Auteur: Charles Maymarx

Geplaatst op

Di Rupo en Trump, één pot nat.

Uitpers

Antoine Uytterhaeghe

Obama: 8 jaar hypocrisie

Bij het einde van Obama’s achtjarige ambtstijd als president van de VS zal het in de gevestigde media aan lofzangen over zijn beleid niet ontbreken. Uiteraard zijn er positieve zaken gerealiseerd in die tijd. Maar de acht jaar die Obama in het Witte Huis verbleef als president is vooral ook een periode van meer conflicten, spanningen en militaire interventies in de wereld. Hij heeft de lijn die was uitgetekend door zijn voorganger niet fundamenteel gewijzigd

Dit is een artikel uit 2017. Maar het heeft wel actualiteitswaarde zoals hier onder zal blijken.

Waarover gaat het eigenlijk ?

In eerdere blogs heb ik al aangegeven dat ik wantrouwig stond tegenover de verering voor Obama die onze media en dus ook onze intellectuele elite – of onze intellectuele elite en dus ook de media – teisterde. Ik had toen niet de informatie die dit artikel verschaft, maar mijn wantrouwen was ingegeven door de fundamentele idee dat in het kapitalisme de politiek per definitie in dienst staat van het kapitaal. (Voor niet zo trouwe of nieuwe lezers: in het kapitalisme ligt de macht bij het kapitaal (daarvoor heet het het kapitalisme), de politiek is uitvoering van die macht. De politiek staat dus in dienst van het kapitaal.) Als de politiek in dienst staat van het kapitaal, waarom zou Obama dan plots niet in dienst staan van het kapitaal ? 

Als je over het Amerikaanse kapitaal spreekt, spreek je over de wapenindustrie. De VS beheersen de wereld, niet omdat ze de beste soldaten hebben, zoals de films ons wijsmaken, maar omdat ze de sterkste wapenindustrie hebben. De VS hebben de tweede wereldoorlog gewonnen omdat hun wapenproductie sterker was dan die van de Duitsers. Het kon dus niet anders of ook Obama handelde in het belang van die wapenindustrie, en – raar maar waar ! – de wapenindustrie houdt van oorlogen. Dat Obama de Nobelprijs voor de Vrede heeft gekregen toont enkel aan dat de opvolgers van Nobel even grote idioten en misdadigers zijn als Nobel zelf, uitvinder van het dynamiet en andere springstoffen, die hij vrolijk zelf produceerde en verkocht, vooral aan wapenproducenten waardoor hij schatrijk werd, zo rijk dat hij de Nobelprijs kon stichten, bedoeld om zijn naam van oorlogsmisdadiger te zuiveren. Lees verder “Di Rupo en Trump, één pot nat.”

Geplaatst op

De ene haalt zijn diploma. De andere gooit met stenen naar de politie

VRTNWS

Vluchtelingen hebben nu een diploma secundair onderwijs op zak

Bij de jongeren die dit schooljaar zijn afgestudeerd aan de middelbare school, zijn ook vluchtelingen uit verschillende landen. Het diploma is voor hen een grote stap in hun leven in België. De meesten willen hun droom voortzetten en aan hogere studies beginnen. Onze redactie sprak met zes vluchtelingen die nu hun diploma hebben behaald.

Kijk, dit vind ik mooie verhalen. En of die jonge mensen hier nu al dan niet legaal zijn, maakt niets uit. Je kan niet anders dan bewondering hebben voor de moed en het doorzettingsvermogen van deze jongeren. Er is iets mis met iemand die niet blij is met dit succes.

Deze publicatie past in de doorlopende campagne van politiek correct om de migratie voor de gewone burger aanvaardbaar te maken. Als argument zijn deze verhalen natuurlijk waardeloos. Maar politiek correct is niet vies van wat manipulatie en daarin spelen beelden van jonge, mooie gelukkige mensen een rol. Het koninklijke onkruid voert daarom ook Elisabeth op. Als het in de kraam past worden natuurlijk ook beelden van uitgemergelde en doodongelukkige kinderen op de burger los gelaten. Bij elk verhaal over migranten die in nood komen op de Middellandse Zee, of in kampen aan de rand van Europa mensonterend in de steek worden gelaten, worden ook altijd kinderen misbruikt, niet door perverten, maar door idealistische propagandisten. Lees verder “De ene haalt zijn diploma. De andere gooit met stenen naar de politie”

Geplaatst op

Als iedereen voor zijn eigen deur keert, ligt het vuil op het einde van de straat.

