Het verraad van links

Sampol

Sacha Dierckx

De nieuwe mainstream is links

Paul De Grauwe en het IMF kunnen worden beschouwd als de individuele en institutionele verpersoonlijking van die verschuiving

Wat is me dat nu ? Je zet in je titel dat de mainstream links is, en haalt dan zelf je stelling onderuit ?

In ieder geval: wie De Grauwe, en zeker het IMF links noemt, is niet goed bij zijn hoofd.

Sacha Dierckx werkt op de studiedienst van het ABVV en dat verklaart natuurlijk veel.

De hamvraag is natuurlijk: wat is links ?

De kern van de zaak hierbij is de verhouding tussen arbeid en kapitaal.

Op dat vlak zitten de heidense socialisten, zeker van de vakbond, op het zelfde fundamentele spoor als de katholieken die Daensgewijze de pauselijke encycliek Rerum Novarum in praktijk proberen te brengen: ze aanvaarden het kapitalisme, maar proberen het werkvolk te organiseren zodat het een tegenmacht kan vormen tegen de macht van het kapitaal.

Er is weliswaar nog een nuanceverschil tussen socialisten en katholieken in die zin dat Rerum Novarum een samenwerking van kapitaal en arbeid als ideaal voorstelt. Zoals wel meer blaast de katholieke kerk koud en warm tegelijk, want ze weet zeer goed dat in de praktijk die samenwerking fundamenteel niet mogelijk is, en dat het als het er op aankomt altijd zal uitdraaien op een strijd, en daarbij zijn dan de vakbonden weer nodig.

Je mag dat van mij links noemen, maar dan toch maar slap links. Want wie het kapitalisme aanvaardt, aanvaardt ook dat in het systeem de macht in feite bij het kapitaal ligt. De arbeid kan mits organisatie en eendracht wat aan die macht peuteren, maar meer ook niet. Weer: als het er op aankomt, zal de arbeid altijd verliezen. Je moet maar kijken naar de onverbiddelijke sluitingen van Renault, Ford… Jarenlang hebben de vakbonden water in de wijn van de arbeiders gegoten en ze overgehaald om aan de eisen van de eigenaars te voldoen. Daarbij hebben ze niet geaarzeld om de arbeiders van Ford Genk de concurrentie met die van Ford Keulen te laten aangaan, wat een fundamenteel verraad is van het principe van de vakbond. In Genk hebben ze uiteindelijk de concurrentie met de arbeiders van Valencia verloren, en dus werd de fabriek onverbiddelijk gesloten. De vakbonden stonden er bij en keken er naar. Ze hebben enkel nog wat verzachtende maatregelen uit de brand kunnen slepen, waarvan de kosten dan nog grotendeels niet door Ford werden gedragen, maar door de andere arbeiders van dit onland via de belastingen.

Ja, wie dit hopeloze gevecht als links beschouwt, zal nu dan wel triomferen, want dan is een Keynesiaanse politiek inderdaad links. De overheidsinvesteringen zullen de werkgelegenheid laten stijgen. Daardoor zal er wat meer geld beschikbaar komen voor de sociale zekerheid. Er komt wat ruimte voor loon opslag en voor hogere minimumlonen… Kortom de huidige arbeiders zullen het wat beter hebben.

Overwinning van links ? Dan toch maar een pyrrusoverwinning.

Want vanwaar komt het geld voor die overheidsinvesteringen ? De overheid zal daarvoor lenen en de latere generaties arbeiders zullen die leningen terug betalen. Ondertussen zullen door die overheidsinvesteringen de kapitalisten meer winsten maken. Die stijging van de winsten ligt in het kapitalisme per definitie hoger dan de stijging van de lonen en voordelen voor de arbeider.

En daarbij: na deze periode van overheidsinvesteringen en sociale maatregelen komt er onvermijdelijk een nieuwe periode van neoliberalisme waarbij de tering weer naar de nering zal gezet worden en de voordelen voor de arbeider weer zullen terug gedraaid worden. 

Ik had het al over de terugbetaling van de leningen. Die is natuurlijk onvermijdelijk. Ooit zal ze moeten gebeuren. De overheid heeft er wel een handje van weg om leningen aan te gaan om leningen af te betalen, maar vroeg of laat komt daar toch een einde aan, en dan wordt de broeksriem terug aangespannen.

Die hele sociale – en investeringspolitiek is uitgevonden door de Amerikaanse econoom Keynes. Maar Keynes was allesbehalve links. Hij zag zijn strategie als een middel om het kapitaal en het kapitalisme door een kapitalistische crisis te loodsen.

Hoe beter zijn strategie werkt, hoe sneller de crisis is opgelost en hoe sneller we opnieuw in het neokapitalisme terecht komen waarin de overheidsinvesteringen worden teruggedraaid; er weer een stop wordt gezet op de lonen, of die zelfs gaan dalen; de sociale zekerheid weer wordt afgebroken… Hoe meer mensen als Dierckx nu juichen, hoe sneller er een einde komt aan hun gejuich en hoe sneller de arbeid weer in de verdrukking wordt geduwd.

Natuurlijk weet Dierckx dat even goed als ik, zoals ook blijkt  uit het tweede deel van zijn artikel. Maar waarom zet hij dan niet de logische stap van eeuwige strijd van arbeid tegen kapitaal, die de arbeid niet kan winnen, naar strijd, niet tegen het kapitaal, maar tegen het kapitalisme; tegen het systeem ?

Mag ik toch nog iets zeggen bij zijn opmerking dat de “linkse” economische grondtoon in tegenstelling is met de rechtse verkiezingsuitslagen en dat linkse partijen zo voorzichtig links zijn ? Beide hangen natuurlijk samen: linkse partijen zijn zo voorzichtig, juist omwille van de rechtse verkiezingsuitslagen. 

Maar waarom wint rechts de verkiezingen ? 

Het antwoord is duidelijk: omdat naast de socio-economische elementen, ook elementen als veiligheid, identiteit, en dus ook migratie en multiculturele samenleving een grote rol spelen bij de massa gewone mensen. 

Daarbij maakt links de fundamentele fout om migratie en multiculturaliteit als links te zien en ze te verdedigen. 

Maar er is niets links aan migratie. De migratie is een kapitalistisch project om de arbeidsmarkt te ontwrichten door de massale toevoer van goedkope arbeidskrachten en zo de sociale zekerheid af te breken. 

De multiculturaliteit is het resultaat van de globalisering die een sterke en bepalende economische factor heeft. En die factor is –  hoe kan het anders – kapitalistisch. Om het concreet te maken: de globalisering bestaat grotendeels uit delokalisatie van arbeid van duurdere arbeid naar goedkopere arbeid, elders in de wereld. Voorwaar een links ideaal. Als links dus de multiculturaliteit verdedigt, snijdt het eigenlijk in eigen vel. Of willen onze vakbonden beweren dat de globalisering is samengegaan met sterkere internationale organisatie van de solidariteit onder de werkenden ? Of nog:  wat brengt de multiculturaliteit bij aan de verbetering van het lot van de arbeidende bevolking op deze planeet ?

Proficiat links, dat de verkiezingen verliest en daardoor niet voluit voor een linkse politiek durft gaan, omdat het migratie en multiculturaliteit verdedigt waar niets links aan is. En dan krijg ik verontwaardigde reacties omdat ik dat nep links noem ! Wees blij dat ik het niet verraad van links noem. 

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *