belgicisme, niet enkel belachelijk, maar ook misdadig

Knack

Bart Maddens

Premier De Croo maakt de volksgezondheid ondergeschikt aan zijn politieke oogmerken

In de strijd tegen het coronavirus zou Alexander De Croo zijn persoonlijke overtuiging opzij moeten zetten’, schrijft Bart Maddens over de campagne van de federale overheid om burgers te motiveren

Als Vlaams-nationalisten de coronamaatregelen minder strikt zouden naleven omdat De Croo de coronacrisis misbruikt voor belgicistische propaganda, zijn het onnozelaars.

Dat neemt niet weg dat wat De Croo doet schandalig is. Dat hij onbeschaamd zich hiervoor prostitueert, toont aan hoe groot de paniek is bij de belgicisten onder de bedreiging van de laatste verkiezingsuitslag in Vlaanderen.

Nu vind ik dat belgicisten recht hebben van bestaan. Je kan het dus logisch vinden dat een politicus zich op het federale niveau belgisch opstelt. Alleen is het zo dat dezelfde mensen die dit normaal vinden, Jambon aanvallen als die zich als minister-president van Vlaanderen Vlaams opstelt. Daar klopt iets niet.

Rechtuit gezegd, ik vind het romantische Vlaams nationalisme belachelijk. Mensen die met overtuiging en tranen in de ogen de Vlaamse Leeuw zingen en bij gelegenheid de Vlaamse vlag aan het raam hangen, getuigen van een plaatselijk emotioneel en intellectueel onvermogen. Plaatselijk omdat die mensen tegelijkertijd op andere domeinen natuurlijk wel hoogstaand kunnen zijn. Lees verder “belgicisme, niet enkel belachelijk, maar ook misdadig”

Over VTM en geluk

MO*

Louis De Jaeger

Tevredenheid is de grootste vijand van economische groei

De grootste misdaad tegen de mensheid ooit

Krijg je de vraag: wat is de grootste misdaad ooit tegen de mensheid? Dan denk je wellicht meteen aan volkerenmoorden, slavernij, uitbuiting… En je hebt gelijk. Maar er is één grote criminele daad waar wij ons als zogezegd ontwikkelde westerlingen nog steeds schuldig aan maken: het professioneel ongelukkig maken van de hele bevolking, met als excuus dat het de economie doet draaien

Ik haat reclame. Dit artikel vertelt je waarom: ze maakt de mensen ongelukkig. 

Toen VTM opstartte plakte ik op de achtervenster van mijn wagen de slogan: VTM, voer voor debielen. Ik ben toen drie maal op enkele wegen tijd aangesproken door de politie die op zoek ging naar een reden om te verbaliseren tot ze iets vond. Ik kreeg dan de vraag: “Mijnheer, houdt gij niet van onze zender ? ”

Neen, ik houd niet van VTM en ik erger me dood aan de VRT die in theorie geen reclame zou moeten nodig hebben voor haar financiering, maar die geleidelijk (langzaam aan, dan breekt het lijntje niet) opschuift richting VTM. Nu is er natuurlijk nog altijd een verschil tussen VRT en VTM: bij VTM is reclame het doel en zijn de programma’s het middel: ze lokken je naar een programma opdat je de reclame zou zien. Want reclame betekent winst. En daar is het de misdadige eigenaars van VTM om te doen. Misdadig omdat ze winst maken ten koste van het geluk van mensen, ten koste van het klimaat, en ten koste van het milieu. Lees verder “Over VTM en geluk”

Corona maakt zichtbaarder wat we al lang wisten

De Groene Amsterdammer

Irene van der Linde

Hoe coronahulp armoede zichtbaar maakt

‘We worden hier zo gelukkig van’

Toen de coronacrisis uitbrak ging Carleen de Lange zomaar wat boodschappen doen voor ouderen in haar Amsterdamse arbeiderswijk Betondorp. Ze schrok zo van de verborgen armoede dat uit haar actie structurele armoedehulp ontstond

Een beschrijvend artikel dat weinig inzicht geeft. Maar de beschrijving is wel belangrijk, want zij zet aan tot reflectie.

