfs niet afhangt van de morele kwaliteit van de verkozenen. Ook de meest integere machthebber functioneert in een systeem waarin de macht bij het kapitaal ligt. Dat degradeert hem tot dienstknecht van dat kapitaal. Toen de socialist Di Rupo de loonstop invoerde, gedroeg hij zich, al dan niet tegen zijn wil, als dienaar van het kapitaal. Lees verder “Amerika, het grote voorbeeld voor links”

Wat is dat toch met verstandige linkse mensen ?

Knack

Olivier Pintelon

‘Corona, de finale uppercut voor het neoliberalisme?’

Een welvarende samenleving kan niet zonder een slagkrachtige overheid, schrijft Olivier Pintelon. ‘Die waarheid valt niet langer te ontkennen.’

Zet een uitroepteken achter deze titel en ik roep hiep hiep hiep hoera ! Maar dat teken staat er niet.

Alhoewel. Eigenlijk doet het hele artikel alsof het er wél staat.

Maar ten eerste: Pintelon heeft het over “een waarheid die niet te ontkennen valt”. Ik wil daar helemaal in meegaan. Alleen: de wereld – en zeker de kapitalistische wereld – trekt zich niets aan van de waarheid. Het gaat om de macht. En waar ligt die ? Ja, juist: bij het kapitaal. 

Het is niet omdat de overheid nu in speciale omstandigheden de boel moet redden voor het kapitaal, dat ze macht heeft. Juist integendeel. Het gaat over geld. Vanwaar komt het geld van de overheid ? Toch van jou en mij ? Wij mogen – of liever wij moeten – met ons geld ter hulp schieten. Eigenlijk toont de bankencrisis – en nu ook de coronacrisis – juist aan dat de macht bij het kapitaal ligt. Lees verder “Wat is dat toch met verstandige linkse mensen ?”

Mijn vrouw begrijpt me niet

Doorbraak

Jurgen Pieters

De troost van de filosoof en het verlangen van de dichter

Op 10 mei 1637 verliest de Nederlandse dichter-diplomaat Constantijn Huygens zijn vrouw. Uit zijn in het Latijn geschreven dagboek weten we dat Suzanna Van Baerle die dag om half zes in de namiddag het leven liet. Een week later neemt Huygens samen met zijn vijf kinderen zijn intrek in het nieuwe huis op het Plein in Den Haag waarvan zijn echtgenote de bouw persoonlijk had overzien. ‘Helaas’, zo lezen we in het dagboek, ‘zonder mijn duifje’ — ‘sine mea turture’

Verlangen naar een geliefde kan geen liefde zijn. Het is ik-gericht.

Daarmee heb ik niet per definitie iets verkeerds gezegd over dat verlangen. Ja, het is egocentrisch. Maar dit is de natuur der dingen: wij worden puur egocentrisch geboren. Het is pas fout als we ook puur egocentrisch sterven. Maar je zou dus kunnen stellen dat het egocentrisme de afstootplank is vanwaar we kunnen springen naar de liefde. De wetenschapper zal nu dadelijk wijzen op de wet van de zwaartekracht: we kunnen niet blijven hangen in de liefde. Vroeg of laat vallen we terug op onze egocentrische kont. Lees verder “Mijn vrouw begrijpt me niet”

Lachen en janken met cultuur

Streven

Frank Saenen

Middelpuntzoekend

Een ellendige ochtend in juni met een somberheid die zelfs de stralendste positivo’s alle glans lijkt te ontnemen. Gemondmaskerd-gemuilkorfd kijk ik door het raam van de tram naar buiten, rijdend door een voorstadswijk met een soms al even grauwe reputatie als de sfeer van diezelfde ochtend

Kijk, hier word ik vrolijk van. Het moet niet altijd slecht nieuws zijn, en al zeker niet altijd elitair gedoe.

Dit initiatief toont aan dat ook gewone mensen die waarschijnlijk nog nooit naar Bach geluisterd hebben en bij wie de naam Fabre geen enkel belletje doet rinkelen, echte cultuur kunnen “produceren”. 

Mijn cultuurvrienden, net zo elitair als ikzelf, gaan nu uit de bol; ze verzamelen alles wat ik over de cultuurcrisis in coronacrisis al geschreven heb; en alles kan tegen mij gebruikt worden. Op het einde zal het er op uitdraaien dat ik een verdoken n-va-er zal blijken te zijn die, net zoals die hele fascistische bende, de cultuur kapot wil.

