Het kapitalisme kweekt narcisten

Telegraaf

Marjolein Hurkmans

’Een beetje vreemdgaan goed gaan lopen praten… Branden, zul je’

Het wil maar niet zomeren deze week qua temperatuur. Geeft niks, dan houden we ons wel op een andere manier warm. Zo heb ik momenteel een flinke stapel boeken klaarliggen om in de hens te steken. Want ik ben woke. En als je woke bent, dan kan Pippi Langkous echt niet meer

Wel ja, Marjolein heeft gelijk: ik begin echt aandacht te krijgen voor het lijden van de mensen die worden getroffen door de veroordeling door mensen die aandacht hebben voor het lijden van anderen die onrecht wordt aangedaan door de mensen die getroffen worden door de veroordeling door mensen…

Het kernwoord is “veroordeling”.

Kan je Zwarte Piet als verschijnsel aanvallen zonder de mensen aan te vallen die geen probleem hebben met Zwarte Piet ?

Kan je negers verdedigen die zich gekwetst voelen door Zwarte Piet zonder blanken te kwetsen die geen probleem hebben met die Piet ?

Veronderstel nu dat je Zwarte Piet ombouwt (ombouwen is in) tot Witte Piet. Mag je die dan nog Piet noemen, want beledig je dan niet alle mensen die Piet heten ?

Maar je hebt toch het recht om die Zwarte – Piet – aanvaarders aan te vallen, want je hebt gelijk ?

Wel neen, je hebt geen gelijk, want objectiviteit bestaat niet, en dus ook geen gelijk. Lees verder “Het kapitalisme kweekt narcisten”

Hoe vrij zijn we eigenlijk nog ?

Knack

Lode Cossaer

‘In een vrij land kan de politie onschuldige mensen niet zomaar op de trein zetten’

‘Er zal altijd wel een uitleg zijn om de overheid meer macht te geven’, schrijft Lode Cossaer. ‘Maar steekvlampolitiek zoals de discriminerende maatregelen in de Blaarmeersen, doet meer kwaad dan goed.

Lode Cossaer heeft gelijk. Ik beken dat ik indertijd bij de incidenten in de Blaarmeersen en de daarop volgende maatregelen van de overheid niet genoeg alert ben geweest om in te schatten waar het om ging. Zelfs ik werd bevangen door een emotionele reactie en had zoiets van: je kan dat krapuul niet streng genoeg aanpakken.

Nu blijf ik daar wel bij: je kan dat krapuul  niet streng genoeg aanpakken. Maar de reacties van de overheid waar Cossaer het over heeft, brengen ons wel op een hellend vlak en de rechtstaat in gevaar.

Zo bijvoorbeeld is het onaanvaardbaar dat iemand door de politie wordt aangesproken en gecontroleerd, enkel omwille van zijn huidskleur.

Ik ken politiemensen in “gevaarlijke” buurten die dikwijls te maken krijgen met incidenten waarbij ze moeten vaststellen dat de overgrote meerderheid van de plegers “gekleurd” zijn. Dat die politiemensen gaan veralgemenen kan ik principieel onjuist vinden, maar het is wel begrijpelijk. Maar het optreden van deze politiemensen wordt iets anders als ze van de overheid de opdracht krijgen om “gekleurden” er uit te pikken. Dat blijft zo, ook als dat optreden een reactie is op een incident met gekleurden.

We willen toch niet naar een vorm van apartheid ? Lees verder “Hoe vrij zijn we eigenlijk nog ?”

Zij de nog mee ?

Sampol

Ludo Abicht

Moeten beleidsmakers kunnen lezen en schrijven?

In het voorjaar van 2021 verklaarden zowel de voorzitter van de Vlaamse sociaaldemocraten als die van de Franstalige liberalen dat ze geen boeken lazen. Uiteraard wél dossiers, want daarvoor worden ze betaald, en tweets, want daarmee kunnen ze hun imago en dus hun kans verhogen opnieuw te worden verkozen

Geloof ze niet die voorzitters ! Ik weet zeker dat ze wél een boek lezen, of althans ooit gelezen hebben. Daar gaat het dus niet om. Het gaat er wél om dat ze denken dat ze met zo ’n uitspraak scoren bij de gewone man. Daarin heeft Abicht gelijk.

