Ze hebben er een smerig potje van gemaakt.

Dwarsliggers

Open brief aan de virologen, epidemiologen en andere raadgevende -ogen

Hoewel we als Dwarsliggers proberen dieper te graven, willen we met deze bijdrage bewust de frustratie onder de bevolking aan bod laten komen. De onderliggende problematiek waarvan we hier enkel de uitwendige symptomen beschrijven, is de verloedering van de wetenschappelijke ethiek.

Natuurlijk zijn de dwarsliggers rechtse rakkers. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze per definitie ongelijk hebben. Er zijn mensen die zelfs niet willen horen wat die rechtse zakken te vertellen hebben. Daar hoor ik niet bij. Ik ben een intellectueel. Dat er ook rechtse minus habensen zijn die niet willen horen wat ik als linkse vod inbreng in het debat, is niet terzake.

Allereerst: de analyse van de Dwarsliggers van het optreden van de virol- en andere ogen is juist: het is een schabouwlijk schouwspel van bochten, vergissingen, arrogante opgestoken vingers en, voor mijn part, machtswellust.  Lees verder “Ze hebben er een smerig potje van gemaakt.”

Ik los een probleem op en jen wat klootjesvolk

Doorbraak

Pinar Akbas

Femicide gebeurt ook hier en nu

Mijn eerste kennismaking met femicide Ze glunderde: of ik naar het trouwfeest van haar broertje zou komen? Ze stopte mij twee uitnodigingen in de handen en keek trots naar de ordinaire strikjes en de gouden krulletters op de kaart. Eén uitnodiging was bedoeld voor mijn ouders. In het Turks werden we uitgenodigd op de heuglijke dag van Baran en Cemil

Pinar Akbas is van de n-va. En dan ? Ik ken mensen – zogezegde linksen – die afhaken als ze het woord n-va horen, indachtig het bijbelse gezegde: “Nazaret ? Kan daar iets goeds uit voortkomen?” (Joh.1,46). Voor de heidenen en cultuurbarbaren: Jezus kwam uit Nazaret. Vervang de n-va door Nazaret, en je weet wat ik bedoel. Ik moet het niet eens zijn met de n-va om waardering te hebben voor de bijdragen van Pinar. 

Ik richt me hier tot de politiek correcten, een bevolkingsgroep waar ik een diepe minachting voor voel. In de naam van de correctheid berokkenen ze veel leed. Ze doen me denken aan de Farizeeën waarvan die van Nazaret zei dat het witgekalkte graven zijn; mooi van buiten, maar vol rottigheid van binnen. Als ik dat zo lees, voel ik mezelf vergeleken met Jezus eigenlijk wel een watje. Maar het is niet de bedoeling om hier een religieuze blog te schrijven. Lees verder “Ik los een probleem op en jen wat klootjesvolk”

Kere weerom, reuze reuze, kere weerom, reuzegom

De Wereld Morgen

Nadine Rosa-Rosso Luk Vervaet

Twee huidskleuren, twee klassen: twee maten, twee gewichten

Op 5 december 2018 stierf Sanda Dia, 20, een student aan de KUL, Katholieke Universiteit van Leuven, aan de gevolgen van zijn “studentendoop” door studentenkring Reuzegom. Reuzegom is, zo kon men lezen in de pers, een elitaire club van Antwerpse studenten. Papa is deurwaarder, bankier, rechter van de rechtbank van eerste aanleg of hooggeplaatste in een Europese instelling. Ook lid, maar niet aanwezig bij de folteringen begaan tegen Sanda, is de zoon van de gouverneur van Antwerpen

Nadine en Luk hebben gelijk:

  1. de klassejustitie bestaat (nog altijd). Meer algemeen leidt de ons-kent-ons mentaliteit tot onrecht.
  2. de misdaad van de jongeren op het strand van Blankenberge is veel minder zwaar dan die van de reuzegommers.
  3. er zijn mensen die bij de Blankenbergers de link leggen tussen huidskleur en misdaad; en dat niet doen bij de reuzegommers. Dat is misdadig.
  4. De Crem heeft zoals we van hem gewoon zijn nog maar eens een hoop dwaasheid verkocht.

Laat mij er nog aan toevoegen dat de reactie op de rel in Blankenberge op zich overdreven is. Jongens die met een parasol naar de politie werpen, verdienen niet zoveel aandacht. Lees verder “Kere weerom, reuze reuze, kere weerom, reuzegom”

Wachtlijsten in de zorg: een fundamenteel probleem

Minerva

Anouck Crauwels

Wachtlijsten wurgen de jeugdzorg

2018 was het laatste jaar dat ik in de bijzondere jeugdzorg werkte. Het is een sector waarvan ik geloofde dat je iets kon betekenen voor mensen, en dat je écht kon helpen. Het was het jaar waarin mijn passie en engagement net als bij zovelen voor mij op de wachtlijsten strandde. Ik wou geen deel meer uitmaken van een systeem dat kwetsbare jongeren nog verder de dieperik in duwde

Als ik dit lees, word ik kwaad. Heel kwaad. Natuurlijk is het de bedoeling van dit artikel om me kwaad te maken. Maar het is eerlijk, en dus màg het me kwaad maken.

