Ter verdediging van Conscience en als aanval op de tot wokers verworden zich links wanenden

Streven

Ludo Abicht

Recensie: Het slechte geweten van Vlaanderen. Nationalisme, racisme en kolonialisme in de tijd van Hendrik Conscience  

Kevin Absillis doceert Nederlandstalige literatuur en literatuurwetenschap aan de Universiteit Antwerpen. Hij publiceerde onder meer een studie over het uitgevershuis van Angèle Manteau en bezorgde edities van Pallieter van Timmermans en De verwondering van Claus. Hij is geen polemist of ideoloog van om het even welke cultureel-politieke factie, wat niet belet dat hij met zijn nieuwe boek over Hendrik Conscience en de recente receptie van diens werk een aantal bekende Vlaamse schrijvers en scribenten serieus tegen de haren in zal strijken

Het is niet moeilijk: voor een aantal zich links wanenden is alles wat Vlaams is des duivels, en dus moet ook Conscience er aan geloven. Ondertussen moet het ons van zich links wanenden niet verwonderen dat ze bedrog en leugens normaal vinden. Zeker als ze de belgicistische toer op gaan, hebben ze er een patent op.

Op zich zegt Conscience me niets. Ik hou niet van romantiek, niet in de muziek, niet in de schilderkunst en zeker ook niet in de literatuur. De romantische Vlaamse Beweging laat ik dus graag aan mij voorbijgaan. Geef mij maar Daens.

Maar de romantiek is gewoon een fase in de geschiedenis. Je kunt mensen die in die tijd leefden niet verwijten dat ze romantici waren.

Dat brengt me op het punt van Abicht.

Tot wokers verworden zich links wanenden zijn intellectueel niet in staat om mensen en hun daden te situeren in hun historische context. Ze zijn zo gefascineerd door hun eigen verontwaardiging over onrecht (dat is een vorm van narcisme) dat hun intellectuele vermogens worden aangetast en de historische context totaal aan hen voorbijgaat.

Ieder mens leeft in een bepaalde tijd met een bepaalde cultuur. In elke tijd zijn er genieën die hun tijd vooruit zijn. Maar je kan iemand niet verwijten dat hij geen genie is.

Dat geldt ook voor ethisch besef.

In de tijd van de oude Romeinen was het ethisch besef niet zo ver gevorderd dat slavernij als kwaad werd aanzien.

Mensen die in de tijd van het kolonialisme leefden kan je niet aanwrijven dat ze kolonialisme ok vonden.

Nu moet ik oppassen, want zo dadelijk ben ik Leopold II aan ’t goed praten. Dat mag me als heftig antiroyalist natuurlijk niet overkomen. Ik moet zelf toch ook een beetje woke blijven.

Laat me dus maar benadrukken dat je in elke tijd ook goede en slechte mensen had.

Je had bij de oude Romeinen rijken die hun slaven goed behandelden. Maar je had ook slechte mensen die hun slaven slecht behandelden.

Van mij mag Leopold II kolonialisme ok gevonden hebben, maar het blijft natuurlijk een massamoordenaar. 

Conscience stierf in 1883, net zoals Marx. Marx was een genie, zijn tijd vooruit. Je kan Conscience niet verwijten dat hij geen marxist was.

Het probleem met de tot wokers verworden zich links wanenden is dat ze, als het over Conscience (en bij uitbreiding Vlaanderen) gaat, niet gedreven worden door verontwaardiging over onrecht, maar door belgicisme.

Als ze zouden gedreven worden door onrecht, dan zouden ze de Vlaamse Beweging waarderen als een opstand tegen discriminatie van de meerderheid van de belgische bevolking, een meerderheid die geen Frans sprak. Natuurlijk werd er ook een massa Franstaligen uitgebuit. Maar niet omdat ze Franstalig waren.

Als de tot wokers verworden zich links wanenden een beetje intellectuele waardigheid hadden, dan zouden ze in staat zijn om in de Vlaamse Beweging de emanciperende factor te herkennen en ze niet vereenzelvigen met extreem-rechts.