Zelfs als het waar zou zijn dat de gewone man geen boek zou lezen, getuigt zo ’n uitspraak toch van minachting.

Van de andere kant is het natuurlijk waar dat het cultuur-peil van de gewone man er dank zij ons onderwijs niet op vooruit is gegaan. Als de gewone man toch een boek leest en het is er een van Herman Brusselmans, helpt dat ook niet.

Ik heb de tijd nog meegemaakt van de “volksverheffing”. Uitgevers die als doelstelling hadden om kwaliteitsvolle literatuur betaalbaar bij de mensen te krijgen. Nu doen ze dat met kookboeken. Tv-programma’s die nu als belerend worden afgedaan omdat ze mensen een rijkere taal aanboden. Die programma’s zijn vervangen door gekrijs van presentatoren die er van  uitgaan dat ze enkel aandacht krijgen als ze hard roepen dat het onmogelijk is om ze niet te horen. 

Het hele gedoe heeft geleid tot een jeugd die inderdaad geen aandacht meer kan schenken zonder dat gekrijs. Lees verder “Zij de nog mee ?”

Het falen van onze samenleving

Doorbraak

Karel Van Butsel

Iedereen verdacht?

Pleidooi voor meer vertrouwen

Jazeker, er zijn positieve ‘blijvertjes’ ten gevolge van de coronacrisis. Maar ook gevaren. Positieve zaken als thuiswerk, aandacht voor gezondheidszorg, onderwijs en erkenning van het belang van sociaal leven, mogen niet ondergesneeuwd raken door een aantal totalitaire trekjes van de overheid, gevoed door een algemeen heersend wantrouwen tegenover haar burgers

Van Butsel heeft gelijk. Groot gelijk. Ik heb het er in eerdere blogs al over gehad: de aanpak van corona is fundamenteel fout.

Exponent van deze aanpak is Marc Van Ranst, een cynicus die met misprijzen neerkijkt op de gewone man en er van uit gaat dat die niets begrijpt, niet van goede wil is, en enkel het goede zal doen als hij er toe gedwongen wordt.

Natuurlijk gaat de aversie tegen Van Ranst veel te ver, maar ik ben er van overtuigd dat de mensen zijn cynisme en wantrouwen aanvoelen en dat dààr de echte reden ligt voor de opstand tegen zijn figuur en meer algemeen opstanden zoals Boum Boum. Als je het handelen van de mensen oppervlakkig bekijkt, dan zie je dat ze in opstand komen tegen wat ze overdreven maatregelen noemen, maar de dieper liggende echte oorzaak is het wantrouwen van de overheid. En inderdaad: hoe wil je dat een bevolking haar overheid vertrouwt als ze zelf gewantrouwd wordt. Lees verder “Het falen van onze samenleving”

Sport is politiek

MO*

Bieke Purnell

Niets doen is ook politiek

Sport is politiek

De bewering dat toernooien en wedstrijden apolitiek zijn of horen te zijn is absurd in het licht van de geschiedenis van de sport, vindt MO*columniste Bieke Purnelle. Sport en politiek zijn immers onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het verhaal van de sport leest als een omnibus vol onversneden politieke beslissingen

Hoe komt het dat de knielende Lukaku mensen op de zenuwen werkt die even antiracistisch zijn als hij ?

Het antwoord is simpel: mensen kijken naar voetbal, precies om even niets te maken te hebben met de problemen van de wereld en de politiek.

Mag het ? Niemand zal mij er van verdenken dat ik niet begaan zou zijn met de wereldproblemen en niet politiek geëngageerd zou zijn. Maar net zoals een mens naast arbeid ook rust nodig heeft, en recht heeft op rust, heb ook ik rust nodig op het vlak van de politieke strijd. Ik heb daar recht op. Lukaku, stop er dus mee !

