Categorie: kapitalisme

MO*

Pieter Dernau

‘Europees voorzitterschap moet neutraal zijn’

EU-lidstaten laten zich sponsoren door bedrijven. ‘Hoe kan dat?’

Bedrijven als Coca-Cola of BMW sponsoren al jaren het EU-voorzitterschap. Ngo’s klaagden de praktijk aan uit vrees voor belangenvermenging en wegens een gebrek aan transparantie. Maar lidstaten raken het niet eens over duidelijke regels en richtlijnen. ‘Voor een dergelijke sponsoring is helemaal geen plaats.

Wist je dat wetenschappelijk is vastgesteld dat producten, verpakt in rood-wit, beter verkopen ? Op de tweede plaats komt blauw-wit.

In een proeving van koffie bood men de proevers twee kopjes koffie aan met de vraag welke koffie ze het lekkerste vonden ? De koffie werd gezet in hun bijzijn. Daarbij kwam de ene koffie uit een bruine zak, de andere uit een rood-witte. De overgrote meerderheid van de mensen vond de koffie uit de rood-witte zak de lekkerste. Het ging nochtans om dezelfde koffie… Zelfs de smaakervaring wordt beïnvloed door de kleuren. Dat weet iedere kok. Maar dat dit ook geldt voor de verpakking…

Nu is zo ’n proef op zich natuurlijk geen sluitende wetenschap. Misschien werd de smaak niet beïnvloed door de kleur, maar door de plaats en hebben mensen een voorkeur voor wat links staat  boven wat rechts staat (of andersom). Maar als zo ’n proef door andere proeven wordt bevestigd, wordt de wetenschappelijke waarde natuurlijk groter.

Ik daag je uit om in de rekken van je supermarkt producten te zoeken waarbij er op de verpakking nergens een combinatie van rood en wit te zien is. Lees verder “Reclame: over ondraaglijke slechtheid”

Knack

Siemen Van den Broecke

‘Grondrechten kan je schorsen. Intellectuele eigendomsrechten zijn fundamenteel’

‘Het vrijgeven van de formules voor de vaccins kan een gigantisch verschil maken in de bestrijding van Corona. Vandaag eist dat in de eerste plaats zijn tol voor de Groep van Minst Ontwikkelde Landen’, schrijft Siemen Van den Broecke

De titel van dit artikel in Knack is misleidend. Hij geeft de indruk dat de auteur het eens is met de verwoorde stelling. Het kan natuurlijk zijn dat dit toevallig of ongelukkig is, maar ik heb het teveel gemaakt dat titels misbruikt worden om misleidende boodschappen te verspreiden. De misleider gaat er dan van uit dat de meeste mensen enkel de titels lezen. In het artikel zelf wordt dan wél de correcte informatie gegeven, zodat de publicist er niet kan op aangevallen worden. Ik permitteer me dus wantrouwen.

Maar inderdaad: als je van de bevolking immense offers vraagt om een probleem op te lossen, en je laat de kleine groep rijken, die zich hierop verrijken gerust, dan is er iets grondig mis. Lees verder “Eigendomsrecht kan crapuleus zijn”

Trouw (Nl)

Redactie Trouw

‘Nederland is nog steeds een van de grootste belastingparadijzen’

Nederland is nog altijd een van de belangrijkste landen wereldwijd voor het ontwijken van belasting. Dat stelt de organisatie Tax Justice Network in haar tweejaarlijkse ranglijst van belastingparadijzen.

Ter info: belgië staat op de zestiende plaats.

Belastingontwijking is het verlagen van de belastingdruk door belastingplichtigen, waarbij binnen de grenzen van de wet gebleven wordt. … Ontwijking is in principe iets anders dan belastingontduiking, waarbij de wet wordt overtreden. In de praktijk bestaat er echter een grijs gebied tussen ontwijken en ontduiken. Wikipedia

Het gaat hier dus om wetgeving die toelaat dat er weinig of geen, in ieder geval ethisch gezien, te weinig belasting wordt betaald. Of ook: om de achterpoortjes van de wet.

Je moet daarbij ook nog het onderscheid maken tussen belastingontwijking door grote bedrijven en door particulieren. Ook daar is er natuurlijk een grijze zone. 

Ik wil het hier vooral hebben over belastingontwijking door bedrijven.

Daarbij zijn er enerzijds fiscale voordelen voor bedrijven om hun productie te vestigen, en anderzijds wetgevingen die geen productie doch enkel kapitalen aantrekken die dan gemakkelijk worden doorgesluisd naar voordeliger oorden. Lees verder “Belastingontwijking, wie kan daar tegen zijn ?”

MO*

Tine Danckaers

Economische uitbuiting op Sicilië en in België

Auteur Sien Volders: ‘Onze economie profiteert van arbeidsmigranten’

‘De economische uitbuiting van Europeanen in de Siciliaanse tomatenpluk toont dat die sociale strijd toch nog niet helemaal is gevoerd in ons Europa.’

Ik hoop voor jullie dat jullie nu net zo kwaad zijn als ik. Anders is er iets mis met jullie.