Daarbij moet ik twee vragen beantwoorden.

Ten eerste: is het niet zo dat de Vlaamse Beweging zoals ze zich nu voordoet, inderdaad rechts is ? 

Dat ze niet extreem-rechts is, is voor iedere eerlijk denkende mens een evidentie. De Vlaamse Beweging beperkt zich ook vandaag niet tot het vlaams blok of de erfgenamen van de  nazi’s uit de tijd van Hitler. Maar de huidige Vlaamse Beweging is inderdaad wel rechts: ze is liberaal.

Je hebt in de N-VA zeker nog sociaal-voelende mensen, maar voor zo ver ik kan zien, geraken ook zij niet verder naar links dan “sociaal-liberaal”.

Het grappige daarbij is dat de socialisten hen dat zelfs niet meer kunnen verwijten, want ook de Vlaamse socialisten zijn de facto sociaal-liberaal. Ze verschillen enkel van de sociaal-liberalen binnen de Vlaamse Beweging, doordat ze belgicistisch zijn.

Ten tweede: is er nog wel een sociale beweging nodig die specifiek Vlaams is ?

Ik krijg dan als antwoord van de belgicisten dat Vlaanderen toch binnen belgië welvarend is. Waarom dan nog een Vlaamse sociale beweging ?

Het antwoord is simpel: het is niet omdat Vlaanderen welvarend is, dat het “socialistisch” is. Integendeel: het is rechts omdat links het terrein heeft overgelaten aan de rechtervleugel van de Vlaamse Beweging.

Je kan niet zeggen dat Vlaanderen geen Vlaamse sociale beweging nodig heeft en tegelijkertijd Vlaanderen verwijten dat het rechts is.

Wallonië mag zich van mij socialistisch noemen. Ja, het is een perversie van het socialisme, maar het is niet rechts. Als er in belgië ergens de strijd van links moet gevoerd worden, is het in Vlaanderen.

Ik zie geen enkele meerwaarde van het linkse Wallonië, en nog minder van de belgische structuur voor de vorming van een links Vlaanderen. Als die er zou zijn, zou Vlaanderen linkser zijn.

We hebben dus een specifiek Vlaamse linkse beweging nodig.

Dat hebben de tot woke verworden zich links wanenden nog niet begrepen.

Wat ze ook nog niet begrepen hebben: er is slechts socialisme als er gemeenschap is. 

De Croot doet er alles aan om ons wijs te maken dat we belgisch tous unis zijn. Iedere objectieve mens weet dat hij liegt. Hij wauwelt gewoon Philippe na.

Als we een links Vlaanderen willen, moeten we streven naar een Vlaamse gemeenschap. Echte gemeenschap, geen bestuurlijk vehikel.

Ik zit hier op het denkspoor van Elchardus. Die wordt door socialisten er op aangevallen dat hij een basisprincipe van het socialisme in herinnering brengt, omdat dat naar nationalisme voert. In belgië naar Vlaams nationalisme. Ik ben daar blij om want het socialisme leidt op die manier tot het opdoeken van het onland.

Jullie weten dat ik alles behalve nationalist ben. Ik ben niet voor dat Vlaamse nationalisme. Daarin ben ik het niet eens met Elchardus. Ik ben voor internationalisme en gemeenschapsvorming, los van staatsgrenzen. Vanuit dat standpunt interesseert Vlaanderen me niet.

Maar dat internationalisme is heel verre toekomstmuziek. Ik kan een socialistisch Vlaanderen als voorlopig socialisme niet afwijzen om daardoor een rechts Vlaanderen te aanvaarden in de hoop op een internationalisme waar op dit ogenblik geen enkel uitzicht op is.

En dus ben ik voor Vlaamse gemeenschapsvorming – échte gemeenschap. 

Ook De Wever wil dat. Maar het maakt van mij geen bondgenoot van De Wever. Ik wil een andere gemeenschap.

Daarom is het zo verdomd spijtig dat de tot wokers verworden zich links wanenden het veld over laten aan De Wever.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *