Auteur: Charles Maymarx

Grenzeloos

Dylan van Rijsbergen

De red-baiting van BLM

Eind juni schreef de rechtse journalist van RTL Nieuws, Roderick Veelo, een column over Black Lives Matters, waarin hij de actiegroep aanduidde als ‘marxistisch’. De term werd onmiddellijk gretig overgenomen op de sociale media: nu had radicaal rechts Nederland eindelijk een ingang om een van de succesvolste antiracistische emancipatiebewegingen ooit de mond te kunnen snoeren

Natuurlijk is dit artikel eenzijdig. Je kan de beschuldigingen tegen rechts even goed gewoon omdraaien. Links doet juist hetzelfde. Vervang communisme door fascisme en Stalin door Hitler, en je beschrijft precies hetzelfde fenomeen.

In reguliere berichtgeving zou deze eenzijdigheid me storen. Bij Grenzeloos niet: we weten dat deze website niet de bedoeling heeft om objectieve informatie te brengen, maar links opiniërend is. Als de informatie waarop die opinie steunt correct is, is de zaak in orde. Of ik het dan eens met die opinie is een andere zaak. Lees verder “De opgave voor links in tijden van black lives matter”

Sampol

Kim Bosmans en Jessie Gevaert

Leg eindelijk die eerste steen

Bouwpakket voor een beter arbeidsmarktbeleid en een groots huis der sociale zekerheid (zonder koterij)

Raar maar waar: ik ben het met alles eens. Daarom slechts enkele bijdenkingen.

Het is ondertussen een vervelende gemeenplaats geworden: in dit onland zijn de bevoegdheden hopeloos versnipperd. Zonder homogene bevoegdheidspaketten met bijhorende financiering zijn er geen oplossingen mogelijk en blijft het ploeteren in de modder. Er zijn praktisch geen thema’s waarop Vlaanderen, Wallonië en Brussel het eens zijn en ik zie geen enkel thema waarbij het belgische niveau een meerwaarde biedt. De weg naar homogene bevoegdheidspaketten kan dus enkel via confederalisme gaan.

Voor een beetje sociaal mens is een sterke sociale zekerheid een evidentie. Er lopen nogal wat veel slechts een beetje sociale mensen rond. Er zijn ook nogal wat mensen die groot voorstander zijn van de sociale zekerheid, niet omdat ze voor solidariteit zijn, maar omdat ze graag beroep doen op het manna van de sociale zekerheid. Op deze voorstanders van de sociale zekerheid zullen de auteurs van dit artikel geen beroep kunnen doen in hun ijveren voor uitbreiding van de sociale zekerheid naar groepen die nu uit de boot vallen.  Lees verder “Een sterker sociale zekerheid na corona ? Ik geloof er niets van.”

MO*

Bieke Purnelle

Dankbaarheid voor zorgverleners is soms een rookgordijn dat veel lelijks verhult

Dank u, maar nee, dank u

Bieke Purnelle maakt zich zorgen over hen, die voor ons moeten zorgen, nu de voorspelde tweede golf ons overspoelt, alsof we niet wisten dat ze zou komen. Terwijl men in de Wetstraat talmt, kibbelt en economische rampspoed afkondigt doen zij gewoon verder, omdat iemand het moet doen

Bieke Purnelle heeft al dingen geschreven waar ik kwaad van werd. Maar nu heeft ze gelijk, en dus word ik ook  nu weer kwaad. Maar niet op haar, maar op deze rotwereld en het krapuul dat deze wereld zo rot maakt.

Ik denk dat het woord helden niet goed gekozen is. Maar een semantische discussie brengt niets bij. Dat mensen in de zorg helden worden genoemd, doet me denken aan de grote socialist Achille Van Acker die de mijnwerkers uitriep tot ereburgers van dit onland. Ondertussen crepeerden die mensen wel door de stoflong. 

Nu  heeft de federale regering ondertussen een zogenaamd historisch akkoord gesloten met de vakbonden van het verzorgend personeel en zal er 1 miljard euro worden vrijgemaakt om de lonen, en arbeidsomstandigheden te verbeteren. Die regering wordt daarom alom geprezen. De loftrompetten worden geblazen. En dat is grappig. Want die federale regering brengt als zodanig niets bij aan dat geld. Het is ons geld. Het komt van de belastingen. Ofwel zullen wij die 1 miljard betalen door belastingverhogingen. Ofwel zal die 1 miljard worden afgetrokken van wat andere mensen zouden krijgen. Lees verder “De toekomst van onze helden”