Knack

De mythe van de groene consument: een beter milieu begint niet bij jezelf 

Zolang we ons blindstaren op individuele gedragsverandering blijven de structurele oorzaken van de ecologische crisis buiten beeld en de ware schuldigen buiten schot, aldus de Nederlandse journalist Jaap Tielbeke. Hij doorprikt de mythes die het huidige klimaatdebat in de greep houden.

Vwala, met dit artikel is een gedeelte van het groene gedwaas op zijn plaats gezet. Merk op dat ik vriendelijk ben. Ik laat de mogelijkheid open dat er ook verstandig groen is. Ik ben het nog niet tegengekomen, maar Popper heeft me geleerd dat het misschien toch zou kunnen dat er zwarte zwanen ronddobberen. Maar ze krijgen geen kans om te dobberen omdat de witte zwanen ze onder water houden. Neen, ik ben geen racist omdat ik de witte zwanen van onderdrukkende praktijken beschuldig. Ik doe gewoon aan wetenschapsfilosofie.

Ik trek me van het klimaat niets aan. Maar ik durf wel beweren dat als vele groenen zouden leven zoals ik, het niet nodig zou zijn dat we ons iets van het klimaat aantrekken. Ja, ik weet het dit is een kromme redenering, maar ik vind ze plezant. Ik schrijf het zo omdat ik natuurlijk ook wel voel dat er iets bezig is met dat klimaat. En toch trek ik me er niets van aan omdat ik echt niet zie hoe we het kunnen veranderen. 

Groenen geloven dat we het kunnen oplossen. Maar ze vergeten één factor: de mens. Neem nu dat individuele gedragsverandering toch iets zou uithalen. Welnu, zolang er geen dadelijke zeer ernstige dreiging is, zoals de coronacrisis zal de mens zijn gedrag niet veranderen. Het klimaat is een veel te ver van mijn bed gewriemel. Daarbij blijkt nu ook dat die gedragsverandering niet lang duurt. Zeker als de onmiddellijke dreiging weg valt, al is het maar ogenschijnlijk, vervalt de mens terug in zijn vroegere decadentie. Ik zie niet veel groens in het vrolijke gedrag van de lockdownpartygangsters en voetbalsupporters.

De groenen zijn natuurlijk wel een elite. Ze stijgen boven de domme massa uit. Ik heb er geen enkel probleem mee om dat toe te geven en zelfs toe te juichen: de mensheid heeft elite nodig. Maar vele groenen zijn elitair omdat ze de domme massa benaderen met het opgeheven vingertje. Zo van: luister nu even goed… als je nog vlees eet, zal de aarde opwarmen… en als je nog vliegt, zal Vlaanderen onder water lopen… En als de domme massa dan toch nog vlees blijft eten (vliegen kan voorlopig nog niet), wordt ze door de groenen bekeken als een domme massa. Greta vindt de mensen die haar boodschap niet willen horen zelfs misdadigers. Lees verder “Als iedereen voor zijn eigen deur keert, ligt het vuil op het einde van de straat.”

Geplaatst op

De Dictator van Vaticaan subsidieert de katholieke scholen

Knack

Nederlands rapport over moskeeën ziet buitenlandse aansturing: ‘Wie betaalt, bepaalt’

Een aantal Nederlandse moskeeën, moskeescholen en andere islamitische organisaties wordt bekostigd en aangestuurd vanuit de Golfstaten en Turkije. Daardoor krijgen antidemocratische ideeën vat op Nederlandse moslims, concludeert een commissie van het Nederlandse parlement

Ja, ik weet het, voor linksen zit ik in het rechtse hokje van de islamofoben. Ik hoor ze bij dit artikel al roepen dat dit niet over de islam gaat, want dat er vele islams zijn. Wel, ik wil daar nu wel even in meegaan: dit artikel gaat niet over de islam. Waarover gaat het dan wel ? Over een van de vele islams ? Willen mijn islamofiele vrienden dan even aangeven over welke islam zij het hebben ? Ik wil hen helpen en het voor het gemak over drie vormen van islam hebben.

