Categorie: kapitalisme

Geplaatst op

Hoe links zichzelf verraadt

LSP

Loonwet wegstaken. Noodplan voor koopkracht afdwingen

De werkenden en hun gezinnen trekken het niet meer. We gaan gebukt onder de inflatie. Waar de regeringen en alle instellingen van de staat erg snel kunnen zijn om banken te redden of de economie open te houden tijdens een pandemie, tonen ze geen enkele zin van urgentie als het over onze koopkracht gaat.

Gisteren had ik het over de loonwet en hoe door de concurrentie die de motor is van het kapitalistische systeem de politiek niet anders kan dan de loonstijging beperken omdat “onze” bedrijven moeten concurreren met de Duitse en onze lonen dus niet mogen uitstijgen boven de Duitse.

Als onze bedrijven de concurrentiestrijd met de Duitse verliezen, gaan ze failliet en worden onze werkmensen werkloos. 

Ik volg hier de argumentatie van de ondernemers. Binnen het kapitalistische systeem is die juist. Lees verder “Hoe links zichzelf verraadt”

Geplaatst op

De VS, onze bondgenoot

Business AM

Mick Van Loon

Wereldwijde ranglijst beoordeelt de VS als zwakste onder liberale democratieën

Een nieuw onderzoeksrapport geeft een globale beoordeling van de kwaliteit van nationale verkiezingen over de hele wereld van 2012 tot 21, gebaseerd op bijna 500 verkiezingen in 170 landen. De VS is de laagst gerangschikte liberale democratie in de lijst. Het staat slechts 15e in de 29 landen van Amerika – achter Costa Rica, Brazilië, Trinidad & Tobago en anderen – en 75e in het algemeen

Ontluisterend en een blamage voor de hele politieke elite bij ons die de VS als een voorbeeld van democratie voorstelt, een land dat juist omwille van zijn democratie onze bondgenoot moet zijn, anders dan Rusland of China.

Maar het is natuurlijk nog erger. Want deze rangschikking gaat enkel over verkiezingen. 

Verkiezingen zijn natuurlijk belangrijk in een democratie, maar er is veel meer.

Ik kan in een blog geen cursus “democratie” geven. Ik kan het ook niet omdat ik er niet voor opgeleid ben. Ik ben gewoon een burger de probeert ergens over na te denken. Lees verder “De VS, onze bondgenoot”

Geplaatst op

Het ecofascisme, overbevolking en milieu

Het Observatorium

Het ecofascisme en de milieubeweging

De moordpartij in Buffalo toont aan dat extreemrechts de klimaatcrisis steeds meer misbruikt. De milieubeweging kan niet langer stil blijven over het ecofascisme.

Er wringt me iets in dit verhaal van de antifascisten.

Wijzen mijn woorden op sympathie voor het fascisme van mijn kant ? De lezers van mijn blog weten wel beter en ze zijn ook te slim, maar als ik dit op facebook zou schrijven zouden “zich links wanenden” me dadelijk in het hokje van het vlaams blok duwen.

Natuurlijk ben ik anti fascisme. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik het eens moet zijn met alles wat andere antifascisten uit hun pen sleuren.

Het wringt me dus dat in dit artikel naadloos wordt overgegaan van overbevolking naar migratie.

Nogal wat zich links wanende klimaatactivisten weigeren de overbevolking te erkennen als (mede)oorzaak van het probleem, precies omdat ze overbevolking verbinden met migratie. Lees verder “Het ecofascisme, overbevolking en milieu”

Geplaatst op

Vrede op aarde. Maar waar zijn de mensen van goede wil ?

De Wereld Morgen

Interview – Ezra Cnaepkens

Beatrice Fihn: “In Westen zie je mentaliteit ‘onze kernwapens zijn goed, die van anderen slecht’”

Beatrice Fihn is een Zweedse advocate en staat aan het hoofd van de International Campaign to Abolish Nuclear Weapons (ICAN). Ze strijdt al jaren voor het afschaffen van kernwapens en is mede verantwoordelijk voor het ‘Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens’. Ze ziet een kans om regels rond kernwapens te verstrengen wanneer de oorlog in Oekraïne eindigt

Van de ene kant bewonder ik deze Beatrice. Van de andere kant vind ik haar ongelooflijk naïef.

Denkt zij echt dat in de huidige wereldconstellatie kernwapens zullen verdwijnen ?

