Categorie: samenleving

Doorbraak

Els van Doesburg

‘Universiteiten zijn geen ‘safe space’

Elk jaar verschijnen er ranglijsten van de beste universiteiten ter wereld. De Shanghai Ranking rangschikt duizend universiteiten op basis van criteria als het aantal Nobelprijswinnaars en het aantal meest in hun discipline geciteerde wetenschappers. Vorige week publiceerde het Britse tijdschrift Times Higher Education (THE) een schikking van 1300 universiteiten in 92 landen, die daarmee de breedste analyse vormt. In die lijsten wordt de top tien, zelfs de top twintig, steevast gedomineerd door Angelsaksische instellingen

Els van Doesburg is van de n-va. En dus zullen een aantal linksen al van op voorhand weten dat het niet waar is wat ze zegt; daarmee bewijzend dat ze gelijk heeft.

Er zit een eigenaardig zinnetje in haar verhaal: ze klaagt aan dat de universiteiten “safe spaces” zijn geworden waar je het recht hebt om niet beledigd te worden.

In strikte zin is een belediging een krenkende uiting die iemands eer en goede naam aantast. (Wikipedia) Maar wat is eer ? Ook hier weer geeft wikipedia een antwoord: eer is het persoonlijke of maatschappelijke aanzien dat men heeft. Zowel belediging als eer hebben een objectieve kant: je kan vaststellen of anderen je “minachten”. Er is ook een subjectieve kant: je kan boven de minachting van de anderen staan en je dus niet beledigd voelen, of  je er niet door geraakt voelen.

Ik heb een goede vriend die echt ros is. Uiteraard leidt zo ’n opvallend uiterlijk kenmerk tot pesterijen. Het rare was, dat er wel pesters waren, maar geen pesterijen omdat mijn vriend zei dat hij inderdaad ros was en dat hij dus ook rosse mocht genoemd worden. Lees verder “Vanwaar toch komt de toenemende polarisatie ?”

De Standaard

Wachtrij bij studentenpsycholoog neemt toe: bijna twee derde meer bezoeken in 5 jaar tijd

Het aantal studenten dat langs ging bij een studentenpsycholoog is de afgelopen vijf jaar met 63 procent gestegen. In het academiejaar 2018 – 2019 ging het om 15.613 studenten, tegenover 9.553 vijf jaar eerder.

Wat een nonsens ! Ik zal de naam Bart Warnez (cd&v) onthouden en de man mijden als de pest of corona. 

We hebben niet meer psychologen nodig, we hebben nodig dat we minder psychologen nodig hebben.

Het fenomeen doet zich ook meer algemeen in de gezondheidszorg voor: frisdranken zoals coca cola zijn nefast voor de volksgezondheid. We hebben dus meer artsen nodig om al die obese gevallen te behandelen. Iemand er ooit aan gedacht om niet te ijveren voor meer artsen, maar wel om coca cola gewoon te verbieden ? Nu zullen er natuurlijk idioten opwerpen dat ze coca cola lekker vinden. Welnu, ik ken mensen die heroïne lekker vinden. Het enige verschil tussen heroïne en coca cola bestaat er in dat de negatieve aspecten van coca cola minder snel en duidelijk zichtbaar worden.

Maar terug naar onze studenten. Lees verder “Wordt studentenpsycholoog !”

Dwarsliggers

Ook de Amerikanen begrijpen hun land niet meer

Voor de gemiddelde Europeaan was Amerika altijd al iets vreemds. De oorzaak was slechts gedeeltelijk te zoeken in ons beeld van de USA, opgehangen door de verhalen van onze media, de Amerikaanse films, de Amerikaanse muziek en de Amerikaanse modetrends (van Coca Cola tot TikTok [1]). Met de Amerikaanse realiteit heeft dat bijzonder weinig te maken

Natuurlijk moet je een en ander met wat zout nemen en relativeren. Maar globaal genomen is dit een leerrijke analyse van de Amerikaanse samenleving. 

Is het Amerikaanse wantrouwen tegenover de overheid terecht ? Als anarchist ben ik het volledig eens met dit wantrouwen. Daarvoor heb ik drie redenen: er is in ons systeem geen enkele garantie dat de meest bekwame en integere mensen aan de macht komen. 

Twee: het woordje macht zegt al genoeg. Macht is dwang. In een samenleving is dwang onvermijdelijk. Maar in een gezonde samenleving zou de uitoefening van dwang een zeldzaam fenomeen moeten zijn. Kijk nu naar onze samenleving en je ziet een immense massa regeltjes die tot in de kleinste details ons leven regelen en door dwang worden opgelegd. Daarbij kan je twee dingen bedenken: er is iets grondig mis met onze samenleving. En: er is iets grondig mis met de overheid. 

Drie: hier kom ik op een thema dat ik al genoeg behandeld heb. Laat het duidelijk zijn dat het zelfs niet afhangt van de morele kwaliteit van de verkozenen. Ook de meest integere machthebber functioneert in een systeem waarin de macht bij het kapitaal ligt. Dat degradeert hem tot dienstknecht van dat kapitaal. Toen de socialist Di Rupo de loonstop invoerde, gedroeg hij zich, al dan niet tegen zijn wil, als dienaar van het kapitaal. Lees verder “Amerika, het grote voorbeeld voor links”

Streven

Frank Saenen

Middelpuntzoekend

Een ellendige ochtend in juni met een somberheid die zelfs de stralendste positivo’s alle glans lijkt te ontnemen. Gemondmaskerd-gemuilkorfd kijk ik door het raam van de tram naar buiten, rijdend door een voorstadswijk met een soms al even grauwe reputatie als de sfeer van diezelfde ochtend

Kijk, hier word ik vrolijk van. Het moet niet altijd slecht nieuws zijn, en al zeker niet altijd elitair gedoe.

Dit initiatief toont aan dat ook gewone mensen die waarschijnlijk nog nooit naar Bach geluisterd hebben en bij wie de naam Fabre geen enkel belletje doet rinkelen, echte cultuur kunnen “produceren”. 

Mijn cultuurvrienden, net zo elitair als ikzelf, gaan nu uit de bol; ze verzamelen alles wat ik over de cultuurcrisis in coronacrisis al geschreven heb; en alles kan tegen mij gebruikt worden. Op het einde zal het er op uitdraaien dat ik een verdoken n-va-er zal blijken te zijn die, net zoals die hele fascistische bende, de cultuur kapot wil.

Maar ik laat het niet aan mijn hart komen. Het is de week van Laus Polyphoniae en de onderdompeling in deze sublieme muziekkunstvorm maakt immuun tegen dagdagelijkse laagheid en het benepen zelfgenoegzaam terugvallen op zichzelf van een groot gedeelte van onze culturele elite. Lees verder “Lachen en janken met cultuur”

Sampol

Sandrine Ekofo

Wij zijn volwaardige Belgen

Geef jongeren met Afrikaanse afkomst meer inspraak in het deklolonisatiedebat.

Vooraf: dat Sandine het belangrijk vindt om belg te zijn, getuigt niet voor haar.

Op een of andere manier heb ik altijd een spontane sympathie gehad voor de zwarte mens. Maar, rechtuit gezegd, dat begint te veranderen.

Als jonge puber maakte ik kennis met de negro spirituals en de jazz en was Louis Armstrong een symbool. Ik begrijp dus totaal niet waarom de anti-zwarte-pieters zich zo druk maken over dikke lippen. Die lippen staan voor mij symbool voor superieur trompet spelen.

Het negerke op de toonbank van de snoepwinkel kreeg van mij altijd een centje en ik at speciaal chocolade voor het zilverpapier waarmee de paters op een of andere wonderlijke manier negerkes hielpen. En ja, na deze paternalistische zo niet denigrerende woorden, davert het hele bos door het gehuil van de meute politiek correcten. Lees verder “Zijn zwarten volwaardige belgen ?”