De onzin van de groei

MO*

Tine Hens

Economisch antropoloog Jason Hickel ontleedt de waanzin van eeuwige groei

Jason Hickel: ‘We moeten niet groeien om het beter te hebben’

Het toppunt van absurditeit?’ Jason Hickel glimlacht fijntjes. Hij studeerde economische antropologie in zijn geboorteland Zuid-Afrika en onderwijst en onderzoekt al enkele jaren aan de London School of Economics. Armoede, ongelijkheid en de vernietiging van de natuur zijn de kernthema’s van zijn denken en werken. Daarin verbaast hij zich ook over de halsstarrigheid waarmee de gilde van de klassieke economen ongevoelig blijft voor steeds meer fundamentele kritiek. Zoals die op het mantra van de voortdurende, noodzakelijke en eindeloze groei

Het spreekt vanzelf dat Jason Hickel gelijk heeft. Maar laat het voor alle andere overwegingen al duidelijk zijn dat het kapitalisme in essentie een groei-economie is. De economie waar Hickel van droomt gaat niet samen met het kapitalisme, want het kapitalisme heeft als motor de concurrentie en als doel de winst.

De concurrentie verplicht de kapitalist om steeds meer te produceren omdat massaproductie nu eenmaal goedkoper is en hij moet proberen om goedkoper te produceren dan zijn concurrenten. Overal in de wereld concentreren de knapste koppen zich dus op de vraag: hoe kunnen we meer produceren ?

Ook de winst als drijfveer maakt beperkte productie onmogelijk. Want een hebzuchtige heeft nooit genoeg. Eigenijk is het ongelooflijk: miljardairs die nog altijd proberen om rijker te worden. Toch is het zo. De mens is een raar beestje. Lees verder “De onzin van de groei”

De liberale rotzooi in Congo

MO*

Gie Goris

Gedeelde geschiedenis en hernieuwde samenwerking in 2020

Dekoloniseren België en Congo 60 jaar na de onafhankelijkheid eindelijk hun relatie? Drie Belgische ministers brachten gedurende twee dagen een bezoek aan de president en de regering van de Democratische Republiek Congo. Dat leverde weinig concrete afspraken op, maar wel veel verklaringen over gedeelde geschiedenis en hernieuwde samenwerking.

De drie belgische ministers die deze trip naar Congo hebben ondernomen zijn: 

minister van binnenlandse zaken Pieter de Crem, minister van Ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo ( VLD ) en premier Sophie Wilmès ( MR ).

En kijk wat het Nieuwsblad  van 13/04/2008 bericht:

De Democratische Republiek Congo krijgt volgende week bezoek van maar liefst drie Belgische ministers. Zowel minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (Open VLD) als minister van Ontwikkelingssamenwerking Charles Michel (MR) en minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V) trekken naar de ex-kolonie. Bedoeling is de belangrijke plaats die Afrika inneemt in het Belgische buitenlandbeleid in de verf te zetten. De ministers beloven om ‘met één stem te spreken’, verwijzend naar de vele verschillende meningen die leden van de regering  Verhofstadt II er vaak op na hielden. De Crem wil het hebben over militaire samenwerking tussen België en Congo.

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik heb een déjà vu gevoelen. Lees verder “De liberale rotzooi in Congo”

Waarom is goedkope arbeid noodzakelijk ?

Knack

Boris Verbrugge en Sara Geenen

‘Goedkope arbeid is een cruciale grondstof voor de wereldeconomie’

Het coronavirus dreigt de productie van iPhones in de war te sturen, omdat de Chinese leveranciers van Apple gedwongen worden om maatregelen te nemen om de verspreiding van het virus tegen te gaan. ‘Dit bericht vestigt onbedoeld de aandacht op de complexiteit van globale productieketens, en op de cruciale rol die flexibele en goedkope arbeid daarin vervult’, schrijven Boris Verbrugge en Sara Geenen

Zo, nu hoor je het ook eens van een ander; van iemand die gestudeerd heeft en een diploma behaald.

Op het eerste zicht lijkt de stelling van Verbrugge en Geenen een evidentie: voor een bloeiende wereldeconomie is goedkope arbeid een noodzaak. Maar er zitten wel nog enkele vragen addertje onder het gras te spelen.

De eerste vraag daarbij: maar waarom is dat eigenlijk zo ? Op die vraag antwoorden de auteurs niet. Je kan natuurlijk op de oppervlakte blijven en zeggen dat te dure producten niet verkocht geraken. Maar daarbij is er toch iets raars: de mensen die die producten maken, verdienen niet genoeg om ze zelf te kopen. Zou het dan voor de wereldeconomie niet beter zijn om die mensen meer loon te betalen zodat ook zij de producten kunnen kopen ? Lees verder “Waarom is goedkope arbeid noodzakelijk ?”