Zij mag actie voeren zoveel ze wil – en ik zal haar steunen – maar terwijl zij haar teksten schrijft zijn wetenschappers keihard aan ’t werk om kernwapens te ontwikkelen die wél echt bruikbaar zijn. Bij de meeste huidige kernwapens kan je er nog van uitgaan dat ze zo vernietigend zijn dat je ze de facto enkel kan gebruiken als afschrikking. Maar de ontwikkeling en productie van effectief bruikbare kernwapens is volop bezig. De cynicus in mij zegt dan: als die kernwapens effectief bruikbaar zijn omdat de vernietiging beperkt is, wat is er dan eigenlijk op tegen ? Lees verder “Vrede op aarde. Maar waar zijn de mensen van goede wil ?”

Geplaatst op

De zin van de arbeid

Business AM

Xavier Verellen

Waar blijft de 15-uren werkweek terwijl de Belgische zelfstandige 57 uren knokt? 

Bedrijven schreeuwen ondanks de vertragende economie om werknemers. Arbeidseconomen waaronder Stijn Baert stellen resoluut dat er slechts één probleem is dat moet opgelost worden: het optrekken van de werkzaamheidsgraad, wereldwijd maar vooral ook in België. We hebben immers handen te kort. Dit is al bij al toch verbazend dat ondanks de beloftes van automatisatie en robotisering er toch nog mensen nodig zijn om de economie te laten draaien. Waar blijft die technologische revolutie die de mens overbodig ging maken

Toch raar dat gerespecteerde economen dat soort vragen blijven stellen, terwijl het antwoord simpel is.

Als onze economie zou gericht zijn op bevrediging van behoeften, zou technologische vooruitgang inderdaad kunnen leiden tot minder nood aan werk. 

Maar onze economie is niet gericht op behoeftebevrediging, maar op winst in een concurrentiële omgeving, en dus op groei. Technologische vernieuwing neemt de drang naar groei niet weg en dus leidt technologische vernieuwing tot meer groei, maar dus ook tot blijvende nood aan werk. Lees verder “De zin van de arbeid”

Geplaatst op

Groei is juist wél de wortel van het kwaad

Knack

Maarten Boudry, wetenschapsfilosoof

‘Waarom de Club van Rome nog steeds ongelijk heeft’

‘Dit is de echte les die we moeten trekken uit het jubileum van Grenzen aan de groei: de bezorgdheden van de Club Van Rome waren terecht, maar hun oplossingen rampzalig’, schrijft Maarten Boudry. ‘Groei is niet de wortel van het kwaad, maar juist de oplossing.

In de filosofische wereld van Gent lachen ze met de ondraaglijke lichtheid van filosoof Boudry en denken met heimwee terug aan de tijd van Leo Apostel en Jaap Kruithof. Sommigen tellen daar ook Vermeersch nog bij, maar dat is een vergissing.

Ik ben geen specialist van de Club van Rome en ook niet zinnens om het te worden. Ik denk hier dus na over de kritiek die Boudry er op geeft.

Het rapport van Rome zou voorwaardelijke voorspellingen hebben gedaan: … als we de groei niet snel en drastisch beteugelen, dan…

Ik hou niet van wetenschappelijke voorspellingen. Je kan ze enkel doen op basis van de gekende toestand. Je kan dan stellen dat als die toestand voortduurt… dit of dat zal volgen, maar je kan nooit weten of er geen nieuwe elementen zullen opduiken die je voorspelling waardeloos of op zijn minst minder waar maken. Lees verder “Groei is juist wél de wortel van het kwaad”

Geplaatst op

Het schandaal van de Farma. Naar de grond van de zaak.

Knack

Sofie Merckx (PVDA) ‘

Na OpenPharma: in politieke hoek blijft het opmerkelijk stil’

Sofie Merckx, huisarts en fractievoorzitster voor de PVDA, schetst na het onderzoeksproject OpenPharma  twee pistes om de afhankelijkheid van grote farmabedrijven tegen te gaan

Op Amada, de voorganger van de PVDA, kan je oneindig veel kritiek hebben. (Net zoals op de PVDA van nu ! ), maar die communisten van toen hebben wel één ongelooflijk positieve prestatie geleverd: hun Geneeskunde voor het Volk. Ook dat die Geneeskunde nu nog altijd bestaat en het voortouw neemt in de nieuwe vormen van organisatie van geneeskunde zoals de kleine centra met artsen, verpleegkundigen, kinesisten… is indrukwekkend. Lees verder “Het schandaal van de Farma. Naar de grond van de zaak.”

