Categorie: samenleving

MO*

Bieke Purnelle

Waar liggen de grenzen van het democratische meningsverschil?

De gevaarlijkste mening is vandaag een uitgesproken linkse en inclusieve

Dertig jaar na Zwarte Zondag leest Bieke Purnelle het zoveelste opiniestuk dat haar vertelt dat ‘we naar die mensen moeten luisteren’. Ze vraagt zich af hoe ons dat vooruit helpt, luisteren naar mensen die niet in staat zijn te begrijpen waar de grenzen liggen van het democratisch meningsverschil

Slaagt dat mens er dan nooit in om weg te geraken uit haar politiek correcte kerk ?

Ze vergelijkt de mensen die nu sympathie tonen voor Jürgen Conings – want daar heeft ze het concreet over – met een voetstampende peuter.

Om zover te geraken heeft ze zich al blijkbaar al moeten forceren: ze is er in geslaagd om te onderkennen dat het bij deze mensen niet om ratio, maar om gevoelens gaat.

Mag ik nu aan Bieke vragen hoe zij om gaat met een voetstampende peuter ?

Meer algemeen: ze pleit er voor om geen begrip te tonen voor die eenvoudige mensen die inderdaad ontsporen. Wil ze me dan nu eens vertellen wat ze met die mensen wil doen ? Ergens opsluiten ? Hun de mond snoeren ?

Wat wil ze met die peuter doen ? Hem een draai rond zijn oren geven, door mekaar schudden ? In de hoek zetten ? Lees verder “Medelijden gevraagd: de links-inclusieven voelen zich bedreigd !”

In mijn blog van gisteren zou je de indruk kunnen krijgen dat ik alle samenlevingsproblemen terug breng tot de multiculturele samenleving en dat deze samenleving de enige oorzaak is van het onbehagen van de mensen.

De snelheid van de “vooruitgang”  maakt dat een aantal mensen niet meer kunnen volgen. Ze krijgen de vernieuwingen niet verwerkt. Elke verandering in de samenleving brengt ook nieuwe ethische vraagstukken en inzichten met zich mee. Ook hierbij lopen de mensen achterop. Als mensen niet weten hoe ze op een “beleefde” manier moeten omgaan met hun smartfoon en middelen zoals facebook, instagram… wekt dat interpersoonlijk ongenoegen.

Natuurlijk zijn er de klassieke problemen zoals armoede en groeiende ongelijkheid, klimaat, milieu, werkdruk…

En natuurlijk wekt de onverdraagzaamheid van de deugdzamen of politiek correcten groot onbehagen. Als je mensen wil dwingen om beter mens te zijn dan ze eigenlijk zijn, maak je ze niet gelukkig. En als ik te maken krijg met iemand die me de indruk geeft dat hij beter weet dan ik hoe ik moet leven, word ik agressief. Lees verder “Jürgen Conings. Waar het écht om gaat. (2)”

Knack

Stephanie D’Hose (Open VLD)

Senaatsvoorzitter en lid van de Commissie Cultuur, Jeugd, Media en Sport in het Vlaams Parlement.

‘Jürgen Conings en vijftigduizend Facebookgebruikers zullen de democratie niet slopen’

‘Er zijn drie noodzakelijke stappen om de kwestie-Jürgen Conings niet te laten ontsporen tot een verdere polarisering van onze samenleving’, schrijft Stephanie D’Hose

In een eerdere blog heb ik al de ergerlijke oppervlakkigheid aangeklaagd van de reacties op extreem-rechts.

De ergsten zijn de linksen die niet verder geraken dan wat gekrijs over de strijd tegen het fascisme waarmee ze dan eigenlijk de strijd tegen politieke partijen bedoelen. Een aantal daarvan zijn niet enkel ergerlijk, maar ook nog onuitstaanbaar omdat hun gekrijs hypocriet is. Want bij die extreem-rechts partijen rekenen ze dan ook de N-va. Daarmee ontmaskeren ze zichzelf want ze zijn niet tegen de N-va omdat die extreem-rechts zou zijn (wat ze niet is), maar omdat de N-va een bedreiging is voor het vaderland. belgicisten op zich zijn voor mij tegenstanders maar geen vijanden. Ik heb goede vrienden die vasthouden aan het onland. Maar ik haat hypocrieten. Als je tegen de N-va bent omdat het belgië bedreigt, zeg dat dan en ik zal je fair bekampen. Maar hypocrieten moeten uitgeroeid worden.

