Auteur: Charles Maymarx

Geplaatst op

Hossen in terkamerenbossen

Doorbraak

Erik De Bruyn

Weekdierenfestival Viert één mei, feest van de aanstellerij!

Beste Joël De Ceulaer, wil u misschien de ondankbare taak op u nemen om dat groepje jongeren dat op 1 april ging feesten in het Terkamerenbos, en dat van plan is om dit op 1 mei nog eens dunnetjes over te doen, een brief te schrijven

Is dat nu niet grappig ? Ooit was Rode Erik een pijn in de aars van de Sp-a. Nu is hij zelf verveld tot een licht-roze kwalletje voor wie linksheid zich beperkt tot anti-N-va-isme. Dat kwalletje verwijt nu anderen dat ze weekdieren zijn. 

Ja, ik weet het: ik ben nu wel wat gemeen. Hij moet me dan maar niet kwaad maken.

Ja, ik word er kwaad van als ik de indruk moet geven dat ik de N-va verdedig, niet omdat ik het zo maar eens ben met de N-va, maar omdat ik niet tegen intellectuele oneerlijkheid kan.

Ik heb het nu natuurlijk over de sneer van Roze Erik naar Bart De Wever en Ben Weyts.

Het gaat over het verband dat De Wever legde tussen de feestjes in het Terkamerenbos en de sluiting van de scholen. Ook ik vind dat verband op zijn minst twijfelachtig en er zal zeker populisme hebben gezeten in die uitspraak. De Wever heeft zijn graantje meegepikt bij de verontwaardiging over die feestjes. Maar eigenlijk doet Roze Erik met zijn artikel hetzelfde, net als zovele anderen. Lees verder “Hossen in terkamerenbossen”

Geplaatst op

Over oorlog, propaganda en gas

Uitpers

Willy Van Damme

Syrië en de Westerse interventie– De vzw Zwendel

Recent en deels via lekken openbaar geraakte documenten in het Verenigd Koninkrijk, Nederland en België over vooral de oorlog in Syrië tonen een onvoorstelbaar beeld van criminaliteit en bedrog dat mogelijks ongezien is in de recente menselijke geschiedenis. Wat vooral opvalt is de zeer actieve politiek van de Britse regering die via haar ministerie van Buitenlandse Zaken en het Gemenebest en de militaire veiligheidsdienst MI6 overal haar pionnen zitten heeft.

Uitpers brengt hier een artikel dat eigenlijk veel te lang is voor een bespreking in deze blog. Niemand moet zich dan ook geroepen voelen om het helemaal te lezen. Als je mijn blog leest, weet je genoeg. 🙂 Maar natuurlijk brengt Willy Van Damme wel belangwekkende informatie. En meer nog: ontluisterende informatie.

Het besluit is simpel: de gewone mensen worden dag en nacht via alle media door machthebbers bedrogen, belogen, gemanipuleerd. Die machthebbers worden daar dan natuurijk ook wel een klein beetje rijker door. En die rijkdom wordt als puntje bij paaltje komt gegenereerd door de arbeid van de gewone man.

Vranckx, en zowat alle reguliere media, werktuigen van de Amerikaanse propaganda, verspreiden de boodschap dat Assad een wrede moordenaar van zijn eigen volk is. Nu heb ik nog de tijd meegemaakt dat Assad werd voorgesteld als – misschien wel een dictator, – maar ook als iemand die er in slaagde om verschillende geloofsgemeenschappen in zijn land vreedzaam te laten samenleven. Lees verder “Over oorlog, propaganda en gas”

Geplaatst op

Zinzen doet het weer

MO*

Walter Zinzen

Goede journalistiek zegt u? Ik waag het dat te betwijfelen

Vermoorde (on)schuld

Volgens de media is er geen twijfel mogelijk. Sihame El Kaouakibi is schuldig aan al wat haar ten laste wordt gelegd. En dat alles op basis van lekken, zonder tastbaar bewijs, schrijft Walter Zinzen. De vraag der vragen blijft echter wie allemaal belang heeft bij de georkestreerde beschadiging van El Kaouakabi. Maar die vraag hoort hij niet. Nergens

Kijk, dit is nu typisch Zinzen: andere mensen beschuldigen en dan zelf dezelfde misdaad plegen.

In mijn ogen is die Zinzen, als je het geheel van zijn loopbaan bekijkt een voorbeeld van hypocrisie en feitelijk van achterbakse smeerlapperij.

Wat doet hij hier in dit artikel ?

Hij trapt een open deur in: iedereen is onschuldig tot het tegendeel bewezen is.

Daar stelt zich al de eerste vraag: maar moet het dan enkel om een gerechtelijke uitspraak van onschuld gaan ? Wat als  iemand een misdaad heeft gepleegd, maar het gerecht hem vrijspreekt bij gebrek aan bewijzen ? is hij dan onschuldig ?

Zinzen kent die nuance zo goed als ik.

Vanuit die nuance kan je dan de vraag stellen: met wat we nu weten, is El Kaouakibi schuldig, wat het gerecht ook zal uitspreken ? Daarbij komt het er op aan om te weten of de uitgelekte documenten correct zijn. Lees verder “Zinzen doet het weer”

Geplaatst op

Verdomde missionarissen ?

Ignis

Guido Dierickx

Over onze missionarissen in (voormalig Belgisch) Congo

In België doet een parlementaire commissie onderzoek naar de waarheid over het koloniale verleden. Zal er ook oog zijn voor het goede werk van de missionarissen, vraagt Guido zich af. “De rol van die missies blijft tot op heden nogal eens onderbelicht.

Vwala ! Nu ga ik met demonisch plezier de antikolonialisten tegen hun domme kar rijden.

Maar om te beginnen: geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om van die missionarissen heiligen te maken. Misschien helpt het als je A burnt–out case leest, een roman van Graham Greene uit 1959 (Hij is vertaald in het Nederlands). Ja, ik weet het: voor een aantal mensen is iets uit 1959 zo versleten als iets uit de Middeleeuwen. Ik hoop dat jullie niet tot die groep behoren, want in mijn ogen zijn het gemanipuleerden door het kapitalisme, die ingelepeld hebben gekregen dat enkel hedendaags en nieuw waarde heeft.

Maar terzake: Green schreef een interessant boek met een sterke psychologische  en filosofische achtergrond en geeft daarbij ook een realistisch beeld van een kleine gemeenschap van missionarissen in belgisch Congo. Zijn beeld klopt met mijn ervaring met missionarissen die ik hier heb ontmoet als ze op vakantie kwamen, wat dikwijls uitmondde in een bedeltocht. 

Als kind kregen wij op school een beeld voorgeschoteld van missionarissen als helden, en ik heb er na de periode dat ik Rode Ridder wilde worden wel ooit van gedroomd om ook naar de Congo of naar de eskimo’s te trekken. Maar de missionarissen die ik hier tegenkwam waren net zo grote onnozelaars en intellectueel en mentaal beperkten als het ander gepeupel dat mijn wereld bevolkte. Na die ervaring kon ik me echt niet meer voorstellen dat ik ergens in de brousse in een kleine gemeenschap van zulke mannen zou kunnen leven. Ja, toen was ik echt wel een arrogant ventje, te dom om me de vraag te stellen of die missionarissen dan misschien toch geen helden waren, precies omdat ze het daar in die middelmatigheid volhielden. Lees verder “Verdomde missionarissen ?”

Geplaatst op

Wat is er nog links aan links ?

Doorbraak

Mathieu Cockhuyt

Islamo-gauchisten capituleren voor het islamisme

De spreidstand van de links-progressieve elite

De Turks-Nederlandse schrijfster Lale Gül heeft het gehad met de linkse hypocrisie. ‘Feministen gaan helemaal los als het over witte mannen gaat, maar hebben die mannen een andere huidskleur, dan is het ineens hun zaak niet meer’. Ook tijdens de herdenking van de aanslagen van 22 maart ging er verdacht weinig aandacht naar de beweegredenen achter de aanslag van activistische onverdraagzaamheid op de westerse beschaving. Beneveld door cultuurrelativisme is het goedpraten van mensenrechtenschendingen de communis opinio bij de islamo-gauchisten. Over de olifant in de kamer hoor je de moraalridders en tolerantiepredikers immers niet

Wat is dat toch met wat zich bij ons links noemt ? Ik begin er stilaan een echte afkeer van te krijgen. Je kan het oneens zijn met mensen, maar dat betekent niet dat je niet in dialoog kan gaan. Maar met dit links is elke dialoog onmogelijk. Het ontkent feitelijkheden, liegt, spartelt in intellectuele oneerlijkheid en misschien nog wel het ergste: het is gewoon onverdraagzaam en weigert zelf elke dialoog. Als je het niet met ze eens bent, word je niet gevraagd waarom, maar krijg je dadelijk een vernietigend etiket opgeplakt: islamofoob en dus discriminerend, racist, fascist, vlaams blokker, en raar maar waar voor velen nog erger: n-va-er.

Het mag dus duidelijk zijn dat ik het niet enkel over de linkse houding tegenover de islam heb. Cockhuyt heeft het in zijn artikel op Doorbraak genoeg duidelijk gemaakt: de manier waarop links weigert om de rotzooi te zien in de islam zoals die zich nu bij ons voornamelijk voordoet, is gewoon walgelijk. Lees verder “Wat is er nog links aan links ?”

Geplaatst op

Opvoeding tot bekwaamheid en bereidheid tot liefde

Sampol

Saskia Van Nieuwenhove

Een schamele 7.000 euro schadevergoeding

Slachtoffers van mensenhandel zouden niet moeten wakker liggen over hun medische kosten

Eigenlijk vestig ik jullie aandacht op deze column op Sampol, gewoon omwille van de oproep tot menselijkheid.

Elke commentaar gaat rationaliseren en misschien is dat nu net niet wat we van uit puur menselijk oogpunt nodig hebben.

En toch: enkel aan medeleven hebben deze slachtoffers van mensenhandel niets, net zo min als mensen zoals Saskia die zich voor hen inzetten.

Er is natuurlijk de geldkwestie. Saskia heeft gelijk. Maar juist voor ik dit artikel op Sampol las, las ik er op de Wereld Morgen een van een jonge kunstenares die niet kan slapen omwille van de hervorming van het Kunstendecreet die Jambon voorstelt. Ook hier gaat het over geld. Ik moet ook Eva Van Tongeren gelijk geven.

Als ik even nadenk, vind ik zonder moeite tientallen goede doelen die terecht om meer geld smeken. Wat doen we daar mee met een begroting die voor miljarden in het rood gaat ?

Ja, ik kan nu de antikapitalistische toer op gaan en terecht: eigenlijk is er geld genoeg. Alleen kunnen we er in het kapitalisme niet aan. Dan mag Saskia nog blij zijn dat ze op dit decadente stukje van de planeet leeft, want buiten West-Europa zou zelfs niemand haar vraag stellen omdat enkel een op het randje van de heiligheid balancerend nonnetje zich om die meisjes zou bekommeren. Lees verder “Opvoeding tot bekwaamheid en bereidheid tot liefde”

Geplaatst op

De zorg om Afghaanse jongens in Antwerpen

MO*

Gie Goris

Young, gifted & Afghaan in Antwerpen

‘Niet iedereen heeft de kracht om zijn zware rugzak te dragen’

De Afghaanse gemeenschap in Antwerpen (en in België) is overwegend jong, mannelijk en alleenstaand. En gekwetst door een gewelddadig verleden. Moeten we ons zorgen maken over de jongens? Krijgen de meisjes kansen? Een portret van een nieuwe generatie Antwerpenaren, met dubbele A

Ja, ik ben bekeerd van voorstander van de multiculturele samenleving tot tegenstander. En dus vind ik dat de immigratie zoveel mogelijk moet beperkt worden. Het hoort tot de logica dat illegalen zo snel mogelijk moeten teruggestuurd worden naar hun land. Ik weet dat dit niet altijd mogelijk is omwille van de politiek van de thuislanden. maar het moet wel de bedoeling zijn.

Dat is het politieke luik dat zich op de eerste plaats moet bezig houden met het algemeen belang.

Maar er is ook de menselijke factor, en de feitelijkheid van jonge mensen die hier gekwetst en kwetsbaar aankomen met de enorme opdracht om een bestaan uit te bouwen. Ook voor heel wat “eigen volk” is het in deze tijden al moeilijk om op te groeien tot zelfstandige en menselijk en maatschappelijk waardevolle mensen. Hoe veel moeilijker is het dan niet voor deze jongeren die starten met een vreselijke handicap in een totaal andere cultuur, en met onvermijdelijk de strijd tussen aanpassing aan het nieuwe vaderland en trouw aan de oude eigenheid ?

De voorstanders van de multiculturele samenleving en de mensen die de migratie aanmoedigen, rechtsreeks of onrechtstreeks dragen een verpletterende verantwoordelijkheid. Lees verder “De zorg om Afghaanse jongens in Antwerpen”

Geplaatst op

Bedrieger Biden en Alexander Sisyphos

Knack

Johan Velghe

‘Wie de rekeningen doorschuift, moet niet schrikken dat vertrouwen in de politiek afneemt’

‘De rekening van de crisis wordt doorgeschoven’, schrijft Johan Velghe van Vlinks over het moeizame sociaal overleg en het regeerakkoord van de regering-De Croo

Vlinks streeft naar een sociaal, rechtvaardig en inclusief Vlaanderen met maximale autonomie.

Ik ben een fan van Vlinks. Vlaams en links, dat spreekt me aan. Natuurlijk is Vlinks voor mij niet Vlaams genoeg en, belangrijker, niet links genoeg. Maar ja, dat is ook niet moeilijk: ik denk dat linkser dan ik niet mogelijk is. Ben ik een extremist ? Wat is er mis met extremisme ? Columbus was een extremist, en meer nog, een extremist die zich vergistte. Maar dat beletten hem niet om een Nieuwe Wereld te ontdekken. Wat er dan met die Nieuwe Wereld is gebeurd is een ander verhaal.

En dus deel ik het enthousiasme niet van Velghe over het geboorteverlof van Volvo en de investeringspolitiek van Biden.

Natuurlijk ben ik blij voor het werkvolk dat zal kunnen genieten van dat geboorteverlof. Maar als het wordt voorgesteld als sociaal, heb ik toch vraagtekens. Het kan op zich wel sociaal zijn, maar is het ook sociaal bedoeld ? Doet Volvo dit echt en enkel uit sympathie voor kinderen verwekkende werklui ?

In de tijd van de apartheid in Zuid-Afrika vertelde een Vlaming die na de oorlog daar betere lucht had gevonden, me dat ze in Zuid-Afrika lachten met onze boycot. Het was de tijd dat we geen Outspan appelsienen mochten eten, maar wel Zionistische Jaffa’s… Hij voorspelde dat de apartheid weldra zou opgeheven worden – hij heeft daarin gelijk gekregen – maar niet door onze boycot, en al zeker niet door een bekering van de blanken, maar gewoon doordat de Zuid-Afrikaans economie moest overschakelen naar een hoger technologisch niveau. Dat betekende dat ze de zwarten veel meer moesten gaan scholen, en met een te groot aantal geschoolde zwarten, kon je ze niet meer buiten het democratisch proces houden en was de apartheid niet vol te houden. Na de apartheid werden de blanke politici die ze hadden afgeschaft, hier voorgesteld als sociaal voelende wezens. In feite waren het gewoon kapitalisten. Lees verder “Bedrieger Biden en Alexander Sisyphos”

Geplaatst op

Soms moét ik kleurenblind zijn. Soms mag het niét.