Maar ik laat het niet aan mijn hart komen. Het is de week van Laus Polyphoniae en de onderdompeling in deze sublieme muziekkunstvorm maakt immuun tegen dagdagelijkse laagheid en het benepen zelfgenoegzaam terugvallen op zichzelf van een groot gedeelte van onze culturele elite. Lees verder “Lachen en janken met cultuur”

There is something rotten in the state of belgium

Knack

Jambon ‘herinnert zich niets’ van dossier-Chovanec: ‘Geen fouten gemaakt voor zover we kunnen nagaan’

Voor zover kan worden nagegaan, zijn in het dossier van de dood van de Slovaak Jozef Chovanec geen fouten gemaakt door toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) en zijn kabinet. Dat zegt de woordvoerder van Jambon, nu Vlaams minister-president, zelf. Jambon zegt dat hij zich van de gebeurtenissen niets herinnert

Verwittiging: ik ga hier mijn echte en uiteraard verstandige argumenten mengen met argumenten op het niveau van het krapuul dat nu de dienst uitmaakt. Aan jou om te filteren. Als je mij aan het einde van deze blog vertelt welke argumenten je weerhouden hebt, zal ik je in het juiste hokje steken: ofwel ben je dan zelf ook krapuul; ofwel ben je een domme naïeve kloot; ofwel ben je een verstandige mens zoals ik.

Maar om zeker te zijn: ik vind dat Jambon ontslag moet nemen als minister-president van Vlaanderen en voor lange tijd in de coulissen van de politieke klucht moet verdwijnen. De man is gewoon niet bekwaam. Hij is niet bekwaam op twee vlakken: het is duidelijk dat hij zijn regering niet in de hand heeft en hij faalt telkens opnieuw in zijn communicatie. Ik heb het in een eerdere blog al gesteld: Jambon beseft nog altijd niet dat hij als minister en zeker als minister-president zich er niet vanaf kan maken met antwoorden die voor gewone mensen wel zouden volstaan. Een minister kan niet zeggen: ik weet het, want iemand die ik vertrouw heeft me het verteld… Lees verder “There is something rotten in the state of belgium”

De naïeviteit van superintelligenten met het hart op de juiste plaats.

Minerva

Matthias Somers

Belastingontwijking treft vooral de armsten

Bedrijven maken gebruik van de mogelijkheden die belastingparadijzen hun bieden om op enorme bedragen nauwelijks belastingen te betalen. Fiscale experts staan bedrijven en de allerrijksten met raad en daad bij om hun fortuinen uit het zicht en uit de greep te houden van de fiscus

Is er iets mis met mij ? Ik begin het echt te geloven. Er zijn mensen die dat al lang beweren. Maar tot nu toe heb ik altijd gedacht dat er iets mis was met hen. Maar nu is er Matthias Somers. En het is duidelijk dat er iets mis is, met hem ofwel met mij.

Kijk: Matthias is een man met het hart op de juiste plaats: links. Hij is geschoold als filosoof, wetenschappelijk medewerker bij denktank Minerva. In het verleden werkte hij voor de studiedienst van ACV-CSC en als parlementair medewerker bij sp.a, weliswaar voor Freya Van den Bossche, wat geen goede referentie is. Maar globaal gezien is het iemand met wie ik zou moeten kunnen opschieten.

En ja dus: ik ben het volledig eens met Matthias dat de belastingontduiking ( -ontwijking is een eufemie, uitgevonden door juridische bedriegers ) onaanvaardbaar is. En als ik dan niet te diep en te lang nadenk lijken de remedies die Matthias voorstelt me op zich wel zinvol. Lees verder “De naïeviteit van superintelligenten met het hart op de juiste plaats.”

Zijn zwarten volwaardige belgen ?

Sampol

Sandrine Ekofo

Wij zijn volwaardige Belgen

Geef jongeren met Afrikaanse afkomst meer inspraak in het deklolonisatiedebat.

Vooraf: dat Sandine het belangrijk vindt om belg te zijn, getuigt niet voor haar.

Op een of andere manier heb ik altijd een spontane sympathie gehad voor de zwarte mens. Maar, rechtuit gezegd, dat begint te veranderen.

Als jonge puber maakte ik kennis met de negro spirituals en de jazz en was Louis Armstrong een symbool. Ik begrijp dus totaal niet waarom de anti-zwarte-pieters zich zo druk maken over dikke lippen. Die lippen staan voor mij symbool voor superieur trompet spelen.

Het negerke op de toonbank van de snoepwinkel kreeg van mij altijd een centje en ik at speciaal chocolade voor het zilverpapier waarmee de paters op een of andere wonderlijke manier negerkes hielpen. En ja, na deze paternalistische zo niet denigrerende woorden, davert het hele bos door het gehuil van de meute politiek correcten. Lees verder “Zijn zwarten volwaardige belgen ?”