Wie geregeld mijn blogs leest, weet dat die wachtlijsten me bezig houden. Ik heb ze geregeld in verband gebracht met de financiële transfers van Vlaanderen naar Wallonië waarbij mijn stelling is dat dit geld beter zou gebruikt worden om de wachtlijsten op te lossen. Soms verwijt ik mezelf dat ik de problemen in de zorg gebruik in mijn antibelgicisme. Toch blijf ik er bij dat je hoognodig geld niet in een bodemloze put mag dumpen. Maar eigenlijk is het niet terzake: ook als die miljarden naar die put verhuizen, moet er toch genoeg geld zijn voor de zorg. Het is een kwestie van prioriteit. De transfers kunnen onmogelijk een excuus zijn voor de wachtlijsten.  Lees verder “Wachtlijsten in de zorg: een fundamenteel probleem”

Voor een menselijk antiracisme

De Wereld Morgen

Nan van Houte .

Open brief aan Bart Eeckhout

Geachte heer Eeckhout, In uw twitterberichten naar aanleiding van de ‘ophef’ (uw woorden) die is ontstaan rond het interview in De Morgen van 25 juli met uw columnist Sabrine Ingabire, neemt u als hoofdredacteur verantwoordelijkheid voor de suggestieve koppen die haar brede betoog kaderden als een aanval op witte mannen.

Ik ken Nan van Houte niet. En ik hoop dat dat zo blijft.

Nan stelt dat Ingabire niet bedoelt wat ze zegt, namelijk dat alle witte mensen racistisch zijn. Neen, Ingabire bedoelt dat wie functioneert in een inherent racistisch systeem racistisch is. Maar als witte mensen racistisch zijn omdat ze in racistische systemen functioneren, en alle witte mensen racistisch zijn, betekent dit dus dat alle systemen waarin witte mensen functioneren inherent racistisch zijn. Welnu, als ik even rond kijk, zie ik over de hele wereld witte mensen functioneren. Dan zijn alle systemen inherent racistisch. En is iedereen op deze planeet racistisch. Want als witte mensen door hun functioneren racistisch zijn, zijn zwarte en gele mensen dat ook. Ik laat het aan de begaafde lezer over om hier al dan niet mee te lachen. Lees verder “Voor een menselijk antiracisme”

Ik wil naar Blankenberge !

Doorbraak

Johan Sanctorum

Blankenberge op slot …

de onschuldige dagjestoerist de pineut

Dat corona een uitdaging is voor de rechtsstaat, is een understatement. Heel de lockdown dreef al op juridisch drijfzand, waarbij alle virologen werden opgetrommeld om hem te doen handhaven en de schrik erin te houden. Dan was er de mondmaskerplicht en nog wat later bizarre oekazen als de Antwerpse avondklok… op zich kan ik de logica van de maatregelen begrijpen, maar de politieke moed ontbreekt blijkbaar bij ons om problemen te benoemen en te lokaliseren.

Sanctorum heeft niet altijd gelijk. Meestal wel. Ook nu.

Wat de rechtstaat betreft: in een oorlog gelden andere wetten dan in vredestijd. Nu kan je de strijd tegen het virus natuurlijk niet gelijk stellen met oorlog. Maar net als oorlog is het wel een speciale periode en in zo ’n speciale periode mogen/ moeten (soms) andere wetten dan in het normale leven. Ik wil ook aannemen dat bij het opstellen en hanteren van die wetten vergissingen worden begaan. Niemand heeft er ervaring mee. Het is voor iedereen zoeken. Nog meer: als er daarbij twijfel is, kies ik voor de veiligheid: liever een wet of regel te streng, dan een te laks. Lees verder “Ik wil naar Blankenberge !”

Ines Vanbokhoven ontboezemt. Raar !

Opinie Z (Nl)

Ines van Bokhoven

Waarom ik niet meer links ben: een ontboezeming

Rechts opgevoed, dus als puber natuurlijk links geworden. Maar niet voor lang. Toen Ines van Bokhoven haar meppende vriendje ook een dreun verkocht vloog het pacifisme de deur uit. En daarna nog veel meer. Ines doet verslag van haar politieke ontwikkeling en maakt zich grote zorgen over het linkse geweld, het haatzaaien en het fanatisme, dat heel diep zit

Wat is dat tegenwoordig toch ? Het lijkt er op dat een grote groep mensen zich vastbijt in een overtuiging op zo ’n manier dat iedereen die het er niet mee eens is, een baarlijke duivel wordt. Daarbij zien die mensen aan “hun” kant enkel het goede; aan de kant van de “anderen” enkel het slechte en wordt elke dialoog onmogelijk. Men noemt dat polarisatie.  