Geplaatst op

Het Europese grootkapitaal en de migratie

Grenzeloos

Herman Michiel

Fort Europa als human ressources management

De Europese Commissie stelde vorige week een reeks maatregelen voor,  een ‘ambitieus en duurzaam beleid voor legale migratie’ . Het gaat in feite om de aanpassing van een aantal bestaande procedures, zoals de toekenning van een verblijfs-werkvergunning en de stroomlijning van de reglementering over de lidstaten. Het einde van een arbeidscontract zou ook niet meteen betekenen dat men het land moet verlaten, en arbeidsperiodes in verschillende lidstaten zouden opgeteld kunnen worden om zo recht te krijgen op een verblijf van langere duur

Als het van Europa komt moet je wantrouwig zijn. Het huidige Europa is een constructie van het grootkapitaal en staat enkel in dienst van dat grootkapitaal. Linksen die zich inschakelen in dat Europa, verlagen zich tot knechtjes van het grootkapitaal. Ze verschillen van liberalen gewoon doordat ze wat meer kruimels van de tafels van de rijken willen laten vallen. Lees verder “Het Europese grootkapitaal en de migratie”

Geplaatst op

Ik ben intellectueel en dus tegen het kapitalisme

Doorbraak

 Frank Boll

Intellectuelen en het Liberalisme

Tussen de twee rondes van de Franse verkiezingen zagen we het weer: de minachting van intellectuelen voor democratie en liberalisme. Waar komt het vandaan? Dat vraagt Frank Boll zich af in deze vrije tribune.

Vwala, nu weten we het: intellectuelen zijn malcontenten en mopperaars, gefrustreerden, gedreven door na-ijver en uit op macht. Schrijf het op, want Frank Boll heeft het gezegd. En het is zeker waar, want Frank Boll is geen intellectueel.

Frank Boll is dr. in de economie. Natuurlijk zijn er economen die ook intellectuelen zijn. Maar nogal wat economen zijn gewoon hoog opgeleide boekhouders: ze stellen zich geen menselijke vragen bij hun economisch systeem. Het is voor hen een evidentie dat dit systeem het enige goede is. Een beetje meer intellectueel ontwikkelde econoom zal beweren dat het misschien niet een ideaal systeem is, maar dan toch wel het enige mogelijke. Lees verder “Ik ben intellectueel en dus tegen het kapitalisme”

Geplaatst op

De mensenrechten, de grote misleiding

Knack

‘De wetgeving voor de mensenrechten is voorlopig veel geblaat maar weinig wol’

De schrijnende beelden staan nog steeds op het netvlies gebrand. Negen jaar geleden stortte in Bangladesh het Rana Plaza-gebouw in. Daarbij kwamen meer dan 1.134 kledingarbeiders om. Zij maakten de kleding van de grote merken die in elke Europese winkelstraat te vinden zijn. Deze week herdenken we de slachtoffers en de miljoenen werknemers die onzichtbaar blijven in internationale waardeketens en wier rechten onopgemerkt geschonden worden

Natuurlijk ben ik het hier mee eens. Maar.

Laat ons de zaken zeggen zoals ze zijn: het drama van Rana Plaza speelde zich af in Bangladesh en het is een extreem voorval. Maar de omstandigheden waarin miljarden mensen hun kost moeten verdienen zijn overàl in de wereld schandalig mensonterend. Ook in landen die we tot onze “vrienden” rekenen, zoals Qatar of Saoedi-Arabië waar Arabieren het een belediging vinden als ze moeten werken en de arbeid wordt verricht door geïmporteerde werkkrachten waarvan de overgrote meerderheid terecht komt in een systeem van slavenarbeid. Als ze aankomen worden door hun bazen hun paspoorten afgepakt, zodat ze geen rechten kunnen laten gelden (als ze die al zouden hebben), maar ook niet kunnen ontsnappen; ze krijgen een hongerloon; werken in grote hitte en buitengewoon ongezonde omstandigheden. Het aantal doden bij de bouw van de voetbalstadia voor de wereldbeker in Qatar spreekt voor zich. Lees verder “De mensenrechten, de grote misleiding”