Berichten

Geplaatst op

Over Jambon en armoede ( 2 )

Wij leven in de illusie dat  herverdelingsmechanismen en sociale zekerheid de armoede oplossen. Het kan raar klinken, maar onze sociale zekerheid is geen instrument tegen de vorm van armoede die eigen is aan onze huidige westerse samenleving. Ze is een instrument tegen tegenslagen in het leven, en om dan armoede te voorkomen. Ze dient om een tijdelijke werkloosheid op te vangen, of ziekte en ouderdom. Maar die werklozen, zieken of ouderen zijn geen armen. De sociale zekerheid voorkomt dat ze arm worden, maar mensen die al arm zijn, worden niet uit hun armoede gehaald. 

Sociale zekerheid gaat over zekerheid. Daarom is veel sociale zekerheid ook georganiseerd als een ver-zeker-ing. (Bijvoorbeeld de ziekteverzekering). Maar denk je dat armen zich kunnen verzekeren tegen armoede ?

De sociale zekerheid maakt dus wel dat de armoede door uitbuiting door de kapitalist, wordt ingedamd, maar toch is er nog armoede in onze samenleving. Die moet dus een andere oorzaak hebben.  Lees verder “Over Jambon en armoede ( 2 )”

Geplaatst op

Over Jambon en armoede ( 1 )

Doorbraak

Philippe Clerick

Een ‘kille’ regering

Woon- en jobbonus anders bekeken

Tegen de nieuwe Vlaamse regering wordt aangevoerd dat ze ‘kil’ is. Je komt het woord overal tegen. Björn Rzoska van Groen zegt bijvoorbeeld in de Zondagskrant: ‘Nieuwkomers moeten hogere drempels over […]. Werklozen moeten voortaan gemeenschapsdienst doen […]. De bouwmeester moet zich bezighouden met zijn kernopdracht […]. De regering wil spijbelen harder aanpakken […]. De VRT wordt in een [financieel] keurslijf gestopt. Ik vrees voor een kil en hardvochtig Vlaanderen.

De verenigde linkse oppositie haalt op dit ogenblik de bovenhand in de propagandastromen die constant op ons worden losgelaten. Dat is voor de wringer in mij genoeg om ook een tegenstem aan het woord te laten.

Tot nu toe heb ik geen commentaar gegeven bij het regeerakkoord. Ten eerste omdat ik er te weinig van weet. En ten tweede omdat ik het niet kan opbrengen om er meer over te weten te komen, omdat het eigenlijk slechts een verklaring is, en ik wil afwachten wat er in de praktijk gebeurt. Dat weet de oppositie ook. Maar intellectuele eerlijkheid is niet het kenmerk van huidig links. Ik vind het verschrikkelijk om te moeten zeggen: de laatste jaren zijn er slechts twee politici geweest die ik niet heb betrapt op intellectuele oneerlijkheid: Bart De Wever en Jonh Crombez. En John wordt door zijn eigen linkse achterban in zijn rug geschoten. Lees verder “Over Jambon en armoede ( 1 )”

Geplaatst op

Tom Lievens is een leugenaar

Knack

Tom Lievens

‘Ook veel niet-separatistische Catalanen vinden de straffen ongehoord’

‘Wie heeft gelijk in dit conflict? Geen van beiden’, schrijft Tom Lievens vanuit Barcelona. In tijden waar de mens nog nooit zo overspoeld werd met informatie heeft de luiheid eveneens nog nooit zo gezegevierd. Een paar titels, zinnen gelardeerd met een kort beeldverslag is voldoende om de mening te spuien. Gemakzucht in het kwadraat. Zwart en wit. Nuanceren mag uit het woordenboek geschrapt. Gewoon voor de buis zitten en chips eten. Neem de telefoon in de hand en tik een paar zinnen op Twitter. Tenslotte moet ook daar die mening gespuid

Tom Lievens is een leugenaar. Iedereen heeft recht op zijn mening. Maar liegen is geen mening, en mag niét. Ik begrijp niet dat Knack een forum geeft aan een leugenaar.

In dit artikel is slechts één ding waar: ook veel niet-separatistische Catalanen vinden de straffen ongehoord. Het zou straf zijn als dat niet zo was. Het is zelfs een schande dat niet àlle Catalanen die straffen ongehoord vinden. Het bewijst dat er zelfs in Catalonië fascisten leven met heimwee naar Franco en zijn vriendje Hitler. Lees verder “Tom Lievens is een leugenaar”

Geplaatst op

Hoe een Gutmensch in eigen voet schiet

De Groene

Arthur Eaton

Narcisten in de politiek

Verlos ons van onze empathie

Freud schreef: ‘Groepen nemen de persoonlijkheid van hun leider over.’ Wat zegt het dan over ons dat er zoveel flagrant narcistische politici aan het roer staan

Dit is een informatief interessant artikel, zeker voor wie zich voor psychologie interesseert.