Natuurlijk mag Lukaku zijn mening hebben en die uiten. Maar als hij zijn job uitoefent die er in bestaat om mij te entertainen, moet hij me met rust laten over problemen waar ik even niet wil mee bezig zijn. Met wat goede wil, kan je het vergelijken met de hoofddoek achter het loket: ik kom daar niet om geconfronteerd te worden met een ideologie die ik veracht. Lees verder “Sport is politiek”

Het Europees Parlement dondert van de sporen

Doorbraak

Mark Geleyn

Europees Parlement als Rattenvanger van Hamelen

Op 23 en 24 juni stemt het Europees Parlement een resolutie over ‘seksuele en reproductieve gezondheid en rechten in de EU, in verband met de gezondheid van vrouwen’. Dat zal gebeuren op basis van een rapport dat al met een ruime meerderheid in commissie werd aangenomen. Dat rapport Matiç, genoemd naar de Kroatische voorzitter van de commissie, is een kassei van 35 bladzijden, vol met reproductieve rechten, vrouwenrechten, mannengeweld, baas in eigen buik, gender en nog eens gender, lgtb, binair, dat alles aaneengebreid met mensenrechten

Gelukkig heeft Mark Geleyn het niet over het christelijke Europa, want de inspiratie die in deze christelijk wordt genoemd is op zijn minst gemengd met elementen die zeer vreemd zijn aan de oorspronkelijke inspiratie van de evangelies. Hij is ook niet intellectueel eerlijk als hij de resolutie van het Europese parlement verengt tot het thema abortus. Zijn pleidooi zou ook sterker geweest zijn als hij zijn laatste alinea zou weggelaten hebben waarin hij duidelijk verwijst naar het vlaams blok als enige partij die de traditionele Europese waarden verdedigt.

Ondertussen baadt het hele debat in intellectuele onwaardigheid, want als Europa het heeft over de Europese waarden tegenover, bijvoorbeeld, Hongarije, is dat ongelooflijk leugenachtig. Als het recht op abortus en de lgtb-rechten Europees zijn, zijn ze dat toch pas sinds korte tijd. En landen zoals Hongarije en Polen tonen aan dat ze zeker niet héél Europa beslaan. Overigens is het thema abortus in een land als Spanje ook nog niet beslecht. Schei dus uit met in naam van Europa te spreken. Lees verder “Het Europees Parlement dondert van de sporen”

Het verhaal van Leyla

Sampol

Saskia Van Nieuwenhove

Dit is het verhaal van Leyla

Iedereen die de laatste jaren van Leyla’s minderjarige leven betrokken was, deed zijn best. Toch belandt ze finaal op straat: 18 jaar, een pak schulden, dolend, onveilig en quasi rechteloos

Een verhaal om van te janken. En om kwaad van te worden.

Ja, ik weet het: er zijn mensen die Leyla als uitschot zien. Ze zijn zelf uitschot, ook met hun nette pakken en deftige decolletés.

Je kan bij dit verhaal vele vragen stellen.

Bijvoorbeeld: waar is de persoonlijke verantwoordelijkheid van Leyla ? Nu ben ik al vele malen tekeer te gaan tegen de vorm van socialisme die de persoonlijke verantwoordelijkheid van mensen overneemt. De staat moet zo weinig mogelijk voor mensen zorgen. We moeten mensen zoveel mogelijk kansen geven om zelf verantwoordelijkheid op te nemen. Verantwoordelijkheid hoort bij het volwassen mens zijn.

Maar daar gaat het in dit geval juist om: de problemen van Leyla zijn juist begonnen toen ze nog niet volwassen was. En door die problemen is haar de kans ontnomen om volwassen te worden. 

Neen dus: hier speelt niet de persoonlijke verantwoordelijkheid van Leyla. Hier speelt de verantwoordelijkheid van de mensen die haar omringden en van de samenleving als zodanig. Lees verder “Het verhaal van Leyla”

Multicultuur en ethiek

Sampol

Martha Balthazar

Koffie met Kenny: tussen middelvinger en uitgestoken hand

Onze taal lijkt niet genoeg nuances te bezitten om dit soort gesprek te beschrijven. Dat je iemand wil horen zonder deze per se te begrijpen. Of begrijpen zonder begrip te moeten hebben

Als tegenstander van het kapitalisme ga ik door voor extreem-links. Is een voorstander van het kapitalisme dan extreem-rechts ?