Ethiek en kapitaal

MO*

Gie Goris

Eredoctoraat voor Yuval Noah Harari opgedragen aan jongeren van 21ste eeuw

VUB-rector Caroline Pauwels: ‘Dit is mijn les voor de 21ste eeuw: hoop zit in ethisch handelen’

Vanavond (maandag 27 januari) geeft Yuval Noah Harari een lezing. In de Lotto Arena in Antwerpen. Die zaal vullen leek voor Bart Peeters in het begin al een uitdaging, maar als de schrijver van drie dikke boeken over mens, geschiedenis, technologie en ethiek (en nog een rist fundamenteel belangrijke onderwerpen) daar geprogrammeerd wordt, dan weet je dat hij de hoogste sport van literaire roem bereikt heeft

Interessant interview dat thema’s aanbrengt  waar veel mensen nog niet aan toe zijn, ook al zijn die thema’s van levensbelang. En mensen die er wel al benul van hebben, stoppen met nadenken omdat ze het gevoelen hebben dat het allemaal veel te ingewikkeld is.

Dat ingewikkelde ligt ‘m voor een stuk in het feit dat  tegenwoordig een specialist zo diepgaand specialist is, dat hij totaal niet meer kan volgen als een andere specialist over een ander vakgebied begint. Hoe dieper de specialisatie, hoe meer specialismen. Dat houdt ook in dat zelfs binnen hetzelfde vakgebied specialisten mekaar niet meer begrijpen. Lees verder “Ethiek en kapitaal”

Over overbevolking en de media

Doorbraak

Luc Nagels

De VRT over Somalië en het Midden-Oosten

Hebben de Somalië en Midden-Oosten verslaggevers ons voorgelogen zoals in Iran?

Beste Rudi Vranckx, Katrien De Ruysscher en Geert Van Rampelbergh, ik bekijk alle geopolitieke reportages met veel interesse. Laat me even jullie reportage van 13 januari, Tussen oorlog en leven, zijdelings onder ogen nemen. De mensen en de situaties in Afrika en het Midden-Oosten liggen mij nauw aan het hart omdat ik in onze laboratoria redelijk wat wetenschappers uit die regio’s mocht leren kennen. Met allen ben ik nog steeds nauw bevriend

Rudi Vranckx is zeker een bekwaam journalist. Ik wil ook geloven dat hij oprecht geëngageerd is. Een initiatief zoals dat waarbij hij muziekinstrumenten naar Mossoul bracht, is zeker toe te juichen. Natuurlijk was het hem niet enkel om “de goede daad” te doen, maar ook om goede TV, maar dat is normaal voor een journalist. Als je alle goede bedoelingen op hun puurheid zou onderzoeken en enkel de pure overhouden, zou er niet veel goeds meer gebeuren.

En toch wringt er iets. Vranckx weet altijd alles over de strijdende partijen, hoe ze zich tot mekaar verhouden; over allerlei politieke achtergronden; welke bondgenoten de wapens leveren… enz. Dat is allemaal interessant. Maar daar stopt het. Hij stopt waar Nagels begint. Lees verder “Over overbevolking en de media”

Is een sociaal Europa mogelijk ?

Uitpers

Francine Mestrum

Doet radikaal links nog iets met de E.U.?

Er is een nieuwe Europese Unie in de maak. In mei 2019 werd een nieuw Europees Parlement verkozen waarin de twee grote politieke families, christen- en sociaal-democraten voor het eerst geen meerderheid hebben om wetgeving goed te keuren; in december van vorig jaar trad een nieuwe Europese Commissie aan en op 31 januari treedt het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie. Redenen genoeg om zich af te vragen hoe het nu verder zal gaan.

Ik ben wel fan van Francine Mestrum, maar dat betekent niet dat ik het altijd met haar eens moet zijn.

Is er een nieuw Europa in de maak ? Ik geloof er niets van. De hele poespas om de bevolking meer bij het beleid te betrekken is boerenbedrog. Europa is een constructie van het grootkapitaal en als dat zich tot de bevolking richt, is het met de bedoeling om de mensen te paaien en kalm te houden, zodat ze braaf aan het werk blijven; daarmee de rijken rijker maken; en de politiekers in dienst van de rijken hun gang laten gaan.

Als daarbij een super graaier als de ziekelijk graaiende passionatus Guy Verhofstadt een prominente rol krijgt in het gebeuren, weet een beetje denkende sociale mens genoeg. Lees verder “Is een sociaal Europa mogelijk ?”

De VRT in Oost-Congo. Zo zit onze wereld nu eenmaal in mekaar.

