Business AM
Cynische grapjes uit Wallonië: 80% werkzaamheid binnen handbereik
Het shockeert me dat Van Craeynest zo gemakkelijk heen praat over het feit dat ministers ons gewoon beliegen en bedriegen.
Hij noemt het “politieke recuperatie”. Ik noem het leugen en bedrog. Daarbij vindt hij die leugen en bedrog “uiteraard niet ongebruikelijk”. Kan je een vernietigender rapport afleveren van de politieke mores ?
Maar op zich vindt Van Craeynest dat eigenlijk nog niet zo erg. Hij vindt wél erg dat de hele rotzooi er toe kan leiden dat de liberale maatregelen die hij voorstaat niet zullen ingevoerd worden. Veel cynischer kan niet.
Liegende en bedriegende politici en cynische journalisten … misschien moet ik dan toch maar naar Rusland verhuizen. Slechter dan hier kan het niet zijn.
Moeten er meer mensen aan het werk ?
Ja, natuurlijk: iedereen vanaf twaalf jaar moet aan het werk tot de laatste van zijn dagen. Behalve natuurlijk bij vakantie of ziekte.
Vanaf twaalf jaar begint de eerste fase van werkzaamheid: studeren. Die gaat dan over in maatschappelijke inzet, al dan niet in materiële productie, altijd aangepast aan de mogelijkheden van de concrete mens. Als je dat doortrekt kan die mens werken tot zijn einde.
Tegenover die inzet stel je een basisinkomen, voor iedereen gelijk. Dat basisinkomen kan een mens dan aanvullen door langer, harder of sneller te werken in wat je productieve arbeid zou kunnen noemen. Onder productieve arbeid versta ik dan materiële productie, handel, dienstverlening …
Je zou dat basisinkomen kunnen verstrekken door de mensen huisvesting, voeding, kleding (de Mao-pakjes) te geven, maar als je het doet in geld hebben mensen meer vrijheid. Dan kan wie liever een grote TV heeft, wat besparen op terrasjes en andersom.
Tegenover dat basisinkomen, moet natuurlijk maatschappelijke inzet staan. Daarbij moet alle maatschappelijke inzet gewaardeerd worden, zowel die van de mantelzorger, als die van de voorzitter van een amateurvoetbalclubje. (Er zijn enkel nog kleine amateurvoetbalclubjes.) Ook die inzet geeft dus recht op het basisinkomen.
Natuurlijk moet er ook “productieve arbeid” zijn. Je kan niet leven van enkel spiritueel voedsel. Dat is dan de arbeid die bijkomend inkomen oplevert.
Gaan er te weinig mensen bereid zijn om die arbeid te leveren ? Het kan. Maar dan zal iedereen het dadelijk voelen: er zal minder te eten zijn … Of nog: het basisinkomen stijgt en daalt mét de materiële productie.
Als de ervaring van verminderd inkomen de mensen niet aanzet tot vrijwillige inzet in de productieve arbeid, kan de overheid overgaan tot vormen van verplichting.
Maar voor het zo ver is, zijn er zeker andere manieren mogelijk om mensen te stimuleren, bijvoorbeeld door premies in sectoren waarin tekorten dreigen.
Is dit mogelijk binnen ons huidig systeem ? Natuurlijk niet. Dat betekent dat ons huidig systeem een slecht systeem is.
Want vergis je niet: als Van Craeynest meer mensen aan het werk wil, dan is dat niet omdat hij begaan is met de opbouw van de samenleving of de zorg om behoeftebevrediging van mensen, maar om de groei van de economie, en de winst van de kapitalist, waarvoor nu eenmaal arbeid nodig is.
De eis om mensen langer aan het werk te houden of de werkzaamheidsgraad op te trekken naar 80%, heeft niets te maken met de betaalbaarheid van de pensioenen of de welvaart van de burger, doch enkel met de belangen van de grote aandeelhouders.
Natuurlijk zal de burger mee profiteren van een bloeiende economie.
Maar we leven in het kapitalisme en dus met de concurrentie. Als wij aan de kant van de winnaars staan, zijn er elders verliezers. Of: als morgen voor ons de elektrische auto betaalbaar wordt, dan kan dat enkel doordat meer kinderen in de mijnen van Oost-Congo met blote handen meer giftige boel uit de grond halen tegen een loon dat er voor zorgt dat ze niet sterven zodat ze de kapitalist kunnen blijven dienen.
Betekent dit dat ik Dermagne steun als hij in feite weigert om mee te werken aan het optrekken van de werkzaamheidsgraad tot 80% ?
Neen, natuurlijk niet, want ook Dermagne is niet bezig met het welzijn van de burger, maar met de belangen van zijn partij: hij wil gewoon niet de PS-politieker zijn die de mensen naar andere partijen jaagt door vervelende verplichtingen op te leggen.
Voor de rest speelt ook Dermagne het smerige spel mee van de politiek die fundamenteel in dienst staat van het kapitaal.
Er is grote ontgoocheling in Wallonië omdat Google dan toch geen grote vestiging wil in Wallonië. Die vestiging zou 1000 arbeidsplaatsen opleveren. De PS heeft er alles aan gedaan om Google naar Wallonië te halen. Op een bepaald ogenblik zag het er naar uit dat dat zou lukken en verschenen triomfantelijke berichten dat ze het gehaald hadden tegenover Vlaanderen – dat natuurlijk ook graag Google had binnengehaald. Maar Google denkt dat het elders meer winst kan maken …
Feit blijft dat de Waalse politiek er alles heeft aan gedaan om Google een plaats te bezorgen waar het winst kon maken. De politiek in dienst van het kapitaal.
Toch ook in dienst van het werkvolk ? Arbeid en meer welstand voor zoveel mensen ? Ja, natuurlijk, maar tegelijkertijd zou Google er alles aan doen om die werkers zo weinig mogelijk te betalen. Het zou zijn vestiging opsplitsen in kleine eenheden, zodat de vakbonden er machteloos worden. De PS zou dus meegewerkt hebben aan de afbraak van de vakbonden.
Maar dat zou toch niet de bedoeling geweest zijn van de PS ? Natuurlijk niet, maar je hoeft niet de bedoeling hebben om in dienst van het kapitaal te staan om het toch te doen.
Wordt het niet tijd dat wat meer mensen gaan inzien dat het kapitalisme niét evident is ?