Ten eerste de islam zoals vele moslims die belijden en die gekenmerkt wordt door het feit dat die moslims de koran niet kennen en wat traditionele gebruiken in ere houden. Ze staan ideologisch zwak en proberen gewoon onbewust) wat identiteit te behouden. Ten tweede: de moslims die pogen om een islam te ontwerpen die past in de samenleving waarin de moslims zich nu en hier bevinden. Een voorloper daarin is imam Khalid Benhaddhou. Ik heb respect voor die man, maar in zijn boek “Is dit nu de islam”, lees ik veel goede voornemens en oproepen tot dialoog, maar als het inhoudelijk over die nieuwe islam gaat blijft het beestje zeer mager. Ik denk wel dat we Benhaddou tijd moeten geven en steunen. 

De derde islam is dan die waarover dit artikel het heeft: fundamentalistisch, salafistisch, antidemocratisch en niet verenigbaar met onze waarden. Let op: ik heb het niet over de terroristische islam, maar over de zogenaamd geweldloze islam; al is dat geweld nooit ver weg als het over intimidatie gaat van geloofsgenoten die het niet zo nauw nemen met de ware leer.

Welnu, deze derde islam moet met alle mogelijke middelen bestreden worden. Wie de besluiten van dit Nederlandse rapport (de toestand bij ons is zeker vergelijkbaar) leest, kan niet anders dan ernstig verontrust worden. Lees verder “De Dictator van Vaticaan subsidieert de katholieke scholen”

Geplaatst op

Goede bedoelingen en geblaat in de wind

MO*

Tine Hens

#BeterNaCorona over hoe het leven centraal moet staan in economie

‘We hebben een economie van de zorg nodig. Zorg voor mens en planeet’

De coronacrisis, maar ook de klimaatcrisis, zijn crisissen van het leven. Om daar uit te breken, hebben we een levensondersteunende economie nodig, menen Jonas Van der Slycken en Benedikte Zitouni. ‘Het is mogelijk groei los te laten en in te zetten op welzijn, sociale rechtvaardigheid en ecologische duurzaamheid.

Kijk, van zoveel mooi’s word ik triestig. Ik ben het met alles eens, zowel met de doelstellingen als met de voorgestelde maatregelen. Maar er wringt iets. De basis ontbreekt.

Als je dit leest lijkt het er op dat het voldoende is om te beslissen dat we geen groei-economie weer willen, en dan de maatregelen te nemen die de auteurs hier voorstellen. De bal ligt dan in het kamp van de politiekers, want zij zijn het die moeten beslissen. Natuurlijk zullen die politiekers dat niet beslissen als er niet voldoende draagvlak voor is. De nieuwe initiatieven vergroten dat draagvlak, en daaruit putten de alternatieve denkers hoop.

Maar mijn linkse vrienden vergeten één ding: je kan beslissen om die maatregelen te nemen, maar het zal niet lang duren of je moet die terugschroeven, want het systeem waarin je die maatregelen wil toepassen verdraagt ze niet.

Nu wordt Nieuw-Zeeland als voorbeeld gesteld. Dat een vrouw er premier is brengt de feministen tot lyrisme. Maar ik voorspel je dat het niet lang zal duren of er ontstaat in Nieuw-Zeeland verzet tegen de politiek van Jacinda Ardem en het land zal een tegenbeweging richting liberalisme maken. We hebben het al elders gezien, vooral in Zuid- en Midden Amerika; in Argentinië, Colombia, Chili, Brazilië… Natuurlijk hebben daar de VS een schandalige rol gespeeld in de ruk naar rechts door hun misdadige steun aan de rijken. Op dit ogenblik is het volop bezig in Venezuela. Dikwijls krijgen de rijken dan zelfs nog de steun van de bevolking. Die bevolking is natuurlijk gemanipuleerd, maar er is het niet te ontkennen feit dat het linkse bewind in een eerste fase wel verbetering heeft gebracht, maar ondertussen tot nieuwe armoede heeft geleid. Ook die verarming is gedeeltelijk het resultaat van de Amerikaanse politiek. Maar er is meer dan het Amerikaanse gekonkel. Ook daarzonder zou de terugkeer naar rechts hebben plaats gevonden. Lees verder “Goede bedoelingen en geblaat in de wind”

