De Wereld Morgen
Debat over België: zwijgende meerderheid doorbreekt de stilte
Het is allemaal zo vermoeiend. Telkens opnieuw krijg je artikels voorgeschoteld die je kan samenvatten in één woord: leugenachtigheid.
Die David Pestiau is zeker een intelligente mens, en als het over sociale thema’s gaat wil ik zeker een lange weg met hem meegaan. Maar als het over belgië gaat wordt het een leugenaar: hij verzwijgt, verbuigt en handelt vanuit een verborgen agenda.
Tot nu toe heeft niemand van links me een waardig argument kunnen geven om de eenheid of het voortbestaan van belgië te bepleiten.
Het enige wat er uit komt is: solidariteit.
Pestiau stelt dat je als linkse politicus “niet kan meegaan in scenario’s die de concurrentie onder werknemers in België versterken”. Natuurlijk wil ook ik niet de concurrentie onder werknemers versterken. Maar waarom staat daar “in belgië” bij ? Pestiau wil geen grens tussen Vlamingen en Walen ? Als hij consequent is, voert hij dan ook actie om de grens tussen belgen en Nederlanders af te schaffen. Pestiau ontpopt zich hier tot een bekrompen belgische nationalist, net zo erg als een bekrompen Vlaamse nationalist. Wie daarbij opmerkt dat belgië dan toch groter is dan Vlaanderen, maakt zich belachelijk.
Ja, zeker ik ben voorstander van solidariteit en als ik dat ernstig neem, ben ik voor solidariteit die de landsgrenzen overstijgt. Alle landsgrenzen, of toch zoveel mogelijk.
Ik snap totaal niet waarom er geen Europese vakbonden zijn die stakingen organiseren over gans Europa. Lees verder “Hoe links zich belachelijk maakt door belgicisme”