Marta Balthazar pleit voor gesprek. Ze preekt in de woestijn. Op Doorbraak klaagt Pieter Bauwens terecht aan dat wie de politiek correcte lijn niet volgt in onze media wordt doodgezwegen. Hij krijgt het woord niet.

En als hij het woord krijgt omdat het om een of andere reden niet mogelijk is om het hem te weigeren, wordt de zaak zo georganiseerd dat hij in een debat terecht komt waarin zijn mening vakkundig wordt weggeduwd. Of er wordt althans gepoogd om dat te doen.

Kijk zelf maar eens naar de debatten in De Afspraak op de VRT. Als Van Grieken wordt uitgenodigd, zitten er toevallig altijd minstens twee fervente tegenstanders aan tafel die eensgezind vanuit de meerderheid Van Grieken bekampen, heimelijk gesteund door de moderator.

Nu heb  ik er geen enkel probleem mee dat  Van Grieken wordt bekampt. Ik ben het totaal oneens met zijn ideologie. Maar Van Grieken is gehaaid en mengt altijd “ware” dingen met zijn verderfelijkheid. Zijn tegenstanders gaan dan in hun ijver Van Grieken ook aanvallen op die “juiste” standpunten. Dat is niet enkel pijnlijk, maar de “gewone” mensen die zich in die juiste standpunten herkennen, ontmaskeren de tegenstanders als leugenaars. Negen keren op de tien komt Van Grieken als overwinnaar uit het debat. Ik vind dat niet fijn. Lees verder “Multicultuur en ethiek”

Neen, de doorgedreven controle is niet onschuldig

VRT NWS

Elke betaalmededeling wordt gecontroleerd: “Mijn boodschap ‘Syrië’ voor een Syrische afhaalmaaltijd was verdacht”

Je moet soms echt opletten welke mededeling je bij een betaling zet. Dat blijkt uit het verhaal dat Chris Van Thielen vertelt bij “De inspecteur” op Radio 2. “Mijn betaling met als mededeling ‘Syrië’ voor eten uit een Syrisch restaurant werd gemarkeerd als verdacht.” Payconiq by Bancontact bevestigt dat elke mededeling bij een betaling gemonitord wordt. “We zijn dat wettelijk verplicht.

Hallo ? Leg me eens uit waarom we dit soort onzin moeten pikken ?

Of liever: word wakker ! 

In naam van strijd tegen terrorisme en misdaad worden we steeds meer gecontroleerd. 

Dat op zich al is problematisch, of liever: gewoon onaanvaardbaar. 

Hier wordt geen controle uitgeoefend op mij omdat er aanwijzingen zouden zijn dat ik een terrorist of misdadiger ben. Er is geen gerechtelijk bevelschrift nodig. Feitelijk komt dit soort controle er op neer dat er van uitgegaan wordt dat iedereen, ook jij en ik, een potentiële terrorist of misdadiger zijn. Welnu, ik aanvaard dat niet. Lees verder “Neen, de doorgedreven controle is niet onschuldig”

Wachtlijsten in de psychiatrie, anders bekeken

Knack

Athena Beckers

‘Niet op tijd psychische hulp vinden na gruwelijke ervaringen: hoe kan dat in een ontwikkeld land als België?’

‘Het verschuiven van financiële middelen zal de noden binnen de geestelijke gezondheidszorg niet oplossen. Wat vaststaat is dat er méér middelen nodig zijn’, schrijft Athena Beckers over de reeds lang aanslepende crisis in de kinderpsychiatrie

Hoe kan dat in een ontwikkeld land als belgië ?

Het antwoord is simpel: omdat er teveel kinderen psychiatrische hulp nodig hebben.

Begrijp me niet verkeerd: natuurlijk word ook ik verontwaardigd bij de toestanden die Athena Beckers hier beschrijft. En zij heeft groot gelijk als ze meer middelen eist. Want je hebt te maken met acute nood. Mensen met problemen laat je niet in de steek. Lees verder “Wachtlijsten in de psychiatrie, anders bekeken”