Ze hebben er een smerig potje van gemaakt.

Dwarsliggers

Open brief aan de virologen, epidemiologen en andere raadgevende -ogen

Hoewel we als Dwarsliggers proberen dieper te graven, willen we met deze bijdrage bewust de frustratie onder de bevolking aan bod laten komen. De onderliggende problematiek waarvan we hier enkel de uitwendige symptomen beschrijven, is de verloedering van de wetenschappelijke ethiek.

Natuurlijk zijn de dwarsliggers rechtse rakkers. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze per definitie ongelijk hebben. Er zijn mensen die zelfs niet willen horen wat die rechtse zakken te vertellen hebben. Daar hoor ik niet bij. Ik ben een intellectueel. Dat er ook rechtse minus habensen zijn die niet willen horen wat ik als linkse vod inbreng in het debat, is niet terzake.

Allereerst: de analyse van de Dwarsliggers van het optreden van de virol- en andere ogen is juist: het is een schabouwlijk schouwspel van bochten, vergissingen, arrogante opgestoken vingers en, voor mijn part, machtswellust.  Lees verder “Ze hebben er een smerig potje van gemaakt.”

Naar een kapitalistisch basisinkomen ?

Knack

Studie in Berlijn van start: 120 Duitsers krijgen drie jaar lang basisinkomen van 1.200 euro per maand

In de Duitse hoofdstad Berlijn is dinsdag het startschot gegeven van een grootschalige studie rond het basisinkomen. Er zullen 120 mensen geselecteerd worden die gedurende drie jaar elke maand 1.200 euro per maand zullen krijgen, zo kondigde het Duitse instituut voor economisch onderzoek (DIW) aan

Het hele gedoe is waardeloos.

Linksen juichen het toe en zien er een oplossing voor de armoede in. Dat is het niet.

Armoede is een relatief begrip. Een arme zwarte in Brussel is een rijke zwarte in Congo. Zolang er rijken zijn, zijn er armen. De enige oplossing voor de armoede is het afschaffen van de rijkdom.

Natuurlijk heeft het basisinkomen een voordeel: de armen hebben genoeg om goed te overleven. Maar dat voordeel is relatief, want de nadelen zijn even groot, en het voordeel is nog veel groter voor de rijken. Die zijn door de groeiende kloof tussen rijk en arm tegenwoordig als de dood voor massale opstanden. Het basisinkomen is bedoeld om die massa rustig te houden, zodat de rijken ongestoord kunnen doorgaan met hun accumulatie van rijkdom. Want het zijn toch zij niet die het basisinkomen betalen. Het wordt betaald door de werkende middenklasse. Die werkende middenklasse zorgt er en passant dan ook nog voor dat de armen kunnen blijven consumeren. Dat is goed voor de commerce.  Lees verder “Naar een kapitalistisch basisinkomen ?”

Het moderne stoïcisme is hip

Trouw (Nl)

Laura Molenaar

De stoa is populairder dan ooit; zo leef je als een stoïcijn

Het ‘moderne stoïcisme’ is overgewaaid van Amerika naar Nederland en is tijdens corona populairder dan ooit. Waarom proberen mensen tweeduizend jaar na dato stoïcijns te leven? En hoe doe je dat, antieke filosofie toepassen in het hier en nu

Ik heb het wel voor het stoïcisme. Ik heb het heel mijn leven toegepast. Niet altijd genoeg. En gelukkig niet enkel het stoïcisme.

Je kan het stoïcisme situeren bij het boeddhisme en religie. Alle drie zoeken ze naar een manier om om te gaan met het lijden. Daarbij is het stoïcisme de a-religieuze variant. Het boeddhisme is niet strikt religie, maar heeft er wel kenmerken van, en is voor mijn part een tussenvorm.

De omgang met het lijden kadert in de vraag naar het geluk. En daar wringt het schoentje.

We worden in deze tijd overstelpt met literatuur die ons zou moeten helpen om gelukkig te worden. Esoterische zweverij, mindfulness, stoïcisme… zelfs de belachelijke dagelijkse goede daad van de scouts komt terug bovendrijven.

Ze gaan uit van – en verspreiden de idee dat een mens gelukkig moet zijn. Nu is dat natuurlijk wel zo. Maar tegelijkertijd houdt dat ook in dat de mens moet streven naar geluk. En dat is niet zo. Lees verder “Het moderne stoïcisme is hip”