De schrijver geeft een lange inleiding. Maar dan komt hij toch tot zijn punt:

“In ons vaderloze tijdperk, ontdaan van gezaghebbende instituties en morele ijkpunten, weten we niet meer wie we … kunnen aanspreken” voor het leed van onze wereld dat om onze empathie vraagt. (Cursivering, aanvulling door mij.)  En:

…” zet de kwaadaardige narcist zichzelf in het middelpunt van een groep haatdragers – en wie kent er géén haat? – en belooft ons met z’n mooie praatjes te bevrijden van de naastenliefde die de Gutmenschen, de linkse elite, de cultuurmarxistische softies, ons opleggen. Minder, minder, minder empathie, totdat de ander – vul in: Mexicaan, Marokkaan, mohammedaan – een beest geworden is, ontmenselijkt, en wij ons niet langer voor hem of haar verantwoordelijk hoeven voelen.”

Wat daarover te denken ? Lees verder “Hoe een Gutmensch in eigen voet schiet”

Geplaatst op

Bedenksel op zondag

Doorbraak

Eddy Daniels

Punt gemaakt, ga nu verder.

Het eerste optreden van Sam van Rooy in het Vlaams Parlement (10/10) lag in de lijn van de verwachtingen: hij wees op de groei van het islamitisch onderwijs in onze scholen met nu al achthonderd islamleraren en de helft van de leerlingen in het Antwerps stedelijk onderwijs. Zijn feiten waren correct, maar zijn vraag was naast de kwestie want hij wilde weten wat minister Ben Weyts daarvan vond. Niets natuurlijk, want wat kan een minister nu vinden van een sociologisch feit? Hij moet ermee leven en ermee leren omgaan

Eddy Daniëls is een van de verstandigste mensen die ik ken. Ik ben het dus met zo wat alles in dit artikel eens. Maar Eddy zet niet de stap die logisch volgt uit zijn redenering.

Allereerst en belangrijk: ik spreek hier in eerste instantie niet over individuele mensen, maar over ideologieën, en verder over religieuze organisaties zoals kerken. 

Eddy zegt terecht dat het christendom en het boeddhisme vredelievend zijn. Maar er zijn wél gewelddadige christenen en boeddhisten. Dat is dan tegen de leer in. De islam predikt geweld. Maar er zijn zeker vredelievende moslims. Het Jodendom predikt geweld, maar enkel tegen bepaalde bevolkingsgroepen (de Arabieren), maar er zijn zeker joden die streven naar een vreedzaam samenleven met Arabieren. Ik schrijf “joden” hier met een kleine letter omdat ik het niet heb over het volk, maar over de gelovigen, net zoals ik christenen en moslims met kleine letter schrijf. Joden die vredelievend zijn tegenover de Arabieren, zijn dat tegen de leer in. Het gaat mij hier nu dus niet over de individuele mensen. Lees verder “Bedenksel op zondag”

Geplaatst op

Thuis

Neen, ik heb het niet over een soap die binnenkort zal worden afgevoerd omdat Jambon de geldkraan naar de vrt dichtdraait. Ik heb het over het gevoelen van thuis te zijn.

Iedere mens heeft er nood aan om zich thuis te voelen. Het is ook een recht.

Maar denk je dat iemand zich nog thuis kan voelen als er ongevraagd vreemden zijn huis binnenwandelen, kamers in beslag nemen, en als ze met genoeg zijn hun huisregels beginnen op te leggen ? Dat is precies wat er gebeurt met de huidige migratie in onze multiculturele samenleving. En zeker als die migratie islamitisch is. Lees verder “Thuis”

Geplaatst op

Geluk en economie

Knack

Bieke Purnelle

Waarom vrouwen betere seks hebben onder het socialisme

In haar nieuwe boek legt Kristen Ghodsee de link bloot tussen prestaties in de slaapkamer en het samenlevingssysteem. We mogen het voorwoord van Bieke Purnelle publiceren. ‘Tachtig procent van de Oost-Duitse vrouwen kreeg ten tijde van de DDR een orgasme tijdens de seks, een uitzonderlijk hoog cijfer in vergelijking met hun westerse zusters.

Een tijdje geleden heb ik Bieke Purnelle zwaar aangevallen. Nu moet ik haar grotendeels bijtreden.

Laat me al dadelijk stellen dat dit geen pleidooi is voor een communisme à la DDR, of zelfs maar om het even welk communisme dat we tot nu toe hebben gekend.

Gisteren had ik het over de verbinding tussen feminisme en economische toestand. Eigenlijk kan je stellen dat het boek dat Purnelle inleidt daarvan een illustratie is.