Terug naar de strijd tegen extreem-rechts. Lees verder “Jürgen Conings. Waar het écht om gaat. (1)”

Doorbraak

Johan Sanctorum

Vlaamse overheid strooit (iets te) gul met belastinggeld op Tomorrowland

Het Nieuwsblad laat weten dat de Vlaamse regering 1,8 miljoen euro cadeau doet aan Tomorrowland, als het dit jaar door corona niet kan doorgaan. Ook Live Nation, de organisator van Rock Werchter, vroeg en kreeg van de Vlaamse overheid zo’n annulatiecheque in de schoot geworpen, naast Play 4-programma’s zoals De mol en De slimste mens

Ooit was ik fan van Hilde Crevits. Ze koppelde een eigen visie aan pragmatisme en leidde bekwaam haar departementen. Ik weet niet wat er gebeurd is, maar de laatste tijd is ze echt aan de dool. Deelt ze gewoon in de malaise van de Vlaamse regering ?

Ik ben overtuigd van de noodzaak van de ontmanteling van belgië. Op zich ben ik niet geïnteresseerd in een onafhankelijk Vlaanderen, maar in de feiten komt een verdwijnen van belgië neer op een onafhankelijk Vlaanderen. Als dat Vlaanderen geen betere regeringen kan brengen dan deze van Jambon heeft het wel een probleem. Maar goed, dat is niet het onderwerp van deze blog.

Tijdens een vakantieverblijf in Limburg ben ik ooit in Hasselt op de Genkersteenweg gaan kijken naar de uittocht na Pukkelpop. Lees verder “De Vlaamse overheid subsidieert de decadentie”

Doorbraak

Julien De Wit

Cyberveiligheid: België als vogeltje voor de kat

Hoe voorbereid is België op grootschalige cyberaanvallen?

Op 4 mei 2021 kreeg ons land een ongeziene cyberaanval te verduren. Het Belgische bedrijf Belnet dat internetverkeersdiensten levert aan verschillende overheids- en onderwijsinstellingen, TaxOnWeb, MyMinFin en vele andere diensten werden getroffen. Zo lagen ook enkele boekingssites van vaccinatiecentra een tijdlang plat. Zelfs enkele zittingen in het parlement werden geschorst

Het hele cybergedoe heeft verschillende kanten.

Je kan er niet omheen: zonder internet zou veel vooruitgang niet mogelijk zijn. Ons leven zou minder comfortabel zijn en dank zij de internettechnologie worden ook veel levens gered.

Er wordt soms over geklaagd dat oudere mensen niet meer meekunnen. Terecht. Maar niemand beweert dat we die vooruitgang moeten afremmen. Ik ken er niets van, maar ik heb zo ’n vermoeden dat de mogelijkheden nog lang niet uitgeput zijn. Laat die vooruitgang dus maar gebeuren.

Maar zoals met alle nieuwe technologieën moeten mensen er leren mee omgaan. Daarmee bedoel ik niet op technologisch vlak. Het gaat er niet om of ik weet waar de knopjes staan en waar ze voor dienen. Het gaat er om dat ik er mee omga op een manier die mijn en uw en ons welzijn dient. Of andersom: als we niet de juiste omgangsvormen vinden, schaden we onszelf, mekaar, en de hele samenleving.

Als ik zie hoe bij een familiesamenkomst waar iedereen naar gesnakt heeft in deze coronatijd, zowat alle kinderen en kleinkinderen, kortom iedereen op de grootouders na, aan tafel met zijn hoogst persoonlijke eigen foon bezig is, word ik triestig omdat ik me in deze familiesfeer niet kan permitteren om kwaad te worden. Lees verder “De gevaren van internet”

Knack

Pascal Debruyne

Onderzoeker aan Odisee Hogeschool en voorzitter van Uit De Marge VZW en Samenlevingopbouw Gent

‘Zaak-Jürgen Conings: de normalisatie van extreemrechts is totaal’

‘Is het niet eerder de verbazing die verbaast?’, schrijft onderzoeker Pascal Debruyne nadat een aantal politici hun verbazing uitspraken over de steun voor de voortvluchtige militair Jürgen Conings. ‘Waar blijft het tegenverhaal?

De Bruyne heeft gelijk als hij zegt dat het de verbazing is die verbaast. Ik lach me twee krieken als ik Verlinden (ondertussen ook van haar nieuwe bezem gevallen) hoor zeggen dat ze verbaasd is. Ze is een exponent van de politieke klasse die in een ivoren toren het groot kapitaal zit te verdedigen. Van het groot kapitaal is het geweten dat het weinig voeling heeft met de gewone man.

Voor de rest heeft De Bruyne ongelijk. Want hij blijft steken in de algemene oppervlakkigheid.

Voortdurend hoor je “commentatoren” zeggen dat er een reële voedingsbodem is waarop de propaganda van het vlaams blok en consoorten kan gedijen. Daarna hebben ze het enkel nog over die propaganda.

Ik heb in eerdere blogs al aangehaald dat er zeer diepliggende oorzaken zijn voor het onbehagen en ongenoegen van gewone mensen. Het gaat allemaal te snel; is te ingewikkeld… Lees verder “Jürgen of de onmetelijke oppervlakkigheid van links”