Knack

Kathleen Van den Daele

‘Een inclusieve arbeidsmarkt kan je niet realiseren met een kleurenblind beleid’

Wat we vandaag nodig hebben is een ambitieus relancebeleid dat gericht durft in te zetten op groepen die het meest getroffen zijn en het hardst achterblijven’, schrijft Kathleen Van den Daele, directeur ad interim van het Minderhedenforum

Weer zo ‘n kind dat het goed meent, maar niet weet waar de klepel hangt. Nochtans is het niet moeilijk om die klepel te vinden. Je moet enkel kijken zonder gekleurde bril.

Toch raar: als ik iemand wil aanwerven mag ik niet naar zijn kleur kijken, maar als hij ongeschikt blijkt, moet ik plots wél zijn kleur zien en mag ik niet kleurenblind zijn.

Gelukkig gaat het meisje niet de racistische toer op en beweert ze niet dat de problemen van de gekleurden te wijten zijn aan bewuste achterstelling door de ongekleurden.

Maar laat ons eens doordenken op haar beweringen.

België is van Europa het land dat het minst mensen met migratieachtergrond aan het werk heeft.

Hoe komt dat eigenlijk ? Is dat omdat de belgen de ergste racisten zijn, die mensen met migratieachtergrond meer discrimineren ? Zijn belgen slechtere mensen dan, bijvoorbeeld, Duitsers ?

Het meisje wil dat daar iets aan gedaan wordt. Maar zou ze dan niet eerst eens moeten nadenken over de oorzaken ?

Ja, ze zoekt oorzaken, maar bij die oorzaken blijft ze steken in een meer gedetailleerde beschrijving van het probleem. Lees verder “Soms moét ik kleurenblind zijn. Soms mag het niét.”

Geplaatst op

Wokers aan de schandpaal

Doorbraak

Chris Ceustermans

Gekleurde stemmen tegen ‘woke-segregatie’

Pamflet tegen identitair links

Het groeiende extremisme en ‘cancelende’ onverdraagzaamheid van de woke-activisten, roept bij intellectuelen en kunstenaars met een diverse achtergrond steeds meer weerstand op. In Frankrijk doet het nieuwe boek Racée van Rachel Khan stof opwaaien.

Ik ben ze zo beu, de goedmenende vrienden die meehuppelen met alle nieuwe, hippe acties tegen weer een nieuwe discriminatie.

Ergens gooit iemand een bommetje onder een standbeeld van Leopold II en er ontstaat dadelijk een meute die een actie begint voor de verwijdering van die standbeelden. 

Dan komt iemand op het idee dat er ook nog straten genoemd zijn naar de koninklijke potentaat, en zelfs een tunnel. Dus organiseert de stad Brussel een volksraadpleging  om een nieuwe naam voor die tunnel te vinden. Maar dat loopt mis, want de bevolking komt af met de naam van een man. En er zijn al veel te weinig straten naar vrouwen genoemd, en dus wordt de raad van het volk gemanipuleerd en uit een hoge hoed verschijnt een zangeresje dat ooit wat succes heeft gehad. Nu blijkt dat dat meisje ooit een racistisch aangebrand liedje heeft gezongen. Tijd voor een nieuwe volksraadpleging ? 

Overigens is er nog werk aan de winkel. Want er zijn heel zeker veel te weinig straten naar homo’s genoemd. En is er al een Petra De Sutter straat ? Want we mogen toch ook de transgenders niet vergeten ? En hoeveel moslims vind je al op de straatnaambordjes ? Ik verwacht ook elke ogenblik dat de hondenliefhebbers op straat gaan komen, en de voetballers. Heb je er al eens over nagedacht hoe fel de hondenliefhebbers worden gediscrimineerd ? Ja, hier en daar in een parkje vind je al een hondenpoepweitje, maar in de stad ? Nergens ? Daar moeten die mensen met beesten in hun familie zich behelpen met plastic zakjes. En die zijn ondertussen ook al verboden. En waarom staan er niet overal toiletten voor vrouwen die rechtopstaand willen plassen ? Want als mannen dat mogen, dan toch ook vrouwen ? Lees verder “Wokers aan de schandpaal”