Alles wat de nu rechtse Ines verwijt aan links, kan je ook over rechts zeggen. Maar dat doet Ines dus niet. Haar betoog is gewoon propaganda voor rechts.  Het probleem voor Ines bestaat er in dat ze slechts argumenten tegen rechts aanbrengt,  die je ook tegen links kan uit spelen, en dus is haar verhaal een slag in het water, en totaal waardeloos.  Lees verder “Ines Vanbokhoven ontboezemt. Raar !”

Naar een wereld waarin het goed is om te leven. Voor iedereen.

Sampol

Lynn Formesyn

De opbranding van ‘gezonde’ werkmieren

Ik verlang naar een systeem dat je effectief flexibel laat combineren wat voor jou en je leefomgeving het meest haalbaar én menselijk wenselijk is

Beste Lynn,

het systeem waar jij naar verlangt, heb ik beschreven in mijn boek Eutopia. Het is niet mogelijk om het in deze ruimte in zijn geheel voor te stellen, maar het bouwt op een menselijk basisinkomen, beduidend boven de armoedegrens. Dat basisinkomen maakt het voor mensen mogelijk om vrij te kiezen in welke vorm van werk ze willen meebouwen aan de samenleving. Daarbij wordt ook de opvoeding van kinderen, mantelzorg, inzet in verenigingen… als echt werk gewaardeerd. Alleen door deze waardering voor werk dat nu als onproductief wordt gezien en dus in principe niet wordt betaald, is een betekenisvol basisinkomen te rechtvaardigen. Uiteraard moeten voldoende mensen ook “productief” werk doen. Maar het is mogelijk om daarvoor stimulansen voor in te bouwen. Lees verder “Naar een wereld waarin het goed is om te leven. Voor iedereen.”

De overheid heeft geen recht op mijn vertrouwen.

Doorbraak

Ronny Vidts

Is privacy een killervirus ?

Nood aan pragmatische aanpak voor contact tracing

De voorbije weken kregen we steeds te horen dat we corona maar niet onder controle krijgen omdat de zogenaamde ‘contact tracing’ voor geen meter werkt. Die contact tracing werd maanden geleden in het leven geroepen. Het doel is in kaart te brengen met wie een covid-19-patiënt in contact is gekomen. En wie hij of zij dus mogelijk heeft besmet

Het is opvallend hoeveel kritiek we horen over die zogenaamde contact tracing (waarom moet dat weer in het Engels ? ), of liever: over het feit dat ze niet functioneert. Maar we horen weinig over de oorzaken van de problemen.

Dit artikel belicht één van die oorzaken.

Ik ben zeker geen specialist, en heb te weinig nagedacht om echt diepgaand te kunnen spreken over privacy. Eigenlijk is het voor mij eerder een ver van mijn bed show. Kwaad doe ik enkel in het geniep, ver van de camera’s. Van de ene kant besef ik natuurlijk wel dat privacy een noodzaak is voor een (toch een beetje) vrij bestaan. Van de andere kant is volledige privacy gewoon onmogelijk.  Lees verder “De overheid heeft geen recht op mijn vertrouwen.”

Is kunstenaar een essentieel beroep ?

Knack

Paul Dujardin

‘Net als dokter is kunstenaar een essentieel beroep’

Het land brengt op 21 juli hulde aan al die werknemers in cruciale sectoren en essentiële diensten die het onmogelijke hebben gedaan om het dodelijke coronavirus te bedwingen en de bevolking te beschermen. ‘Eén groep leverde daartoe een niet te onderschatten bijdrage: de kunstenaars’, zegt ceo Paul Dujardin van BOZAR.

Als Dujardin eerlijk is, heeft hij toch niet goed nagedacht. In ieder geval is de basisidee van zijn artikel niet juist: kunstenaar is geen essentieel beroep.

Hij haalt artikel 23 van de grondwet aan waarin gesteld wordt dat ieder mens recht heeft op culturele ontplooiing. Laat me culturele ontplooiing voor het gemak nu maar vereenzelvigen met kunst.

Hij stelt ook terecht: “Kunst, hoe experimenteel, ondoorgrondelijk of lichtvoetig ook, is de kern van onze identiteit.”

Maar ondertussen heeft hij ongemerkt de overstap gemaakt van kunstenaar naar kunst. En, nog verder: van kunstenaar naar beroepskunstenaar. Voor wie geen beroepskunstenaar is, is de coronacrisis geen probleem.

Welnu: kunst is essentieel, maar beroepskunstenaar is géén essentieel beroep.

Inderdaad: kunst is essentieel. Maar je gaat kunst toch niet laten samenvallen met “beroepskunst” ? De duizenden amateurtoneelgezelschappen, -fanfares, -harmonies -beeldende kunstenaars zijn toch ook kunst of cultuur ? Lees verder “Is kunstenaar een essentieel beroep ?”