Het basisgegeven is duidelijk: er is een verband tussen economie en ethisch bewustzijn, maar ook tussen economie en manieren van denken en leven in het algemeen, ook in de persoonlijke sfeer. Er is dus ook een verband tussen economie en geluk. Lees verder “Geluk en economie”

Geplaatst op

Catalonië. Het schandelijke verraad van links.

Knack

Bart Maddens (KU Leuven)

‘Dit repressief optreden bewijst enkel dat de Catalaanse separatisten overschot van gelijk hebben’

De veroordeling van de twaalf Catalaanse separatisten komt neer op pure intimidatie door de Spaanse staat, zegt politicoloog Bart Maddens (KUL). ‘Spanje schept er een haast sadistisch genoegen in om de Catalanen de stuipen op het lijf te jagen.

Bart Maddens is een prof en zoals het een prof betaamt een beheerst man. Ik ben geen prof en nu wil ik ook even niet beheerst zijn. Zeker niet in een zaak als deze. Wie hierover niet verontwaardigd is, verdient het niet om nog over het even wat zijn mening te zeggen. Die verontwaardiging kan niet groot genoeg zijn. We leven in een tijd dat mensen nogal gemakkelijk verontwaardiging overboord gooien. “Maak je niet druk, je kan er toch niets aan doen !” Welnu, ik kan er niets aan doen, maar ik maak me er wel druk over. Want als je je enkel druk maakt over iets waar je wat kan aan doen, doe je nooit iets. De Duitsers hadden zich beter wat meer druk gemaakt over wat Hitler uitspookte, ook al konden ze er niets aan doen. Lees verder “Catalonië. Het schandelijke verraad van links.”

Geplaatst op

Over de aanslag in Halle

Knack

Ludo Abicht

‘Aanslag in Halle is geen nieuw verschijnsel, en dat is net het verontrustende eraan’ ‘

Zijn verklaringen over ‘de leugen van de Holocaust’ konden zo uit een antisemitisch pamflet van de jaren 1930 of een toespraak van Hitler geplukt zijn’, schrijft Ludo Abicht over de neonazi die in het Duitse Halle een aanslag pleegde waarbij twee mensen om het leven kwamen.

Een goed artikel van Ludo Abicht. Hij omschrijft zichzelf als een positief atheïst en is actief in de Vlaamse beweging. Daar is hij lid van Vlinks, een beweging die ijvert voor een linkse Vlaamse beweging. 

En hij legt de vinger op de wonde: hoe is het mogelijk dat mensen nu opnieuw aanhangers van het nazisme kunnen zijn ? Let op het woordje “opnieuw”. Zijn antwoord is correct: de basis voor de groei van extreem rechts is te vinden in de socio-economische toestand. Lees verder “Over de aanslag in Halle”

Geplaatst op

Bouwen bouwt een kaartenhuisje

De Wereld Morgen

Denis Bouwen

Liever een positief Belgisch verhaal dan de deloyale houding van regering-Jambon

In de eerste maanden van dit jaar had ik met iemand uit de media een uitwisseling van gedachten over ‘confederalisme’. De vraag naar confederalisme zou geen grote rol gaan spelen bij de verkiezingen van 26 mei, vermoedde mijn gesprekspartner. Spijtig genoeg bleek die verwachting ijdele hoop. Wat we nu als Vlaamse regering zien aantreden, ademt één en al confederalisme uit. Of moet ik zeggen: de onbedwingbare drang om zoveel mogelijk bevoegdheden naar het Vlaamse niveau te trekken, ongeacht de vraag wat de Nederlandstalige Belgische kiezers daar eigenlijk van vinden. Was dat nu het thema dat de kiescampagne beheerste? Bij mijn weten totaal niet.

Zelden heb ik zoveel domheid samen gelezen in zo weinig woorden. Maar ja, kan je van een belgicist anders verwachten ?

Laat me maar met zijn eerste stelling beginnen. Was het confederalisme een thema van de verkiezingen ? Op zich niet. Maar een belangrijk thema was wel identiteit. Domme Bouwen wil niet weten van identiteit. Bij de term Vlaamse identiteit schrijft hij: “-wat dat ook moge zijn -“. Maar die Vlaamse identiteit is wel belangrijk in de geschiedenis van belgië. Die belgische geschiedenis is één groot verhaal van de strijd van Vlaanderen om zijn eigen identiteit te kunnen ontplooien tegen het franstalige imperialisme. En als je naar die belgische geschiedenis kijkt, zie je een land dat van bij de stichting totaal verkeerd in mekaar zat omdat de meerderheid van de bevolking, de Vlamingen, totaal werd gedomineerd door de Franstaligen. Dat heeft geleid tot een steeds verder gaande uitkleding van de federale instellingen. Dat is een belangrijke factor, maar misschien zelfs niet de voornaamste, zoals verder zal blijken.  Lees verder “Bouwen bouwt een kaartenhuisje”