VRT NWS

VRT NWS in de Congolese “driehoek des doods”: waarom er maar geen einde komt aan het bloedige conflict

VRT NWS is in het oosten van Congo om de (vergeten) crisis die daar op verschillende vlakken heerst in beeld te brengen. Het geweld neemt er toe door strijdende groepen en meer en meer mensen raken besmet met het gevaarlijke ebolavirus. Daarnaast is het deze week één jaar geleden dat president Felix Tshisekedi aan de macht kwam in Congo. Op de asfaltweg die van de grote handelsstad Beni naar het noorden leidt, rijden we langs huizen die al bijna helemaal overwoekerd zijn door onkruid en klimop. De dorpen zijn verlaten. In één van die half vernielde dorpjes gaan we beelden maken. Tot we toch twee vrouwenstemmen horen

Zo zit onze wereld nu eenmaal in mekaar.

Ik denk dat er één vraag is die we voor alle andere vragen moeten stellen: wie bewapent en stuurt die rebellengroepen, of ze nu van de IS zijn of niet ? Ik laat nu maar even buiten beschouwing dat zoals bijna altijd in de huidige oorlogen de islam betrokken partij is.

Ik citeer uit een krantenartikel van eind 2017: Speurders hebben dinsdagochtend in Elsene een huiszoeking gehouden in een onderzoek naar het Frans-Zwitserse betonbedrijf LafargeHolcim. De betonreus zou Islamitische Staat (ISIS) financieel hebben gesteund. De holding van de Belg Albert Frère is de op één na grootste aandeelhouder van het cementbedrijf. Lees verder “De VRT in Oost-Congo. Zo zit onze wereld nu eenmaal in mekaar.”

Een neokapitalistische politiek is ongewenst, maar onvermijdelijk

MO*

Bieke Purnelle

Als er één sociale beweging het kapitalisme in vraag stelt, dan wel de feministische

Links zal divers en inclusief zijn, of niet zijn

Beste Ewald Engelen, Een paar dagen geleden las ik met veel interesse uw column ‘Tijd voor een nieuw sociaal contract’, waarin u met het scherpste scalpelmes de ondergang van links fileert. Linkse partijen hebben zich overal als gedweeë dienstmaagden van het neoliberalisme gedragen, zo stelt u. ‘Partijen die ooit waren opgericht voor het inperken van de macht van markt en kapitaal, om burger en ingezetene te beschermen, ontpopten zich in woord en gebaar tot slaafjes van kapitaalmarkten en grootbedrijven’, schrijft u, een stelling waar ik het volmondig mee eens ben

Eerder heb ik Bieke Purnelle zwaar aangepakt. Maar hier moet ik haar gelijk geven.

Sta me toe om een kanttekening te maken bij de stelling van Engelen waarmee Purnelle zich akkoord verklaart, dat linkse partijen zich hebben ontpopt als slaafjes van kapitaalmarkten en grootbedrijven.

Dat is natuurlijk juist. Maar je moet je daarbij de vraag stellen: waarom is dat gebeurd ? Natuurlijk speelt daarin de menselijke factor: leiders van linkse partijen, net als van vakbonden worden ingepakt door hun onvermijdelijke contacten met de luxe van de rijken. Maar het kan niet zijn dat dit de volledige oorzaak is. Die mensen hebben ook andere motieven dan hun zwakheid gehad om het neoliberale spel mee te gaan spelen. Lees verder “Een neokapitalistische politiek is ongewenst, maar onvermijdelijk”

Het drama van Wallonië ( 3 )

Even vorige blog samenvatten.

Het kapitalisme komt in een fase van onevenwicht tussen productiecapaciteit en consumptie en poogt dat op te lossen.

Daarvoor moeten nieuwe markten gecreëerd worden. In een eerste fase probeert het die te vinden in onderwijs, gezondheidszorg en sociale zekerheid. Die dus moeten geprivatiseerd worden. In onze streken gebeurt dat minder drastisch dan in de VS of Groot-Brittannië onder Reagan en Thatcher. 

Toch ontstaat er nog kapitaalaccumulatie wat een andere vorm is van onevenwicht tussen productie en consumptie. Er moeten dus nieuwe maatregelen genomen worden. Lees verder “Het drama van Wallonië ( 3 )”

De kapitaalaccumulatie en de privatisering van de sociale zekerheid ( 2 )

Lang geleden al heb ik gesteld dat we rond deze tijd in een economische situatie zouden komen waarbij de consumptie de productie niet kan volgen. Het is overduidelijk dat we nu in zo ’n periode zitten.

Een van de voornaamste fenomenen is de verontrustende omvang van de kapitaalaccumulatie. De bekende sociaal wetenschapper Harvey  daarover: “Sinds het jaar 2000 spreekt het IMF voortdurend over een ‘overschot aan liquiditeit’, wat eigenlijk betekent dat er een overschot aan geld is waarmee niemand weet wat te doen en waarin te investeren.” Lees verder “De kapitaalaccumulatie en de privatisering van de sociale zekerheid ( 2 )”