Geplaatst op

Marie Bamutese verraden door een redacteur van Knack

Knack

Marie Bamutese

‘Racisme bij ons hangt samen met neokoloniale houding van de Europese landen tegenover Afrika’

Het racisme bij ons is onverbrekelijk verbonden met de neokoloniale houding van de Europese landen tegenover Afrika. Dat betoogt Marie Bamutese, zelf twintig jaar geleden als Rwandese vluchtelinge in België aangekomen. Zij vindt de rol van het onderwijs cruciaal, zowel bij ons als in Afrika. Er moet daarbij ook veel aandacht gaan naar de wantoestanden van vandaag, want die zijn mee een gevolg van het koloniale verleden

Ik weet niet wie de titel en de inleiding voor dit artikel van Marie Bamutese heeft geschreven. Vermits de tekst in de derde persoon spreekt over Marie, is het niet zijzelf. Dat kan ook niet anders want eigenlijk is deze titel en inleiding pure misleiding. Puur formeel kloppen de woorden wel – de knackmanipulator is niet dom – maar de geest van inleiding en artikel is totaal verschillend. Toen ik de titel las was mijn eerste reactie: dit artikel moet ik niet lezen; het is het zoveelste afschijtsel van een gefrustreerde zwarte madam die haar onmiskenbaar intellect misbruikt om haar frustraties op “ons” af te reageren. 

Als je zegt “racisme bij ons”, denkt iedereen spontaan aan discriminatie op de huur-en arbeidsmarkt. De titel suggereert dat die discriminatie samenhangt met een huidig nieuw belgische kolonialisme. Dat is niet zo.

Vorige week heb ik al commentaar gegeven op een artikel van Farah Zardoua die zwaar lijdt  aan die frustratieziekte.

Maar toen ik mijn afkeer overwon was ik blij verrast en ik kan niet anders dan Marie bewonderen om haar kennis, inzicht, en de evenwichtige manier waarop ze deze verwerkt.

Natuurlijk heeft ze groot gelijk dat het oude staatskolonialisme gewoon vervangen is door een economisch kolonialisme. De economische uitbuiting is gewoon verder gegaan. Dit nieuwe kolonialisme is nog erger dan het oude, want het gaat niet samen met de oprichting van scholen en gezondheidscentra door de missionarissen.

Nu kan je dit nieuwe kolonialisme niet zo maar laten samenvallen met racisme. Want als het voor hen nuttig en mogelijk zou zijn, zouden die economische uitbuiters precies hetzelfde doen in onze “blanke” streken. Lees verder “Marie Bamutese verraden door een redacteur van Knack”

Geplaatst op

Wat hebben kazen van bij ons te maken met anti-racisme ?

VRTNWS

Koning nam zélf initiatief voor spijtbetuiging, zegt premier Wilmès bij onthulling gedenkplaat (met taalfouten)

Op een viering voor de 60e verjaardag van Congo’s onafhankelijkheid in Elsene, heeft premier Sophie Wilmès zich uitgesproken over de brief van koning Filip aan de Congolese president Tshisekedi. Volgens de premier nam de koning zelf het initiatief tot de spijtbetuiging. Ze noemt zijn “erkenning van het leed” een eerste stap. De premier onthulde ook een gedenkplaat in Elsene, maar die bleek een aantal taalfouten te bevatten

Kijk, moest Philippe geen koning zijn, dan zou ik hem misschien nog wel een sympathieke kloot kunnen vinden. Alhoewel… Maar hier gaat het natuurlijk niet om zijn persoon, maar om zijne majesteit. En zijne majesteit heeft een probleem. Dat probleem heeft een naam, of liever, heeft twee namen: n-va en vlaams blok. Want die vormen door de verkiezingsuitslagen een bedreiging voor zijn koninkrijk. Nu kan ik over het vlaams blok geen goed woord uit mijn klavier krijgen, maar daar gaat het niet om. Wat er ook van zij: dat koninkrijk en die majesteit moeten zo snel mogelijk verdwijnen. Ik heb in eerdere blogs al ten overvloede aangegeven waarom.