Maar voor de reflectie komt natuurlijk de emotie: als ik dit lees wordt ik ongelooflijk triestig: het lot van deze armen grijpt naar de keel. Tegelijkertijd is er natuurlijk ook een soort blijheid omdat er mensen zijn die zich het lot van deze armen aantrekken.

Spontaan komt dadelijk de vraag: hoe is dit mogelijk in een welvarend land met een sociale zekerheid zoals Nederland ? Vervang Nederland maar door belgië. Hier is het niet beter.

Laat het duidelijk zijn: onze zo zo geroemde sociale zekerheid schiet tekort. 

Nu moeten we eerlijk zijn: onze sociale zekerheid is in zich er niet op gericht om armoede tegen te gaan. Wikipedia zegt over sociale zekerheid: “… die, tijdelijk of blijvend, niet (langer) in staat worden geacht om zelf in (voldoende) inkomen en/of verzorging te voorzien. Dat geldt bijvoorbeeld bij pensioen, ziekte, arbeidsongeschiktheid, overlijden van naasten of werkloosheid.” Lees verder “Corona maakt zichtbaarder wat we al lang wisten”

De sluiting van de kerncentrales en het belgische grootkapitaal

In mijn blog van gisteren schreef ik al: De liberaal De Croo die een regering heeft gevormd om de belangen van het belgische grootkapitaal te dienen in de komende periode van grote economische crisis, doet er alles aan om de indruk te geven dat hij sociaal bekommerd is, om zo zijn komende asociale kapitalistische politiek aanvaardbaar te maken voor de  domme massa. Als een zo sociaal voelend mens als De Croo zich tegen zijn goesting gedwongen voelt om die politiek te voeren, zal die wel echt noodzakelijk zijn, zeker ?”

De Croo heeft nog een ander ijzer in het vuur liggen om een groep mensen te overtuigen om zijn kapitalistische belangenpolitiek er door te krijgen: de kerncentrales. Als deze regering de kerncentrales effectief zou sluiten, zouden de groenen in ruil daarvoor zeker graag de kapitalistische belangen dienen.

Maar het is natuurlijk niet zo maar een ruil.

Ik heb lang gedacht dat Tinne een typisch groene dogmatische fanatica was. Maar dat zou ik niet zo maar meer durven zeggen. Lees verder “De sluiting van de kerncentrales en het belgische grootkapitaal”

Vakbonden ? Ja ! Maar !

Minverva

Maarten Hermans

Een vakbond op de werkplek maakt het verschil ‘

Bij de vakbonden heb ik een dubbel gevoel. Ja, Maarten Hermans heeft gelijk: ze maken een verschil. Het is duidelijk: daar waar er sterke vakbonden zijn, hebben de werkers het beter.

Noteer dat ik systematisch weiger te spreken over “werknemers”; en nog veel meer over “werkgevers”. Deze woorden horen bij “schoonspraak”: ze zijn bedoeld om de boel te misleiden. Let op het woordje “gever”: de ondernemer “geeft” werk aan de werker. Hoe nobel ? En moet de werker nu dankbaar zijn om zoveel goedheid van de ondernemer ? In werknemer vind je de onderliggende betekenis van werk “aan nemen”. Hij neemt de gift aan van de werkgever… Waarom is dit schoonspraak ? Welnu, omdat het totale leugen is. Lees verder “Vakbonden ? Ja ! Maar !”

De farmarijken worden nu nog rijker. En dan ?

Doorbraak

Johan Sanctorum

En op het einde krijgt iedereen gewoon een spuitje

Hoopvolle bedenkingen bij -80°C, met enkele beleggingstips

Terwijl vandaag iedereen zonder kleerscheuren de pandemie probeert de doorspartelen — de grootste van de moderne tijden — wordt nogal eens de vergelijking gemaakt met de middeleeuwse pest. In een paar jaar tijd, midden 14de eeuw, stierven in Europa zowat 100 miljoen mensen aan de Zwarte Dood, waarvan we nu weten dat een bacil, de Yersinia pestis, aan de oorzaak lag. Met de rat en een onnozele vlo als tussengastheren. De chaos was totaal, het economisch systeem lag plat, er heerste complete, aan de waanzin grenzende radeloosheid, die soms een uitweg vond in orgieën waarbij vergeleken onze lockdownfeestjes maar brave breikransjes zijn

Laat ons zeggen dat Johan fundamenteel gelijk heeft. Hij is ook niet de eerste die kritiek geeft op de farmasector. Het is interessant dat hij het perspectief opentrekt naar het kapitalisme.

