Categorie: kapitalisme

Uitpers

Walter Lotens

Op weg met een bevrijdingsfilosoof

‘De bevrijdingsfilosoof’ is een gelaagd boek. Het gaat zowel over de in het Westen vrijwel onbekende Argentijns-Mexicaanse filosoof Enrique Dussel (1934) als over de intellectuele ontdekkingstocht door een Nederlandse filosoof naar het Latijns-Amerikaanse denken. Het resultaat is een essay in de ik-persoon geworden waarin Wil Heeffer heen en weer loopt tussen de geschiedenis van het westerse denken en het bevrijdingsfilosofisch denken van Enrique Dussel

Voor wie wat diepgang zoekt is dit een interessant artikel over een (waarschijnlijk – ik heb het nog niet gelezen) interessant boek.

Het is vandaag geen zondag en dus ga ik niet de religieuze toer op door het uitgebreid te hebben over de bevrijdingstheologie. Laat me enkel stellen dat deze theologie van het beste is wat de katholieke kerk ooit heeft voortgebracht en dan ook weer vakkundig heeft gekelderd. Pausen zoals de Poolse narcist Johannes Paulus II en de decadente Benedictus I hebben daar hun smerige steen toe bijgedragen.

Ze werden daarbij geholpen door protestantse kerken, gesponsord door Amerikaanse kapitalisten. Kerken die overigens ook in Afrika zeer actief zijn. Die kerken doen er alles aan om de mensen er van te overtuigen dat het heil buiten hen te vinden is bij een God die wel wonderen doet, maar net niet dat ene wonder dat hij zou moeten doen: de vernietiging van het kapitalisme. Lees verder “Bevrijding is geen kwestie van geld”

De Groene Amsterdammer

Irene van der Linde

Hoe coronahulp armoede zichtbaar maakt

‘We worden hier zo gelukkig van’

Toen de coronacrisis uitbrak ging Carleen de Lange zomaar wat boodschappen doen voor ouderen in haar Amsterdamse arbeiderswijk Betondorp. Ze schrok zo van de verborgen armoede dat uit haar actie structurele armoedehulp ontstond

Een beschrijvend artikel dat weinig inzicht geeft. Maar de beschrijving is wel belangrijk, want zij zet aan tot reflectie.

Maar voor de reflectie komt natuurlijk de emotie: als ik dit lees wordt ik ongelooflijk triestig: het lot van deze armen grijpt naar de keel. Tegelijkertijd is er natuurlijk ook een soort blijheid omdat er mensen zijn die zich het lot van deze armen aantrekken.

Spontaan komt dadelijk de vraag: hoe is dit mogelijk in een welvarend land met een sociale zekerheid zoals Nederland ? Vervang Nederland maar door belgië. Hier is het niet beter.

Laat het duidelijk zijn: onze zo zo geroemde sociale zekerheid schiet tekort. 

Nu moeten we eerlijk zijn: onze sociale zekerheid is in zich er niet op gericht om armoede tegen te gaan. Wikipedia zegt over sociale zekerheid: “… die, tijdelijk of blijvend, niet (langer) in staat worden geacht om zelf in (voldoende) inkomen en/of verzorging te voorzien. Dat geldt bijvoorbeeld bij pensioen, ziekte, arbeidsongeschiktheid, overlijden van naasten of werkloosheid.” Lees verder “Corona maakt zichtbaarder wat we al lang wisten”

Minverva

Maarten Hermans

Een vakbond op de werkplek maakt het verschil ‘

Bij de vakbonden heb ik een dubbel gevoel. Ja, Maarten Hermans heeft gelijk: ze maken een verschil. Het is duidelijk: daar waar er sterke vakbonden zijn, hebben de werkers het beter.

Noteer dat ik systematisch weiger te spreken over “werknemers”; en nog veel meer over “werkgevers”. Deze woorden horen bij “schoonspraak”: ze zijn bedoeld om de boel te misleiden. Let op het woordje “gever”: de ondernemer “geeft” werk aan de werker. Hoe nobel ? En moet de werker nu dankbaar zijn om zoveel goedheid van de ondernemer ? In werknemer vind je de onderliggende betekenis van werk “aan nemen”. Hij neemt de gift aan van de werkgever… Waarom is dit schoonspraak ? Welnu, omdat het totale leugen is. Lees verder “Vakbonden ? Ja ! Maar !”

Doorbraak

Johan Sanctorum

En op het einde krijgt iedereen gewoon een spuitje

Hoopvolle bedenkingen bij -80°C, met enkele beleggingstips

Terwijl vandaag iedereen zonder kleerscheuren de pandemie probeert de doorspartelen — de grootste van de moderne tijden — wordt nogal eens de vergelijking gemaakt met de middeleeuwse pest. In een paar jaar tijd, midden 14de eeuw, stierven in Europa zowat 100 miljoen mensen aan de Zwarte Dood, waarvan we nu weten dat een bacil, de Yersinia pestis, aan de oorzaak lag. Met de rat en een onnozele vlo als tussengastheren. De chaos was totaal, het economisch systeem lag plat, er heerste complete, aan de waanzin grenzende radeloosheid, die soms een uitweg vond in orgieën waarbij vergeleken onze lockdownfeestjes maar brave breikransjes zijn

Laat ons zeggen dat Johan fundamenteel gelijk heeft. Hij is ook niet de eerste die kritiek geeft op de farmasector. Het is interessant dat hij het perspectief opentrekt naar het kapitalisme.

Dan komt de vraag: wat nu ?

De overgrote meerderheid van de mensen hebben zo iets van: er is toch niets aan te doen. Ze hebben gelijk. 

Vele mensen maken zich ook weinig zorgen: het vaccin wordt toch terugbetaald. Ik ben zelfs iemand tegengekomen die de winst voor de farma geen probleem vond omdat het toch de staat is die die winst betaalt. Raar dat nogal wat mensen zo dicht bij hun eigen portemonnee staan, dat ze niet ver genoeg kunnen kijken om te  zien dat alles wat de staat betaalt uit hun zak komt. Als de staat onze geneesmiddelen grotendeels betaalt, betalen wij die geneesmiddelen. Alleen zorgt betaling door de staat er voor dat de kosten over alle burgers worden verdeeld. Ik ben daarvoor. Natuurlijk ! Maar het blijft zo dat wij alles wat wij (de burgers) krijgen van de staat eerder al aan de staat hebben gegeven. En vermits er in de organisatie van de staat altijd ergens geld blijft plakken, al was het maar aan overdreven lonen voor politiekers en CEO’s, krijgen we altijd minder terug dan we hebben gegeven. Lees verder “De farmarijken worden nu nog rijker. En dan ?”