Maar de koninklijke hark verdedigt zich. Nu is zijne majesteit natuurlijk niet de enige verdediger van zijn koninkrijk. Zo ’n koninkrijk heeft een aantal figuren die binnen dat rijk machtsposities en rijkdom hebben verworven, en die macht en rijkdom komen in gevaar als het rijk in gevaar komt. Vraag je tussendoor ook maar eens af waarom een koninkrijk eigenlijk een “rijk” genoemd wordt. In ieder geval heeft een koninkrijk altijd een rijke koning. Dikwijls heeft een koninkrijk een arme bevolking. En toch heet dat nog een rijk.

En dus wordt er door de koning, het koninkrijkse groot kapitaal en de gevestigde machten van het koninkrijk, alles aan gedaan om het uit mekaar vallen van dit koninkrijk te voorkomen. Daarvoor moet de bevolking liefde voor het rijk en de koning aangepraat worden. Kinderen leren dus op school de brabançonne en de fascistische leuze “Een dracht maakt macht”; ze beoefenen het zwaaien met verkeerd opgehangen Duitse vlaggen; en zelfs een koning die luie negers de handen liet afkappen kreeg zijn standbeelden.

In tijden van veralgemeend verhoogde verdwazing brengt een voetbalploeg de natie tot orgastisch alcoholisme. Lees verder “Wat hebben kazen van bij ons te maken met anti-racisme ?”

Geplaatst op

Hoe staan we tegenover de grote problemen ?

Dwarsliggers

Globalisering: Zegen, Vloek of gevaarlijk Experiment?

In het kielzog van zwakke definities ontstaan altijd absurde discussies. In dit geval is het ook niet anders. Wat bedoelen we als we ‘globalisering’ zeggen, wat wordt er dan ‘gemondialiseerd’?

Gisteren heb ik de Dwarsligger een rechtse kloot genoemd. Dat belette me niet om het met hem eens te zijn over een aantal van zijn inzichten. Ook vandaag brengt hij inzichten die helpen om de ernstige en hopeloze toestand te begrijpen.

Volgens de Dwarsligger ligt de oorzaak van de toestand in het post-modernisme dat hij Cato-gewijze retorisch bestrijdt. Over dat postmodernisme wil ik toch de Dwarsligger even tegenspreken.

Hij verwijst naar het postmodernisme als oorzaak van de slordige definitie van het woord globalisering. Ik wil daar wel gedeeltelijk in meegaan, maar ik zou van hem dan toch ook verwachten dat hij me wat meer inzicht geeft in wat hij onder postmodernisme verstaat en een niet-slordige definitie geeft van dit woord.

In dat verband wil ik wijzen op een aspect van het postmodernisme, en een belangrijke oorzaak er van. Het postmodernisme is ontstaan in volle koude oorlog met een oorlogspropaganda die voortdurend waarschuwde voor Russische atoomdreiging. De reële dreiging van een oorlog met nucleaire massavernietingswapens heeft zeker meegespeeld in de postmoderne levenshouding van “ik wil alles, en ik wil het nu” – want morgen is er misschien niets meer. In dat kader kan je ook de consumptie- en genotcultuur situeren. Het is dansen op de Titanic. Denk hier ook aan de recente feestjes ondanks de virusdreiging, die me doen denken aan de feestcultuur van de jaren dertig. Het kan niet anders of deze cultuur heeft geleid tot vormen van relativering op het ethische vlak, maar dus ook ook tot relativering in verband met de vraag naar de waarheid. Het is die relativering die de Dwarsligger aanklaagt. Lees verder “Hoe staan we tegenover de grote problemen ?”

Geplaatst op

Weg met de steden !

Dwarsliggers

Dwarsligger

Babylon de hoer

Uit mijn tijd als muskusrattenbestrijder herinner ik me, dat als teveel van die dieren op een kluitje leefden, de jongste mannetjes (rammen) erop uit trokken en probeerden jonge moertjes mee te krijgen, op zoek naar een nieuw territorium voor zichzelf en het exponentieel toenemende nageslacht

Als de Dwarsligger het woord kloot mag gebruiken, dan ook ik. De Dwarsligger is een rechtse kloot. Dat belet me niet om toch ook waardering te hebben voor sommige van zijn meningen. Het is niet omdat ik iemand in een hokje steek, dat hij plots ook enkel nog hokjespraat uitkraamt. 

En dus geef ik hem gelijk als hij zegt dat de grote steden, voorzichtig uitgedrukt, het mens-zijn van de bevolking geen goed doen. Pol Pot en Mao hadden gelijk in hun basisintuïtie. De manier waarop ze hun idee hebben toegepast was natuurlijk totaal verwerpelijk. 