Dan komt de vraag: wat nu ?

De overgrote meerderheid van de mensen hebben zo iets van: er is toch niets aan te doen. Ze hebben gelijk. 

Vele mensen maken zich ook weinig zorgen: het vaccin wordt toch terugbetaald. Ik ben zelfs iemand tegengekomen die de winst voor de farma geen probleem vond omdat het toch de staat is die die winst betaalt. Raar dat nogal wat mensen zo dicht bij hun eigen portemonnee staan, dat ze niet ver genoeg kunnen kijken om te  zien dat alles wat de staat betaalt uit hun zak komt. Als de staat onze geneesmiddelen grotendeels betaalt, betalen wij die geneesmiddelen. Alleen zorgt betaling door de staat er voor dat de kosten over alle burgers worden verdeeld. Ik ben daarvoor. Natuurlijk ! Maar het blijft zo dat wij alles wat wij (de burgers) krijgen van de staat eerder al aan de staat hebben gegeven. En vermits er in de organisatie van de staat altijd ergens geld blijft plakken, al was het maar aan overdreven lonen voor politiekers en CEO’s, krijgen we altijd minder terug dan we hebben gegeven. Lees verder “De farmarijken worden nu nog rijker. En dan ?”

Een verfrissend geluid van comac

De Wereld Morgen

Lola Laenen

Ik ben niet gaan wandelen in de klimaatmarsen voor meer taksen

Ik heb meegedaan met de grote betogingen en klimaatstakingen vorig jaar omdat onze overheid dringend maatregelen moet nemen om het klimaat te redden. Maar ik ben niet voor groene taksen zoals de koolstoftaks die minister van Klimaat Zakia Khattabi (Ecolo) voorstelt. In plaats van de hele bevolking gelijk te raken, moeten we de grote vervuilers aanpakken

Eigenlijk is dit artikel een ontmaskering van de groene onnozelheid, of liever: misdadigheid. Als ik het over hier over groen heb, heb ik het niet over de groene beweging, maar wel over de groene partijen, of ze nu Vlaams of Franstalig zijn. En ik heb het ook niet over vele mensen die op die partijen stemmen, lid of militant zijn.

Zoals blijkt uit dit artikel worden die groene partijen gekenmerkt door twee zaken die met mekaar verband houden. 

Ten eerste zijn ze geobsedeerd door de idee dat ze het gedrag van mensen moeten veranderen. Het middel daartoe zien ze in beloning en straffen, beide financieel: premies en taksen.

Ten tweede ontzien ze systematisch de kapitalisten. Lola Laenen toont messcherp het asociale karakter van de koolstoftaks aan. Niemand kan me wijsmaken dat de groene partijleiding die pleit voor die taks dat asociale karakter niet ziet. Maar het interesseert haar niet. Voor sommigen omdat ze door hun groene obsessie blind zijn. Voor anderen omdat ze gewoon aan de kant van de kapitalisten staan. Wat er ook van zij: haar politiek is puur kapitalistisch. Lees verder “Een verfrissend geluid van comac”

Voor een betere samenleving: strijd op twee fronten

Sampol

Mohamed Ridouani

Vuur voor nieuwe vooruitgang

Een oud gezegde stelt dat als het vuur dooft de wolven naderen. Veel mensen hebben het gevoel dat vandaag het maatschappelijke vuur op doven staat. Aan ons om het met overtuiging en nieuwe energie weer aan te wakkeren

Een goed artikel van de burgemeester van Leuven. Toch ben ik wat ontgoocheld. Het is allemaal waar wat hij zegt. Maar er is ook veel wat hij niét zegt.