Het erge aan het verhaal ligt er in dat het zich hier in Europa afspeelt. Ja, we weten dat het elders in de wereld gewone kost is.  Laat het ons maar over de miljarden mensen hebben die leven in mensonterende omstandigheden. Zelfs de grootste USA-ofiel weet ondertussen dat de armoede daar immens is. Maar hier bij ons ? In het qua beschaving superieure Europa ? Met onze sociale zekerheid ?

Heb je ooit “Het leven en de dood in de ast” (1926) van Stijn Streuvels gelezen ? Doen ! Het verhaal speelt zich bijna honderd jaar geleden af. We hebben ondertussen een wereldoorlog gekend, onze sociale zekerheid opgebouwd, en kunnen ons deze toestanden niet meer voorstellen. Maar ze bestaan nog. En erger: ze komen meer en meer terug.

De lezers van mijn blog komen niet uit die groep van uitgebuite mensen. Ze horen tot de betere middenklasse. Die klasse heeft de luxe van een zekere stabiliteit. Bij een tegenslag heeft ze wat reserve. Ze is hoog opgeleid, wat garanties biedt op werk. Ze heeft doorheen die opleiding bewezen een zekere mentale veerkracht te hebben. En ze vindt dat allemaal normaal. Lees verder “Van Siciliaanse tomaten naar laptops en wafels”

MO*

Hans Wetzels

Uitbuiting in Berlijn, maar strijd tegen sociale fraude komt maar pas op gang

De bouwsector kan niet zonder het goedkope werk van buitenlandse arbeiders’

Laaggeschoolde, buitenlandse arbeiders inzetten op de bouwwerf: dat is de strategie die veel Europese bouwbedrijven al jarenlang gebruiken. Ook en zeker in Berlijn. Bouwbedrijven geven er liever geld uit aan advocaten dan aan achterstallig loon voor de arbeiders. ‘Op die manier kunnen ze een enorm winstgevend uitbuitingssysteem in stand houden.’

Je kan het niet anders noemen: het is moderne slavernij. Die is nog erger dan de vroegere slavernij. Daarin was de slaaf nog eigendom en de eigenaar had er belang bij om zijn eigendom toch wat in relatief goede staat te houden. Als hij nieuwe slaven wilde, moest hij er voor betalen… Precies omdat in de nieuwe slavernij de uitbuiter geen eigenaar meer is, heeft hij ook geen enkele verantwoordelijkheid of belang bij de goede staat van zijn bezit. Kortom: het is veel gemakkelijker om een slaaf te dumpen. Dat is precies wat hier beschreven wordt. Zo zie je maar dat kapitalisten nog altijd vooruitgang maken bij hun methodes van uitbuiting.

En dan vraag je ja af: hoe is dat mogelijk ? In Duitsland ? In Europa dat toch de pretentie heeft om de wereld de les te spellen als het gaat over mensenrechten ? Ik begin te geloven dat het voor de moderne kapitalist beter uitkomt om op te komen voor de gelijkwaardigheid van transgenders dan voor werkvolk.

Maar waar maak ik me zorgen om ? Europa gaat er toch iets aan doen ? Er gaan toch wetten komen die dit soort wantoestanden onmogelijk maken. Oh ja ? Lees verder “Wat is er aan de hand met het sociale Europa ?”

MO*

Sarah Vandoorne

Gewezen kindarbeider wil komaf maken met wanpraktijken in de jeansindustrie

Turkse jeansproducent Bego Demir vecht met eigen label voor eerlijke arbeidsomstandigheden

Tien jaar lang werkte Bego Demir als kindarbeider in de jeansindustrie. Tot hij door een stoflong meer dan de helft van zijn longcapaciteit kwijtraakte. De chronische aandoening werd ook talloze van zijn collega’s fataal. Vandaag protesteert Demir tegen ziekmakende processen in de textielsector en richtte hij zelfs een eigen jeansmerk op om bedrijven te tonen hoe het wél moet

Kijk, dit is een echt wel een mooi verhaal. Het is natuurlijk niet allemaal vrolijkheid, want tenslotte zit die mens daar met zijn kapotte longen, en als je aan hem denkt, dan denk je automatisch ook aan al die anderen. Maar het het doet deugd om te lezen hoe iemand, dank zij eigen moed, maar ook dank zij de steun van velen, weggeraakt uit de miserie en er toch in slaagt de wereld een beetje beter te maken.

Je kan er natuurlijk cynisch over doen en de vraag stellen of de wereld er echt beter van geworden is. Het antwoord is natuurlijk neen. Een druppel op een hete plaat koelt niet af. Maar als de wereld verbeteren betekent dat de mensen het beter hebben, dan slaagt deze man er toch maar in om een aantal mensen een beter leven te bezorgen. Neen, het gaat niet om veel mensen, maar eigenlijk is één mens al de moeite waard. Als één mens niets waard is, zijn duizend mensen ook niets waard. Dat is een wiskunde die zelfs ik begrijp. Lees verder “Koop geen Tommy Hilfiger, maar een Demir”