Ik begrijp niet goed hoe op dit ogenblik linksen er voor kunnen pleiten om de bevolking in grote steden samen te persen. Het is weer zo ’n waanzin van het groene denken: we hebben oppervlakte op de grond te kort om bossen in stand te kunnen houden, en dus gaan we oppervlakte boven de grond creëren en de mensen opstapelen. Als we dan ook nog verwarming niet meer per woning organiseren, maar per toren, dan maken we ook winst op gebied van CO2 uitstoot, nog zo ’n idee fixe. Als je toch overtuigd bent van de opwarming, waarom focus je dan op energie-winst in verwarming ? Dan moet je bezig zijn met energie-winst in koeling.

Wie enkel naar de lucht tuurt om CO2 te speuren kijkt niet naar de grond die hem draagt. Anders uitgedrukt: op dit ogenblik heerst bij groen links de ziekte van de ideologische blindheid.

Bij boeddhisten leeft de idee dat een mens contact nodig heeft met de grond. Daarom gaan ze zitten. Hun billen zijn groter dan hun voeten. Is het je nog niet opgevallen dat nogal wat boeddhisten dikke billen hebben ? Hoe dikker de billen, hoe zenner de boeddhist. De extremisten aanbidden de liggende  Boeddha. Als ik dat zo schrijf klinkt dat belachelijk, maar fundamenteel hebben ze gelijk. Een mens moet met beide voeten op de grond staan. De vloer in een appartement op de zevende verdieping is geen grond. Lees verder “Weg met de steden !”

Geplaatst op

Er zal (veel) meer nodig zijn dan wat elektrische auto’s.

MO*

Mia Kristin Häckl en Julia Schöneberg

Hoog tijd om “ontwikkelings”doelen los te laten en te werken aan een post-2030 utopie

Het systeem veranderen is mogelijk, maar niet zonder bestaande machtsverhoudingen te ontwortelen

Voortbouwend op de kritiek van Brecht De Smet op de inherente tekortkomingen van het paradigma van “ontwikkeling”, pleiten onderzoekers Mia Kristin Häckl en Julia Schöneberg ervoor om werk te maken van een post-2030 utopie. Ze stellen voor om het globale Noorden te “on-ontwikkelen” en te vertrekken van de veelheid aan radicale alternatieven van onderuit

Dit artikel leest niet overal gemakkelijk. Maar de inzichten zijn wel interessant en in mijn ogen fundamenteel juist. Zonder diepgaande analyse zou ik het willen hebben over vier elementen: de macht, de kleinschaligheid, de diversiteit en de onontwikkeling.  Deze vier zijn uiteraard met mekaar verbonden.

Een wereld waarin de macht bij het kapitaal en de kapitalist ligt, kàn geen goede plek zijn voor iedereen. De overgrote meerderheid van de mensen  heeft geen macht en de macht ligt geconcentreerd bij enkelen. Die enkelen zijn dan ook nog radikaal gefocust op winst. Het is voor mij onbegrijpelijk dat niet meer mensen inzien dat in die wereld een gelukkige mensheid niet mogelijk is. Dat de overgrote meerderheid van de machtelozen dit niet inziet is het resultaat van eeuwenlange manipulatie door de machthebbers.

De auteurs pleiten voor kleinschaligheid. Trouwe lezers van mijn blogs en de lezers van mijn boek Eutopia weten dat voor mij kleinschaligheid een sleutelbegrip is. Iedereen aanvaardt dat in een democratie de scheiding der machten essentieel is. Welnu, laat ons die scheiding door decentralisatie nog verder doorvoeren om meer democratie te krijgen. Voor mij is dit een van de redenen waarom ik pleit voor een Europa van de regio’s, waarbij die regio’s wel voldoende schaalgrootte moeten hebben, maar verder zo klein mogelijk zijn. Grote staten zoals Duitsland, Frankrijk en belgië moeten ontmanteld worden. Uiteraard is samenwerking op voet van gelijkheid van de kleine eenheden belangrijk omdat voor bepaalde bestuursdomeinen de kleine staten te weinig schaalgrootte zullen hebben. Lees verder “Er zal (veel) meer nodig zijn dan wat elektrische auto’s.”