Ridouani zegt dat de huidige mens getekend is door concurrentie en dus eenzaamheid en vervreemding. Hij vindt dit een fout mensbeeld. Om die stelling aan te tonen haalt hij wetenschappelijke onderzoeken aan die de nadruk leggen op de natuurlijke aanleg van de mens voor samenwerking.

Maar er is iets raars. Van de ene kant krijg je van wetenschappers te horen dat de mens een sociaal wezen is, maar van de andere kant stel je vast dat in de werkelijkheid zoals we die waarnemen en beleven, de mens concurrentieel is ingesteld. Bestaat de samenwerkende mens dan enkel in de boeken van de wetenschappers ?

Natuurlijk zie ik overal rondom mij sociale mensen die samenwerken. Maar tegelijkertijd zie ik ook een samenleving waarin de concurrentie alomtegenwoordig is.  Laat het dus duidelijk zijn dat de eendimensionale mens, ofwel samenwerkend, ofwel concurrentieel niet bestaat. Beide factoren zitten in alle mensen op een schaal van heel weinig tot heel veel. Lees verder “Voor een betere samenleving: strijd op twee fronten”

Silvia Federici, een interessante vrouw

De Wereld Morgen

Interview – Keltoum Belorf

Silvia Federici over kapitalisme, corona, heksenjacht en migratiecrisis

Silvia Federici is academica en een icoon van de feministische beweging. Ze heeft jaren onderzoek gedaan naar de heksenjacht in de Middeleeuwen en de link met de invoering van het kapitalisme. Volgens haar was onderdrukking van de vrouw en de devaluatie van haar belangrijk werk, namelijk de productie van arbeidskrachten, noodzakelijk voor de overleving van het kapitalisme. Haar bevindingen bundelde ze in het bekende boek ‘Caliban and the Witch’.

Silvia Federici. Ik had er nooit van gehoord. Maar het blijkt een vrouw met een visie, en in dit artikel brengt ze heel wat belangwekkende inzichten. Het is een lang interview, maar de moeite waard. Op sommige thema’s wil ik heel kort commentaar geven.

Heeft covid te maken met het kapitalisme ? Ongetwijfeld wel, en ik zou niet liever willen dan dat ik het kapitalisme zo maar schuldig zou kunnen verklaren aan deze pandemie. Maar durf ik beweren dat in mijn Eutopia, menswaardige alternatieve maatschappij voor de kapitalistische, er geen virus uitbraken meer zullen zijn ? Daar moet ik dus toch eens over nadenken. Lees verder “Silvia Federici, een interessante vrouw”

Een zonnetje aan de Europese hemel: het minimumloon

Minerva

Stan De Spiegelaere

Krijgen we straks een Europees minimumloon?

Werk moet lonen. Iemand die werkt, moet een inkomen verdienen dat hem of haar een goed leven geeft. Dat heeft ook de Europese Unie ondertussen begrepen. Zowel de voorzitster van de Europese Commissie (Ursula von der Leyen) als de eurocommissaris voor Werk en Sociale Rechten (Nicolas Schmit) zetten hun gewicht achter een voorstel om een Europees Minimumloon in te voeren

Voorwaar, even was ik op weg naar ontroering. Zouden liberale toppolitici dan toch begaan zijn met mensen die minder geluk hebben gehad in het leven ? Zou de deugd van medeleven op wonderbaarlijke manier tot bloei zijn gekomen op gronden waarvan ik dacht dat ze dor waren ? Heeft de Heilige Geest eindelijk aan kracht gewonnen ?

Of worden de cenakels van de Europese macht plots doordrongen door een groot gevoel voor rechtvaardigheid ? Is het besef daar doorgedrongen dat er iets mis is met een samenleving waarin mensen zichzelf, of tenminste een overgroot deel van hun leef-tijd en arbeidskracht, verkopen aan anderen die daar dan rijk van worden terwijl de werkers heel hun leven moeten blijven wroeten om het hoofd boven water te houden ? Lees verder “Een zonnetje aan de Europese hemel: het minimumloon”